Share

BODCT-2

Author: maikitamahome
last update Last Updated: 2022-06-13 15:00:31

BODCT-2

CALDWILL ENZO

NEW YORK…

I WAS sitting on my swivel chair while listening to my secretary. She was discussing about the house I bought in the Philippines a few months ago.

"Where is it located again?" I asked as I played the pencil in my hand.

"Located at South Forbes in Laguna, sir. The theme was a Bali Mansion sir and it's really fits on your taste," she answered and look down again to her memo pad. I swirled the pencil on my table.

"Do I have a meeting today?" I asked again.

"Yes but..." I raised my brows as I frowned.

I hated to hear hanging speeches with a big hesitation that I can saw on her face. I rolled my eyes. She's starting to get pale.

"What!?" I irritably asked.

"Sorry for making you pissed sir but the immigration send a message to you." I frown again.

"And what it says?" She swallowed hard and she look shocked with a little dismayed all over in her face.

"Sir, they just wanted to clarify about your status. They're asking and confused why you are not still processing the petition of your wife to become an American citizen. They're so puzzled too why you are still claiming that you are single even if you are really a married man," she explained and I almost explode to what I've heard from her.

"Are you kidding me!?" She shook her head. Oh for Christ's sake! I hysterically stood up.

"For Pete's sake! How can I be a married man? I don't even have a girlfriend! That is bullshit!" Her knees are trembling as I've noticed.

I grab the paper she was holding. My eyes got widened. I crumpled the paper and throw it away.

"Find her! And book my flight as soon as possible Elena!" She stood up and went outside without saying any words.

Who the hell framed me up to this kind of situation! How could it happened!? I am married for almost a year!? What the hell!? Is this some kind of her jokes because it's not funny! I swear she'll pay for this! How could her!

PHILIPPINES…

I THROW my bag on the back of my car when I reached the parking lot of the NAIA. Halos baliin ko ang manibela sa sobrang inis at galit. I am so much frustrated right now. Ikinasal ako sa isang babae, na sa tanang buhay ko ay hindi ko pa nakita. How this could be happened without my knowledge.

Diretso ako agad ng Laguna, sa bahay na binili ko sa South Forbes, Santa Rosa. I bougth a house here in the Philippines just to make it as my vacation house. But who wouldn't know na magiging dream house iyon ng babeng iyon sa oras na malaman niyang mayaman ako. That gold digger! I grab my phone.

"What it says now Elena?"

"I am sorry to tell you, sir. According to the registral office, the marriage is valid. You are legally married to Ms. Marinel Magtalas... Ahm... Mrs. Marinel Magtalas Villaraza," Elena answered in the other line.

My jaw literally dropped for the second time. Napalo ko ang manibela. And I gritted my teeth when I heard her name.

"Find her or I will fired you!" I yelled as I hung up.

Nang makapasok ako sa Forbes, diretso ako agad sa mansion ko. As I expected Elena prepared everything. My cars are at the garage. I have my butler, maids, my on call chef, a bodyguards and lastly a caretaker for my precious garden. I rolled my eyes and smirked as I entered in my mansion.

"Are you hungry, sir Caldwill?" my butler asked.

"Who are you again?" He cleared his throat before answering me.

"Ivan, sir." I nodded.

"I want a smoke salmon, a salad and a double espreso for my coffee. Bring it to my office." He bowed at me.

"Don't bow at me Ivan. Let's just be civil," I sincerely said.

"As you wish, sir." I peeked a smile and went to my office.

Pasalampak akong umupo sa couch at isinandal ang ulo ko. Jetlag is killing me! My phone rang, kaya ini-set ko na lang sa loudspeaker.

"Yes Elena?"

"Sir, your office is ready at Fairview General Hospital." I frown.

"Bakit nasa malayo pa? Nasa Quezon City 'yan at nasa Laguna ako."

"They badly needed you there, sir and your wife–I mean, Ms. Magtalas is working there, sir. She's working to Doctor Suarez, a pediatrician, as a secretary."

So? That bitch is a nurse.

"I'll take it, just tell them about my conditions and please Elena, assign that woman as my secretary and no but's!"

"As you wish, sir."

Napahilot ako sa sintido ko. Knowing that I am a married man now is killing me! We will meet so soon who-ever-you-are wifey.

MARINEL

DALI-DALI akong napabangon sa kama ko. Kahit kailan talaga ang kupad kong kumilos. Halos madapa na nga ako sa pagmamadali. Nang matapos ko ang lahat ay agad din naman akong lumabas ng bahay dahil maniningil na naman si Aling Pipay para sa tubig at kuryente ko.

"Para!" Sumakay ako agad sa taxi at para yatang lumabas na naman ang kaluluwa ko. Iyong nagmamaneho ay kasing guwapo no'ng nasakyan ko noong isa araw.

Ngumiti ito ng malapad sa akin. Kung dati pigtasan ng bra ang labanan, ngayon pati panty ko gusto na ring mapunit. Napapangiwi ako na napapanganga.

"Saan kayo, Miss?" anito at kinakilig ko iyon ng husto.

May British accent ito kung magsalita at halatang nag-aaral pang magtagalog. Pinunasan ko ang pawis ko. Tagaktak e!

"Sa Ce-cemetery... Sa may Makati... 'Yong malaki..." Nagkandautal-utal ko pang sabi at hindi ko alam kung tama ba ang naibigay kong address. Nakaka-distract ang mapupungay nitong mga mata.

"Alright then..." anito at mabilis na pinatakbo ang taxi.

Diyos ko Nel! Mukhang gusto na yata ni Enzo na magkanobyo ako dahil sa mga nagsusulpotang mga adones na ito.

MAKATI CEMETERY…

NANG makarating ako'y parang nawalan ako ng oxygen nang makalabas ako sa taxi na 'yon. Kausapin ba naman ako nang kausapin at puro yes, no and maybe lang ang naisasagot ko. Na-drained yata utak ko kanina. Pinilig ko ang ulo ko at bumili na lamang ng bulaklak at kandila sa tindahan. Agad din naman akong naglakad papasok at dumiretso sa puntod ni Enzo. Ilang metro lang din naman ang nilakad ko para makarating sa kinaroroonan niya. Mabuti na lamang at may malaking puno sa tabi ng kanyang puntod kaya hindi gaanong mainit kapag nakalabas na si haring araw.

Related chapters

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-3

    BODCT-3MARINELNang umabot ako ay natigilan ako sa nakita ko. May lalaking nakatayo sa puntod ni Enzo at nakapamaywang pa ito. Naglakad pa ako ng mas malapitan. Natigilan na naman ako. Kasing tangkad ito ni Enzo, pati na ang hubog ng katawan at kakisigan nito. Iyon nga lang at medyo maangas ang dating ng pananamit nito kahit nakatalikod pa ito sa akin. Nakasuot ito ng leather jacket at fitted na pants na bumagay naman sa suot niyang black leather shoes. Napakunot ako ng aking noo. Sino naman kaya ang lalaking ito? Humarap naman ito sa akin nang biglaan at laking gulat ko kung sino ang nasa harapan ko mismo. Nabitiwan ko pa ang mga dala ko dahil sa tindi ng gulat at takot. Samu't saring emosyon ang nararamdaman ko ngayon. Nagsalubong naman ang mga kilay nito at tinanggal pa ng tuluyan ang suot niyang Rayban shade. Nanlaki ang mga mata ko. "Enzo!" sambit ko pa habang napapakurap nang ilang beses. "Ahh!" tili ko at kumaripas na nang takbo. "Hey you!" tawag pa nito sa akin at hinabo

    Last Updated : 2022-06-13
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-4

    BODCT-4MARINELLAGLAG ang panga ko sa narinig ko mula kay Enzo. May kakambal si Enzo? Pero wala namang nababanggit si Enzo sa akin na may kakambal siya noong nabubuhay pa ito. Kahit si Andy ay wala ring naibabanggit sa akin."Kambal talaga kayo? As in hindi ka multo?" pangungulit ko pa. Gusto ko lang naman kasing makasiguro kung totoo mang kakambal siya ni Enzo. Sobrang tuwa ko kanina nang makita ko siyang buhay na buhay, at the same time ay puno rin ng takot. Halo-halo ang naramdaman ko kanina nang makita ko siya kaya nahimatay na lamang ako nang biglaan. Kanina nang makita ko siya, bumalik sa akin ang lahat ng mga alaala naming dalawa ni Enzo. Iyong mga masasayang araw naming dalawa, pati na iyong sakit nang pagkawala niya ay bumalik rin sa 'kin lahat. Nangingilid ang mga luha ko habang pinagmamasdan ko siya. Magkasalubong man ang mga kilay nito ay hindi ko talaga maitatangging magkamukha talaga sila. Pati na ang tindig nito, may kahabaan man ang buhok niya pero hindi ito naging k

    Last Updated : 2022-06-13
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-5

    BODCT-5CALDWILL ENZOWHEN I'm finnished changing my outfit. I immediately grab my keys and went to my garage. Sumakay ako agad sa kotse ko at nag-drive papunta sa address ng apartment ng asawa ko raw. Hindi pa rin matanggap ng sistema ko na may asawa na nga talaga ako. Like what the hell! Nahilot ko na lamang ang sintido ko at isanaksak sa tainga ko ang aking airphones. Binuksan ko ang bintana ng aking kotse at itinanday doon ang aking kaliwang siko habang napapa-head bang ng konti dahil sa pinariringgan kong musika sa phone ko. So boring! Life is unfair too!NANG makarating ako ng Cubao ay napakunot ako ng aking noo. Nakatira siya sa iskinita and as usual pinagtitinginan ako ng mga tao. Nilapitan ko iyong isang bata na naglalaro malapit sa kalsada. Medyo madungis ito at punit ang damit. Nakakapanlumo ang ganito. I realized na masuwerte ako at lumaki akong marangya ang pamumuhay. I leaned down para magpantay kami. "Bata, may kakilala ka bang Marinel Magtalas dito?" panimula ko. Nil

    Last Updated : 2022-07-29
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-6

    BODCT-6CALDWILL ENZOWALA kaming kibuan hanggang sa makauwi kami sa mansion ko. Atat na atat na rin akong panoorin ang laman nitong tape! Diretso ako agad sa loob ng kuwarto ko pagkapasok ko sa mansion. Kinuha ko agad ang laptop at isinaksak ang tape rito. I badly need to see what's inside of this. Ilang saglit pa at nag-play na ito. I frowned when I saw Calvin's bedroom. I know, kuwarto niya ito sa condo niya. How can I forget my own bedroom design for him. "This is nonsense!" I retorted. I was about to remove the disk when someone spoke. He was sitting on the edge and he looks so sick. I froze and then afterwards I let it play. "Hi Kuya! Brother? Whatever! You just like me to call you, Kuya. Yeah! Halata na ba sa itsura ko na malapit na ang dead end ko? I know you do. You're the best doctor that I ever had." He paused. My heart melts. Bahagya pa akong napaayos sa pag-upo at halos idikit ko na ang mukha ko sa screen. His jokes made me smiled bitterly. Nagsimula na siyang maiyak

    Last Updated : 2022-07-29
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-7

    BODCT-7MARINEL"Hey, my universe..." Napahikbi ako at mas lalo ko pang nilakasan ang volume ng laptop para marinig ko ang boses niya. Nang sa ganoon ay parang kasama ko lang siya, iyong parang kaharap ko lang siya. "Miss me? I know you do..." Patuloy lang ako sa pagpunas ng aking mga luha, maging siya ay umiiyak na rin. "Nel..." Napahagulhol ako lalo. Na-miss ko ang pagtawag niya sa akin ng pangalan ko, lahat-lahat. "Sorry if I drag you to this situation. I..." Bahagya pa siyang napatigil at nagpunas ng luha. Napatawa pa ito ng konti at labis ko iyong ikinahikbi ng husto. Pakiramdam ko'y ano mang oras ay mapuputulan na ako ng hininga dahil sa sikip ng dibdib ko. "You know how much I love you Nel and I know Caldwill will took cared of you... Sa oras na mawala ako." Napatungo na ako sa mesa at halos hindi ako makapaniwala sa naririnig ko mula sa bibig niya. "Nel... Please understand me. I know, pinangunahan kita..." His voice started to broke. Muli akong nag-angat ng aking ulo a

    Last Updated : 2022-07-29
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-8

    BODCT-8CALDWILL ENZOAGAD kong ipinasok ang kotse sa garahe nang makauwi kami ng mansion ko. Umuna akong bumaba and didn't even bother to open the door for her. Nah! Just a waste of time to treat her like a princess. "Aray!" Narinig kong daing niya.Bahagya ko siyang sinulyapan. Nauntog lang naman siya sa flower pot na nakasabit sa ceiling. "So clumsy!" iritado kong bulong at tuluyang pumasok na sa loob ng bahay ko. "Ivan!" tawag ko agad nang hindi ko ito makita. "Sir," he answered. Pumaling ako sa aking likuran. "Saan ka ba galing!?" iritado kong tanong. I am not really at my mood right now. "Sorry sir, I am just checking the maids if they already prepared the guest room for your wife," maiksing paliwanag niya lang. I just half smirked and walk upstairs. Ngunit nahinto ako at bumalik tanaw sa ibaba ng hagdan. Napakunot ako ng aking noo. She's talking to Ivan."Marinel!" tawag ko. She look at me at agad din namang sumunod sa akin. "Will you please quit moving like a turtle,"

    Last Updated : 2022-07-29
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-9

    BODCT-9MARINEL"Coffee?" walang ekspresyon pa niyang alok sa akin. Napasandal ako at napaekis ng mga braso. "Black coffee," tipid na sagot ko lang din naman. Itinabi niya ang dyaryong hawak at muling humigop ng kape."Ivan, give her milk," baling niya sa mayordomo niya o butler. What so ever! Agad itong tumalima at tinungo ang kusina. Pinaningkitan ko siya ng aking mga mata dahil atat na atat na talaga akong malaman kung ano ang pag-uusapan namin ngayon. Muli itong humigop ng kape at biglang napatitig sa akin. Sa lagkit nang titig niya, kulang na lang ay maging bato ako. "Bukas darating ang Mama ko," aniya sabay lapag ng kape sa maliit na mesang nakalagay sa gitna namin. Hindi ako umimik sa sinabi niya dahil alam ko, paniguradong mababara na naman ako. "Aaminin natin sa kanya ang totoo, whether she don't believe it or not," tuloy niya at maluwag akong nakahinga. Gusto kong lumundag sa sobrang tuwa pero nagpipigil ako. Bigla naman siyang napangiti. God! You sent an evil with a

    Last Updated : 2022-07-29
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-10

    BODCT-10Caldwill EnzoPARANG gusto ko na yata manapak ng babae ngayon. Damn it! Kanina niya pa ako pinaghihintay! I told her to packed everything but here she goes! Marami pa raw ang hindi naisilid sa maleta ni Marinel."Are you done Veronica? Because if not, I maybe come back later," walang gana ko pang sabi rito. This woman is crazy! Paano kaya siya matatapos niyan kung panay naman ang pagpapa-cute niya sa akin. At kung makasilid naman sa maleta ay may kasama pang kembot. Tss! Napailing ako ng konti."Sandali lang Caldwill, last na talaga ito," aniya. Napatayo ako mula sa pagkakaupo ko at walang pasabing lumabas. I whistled then my driver run to me. "Get the stuffs!" iritado kong utos. Diretso ako agad nang lakad papunta sa sasakyan ko. Damn that woman! I waste almost half an hour waiting for her to get finished! Pumasok na ako sa sasakyan. Napansin kong dala na ng driver ko ang mga gamit ni Marinel."Dalian niyo po Mang Damian. I am so late!" Medyo hindi na ako mapakali sa k

    Last Updated : 2022-08-02

Latest chapter

  • But Only Destiny Can Tell   Epilogue

    EpilogueMarinelNAPAUNAT ako ng aking mga braso. Kanina pa tapos ang exam ko at hinihintay ko na lamang ang result. Pinasadya talaga ni Caldwill na agaran kong makuha ang resulta ng exam ko. Kanina ko pa rin tinitingnan ang aking cell phone. Wala man lang akong natanggap na text mula kay Caldwill. Si Veronica at Andy lang ang tumadtad sa message box ko. Parang nagpaparinigan ang dalawa, puro kasi hugot. Napatayo ako nang lumabas si Professor Escanda mula sa kanyang opisina. "Congratulation Mrs. Villaraza. Finally you passed the exam," masayang balita nito sa akin at ipinakita sa akin ang result. Sa sobrang tuwa ko'y niyakap ko ito. At last! "Can I have this? Please?" pakiusap ko. "Sure," anito. "Thank you! Alis na po ako," paalam ko. Hindi ko na ito hinintay na sagutin pa ako dahil talagang napatakbo na ako palabas ng university. Pumara ako agad ng taxi at nagpahatid sa bahay. "Manong, pakibilisan po," sabi ko pa. Masaya ako na kinakabahan at hindi ko maintindihan kung bakit. "

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-28

    BODCT-28MARINEL"Damn!" mura nito dahilan para mapabaling ako sa kanya. "May problema ba?" taka kong tanong. "Don't mind me Marinel. Matitiis ko," aniya. Napalunok naman ako sa sinabi niya. Pero ewan ko ba, parang gusto ko rin ang naiisip niya. "Caldwill, make my nervous gone please?" sumamo ko. Ang landi ko lang pero may nabasa akong article from Pennsylvania University. I know chocolates can make you feel good and relax but sex is better than chocolates. It will help keeping your immune system works. "What?" kunot-noo nitong tanong sa akin. Hindi ako sumagot at pinagapang ang kaliwang kamay ko sa tiyan nito. "Shit!" mura niya ulit.Nang marating namin ang parking lot ng university ay agad niyang pinahinto ang kotse. Laking pasasalamat ko at tinted ang salamin ng kotse niya. He suddenly held me closer to him and savage my lips. "Climb on me sunshine," anas niya.Sinunod ko ang utos niya at kumandong sa kanya paharap. He bend the driver's seat so that he can move easily. He hel

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-27

    BODCT-27MarinelNAPASINGHAP ako nang maramdaman ko ang mga kamay ni Caldwill habang tinatanggal ang lace ng suot kong panty."Caldwill," anas ko. Tuluyan na nitong natanggal ang suot ko, kasunod nito ay ang bra ko. Kinarga naman niya ako paharap at 'di ko na namalayang nakapasok na pala ito sa akin. Napaurong ako ng konti dahil hindi pa ako masiyadong hiyang sa laki niya. Pero maingat naman niya akong iginiya at pinasandal sa malaking bato habang patuloy itong bumabayo sa akin ng marahan. He's really huge at parang punit na punit ang gitna ko dahil sa laki niya. Mahigpit akong napakapit sa batok niya. "Damn," mura pa ni Caldwill. Napaungol akong muli at napaliyad. "Caldwill!" sambit ko nang umabot ako sa sukdulan. He thrust impatiently and even if it hurts me I still managed to control my muscle down there. "Ugh!" ungol niya nang marating din nito ang rurok. "Ah..." panimula ko. "Why?" humahangos niya pang tanong sa akin. "'Di ba, pababa ang falls na ito?" "So?" Napalabi ako.

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-26

    BODCT-26MARINELHINDI pa man ako nakatatapos sa isang topic ay dumating na si Caldwill. May dala itong basket at mantle, pati na dalawang tuwalya. "Saan ka pupunta?" taka kong tanong nang mailapag ko sa mesa ang librong hawak ko. "Sa Panas, wanna join me? Baka kasi anytime ay tumawag ang opisina para sa board exam schedule mo. We cannot go there anymore kapag nagkaganoon," aniya. Agad akong napangiti at napatakbo sa kanya. "Game!" sabi ko pa. Matamis na ngiti rin naman ang itinugon niya sa akin at sabay na kaming pumanaog sa hagdan. Pagkalabas namin ng bahay ay isang itim na motorbike agad ang sumalubong sa amin."Diyan tayo sasakay?" tanong ko pa."Yes!" sagot nito at umangkas na sa motor. Hindi rin naman ako nagmabagal pa dahil agad din naman akong umangkas sa likuran nito at yumakap sa kanyang baywang. "Hold tight," utos nito, na sinunod ko rin naman. Tuluyan na nitong pinatakbo ang motorbike."Ano ba ang Panas?" takang tanong ko. Hindi kasi ito pamilyar sa akin. "It's a mini

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-25

    BODCT-25MARINELNAGISING ako dahil sa biglaang pagkalam ng aking sikmura. Nakalimutan ko pa lang maghapunan. Nang bumangon ako'y wala na si Caldwill sa tabi ko. Napatingin ako sa wall clock at pasado alas tres pa pala ng madaling araw. Napangiti ako at napahimas sa batok ko. I am now a woman. Pakiramdam ko'y sobrang buong-buo ako ngayon. Hindi ko alam kung bakit pero sobrang gaan ng pakiramdam ko. He's good in bed. At ganito pala ang pakiramdam kapag ang minamahal mo ang kasama mo sa kama. Hinila ko ang kumot upang takpan ang hubad kong katawan. Bumukas naman bigla ang pinto. Narinig ko pang may inilapag ito sa mesa at hindi ko makuhang humarap sa kanya. Nahihiya ako. Ramdam ko namang sumampa siya sa kama at bigla akong niyakap mula sa likod. Nanigas ang buo kong katawan nang lumapat sa balikat ko ang mga labi niya. Gumapang ito hanggang umabot sa punong-tainga ko. "Good morning," bulong niya. "Morning," tugon ko. Hinigpitan naman niya ang pagkakayakap sa baywang ko. "May masakit

  • But Only Destiny Can Tell   BOCDT-24

    BODCT-24MarinelNAGULAT ako sa biglaang pagtaas ng boses ni Caldwill. "Andy, help doctor Ynes to prepare the operating room," utos niya. Tumalima naman si Andy at napatakbo palabas ng kuwarto. Lahat kami nag-panic maliban kay Caldwill. Maging ako ay nangangatal na ang mga kamay sa paghawak sa kumot na nakatakip sa bibig ni Candice. Hindi ko mapigilang maluha sa tindi ng awa ko sa bata. "Focus Marinel! Replace the dextrose and give me her vital signs!" Awtomatiko akong napabitiw kay Candice at nanginginig na ginawa ang utos nito. Kinagat ko ang aking labi upang 'di kabahan lalo. Abala naman si Caldwill sa pagbibihis kay Candice. "Move faster Marinel!" Nagulat ako sa sigaw ulit ni Caldwill sa akin."Ako na Nel," ani Andy sa aking likuran. Napaatras ako at hinayaan si Andy na ayusin 'yong dextrose. Parang namamanhid ang mga tuhod ko at sumisikip ang dibdib ko dahil sa sobrang kaba. "Damn!" mura pa ni Caldwill at kinarga si Candice. Kinuha naman ni Andy 'yong dextrose para 'di ito ma

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-23

    BODCT-23MARINELNANG magising ako'y nasa isang magandang kuwarto na ako. Agad akong napabangon at napababa ng kama. Inikot ko pa ang paningin ko at nakahinga ako ng maluwag nang makita ko ang mga gamit namin ni Caldwill. Hinubad ko ang jacket ko at lumabas ng kuwarto. "Magandang tanghali po ma'am," bati sa akin ng katulong. "Si Andy po? At si–" "Ay ang asawa niyo po ba? Kausap po si Doktora Ynes," aniya. Napatango ako. Kahit pala rito ay asawa ang pakilala niya sa akin. Akala ko itatanggi na naman niya ako. "Iyong bata, nasaan siya?" tanong ko. "Nasa private room po ma'am, bakit po?" "Gusto ko sana siyang makita," sagot ko. "Pero bawal po," aniya. "Let her, please," ani Andy sa likuran ko."Thank you," baling ko kay Andy at tinapik ang balikat nito. Iginiya naman na ako ng katulong sa ika-dalawang palapag ng bahay at lumakad sa hallway, sa pinakadulo ng palapag. "Ma'am, mag-sanitize ka po muna," anito. Tumango lang ako at sinunod ito. Kinuha ko ang hospital dress, mask, hai

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-22

    BODCT-22MarinelSINUBUKAN ko nang ilakad ang mga paa ko at kumapit sa sofa. Napasama nga yata talaga ang injury ko. Pumasok naman si Caldwill at mataman niya lang akong tinitigan bago ako tuluyang nilagpasan. Mariin kong nakagat ang aking labi at 'di ko maiwasang masaktan. Nanlulumo akong umupo pabalik sa sofa. Kagabi pa ako hindi makatulog ng maayos. Panay ang pag-iisip ko kung bakit pabago-bago ang pagtrato nito sa akin. Para siyang nagpipigil at pakiramdam ko'y parang pinaglalaruan niya lamang ako. Hindi ko siya maintindihan at mas lalong 'di ko na rin maintindihan itong nararamdaman ko. "Ma'am, tulungan ko na raw po kayong mag-impake sabi ni sir," ani manang Ester sa aking likuran. Napatayo ako at napatango lang sa kanya. Inalalayan naman ako ni manang Ester na umakyat sa hagdan. Nang makapasok kami sa loob ng kuwarto ko ay agad akong sumampa sa kama at napatihaya. Sumasakit ang ulo ko sa nararamdaman ko."Ma'am, hindi naman po sa nanghihimasok po ako sa inyo ni sir Caldwill pe

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-21

    BODCT-21Caldwill EnzoTHAT'S fucking insane, disgusted, horrible and fucking ridiculous! Why the hell I did that!? Kanina ko pa iniuuntog ang ulo sa manibela ng kotse ko. "Damn!" inis kong sambit. "Sir, baka gusto niyo magbasag ng bote?" wika pa ni Ivan. Hindi ko man lang ito namalayan. "Shut up," sagot ko na lamang at lumabas sa kotse ko. Kinuha ko ang Shakey's pizza sa kabilang upuan at ibinigay ito sa kanya. After that scene ay agad kasi akong umalis at nagliwaliw muna sa daan. "Sir, hindi pa lumalabas si ma'am Marinel sa silid ninyo simula pa kanina," imporma pa nito sa akin. Tumango lang ako at pumasok na sa loob ng bahay. Diretso ako agad sa silid ko. Humugot ako ng malalim na hininga bago kumatok. Why I am knocking? This is my room e? Pinihit ko ang doorknob at itinulak ang pinto. I saw Marinel, still asleep. Dahan-dahan akong lumapit sa may paanan niya para i-check ang mga paa nito. Thank god! Hindi na ito namamaga at okay na siya. Lumipat ako sa kaliwang gilid niya at

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status