Habang kasama ni Jarren si Amanda sa entablado, hindi nakalimutan ni Amanda na lingunin si Lizzy. Ang tingin niya ay puno ng panunuya.Siyempre, hindi papayag si Lizzy na basta-basta na lang lunukin ang pang-iinsulto. Ang orihinal niyang pakay sa alumni event ay ang makipag-networking at magtayo ng koneksyon. Kung ordinaryong pagkakataon lang, hindi siya aagaw ng eksena. Ngunit sa sitwasyong iyon, sa harap ng maraming tao, sumunod din si Lizzy sa entablado.Napansin ni Amanda ang pagsunod ni Lizzy. Sandali siyang nagpakita ng kasamaan sa mga mata, pero nagkunwari siyang takot.“Miss Del Fierro, ano ang ginagawa mo rito?” tanong ni Amanda na may halong panlalait. “Si Jarren at ako ang magbibigay ng talumpati. Bahagi ito ng napagkasunduang programa. Dapat ba talagang guluhin mo ang lahat ulit?”Ang tono ni Amanda ay kunwaring maamo, ngunit malinaw ang intensyon niyang pahiyain si Lizzy. Sa gilid naman, tila pinagtatanggol siya ni Jarren habang tinitingnan si Lizzy nang may pag-iingat.“
Halos himatayin si Lizzy. Paulit-ulit niyang minura si Jarren sa isip niya.Ang buntis naman ay halos maiyak na sa sobrang kaba. Hawak ang kanyang tiyan, sinabi niya sa nanginginig na boses, "Paano na ako? Kung may mangyari sa anak ko, wala nang halaga ang buhay ko!"Sinikap ni Lizzy na pakalmahin ang buntis."Huwag kang mag-alala, tumawag na kami ng rescue team. Parating na sila." Walang pag-aalinlangan, hinubad niya ang sarili niyang life jacket at iniabot ito sa buntis. "Suotin mo ito. Kahit kailangang magtiis ka muna sa tubig, tiyak na malapit lang ang pampang. Maliligtas ka rin."Nagtaka ang buntis. "E paano ka naman? Paano ka maliligtas kung ibibigay mo sa akin 'to?"Umiling si Lizzy. "Okay lang ako. Mas mahalaga na ligtas ka at ang anak mo. Sige na, umalis ka na."Sa kabila ng inis niya, naalala ni Lizzy na may natirang life jacket sa lifeboat nina Jarren at Amanda. Hindi pa naman sila nakakalayo, kaya maaaring makahabol pa siya.Sa puntong iyon, halos bumigay na ang yacht. Tum
Nasa mabigat na pakiramdam si Lizzy, ramdam niya ang sakit sa dibdib at pag-aalsa ng luha sa kanyang mga mata.Ito ang unang beses na nagalit si Lysander sa kanya nang ganito katindi.Sa isip niya, napakaraming butas sa video na iyon. Kung sisipatin lang nang mabuti, kitang-kita na halos wala na siyang lakas. Paano nga naman mag-iisip ang isang taong walang life jacket at hindi marunong lumangoy na magsalba pa ng iba? Pero hindi niya inisip iyon. Katulad ng mga tao sa social media na nagpapakita ng masamang intensyon sa kanya, hindi man lang siya pinagkatiwalaan ni Lysander.Pinilit pigilan ni Lizzy ang luhang nais kumawala. "Mr. Sanchez, nangangako ako, wala akong gagawing masama o ikakahiya para sayo." Tinuloy niya ang pagsasalita, "Tungkol sa video..."Ngunit bago pa niya matapos ang sasabihin, biglang nag-vibrate ang kanyang telepono. Isang hindi pamilyar na numero ang tumatawag.Ayaw sana niyang sagutin ito, pero inabot ito ni Lysander at agad na sinagot."Lizzy, ako 'to, si Jarr
Isang mapanganib na kislap ang sumilay sa mga mata ni Lysander. "Hindi ito laban kay Jarren, kundi laban sa pamilya Sanchez."Sa mga nakaraang taon, ang alumni association ay pinopondohan ng pamilya Sanchez upang makahikayat ng mga talended high-tech. Ngunit hindi sila nagiging maingay tungkol dito. Sa pagkakataong ito, ang nakatatandang kapatid ni Lysander, na kulang sa talino, ay nagpilit na pamahalaan ang proyekto at kalaunan ay ipinasa ito sa anak niya, na pareho lang niyang hindi marunong. Napaka-ostentatious nila, tila gustong ipaalam sa buong mundo. Inaasahan niya na na may gagawa ng masama dahil dito, pero hindi niya inakala na magiging ganito ka-sobra.Binabaan ni Roj ang boses. "Mr. Sanchez, gusto niyo po bang ituloy pa ang imbestigasyon?""Oo, ipagpatuloy." Tumango si Lysander.***Pagkatapos ng mahimbing na tulog, mas maayos na ang pakiramdam ni Lizzy. Habang tinitingnan niya ang maliwanag na sinag ng araw sa labas, saglit siyang napangiti. Ngunit hindi pa lumilipas ang l
Ang lalaking dumating ay nakasuot ng pormal na suit at leather shoes. Mayroon siyang kalmadong aura, at ang kanyang gilid ng buhok ay bahagyang maputi. Sa kanyang mga mata, paminsan-minsan ay makikita ang bakas ng matalas na kalkulasyon. Sa unang tingin pa lang, alam mong hindi siya madaling kalabanin.Siya si Lucas, ama ni Jarren at ang nakatatandang kapatid ni Lysander.Napakawala ni Jarren ang hawak niya kay Lizzy, saka sinadyang lumayo kay Amanda. Tumayo siya sa tabi ni Lizzy, pilit pinapakita na maayos ang kanilang relasyon. Napansin naman agad ni Amanda ang kilos niyang ito.Bahagya siyang kumurap, at muling namuo ang luha ng pagkadismaya sa kanyang mga mata. Ang ganitong estilo ay maaaring gumana sa ibang lalaki, pero kay Lucas, walang epekto. Para sa kanya, sanay na siya sa mga babaeng tulad ni Amanda.Hindi niya man lang ito tinapunan ng tingin. Sa halip, mabilis siyang lumapit kay Lizzy at marahang ngumiti – tulad ng isang nakatatandang nagpapakita ng malasakit sa isang naka
Nakasilay sa liwanag si Lysander, taglay ang malamig na postura. Ang madilim niyang mga mata ay walang bahid na emosyon. Nakatingin ito kay Lucas bago bumaling kay Lizzy.Nakangiti si Lucas, na para bang sobrang saya ng mood niya. “Lysander, anong problema? Pumunta ka ba kay Dad para sa yacht? Huwag kang mag-alala, nahanap ko na ang may sala, at dadalhin ko siya kay Dad.”Biglang ngumiti si Lysander, ngunit ang ngiti niya ay puno ng lamig at pangungutya. “Hindi na kailangan. Mas mabuting mag-isip ka na lang kung paano mo ipapaliwanag ito kay Dad mamayang gabi. Para lang takpan ang kalokohan ni Jarren, pinilit mong paaminin ang isang mahina at inosenteng babae para sa kanya. At sa pangalan pa ng pamilya natin, nagbigay ka ng pressure sa Del Fierro family. Napakagaling.”Namutla bigla ang mukha ni Lucas at napatingin siya kay Lysander na parang hindi makapaniwala. Ganoon din ang ekspresyon ni Lizzy, na gulat na gulat. Narinig pala ni Lysander ang lahat ng nangyari.Bagamat hindi ito ang
Pinilit ni Amanda ang pagiging kalmado at sinubukang itago ang takot na sumilay sa kanyang mga mata. Nang itinaas niya ang kanyang ulo, parang iiyak na naman siya.Masado lang akong nagmadali, kaya ko nasabi 'yon. Kung naniniwala ka sa kanya at ayaw mo akong paniwalaan, wala na akong masasabi pa. Aalis na lang ako.”Pagkasabi nito, padabog siyang umalis. Pagdating niya sa pintuan, ni hindi man lang kumilos si Jarren para habulin siya. Bigla siyang napasigaw sa sakit at hinawakan ang kanyang tiyan habang nanginginig ang kanyang katawan kaya mabilis na hinabol siya ni Jarren at inalalayan. Napaiyak si Amanda at biglang yumakap kay Jarren.“Jarren, hindi ko talaga inakala na mag-iisip ka ng ganito tungkol sa akin. Kung hindi lang ako masyadong natakot, hindi sana hahantong sa ganito. Wala na akong ibang malalapitan, at ikaw lang ang natatangi kong maaasahan. Pero si Lizzy, iba siya. Hindi lang maganda ang pamilya niya, may posisyon pa siya bilang magiging Mrs. Sanchez sa tabi mo. Samanta
“How about you’re going with me to the headquarters?” Itinataas ni Lysander ang kanyang mga mata upang tumingin kay Lizzy, may emosyon sa kanyang madilim na mga mata na hindi mawari ni Lizzy. "Kung magpapatuloy kang manatili sa Fanlor, karamihan ng oras mo ay mauubos sa pakikitungo kina Jarren at Amanda. Bakit hindi ka sumama sa akin sa headquarters? Maaari kitang bigyan ng mas mataas na posisyon. Marami kang matutunan kung susunod ka sa akin."Napalunok si Lizzy at bahagyang nag-isip, ngunit sa huli ay umiling siya at tumanggi. "Hindi, Mr. Sanchez, hindi ko kayang sumama sa inyo sa headquarters."Simple lang ang dahilan niya. Ang pagtrabaho niya sa Sanchez family ay pansamantala lamang. Bukod dito, pinaghirapan na niya ang kanyang posisyon sa Fanlor. Hindi madali para sa kanya na bitawan ang lahat ng pinaghirapan para lamang lumipat sa headquarters.Plano niyang magkaroon ng sarili niyang kumpanya, kaya bakit kailangan pa niyang manatili sa posisyon sa headquarters? At higit sa lahat
Si Lianna ay nagtago sa likod ni Liston habang patuloy na nagkukunwaring mahina at inosente, ngunit kitang-kita ang pagkamuhi at kawalang-kasiyahan sa kanyang mga mata habang nakatingin kay Lizzy."Ano ba ang ipinagmamalaki niya?" sa isipan ni Liana."Ate, nasa'yo na ang lahat ngayon. Alam ko rin na balak mong gamitin si Lysander laban sa Del Fierro. Ano pa ba ang kulang sa'yo? Kahit galit ka sa akin, hindi mo naman puwedeng balewalain ang mga kapatid at nanay mo!"Umupo si Lizzy at malamig ang tono ng kanyang boses. "Ang ganda ng sinasabi mo. Saan naman nanggaling ang sinasabing kapatid at ina ko? Hindi ba't ulila na ako? Sino ba ang maniniwala na ang tunay na pamilya ay handang baliin ang binti ng anak para lang pilitin itong sumunod sa kanila? Oo, maayos na ang lakad ko, pero nandiyan pa rin ang sugat. Kung nakalimutan mo na, gusto mo bang ipakita ko sa’yo?"Habang nagsasalita, nagkunwari si Lizzy na itataas ang laylayan ng kanyang palda.Agad na umiwas ng tingin si Lianna, at hala
Nang bumalik si Liam, mas mahinahon na ang mukha niya at ang tono ng pananalita niya kay Lizzy ay kalmado. Alam ni Lizzy na isinasaalang-alang niya ang sinabi niya. Sa halip, mas naging komportable si Lizzy na makipag-usap sa ganitong paraan.“Kaya ano na ang plano mo? Tinawag mo ako rito, may gusto ka bang ipagawa sa akin?”Tumango si Lizzy. “Alam ko, matagal na nilang gustong makuha ang iniwan ni Lolo para sa akin. Hayaan mo akong hulaan, gusto nilang baguhin ang nakasaad sa testamento—gawing si Lianna ang tagapagmana, tama ba?”Hindi iyon itinanggi ni Liam. Mukhang tama ang hinala niya, kaya nagpatuloy si Lizzy. “Babalik ako sa bahay, pero bago 'yan, kailangan mo munang tulungan akong hanapin ang isang tao.”Pagkarinig sa hinihingi ni Lizzy, kumunot ang noo ni Liam at tila naiinis. “Kapag hinanap ko siya, parang pinapalabas ko na rin na susuwayin ko sila. Lizzy, kahit gusto mong talikuran ang pamilya, hindi ibig sabihin na gusto ko rin.”May halong panunuya ang sagot ni Lizzy, “Lia
Hindi na napigilan ni Ericka ang sarili at mabilis na lumapit, itinulak si Jennica palayo. "Tito? Nabaliw ka na ba?! Ganito na ba kayo ka-close ng tatay ko?"Hindi naman malakas ang pagtulak niya, pero parang nasaktan si Jennica. Mapupula ang mga mata nito na tila naiiyak. Bahagyang napabuntong-hininga si Marvin. "Ericka, wala namang ginawang masama si Jennica. Wala siyang kasalanan."Halos mabaliw si Ericka sa narinig. "Hindi iyon ang punto! Ang punto, dapat man lang may natitira kang dignidad at prinsipyo. Ganoon ka na ba kababa para sa babaeng 'yon? Isang babaeng iniwan ka noon?"Tumayo si Marvin at malakas na pinukpok ang mesa. "Ericka, siya ang nanay mo! Ang tunay mong ina! Alam mo bang dapat mo siyang igalang kahit papaano?"Namuo ang luha sa mga mata ni Ericka. "Nanay?" Parang nakarinig siya ng biro at natawa nang mapait. Itinuro niya ang namumula at bahagyang maga niyang pisngi. "Anong klase ng tunay na ina ang mananampal ng sariling anak sa harap ng maraming tao?"Doon lang
Mabilis na umiling si Ericka, "Wala, nalulungkot lang ako dahil sa naranasan mo. Pero ayos lang, kitang-kita naman na maayos ka na ngayon, at pinoprotektahan ka ni Lysander, kaya magiging maayos din ang lahat."Umiling si Lizzy, binaba ang boses, at mahinang sinabi, "Ang kasal namin ni Lysander ay isang kasunduan lang, at pansamantala lang ito. Kailangan kong maging matatag bago kami maghiwalay, para kahit papaano may maasahan ako at maka-survive, kung hindi, kakainin lang ako ng mga tao sa paligid."Nagulat si Ericka, "Ano? Anong hiwalayan ang sinasabi mo? Kahit pa kasunduan lang ang lahat, halata namang talagang pinoprotektahan ka niya ngayon. At kung titignan, maayos naman ang relasyon niyong dalawa, hindi ba? Hindi naman mukhang hahantong sa hiwalayan. Tandaan mo, sa circle natin, karamihan sa mga mag-asawa walang emosyon sa isa’t isa, gaya ng tatay at nanay ko."May bakas ng lungkot sa tono niya. Nagulat si Lizzy, "Bakit. Anong nangyari?"Akala niya noon pa man na single parent si
Sandaling natigilan ang mukha ni Amanda, ngunit agad itong kumalma at muling ngumiti.“Oo, tama ka,” aniya. “Sa totoo lang, parang nakatakda na ang lahat ng ito. Kita mo, kayo ni Jarren, ang tagal ninyong magkasama, pero sino’ng mag-aakala na sa huli, iba ang pipiliin niyang pakasalan. Mabait si Jarren sa akin. Sabi pa niya, huwag na raw akong magtrabaho sa Fanlor, at magpakabait na lang daw ako bilang Mrs. Sanchez sa bahay. Nang malaman niyang may nangyari sa'yo, natakot siya nang husto at nagpadala ng maraming tao sa akin. Sinabi niya na huwag na huwag akong magagaya sa sinapit mo. Pero sa totoo lang, ayos lang ako. Oo, mahirap lang ang pamilya namin, pero hindi ko magagawa ang pumatay ng sariling anak.”Malinaw na sinasadya ni Amanda ang mga salitang ito para saktan si Lizzy. Ngunit sa halip na magalit, bahagyang ngumisi si Lizzy. Wala pa ring bakas ng emosyon sa kanyang mukha.Tumingin siya sa likuran ni Amanda at nagsalita. “Parang maganda naman ang samahan niyo ni Jarren bilang
Binitiwan ni Lizzy si Lysander. "Kahit ano pa man, kailangan kong magpasalamat sa’yo. Kung hindi mo ako sinagip, siguradong magiging miserable ang kapalaran ko."Napuno ng kaunting guilt ang mga mata ni Lysander. "Ako ang dahilan kung bakit ako na-late. Inanunsyo ko ang kasal natin, kaya maraming tao ang mapapansin tayo. Bago iyon, kailangan kong ayusin ang lahat. Akala ko mabilis na ako, pero hindi ko inaasahan..."Hindi niya inaasahang magiging ganoon kabangis ang pamilya Del Fierro. Kahit si Lizzy na kadugo nila, hindi sila nagdalawang-isip na saktan siya.Napangiti si Lizzy, pero halos maluha. Higit pa siyang naantig sa sinabi nito. "Gano’n naman sila palagi, kaya huwag mo nang alalahanin."Kung may dapat sisihin, sarili niya iyon, dahil wala siyang kakayahang iligtas ang sarili.Hindi niya inasahan na agad siyang ililigtas ni Lysander kinabukasan para maayos ang lahat. Matagal na palang handa si Lysander na gawing opisyal ang relasyon nilang dalawa.Kahit hindi niya pinansin ang
Ang katulong ay biglang nagsalita nang malakas, na parang nananadya, “Ang magiging tagapamahala ng pamilya Sanchez, si Lysander, ay pinakasalan si Lizzy. Bakit, hindi ba sinabi ng magiging asawa mo sa'yo?”Ang mga tao sa paligid ay tila sinasadya siyang inisin, malinaw na wala siyang lugar sa kanila.Ngunit hindi iyon ang pinakamasakit.Ang pinakamasakit ay ang katotohanang si Lizzy ang nagtagumpay laban sa kanya.Pinaghirapan niyang makarating sa kinaroroonan niya ngayon, paano siya papayag na magapi?Halos nanginginig siya sa galit, ang kanyang mga mata ay mabilis na nag-iisip ng paraan para pabagsakin si Lizzy.Ngunit si Jarren, maaari pa rin niyang subukan.Ang problema ay si Lysander. Ano pa bang paraan ang magagawa niya laban dito?Sa sobrang galit, muling sinampal ni Amanda ang katulong.Ang katulong naman, kahit galit na galit, ay hindi nakapagsukli ng galit at tahimik na umalis habang napapamura.Ang lahat ng ito ay napanood ni Jenny mula sa second floor. Napaasim ang kanyang
Nakita ni Lysander ang luha sa mga mata ni Lizzy at naisip niyang sabihin na kung nalulungkot siya, mas mabuti nang ilabas ito at umiyak.Ngunit kilala niya ang pagiging matigas ang ulo nito.Bahagya siyang napabuntong-hininga. "Sa ngayon, dito ka muna manatili. Kapag naging busy ako at may tanong ka, puwede mong kontakin si Roj, at siya na ang bahala sa’yo.""Salamat." Medyo paos ang boses ni Lizzy.Tumingin ulit si Lysander sa kanyang binti. "Kapag nakapagpahinga ka na nang maayos, dadalhin kita sa ospital para ipa-check ito."Tumango si Lizzy. Dumating ang antok; sobrang pagod na siya.Nilibot niya ang paningin sa silid. Mukhang hindi ito ang guest room. Ang simple at seryosong istilo nito ay tila naaayon sa panlasa ni Lysander.Sa pagitan ng unan at kumot, naramdaman niyang may kakaibang halimuyak na tila kay Lysander. Kaya napagtanto niya na kay Lysander nga ang kwartong ito.Bagamat pakiramdam niya’y medyo hindi tama, sobrang antok at pagod na siya. Hindi na rin niya ininda ang
Malambot at parang walang buto ang kamay ni Lizzy na nakapatong sa kanyang dibdib, tila isang ibon na tao. Hindi pa niya kailanman ipinakita ang ganitong uri ng pagdepende sa harap niya.Maingat din ang galaw ni Lysander, takot na masaktan ang babaeng nasa kanyang mga bisig.Kahit walang salita ang lumabas mula sa kanilang dalawa, naintindihan ni Jarren ang nangyayari sa mga mata ni Lysander—dahil lalaki rin siya.Isang malaking takot at pagkataranta ang bumalot sa kanya. Habang medyo nahihiya, hinabol niya ang dalawa at nakita ang mga ito na pumasok sa parehong kwarto.Pakiramdam niya’y niloko siya. Dahil sa galit, nagmadali siyang sumugod at tinangka niyang sipain ang pinto.Ang pakiramdam ng pagiging nasa taas ng moralidad ay tila nagbigay sa kanya ng higit na lakas ng loob. Ngunit bago pa man tumama ang kanyang paa sa pinto, biglang bumunot ng kutsilyo ang guwardiya sa labas at itinapon ito sa kanyang direksyon.Agad na naglaho ang kanyang tapang at kumpiyansa. Napaurong si Jarren