Share

BODCT-13

Author: maikitamahome
last update Huling Na-update: 2022-08-02 18:33:27

BODCT-13

MARINEL

HINDI rin naman nagtagal ang biyahe ay narating namin ang SM Laguna. Pagkaparada niya ng kotse ay nauna na itong bumaba. Bumaba na rin ako. Napamaywang akong napatingin sa entrance ng mall. Ano naman kaya ang gagawin namin?

Bigla namang lumapit itong si Caldwill sa akin at hinapit ako sa aking baywang. Napalunok ako dahil sa biglaan nitong paghapit sa akin.

"Hindi 'yan matutunaw sa kakatitig mo," ani Caldwill.

Daig ko naman na parang napaso kaya inalis ko naman ang kamay niya sa baywang ko. Naman Nel! Nagwawala puso mo oy! Napayuko ako. Bakit ba pakiramdam ko ay para akong sinampal dahil mainit itong mga pisngi ko.

"Tara na..." akay nito sa akin at hinila na ako.

Habang naglalakad kami paakyat ng second floor ay 'di ko maiwasan ang mapasulyap sa kamay niyang nakahawak sa akin. Nagmumukha na akong weird pero sa tuwing bumabait siya sa akin ay parang natutuwa pa ako.

"Your steps!" Narinig ko pang sambit ni Caldwill.

Bago pa man ako makasagot ay mabilis na niya ako
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-14

    BODCT-14MARINELNapanganga lang ako at agad din naman na itinikom ang aking bibig. Napapadyak ako sa sobrang inis! Loko 'yon ha! Nagpapakitang tao lang pala! Ugh! Sa sobrang inis ko'y pasimple ko siyang tinisod, muntik pa siyang matumba. At para akong nanalo ng lotto sa sobrang saya ko dahil nakaganti ako. "Ang bagal mo!" pagtataray ko pa at agad na napatalikod. Pigil tawa ang ginawa ko at talagang napatakbo ako palabas ng mall. "Yes!" sambit ko pa at napasayaw."What are you doing?" Biglang sulpot ni Caldwill sa harapan ko. Napatayo ako ng tuwid at kunwaring napa-stretch ng mga braso. "Ako?" Tinuro ko pa ang sarili ko. "Stretching! Ha-ha! Patay..." sagot ko ngunit halos pabulong na 'yong dulong salitang sinabi ko."May kasalanan ka sa akin," seryosong sabi nito at diretso na lumakad papunta sa kotse nito. Napakamot ako sa aking ulo at mahinang nasampal ang aking mukha."Patay talaga!" Dali-dali akong napasunod kay Caldwill at sumakay na sa loob ng kotse, sa front seat. Pasimple

    Huling Na-update : 2022-08-02
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-15

    BODCT-15Caldwill Enzo"WHAT did I do wrong?" nakapamaywang kong baling kay Ivan. "I might say, she's not the type of a woman who's into these stuffs sir," sagot niya. 'Di ko maiwasang mainis sa naging asta niya kanina. "Just buy it all Ivan and place those to a safe place," utos ko na lamang at umakyat na sa hagdan. Nahinto ako sa tapat ng kuwarto ni Marinel. Should I knock? Damn! Why I can't decide! Pinilig ko ang aking ulo at 'di na nagdalawang-isip na katukin ang pinto. Bumukas naman ito and I'd notice that she's crying a while ago base na rin sa pamumula at pamamaga ng mga mata niya. Nakaramdam ako bigla ng guilt. Akmang isasarado niya ulit ang pinto pero maagap ako at itinulak ito. Nagulat pa siya nang pumasok ako sa loob. She's about to say something pero agad ko siyang hinila at ikinulong sa mga bisig ko. I deeply sigh. "I... I'm sorry," I whispered. She slowly move her both arms and wrapped on my waist. She started to cry. I can feel her sobs and breathing heavily in my

    Huling Na-update : 2022-08-02
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-16

    BODCT-16MARINELHindi nagtagal ay natapos din ako sa pag-aayos ng sarili. Isang blue fitted dress na may half slit sa bandang hita ko ang aking isinuot. Pinaresan ko ng blue high heels at isang set ng white gold na alahas. Hinayaan ko lang din na nakalugay lang ang aking buhok at konting lipstick lang sa labi ang naging make up ko. Hindi ako sanay na mag-ayos ng ganito pero kailangan para magmukha kong presentable. Minsan na akong na bully ni Caldwill dahil sa pananamit ko kaya ayaw ko rin namang makaranas ng panlalait mula sa ibang tao. Nang matingnan ko ang ayos ko sa salamin ay gusto ko yatang matibo at ligawan itong nasa replika ko. "Ganda ko!" manghang-mangha kong sambit. Sumulyap ako sa orasan ko at tamang-tama lang ako sa oras. Lumabas ako ng guest room para naman pumunta sa kuwarto ko at kunin ang maliit kong purse. Nang matapos ako'y walang paalam na akong lumabas ng bahay. Saktong pagkalabas ko'y agad na may humintong taxi sa aking harapan. Ibinaba nito ang bintana at

    Huling Na-update : 2022-08-05
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-17

    BODCT-17MarinelKANINA pa ako pasilip-silip sa labas ng kuwarto ko kasabay nang paghimas ko sa aking tiyan. Hindi kasi ako nakakain ng matino kanina no'ng nasa apartment ako ni Veronica. Paano ba naman ako makakakain ng maayos, e napuno ba naman ako ng asar mula sa kanya. Napairap ako at tuluyan na ang lumabas sa aking kuwarto. Napasulyap pa ako sa relo ko at talaga nga namang kapag minamalas ka'y ala-una na pala ng madaling araw. Diretso ako agad sa kusina pagkababa ng hagdan. Pero nagkamali yata ako ng desisyon na lumabas. Si Caldwill kasi nasa kusina. Nakatalikod ito at nakasuot lamang ng pajama. Hindi ko mapigilan ang aking sarili na mapalunok habang hinahagod ang bandang likuran nito. Ang pangangatawan nitong masiyadong matikas ay nakakapagpapainit ng unidentified hormones! Ano raw! Tinampal ko ang aking pisngi at dahan-dahan na napaatras, saka napatalikod."Are you hungry?" Mariin akong napapikit at nilingon ito."Ha? Hindi! Nauuhaw lang. Tama!" Napangiwi ako ng konti. Ang tang

    Huling Na-update : 2022-08-05
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-18

    BODCT-18MARINEL"Ayos lang po pero tama kayo sa hula niyo. Sobrang mahal na mahal ko po si Enzo noon. Hindi nga po naging kami e pero minahal naman namin ang isa't isa. Sadyang maaga lang po talaga siyang kinuha ni Lord," nakangiti ko pang sagot."Kabaliktaran po ba ng ugali ni sir ma'am?" Humagikhik pa si Manang Ester."Ay nako Manang Ester, talagang oo! Sobrang lambing po no'n at saka 'di nagsusungit," kuwento ko pa. "Nako, baka po nauntog si sir Caldwill kaya sumama ang ugali." Napatawa ako ng malakas dahil sa sinabi nito."Baka nga po!" segunda ko at pareho kaming nagtawanan. "Manang, coffee please," biglang sulpot ni Caldwill sa likuran ko. Para akong nabuhusan ng ilang balde ng tubig. At parang biglang nasa on the spot racing naman ang pagtibok ng puso ko. Nakakaloka na talaga! Umupo naman ito sa dulo ng mesa at inilapag ang dala niyang dyaryo. Panay nginig din naman itong mga tuhod ko. Daig ko pa ang nasa interogation spot light. He stared at me pero agad din namang nagbawi

    Huling Na-update : 2022-08-05
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-19

    BODCT-19Caldwill Enzo"BAKIT hindi nagpaopera si Calvin? Bakit hindi siya nagpa-chemotherapy?" Nagulat ako sa tanong niya at napakunot ng aking noo. Ngunit mabilis din naman akong nakabawi and let out a heavy sighed. "Dahil ayaw niya na, bukod sa ayaw niya ay malala na ang sakit niya that time. His both liver are not responding continuously. His lungs are infected too kaya madalas na siya kapusin ng hininga. But my brother are hardheaded and I can't control that." I heard her sniffed. "Marinel," tawag ko. She shook her head. "Alam mo ba? Nagbiro pa siya sa akin na methotrexate raw ang vitamins niya. Ang sabi niya pa nga sa akin may two months pa siya." Nakita ko ang paggalaw ng dalawang balikat niya. I know she's crying even if she denies it. Kahit pa natatakpan ng libro ang mukha niya, naririnig ko pa rin ang mahinang pag-iyak niya. And I am wounded seeing her like this not moving on from the past. I am still grieving but not the way she sorrow. She is still in pain and that thin

    Huling Na-update : 2022-08-05
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-20

    BODCT-20MarinelNANLAKI ang mga mata ko nang makarinig ako ng sunud-sunod na mga katok. "Marinel?" Agad na uminit ang magkabila kong pisngi dahil sa pagtawag sa akin ni Caldwill."Marinel..." Napatayo ako at napapadyak.Marimar! Nahihiya akong magpakita sa kanya dahil sa nagawa ko kanina. "Marinel, the door is not lock! Can I come in?" Muling narinig kong wika nito. Awtomatiko akong napabukas ng pinto. "M-may k-kailangan k-ka?" Diyos ko! Bakit ba ako nauutal!?"You left this. Are you okay now?" Natigilan pa ako nang yapusin niya ang pisngi ko at agad din namang tinanggal ang kanyang kamay. "You look pale," aniya. Nailing ako agad. "Ako? Hindi! Salamat dito!" Diretso kong hinablot ang notebook ko at isinirado agad ang pinto, nang bigla itong kumatok muli. Naman e! Binuksan ko muli ang pinto at nakita kong hawak niya ang pen ko. "Thank you!" Pagkasabi ko no'n ay agad kong kinuha ang pen ko at pinagsarhan siya muli ng pinto. Tense na tense ang pakiramdam ko habang pinapaypayan ko

    Huling Na-update : 2022-08-05
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-21

    BODCT-21Caldwill EnzoTHAT'S fucking insane, disgusted, horrible and fucking ridiculous! Why the hell I did that!? Kanina ko pa iniuuntog ang ulo sa manibela ng kotse ko. "Damn!" inis kong sambit. "Sir, baka gusto niyo magbasag ng bote?" wika pa ni Ivan. Hindi ko man lang ito namalayan. "Shut up," sagot ko na lamang at lumabas sa kotse ko. Kinuha ko ang Shakey's pizza sa kabilang upuan at ibinigay ito sa kanya. After that scene ay agad kasi akong umalis at nagliwaliw muna sa daan. "Sir, hindi pa lumalabas si ma'am Marinel sa silid ninyo simula pa kanina," imporma pa nito sa akin. Tumango lang ako at pumasok na sa loob ng bahay. Diretso ako agad sa silid ko. Humugot ako ng malalim na hininga bago kumatok. Why I am knocking? This is my room e? Pinihit ko ang doorknob at itinulak ang pinto. I saw Marinel, still asleep. Dahan-dahan akong lumapit sa may paanan niya para i-check ang mga paa nito. Thank god! Hindi na ito namamaga at okay na siya. Lumipat ako sa kaliwang gilid niya at

    Huling Na-update : 2022-08-05

Pinakabagong kabanata

  • But Only Destiny Can Tell   Epilogue

    EpilogueMarinelNAPAUNAT ako ng aking mga braso. Kanina pa tapos ang exam ko at hinihintay ko na lamang ang result. Pinasadya talaga ni Caldwill na agaran kong makuha ang resulta ng exam ko. Kanina ko pa rin tinitingnan ang aking cell phone. Wala man lang akong natanggap na text mula kay Caldwill. Si Veronica at Andy lang ang tumadtad sa message box ko. Parang nagpaparinigan ang dalawa, puro kasi hugot. Napatayo ako nang lumabas si Professor Escanda mula sa kanyang opisina. "Congratulation Mrs. Villaraza. Finally you passed the exam," masayang balita nito sa akin at ipinakita sa akin ang result. Sa sobrang tuwa ko'y niyakap ko ito. At last! "Can I have this? Please?" pakiusap ko. "Sure," anito. "Thank you! Alis na po ako," paalam ko. Hindi ko na ito hinintay na sagutin pa ako dahil talagang napatakbo na ako palabas ng university. Pumara ako agad ng taxi at nagpahatid sa bahay. "Manong, pakibilisan po," sabi ko pa. Masaya ako na kinakabahan at hindi ko maintindihan kung bakit. "

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-28

    BODCT-28MARINEL"Damn!" mura nito dahilan para mapabaling ako sa kanya. "May problema ba?" taka kong tanong. "Don't mind me Marinel. Matitiis ko," aniya. Napalunok naman ako sa sinabi niya. Pero ewan ko ba, parang gusto ko rin ang naiisip niya. "Caldwill, make my nervous gone please?" sumamo ko. Ang landi ko lang pero may nabasa akong article from Pennsylvania University. I know chocolates can make you feel good and relax but sex is better than chocolates. It will help keeping your immune system works. "What?" kunot-noo nitong tanong sa akin. Hindi ako sumagot at pinagapang ang kaliwang kamay ko sa tiyan nito. "Shit!" mura niya ulit.Nang marating namin ang parking lot ng university ay agad niyang pinahinto ang kotse. Laking pasasalamat ko at tinted ang salamin ng kotse niya. He suddenly held me closer to him and savage my lips. "Climb on me sunshine," anas niya.Sinunod ko ang utos niya at kumandong sa kanya paharap. He bend the driver's seat so that he can move easily. He hel

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-27

    BODCT-27MarinelNAPASINGHAP ako nang maramdaman ko ang mga kamay ni Caldwill habang tinatanggal ang lace ng suot kong panty."Caldwill," anas ko. Tuluyan na nitong natanggal ang suot ko, kasunod nito ay ang bra ko. Kinarga naman niya ako paharap at 'di ko na namalayang nakapasok na pala ito sa akin. Napaurong ako ng konti dahil hindi pa ako masiyadong hiyang sa laki niya. Pero maingat naman niya akong iginiya at pinasandal sa malaking bato habang patuloy itong bumabayo sa akin ng marahan. He's really huge at parang punit na punit ang gitna ko dahil sa laki niya. Mahigpit akong napakapit sa batok niya. "Damn," mura pa ni Caldwill. Napaungol akong muli at napaliyad. "Caldwill!" sambit ko nang umabot ako sa sukdulan. He thrust impatiently and even if it hurts me I still managed to control my muscle down there. "Ugh!" ungol niya nang marating din nito ang rurok. "Ah..." panimula ko. "Why?" humahangos niya pang tanong sa akin. "'Di ba, pababa ang falls na ito?" "So?" Napalabi ako.

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-26

    BODCT-26MARINELHINDI pa man ako nakatatapos sa isang topic ay dumating na si Caldwill. May dala itong basket at mantle, pati na dalawang tuwalya. "Saan ka pupunta?" taka kong tanong nang mailapag ko sa mesa ang librong hawak ko. "Sa Panas, wanna join me? Baka kasi anytime ay tumawag ang opisina para sa board exam schedule mo. We cannot go there anymore kapag nagkaganoon," aniya. Agad akong napangiti at napatakbo sa kanya. "Game!" sabi ko pa. Matamis na ngiti rin naman ang itinugon niya sa akin at sabay na kaming pumanaog sa hagdan. Pagkalabas namin ng bahay ay isang itim na motorbike agad ang sumalubong sa amin."Diyan tayo sasakay?" tanong ko pa."Yes!" sagot nito at umangkas na sa motor. Hindi rin naman ako nagmabagal pa dahil agad din naman akong umangkas sa likuran nito at yumakap sa kanyang baywang. "Hold tight," utos nito, na sinunod ko rin naman. Tuluyan na nitong pinatakbo ang motorbike."Ano ba ang Panas?" takang tanong ko. Hindi kasi ito pamilyar sa akin. "It's a mini

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-25

    BODCT-25MARINELNAGISING ako dahil sa biglaang pagkalam ng aking sikmura. Nakalimutan ko pa lang maghapunan. Nang bumangon ako'y wala na si Caldwill sa tabi ko. Napatingin ako sa wall clock at pasado alas tres pa pala ng madaling araw. Napangiti ako at napahimas sa batok ko. I am now a woman. Pakiramdam ko'y sobrang buong-buo ako ngayon. Hindi ko alam kung bakit pero sobrang gaan ng pakiramdam ko. He's good in bed. At ganito pala ang pakiramdam kapag ang minamahal mo ang kasama mo sa kama. Hinila ko ang kumot upang takpan ang hubad kong katawan. Bumukas naman bigla ang pinto. Narinig ko pang may inilapag ito sa mesa at hindi ko makuhang humarap sa kanya. Nahihiya ako. Ramdam ko namang sumampa siya sa kama at bigla akong niyakap mula sa likod. Nanigas ang buo kong katawan nang lumapat sa balikat ko ang mga labi niya. Gumapang ito hanggang umabot sa punong-tainga ko. "Good morning," bulong niya. "Morning," tugon ko. Hinigpitan naman niya ang pagkakayakap sa baywang ko. "May masakit

  • But Only Destiny Can Tell   BOCDT-24

    BODCT-24MarinelNAGULAT ako sa biglaang pagtaas ng boses ni Caldwill. "Andy, help doctor Ynes to prepare the operating room," utos niya. Tumalima naman si Andy at napatakbo palabas ng kuwarto. Lahat kami nag-panic maliban kay Caldwill. Maging ako ay nangangatal na ang mga kamay sa paghawak sa kumot na nakatakip sa bibig ni Candice. Hindi ko mapigilang maluha sa tindi ng awa ko sa bata. "Focus Marinel! Replace the dextrose and give me her vital signs!" Awtomatiko akong napabitiw kay Candice at nanginginig na ginawa ang utos nito. Kinagat ko ang aking labi upang 'di kabahan lalo. Abala naman si Caldwill sa pagbibihis kay Candice. "Move faster Marinel!" Nagulat ako sa sigaw ulit ni Caldwill sa akin."Ako na Nel," ani Andy sa aking likuran. Napaatras ako at hinayaan si Andy na ayusin 'yong dextrose. Parang namamanhid ang mga tuhod ko at sumisikip ang dibdib ko dahil sa sobrang kaba. "Damn!" mura pa ni Caldwill at kinarga si Candice. Kinuha naman ni Andy 'yong dextrose para 'di ito ma

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-23

    BODCT-23MARINELNANG magising ako'y nasa isang magandang kuwarto na ako. Agad akong napabangon at napababa ng kama. Inikot ko pa ang paningin ko at nakahinga ako ng maluwag nang makita ko ang mga gamit namin ni Caldwill. Hinubad ko ang jacket ko at lumabas ng kuwarto. "Magandang tanghali po ma'am," bati sa akin ng katulong. "Si Andy po? At si–" "Ay ang asawa niyo po ba? Kausap po si Doktora Ynes," aniya. Napatango ako. Kahit pala rito ay asawa ang pakilala niya sa akin. Akala ko itatanggi na naman niya ako. "Iyong bata, nasaan siya?" tanong ko. "Nasa private room po ma'am, bakit po?" "Gusto ko sana siyang makita," sagot ko. "Pero bawal po," aniya. "Let her, please," ani Andy sa likuran ko."Thank you," baling ko kay Andy at tinapik ang balikat nito. Iginiya naman na ako ng katulong sa ika-dalawang palapag ng bahay at lumakad sa hallway, sa pinakadulo ng palapag. "Ma'am, mag-sanitize ka po muna," anito. Tumango lang ako at sinunod ito. Kinuha ko ang hospital dress, mask, hai

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-22

    BODCT-22MarinelSINUBUKAN ko nang ilakad ang mga paa ko at kumapit sa sofa. Napasama nga yata talaga ang injury ko. Pumasok naman si Caldwill at mataman niya lang akong tinitigan bago ako tuluyang nilagpasan. Mariin kong nakagat ang aking labi at 'di ko maiwasang masaktan. Nanlulumo akong umupo pabalik sa sofa. Kagabi pa ako hindi makatulog ng maayos. Panay ang pag-iisip ko kung bakit pabago-bago ang pagtrato nito sa akin. Para siyang nagpipigil at pakiramdam ko'y parang pinaglalaruan niya lamang ako. Hindi ko siya maintindihan at mas lalong 'di ko na rin maintindihan itong nararamdaman ko. "Ma'am, tulungan ko na raw po kayong mag-impake sabi ni sir," ani manang Ester sa aking likuran. Napatayo ako at napatango lang sa kanya. Inalalayan naman ako ni manang Ester na umakyat sa hagdan. Nang makapasok kami sa loob ng kuwarto ko ay agad akong sumampa sa kama at napatihaya. Sumasakit ang ulo ko sa nararamdaman ko."Ma'am, hindi naman po sa nanghihimasok po ako sa inyo ni sir Caldwill pe

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-21

    BODCT-21Caldwill EnzoTHAT'S fucking insane, disgusted, horrible and fucking ridiculous! Why the hell I did that!? Kanina ko pa iniuuntog ang ulo sa manibela ng kotse ko. "Damn!" inis kong sambit. "Sir, baka gusto niyo magbasag ng bote?" wika pa ni Ivan. Hindi ko man lang ito namalayan. "Shut up," sagot ko na lamang at lumabas sa kotse ko. Kinuha ko ang Shakey's pizza sa kabilang upuan at ibinigay ito sa kanya. After that scene ay agad kasi akong umalis at nagliwaliw muna sa daan. "Sir, hindi pa lumalabas si ma'am Marinel sa silid ninyo simula pa kanina," imporma pa nito sa akin. Tumango lang ako at pumasok na sa loob ng bahay. Diretso ako agad sa silid ko. Humugot ako ng malalim na hininga bago kumatok. Why I am knocking? This is my room e? Pinihit ko ang doorknob at itinulak ang pinto. I saw Marinel, still asleep. Dahan-dahan akong lumapit sa may paanan niya para i-check ang mga paa nito. Thank god! Hindi na ito namamaga at okay na siya. Lumipat ako sa kaliwang gilid niya at

DMCA.com Protection Status