"Tuwing alas-otso ng gabi, malugod na tinatanggap ng Panyun live broadcast room ang lahat ng kababaihan."Dahil sa matinding pagpapakilala nito, marami ang na-curious kung ano na namang bagong gimik ang ginagawa niya.Pumasok ang mga netizens sa live broadcast room na ang iniisip ay panoorin lang ang isang kontrobersyal na palabas. Pero sa huli, hindi na nila maalis ang kanilang mga mata rito."Ito ba ang totoong mundo ng negosyo? Grabe, ang laki ng risk na taya nila!""Ay, binabawi ko lahat ng panghuhusga ko kay Lizzy! Alam niya talaga kung ano ang gusto naming panoorin!""Nag-place na ako ng order! Gusto ko yung pangatlong modelo na magdala ng malaking bato sa dibdib!"Binasa ni Ericka ang mga komentong lumalabas sa screen habang tumatawa nang malakas. "Ikaw lang talaga ang makakaisip ng ganitong klaseng pakulo!"Sa live broadcast, hindi lang may mga lalaking modelo na personal na nagbubukas ng mga bato at ipinapadala ito sa customers, may mga espesyal na palabas din tulad ng pagbab
Hindi inasahan ni Lizzy na magiging ganito kalakas ang loob ni Lianna.Matao sa labas. At nagawa pa niyang gawin ito nang hayagan. "Ano bang balak mong gawin..."Bago pa niya matapos ang sasabihin, may malakas na puwersang dumapo mula sa kanyang likuran. Isang panyo na may kakaibang amoy ang itinakip sa kanyang bibig at ilong. Agad na lumabo ang kanyang isipan, at ang huling narinig niya ay isang malademonyong tawa sa kanyang tainga."Miss Del Fierro, ipapaubaya ko na siya sa iyo, makakaasa kang walang makakaalam nito. Napakiusapan ko na sina Laurence at Celestina na bilhin ang lahat ng CCTV sa paligid. Kahit si Lysander pa mismo ang maghanap sa kanya, imposibleng mailigtas siya."Sinipa ni Amanda ang upuang inuupuan ni Lizzy.Sa paningin nila, isa lang siyang basahan na maaaring itapon kung kailan nila gusto.Sa mga sandaling iyon, wala na ang maamong mukha ni Lianna. Ang natira ay isang nakakatakot at nakakapangilabot na ekspresyon."Siguraduhin mong walang matitirang bakas... Maha
Nararamdaman ni Lizzy ang unti-unting pagkawala ng hangin sa kanyang dibdib. Sa harapan niya, kitang-kita niya ang nakakatakot at baluktot na mukha ni Charlene.“Lizzy, hindi mo siguro inakala na darating ang araw na matatalo ka sa kamay ng isang taong hindi mo man lang pinapansin noon, hindi ba? Kahit ang boyfriend mo sa loob ng pitong taon, nakuha ko lang gamit ang isang simpleng daliri. Ito na siguro ang karma mo sa pagpatay sa nanay ko!”Nanay niya?Sa gitna ng hirap sa paghinga, maraming alaala ang bumalik kay Lizzy, pero wala ni isa tungkol sa nanay ni Charlene. Namumula na ang mukha niya, at tanging isang salita lang ang nasabi niya, “Ni hindi ko nga nakita ang mukha ng nanay mo, paano ko siya mapapatay? Ano, gamit lang ang isip?”Ang kalituhan sa mukha ni Lizzy ay halatang totoo, kaya bahagyang lumuwag ang pagkakahawak ni Charlene sa kanya.“Hindi mo talaga maalala?” Matalim ang tingin ni Charlene. “Syempre naman. Ang isang taong tulad mo na akala mo ay mas mataas sa iba, kail
Ang talon ay ilang dipa na lang ang layo. Sa huling sandali, mahigpit na niyakap ni Lysander si Lizzy sa kanyang mga bisig. Bahagyang nakadilat ang mga mata ni Lizzy, at ang huling bagay na nakita niya ay ang malamig na anyo ng isang lalaki.“Lysander, nandito ka...”Patuloy na rumaragasa ang tubig, ngunit ang banayad at pamilyar na amoy ng lalaki ay bahagyang nagbigay sa kanya ng kapanatagan.Dumating siya upang iligtas siya. Kahit bumagsak ang langit, may Lysander na sasalo sa kanya.“Nandito na ako, huwag kang matakot,” bulong ni Lysander.Ginamit niya ang buong lakas upang mahigpit na yakapin si Lizzy. Kahit anong lakas ng agos, hindi ito naging sapat upang paghiwalayin sila. Magaling siyang lumangoy, pero sa sitwasyong ito, hindi niya basta maiaahon si Lizzy. Ang tanging magagawa niya ay protektahan ito at tiyaking hindi na ito muling mapinsala.“Lizzy!”“Sir Lysander!”Kasabay na narinig mula sa pampang ang nababahalang tinig nina Roj at Ericka. Sinundan nila gamit ang sasakyan
Nararamdaman man niya ang sakit o hindi, hindi na iyon mahalaga.Sawang-sawa na si Lizzy sa hindi pinagkakatiwalaan ng sarili niyang pamilya. Ang tanging hiling niya ay ang magkaroon ng isang taong walang pag-aalinlangan na papanig at magpapahalaga sa kanya."Hinding-hindi ko makakalimutan ang utang na loob na ito. At kapag nakabalik na tayo, umaasa akong maaayos na agad natin ang mga papeles."Dumilim na ang kalangitan.Hindi na nagbigay pa ng sagot si Lysander kay Lizzy.Samantala, sa tahanan ng mga Sanchez...Biglang tumayo si Lucas mula sa sofa. "Ano ang sinabi mo? Nawawala si Lysander?""Totoo ito!" Tumango nang mariin si Jarren, may luha sa kanyang mga mata. "Galing mismo ang balita sa mga Del Fierro. Dad, matagal tayong natapakan ni Lysander, pero ngayon, pagkakataon na natin para bumangon!"Matagal nang bumabagabag kay Lucas ang isyung ito.Siya ang panganay, ngunit hindi siya kailanman pinagkatiwalaan ng kanilang ama. Hanggang ngayon, siya at si Jarren ay nananatili sa pamama
Nararamdaman ni Jarren ang mas matinding bigat sa kanyang dibdib kaysa kay Lucas, kaya bigla niyang tinaasan ang kanyang boses. "Bakit mula pagkabata hanggang ngayon, lahat ng magagandang bagay ay napupunta sa iyo, Uncle? Pati ang babaeng pinakamamahal ko, sapilitan mong inagaw at ginawang asawa mo! Lysander, wala ka bang kahihiyan?"Tinitigan siya ni Lysander at nag-isip. Hindi niya maintindihan kung paano nagustuhan ni Lizzy si Jarren noon."Inagaw?" malamig ang tono ng kanyang boses, at bawat salitang sinabi niya ay parang batong bumigat sa balikat ni Jarren, dahilan para mahirapan itong huminga. "Jarren, gusto mo ba talagang isa-isahin ko lahat ng ginawa mo kay Lizzy noon? At ngayon, may lakas ng loob ka pang magsalita laban sa akin?"Si Lysander ay abala sa pag-aasikaso kay Henry, ngunit hindi niya pinalampas ang pagkakataong pukawin ang kahihiyan ni Jarren.Gloomy ang ekspresyon ni Jarren. Hindi siya makasagot. Ilang beses na siyang sinermonan ng matanda, at ngayon, ang tanging
Si Lizzy ay pumasok sa villa ng Del Fierro.Sa isang tingin pa lang, halata nang may mahalagang pinag-uusapan, at maging ang mayordoma ay inutusan pang bantayan ang pintuan. “Miss…Lizzy?”Bakit parang iba sa mga bali-balita? Hindi ba't sabi nila, nalunod na sa bangin ng ilog ang panganay na anak na babae at matagal hindi nakita sa ilalim ng tubig?! Paano siya nandito ngayon at buhay na buhay?Noong rumagasa ang tubig, pinrotektahan siya ni Lysander nang husto. Ni galos, wala siyang natamo. Ngayon, nakatitig sa kanya ang mga mata ng isang naguguluhan, ngunit ngumiti lang siya.“Ano? May hindi ba natutuwa sa pagdating ko? Tumabi ka.”Kahit hindi na siya kinikilala sa kanilang tahanan, hindi maglalakas-loob ang mayordoma na harangan ang daan niya.Bawat hakbang niya ay may bakas ng tubig. Sa tuwing lumalabas siya sa bahay ng Del Fierro, pinapangako niya sa sariling hindi na siya babalik sa lugar na paulit-ulit siyang sinaktan. Ngunit sa huli, siya rin mismo ang bumabalik.Maging mula sa
Si Lizzy ay hindi pa patay. Walang epekto ang balitang ito kay Liam. Pero iba ang kaso kina Liston at Lianna.Ang pagkakataong hawak na nila ay biglang naglaho, kaya naman hindi na kasing natural ng dati ang maamong ekspresyon ni Lianna.“Ate, nagkakamali ka ng iniisip sa amin,” aniya, pilit na nagpapakabait. “Kung maayos ka naman, siyempre, kami ang pinakamasaya para sa'yo. Sino ba naman ang magpapahalaga sa mga bagay na panlabas lang?”Inilahad ni Lianna ang kanyang kamay, tila gustong hawakan ang likod ng kamay ni Lizzy. Pero bago pa siya makalapit, umiwas na agad si Lizzy.Sinamantala ito ni Lianna at pabagsak siyang bumagsak sa sahig. Hindi pa man tuluyang nakalapag ang kanyang katawan, bumuhos na ang kanyang mga luha.“Ate, totoo namang masaya ako para sa'yo. Bakit parang galit ka pa rin sa akin?” Lumunok siya, tila nagpipigil ng hikbi. “Hindi ko naman ginusto ang mga bagay na pag-aari mo!”“Lizzy, ano bang ginagawa mo?!” galit na sigaw ni Madel habang tinulungan si Lianna na tu
Sa rooftop ng ospital, naroon si Jeneeva hawak-hawak ang anak ni Lizzy na ninakaw nito sa nursery room. Nagpanggap siyang nurse para makapasok---madali niya rin nakilala ang bata dahil may pangalan ito. "Ibigay mo na ang bata! Hindi ka namin sasaktan, sumama ka lang nang maayos!" sigaw ni Felix. Tumawa naman si Jeneeva na parang baliw. Umiiyak na rin ang bata sa mga bisig niya. "Ano ako? Tanga? Hindi ko kayo susundin! At nasaan na ba si Lizzy? Siya ang kailangan ko, ibigay niyo siya sa akin at ibibigay ko sainyo ang bata!" Si Lysander na pagod din ay galit ang tingin kay Jeneeva. "Please. give me daughter, Jeneeva..." marahang sabi ni Lysander, nag-iingat siya. Ayaw niyang maging padalos-dalos kahit nagagalit siya. Hawak ni Jeneeva ang anak niya, at sa oras na may gawin siya tiyak gaganti si Jeneeva. Kumunot naman ang noo ni Jeneeva nang marinig ang boses ni Lysander, tumingin siya rito. "Lysander...ang mahal ko. Pero hindi Jeneeva ang pangalan ko, Lianna. Ako si Lianna!" ga
Nine Months Later...Kabuwanan na ni Lizzy at nasa dalawang araw na siyang nanatili sa ospital para sa kanyang labor. Sa loob ng dalawang araw hindi rin umalis si Lysander sa ospital para bantayan lalo si Lizzy. Paminsan-minsan ay bumibisita sina Ericka at Felix sa kanya para alamin ang balita ng kanyang panganganak. Gaya ngayon, pumasok silang dalawa at naroon si Lizzy nakatayo sa gilid ng kama, nahihirapan sa sakit ng tyan. Habang sina Ericka at Felix ay hindi mapakali. "Sigurado ka bang sasabihin mo sa kanila ngayon? Baka hindi kayanin ng bestfriend ko," mahinang bulong ni Ericka sa kanyang nobyo. Seryoso lang si Felix, ang ipit na uniform niya ay mas lang nagpatikas sa kanya. At dahil din na-promote siya, mas lalong ang tingin sa kanya ay napaka seryosong pulis. "Kailan. Dito ka lang, ako ang kakausap kay Mr. Sanchez, samahan mo si Ma'am Lizzy," saad naman ni Felix. Kahit na kinakabahan si Ericka, sinunod niya na lang ang sinabi nito. Lumapit si Felix kay Lysander na nasa ta
“Sinungaling ka! Hindi niya magagawa sa akin iyon, mga sinungaling kayo! Umalis kayo rito!” Naupo si Lianna sa sahig, hindi mapigilan ang pag-agos ng kanyang luha. Nabasa ang buong sulat—hindi lang dahil sa pagputol ng ugnayan ni Liston sa kanya, kundi dahil...Si Liston mismo ang umamin ng kanyang kasalanan.Inamin niyang may kinalaman siya sa pagbagsak ng minahan. At bilang kaparusahan, handa siyang akuin ang lahat ng responsibilidad at bayaran ang anumang danyos.Lumapit si Lizzy at malamig na pinagmasdan ang nakakapanlumong kalagayan ni Lianna."Imposible ba?" Mapanuya nitong tanong. "Mukhang nakalimutan mo na ang kasinungalingang ikaw mismo ang gumawa."Ang dahilan kung bakit walang alinlangang pinoprotektahan ni Liston si Lianna noon—at maging ang kakaibang pagkagiliw niya rito—ay dahil sa matagal niyang paniniwala na si Lianna ang nagligtas sa kanya noong araw na nagkaroon siya ng matinding lagnat.Ngunit hindi iyon totoo.Hinagis ni Lizzy ang ebidensiya sa harapan ni Lianna. N
"Talaga?"Pumalakpak si Lysander, at ang taong dinala ni Roj ay walang iba kundi ang pinakamatapat na tauhan ni Gavin. Basang-basa ito sa yelo at halatang dumaan sa matinding pagpapahirap.Bago pa man lumitaw ang taong iyon, tinakpan na ni Lysander ang mga mata ni Lizzy. Ayaw niyang madungisan ang paningin nito sa maduduming bagay."Si Sir Gavin ang nag-utos sa akin na lumapit kay Casandro! Hindi siya natuwa sa nangyari kay Miss, kaya gusto niyang pagbayarin si Miss Lizzy. Kasabay nito, nais din niyang tuluyang burahin si Casandro, na matagal nang naging tinik sa kanyang lalamunan! Wala akong magawa—pinilit lang ako!"Paulit-ulit ang paghagulgol ng lalaki. Hindi mo masisisi ang isang traydor kung wala siyang pagpipilian—si Lysander mismo ang nagpakita kung gaano siya kalupit sa ganitong bagay.Sa harap ng walang katapusang pag-iyak, dahan-dahang nanlumo si Gavin. Unti-unting nawalan ng kulay ang kanyang mukha habang palapit siya kay Lysander."Lysander, hindi ko alam…"Ngunit malamig
Nararamdaman na niyang nagkakaugnay ang lahat.Ang paghahanap ng tugmang bone marrow ay isang napakahirap na proseso, at napakabihira ng matagumpay na pagtutugma lalo na kung hindi malapit na kamag-anak. Kung talagang walang koneksyon sa dugo sina Lizzy at Lianna, imposible halos ang ganitong uri ng pagkakataon.Pinanood ni Lysander ang sakit at pagkalito sa mukha ni Lizzy. Dahan-dahan niyang iniabot ang kamay upang haplusin ang nakakunot niyang noo.“Lizzy, ipapangako ko, aalamin ko ang totoo. Kapag may gumawa ng isang bagay, siguradong may bakas itong iiwan… Hindi sila maaaring magtago nang ganito kahusay.”Naramdaman ni Lizzy ang init ng kanyang mga daliri, at sa bawat haplos ay tila nababawasan ang bigat sa kanyang dibdib.“Lysander, ikaw lang ang maaari kong pagkatiwalaan...”Sa unang pagkakataon, nadama ni Lizzy ang matinding panghihina. Gaano karaming lihim ang itinago ng isang taong kasama niyang lumaki sa iisang bubong? Hindi man lang niya kayang isipin. Ngunit ang kanyang ku
Nararamdaman pa rin ni Lizzy ang bigat ng sitwasyon, ngunit nanatili siyang matatag.Napasinghal si Liston, halatang hindi siya kumbinsido. “Mukhang hindi ka talaga titigil hangga’t hindi mo nakikita ang ebidensya sa harapan mo, ano? Sige, paano kung iharap ko mismo sa’yo ang surveillance video?”Diretsong tumingin si Liston kay Lizzy, puno ng paninisi ang kanyang tingin. “Klarong-klaro sa CCTV—ang nurse ay lumabas ng kwarto para kumuha ng mainit na tubig bandang 10:03. Hindi na siya bumalik. Ikaw lang ang huling taong pumasok. At ilang saglit lang matapos kang lumabas, saka nangyari ang trahedya. Sabihin mo, sino pa ang mas may motibo kundi ikaw? Akala ko dati na baliw na ako, pero hindi pala—mas masahol ka pa! Wala kang puso!”Alam ni Liston na kung lalabas ang katotohanan, maaaring hindi matanggap ni Madel ang relasyon nila ni Lianna. Kaya't balak sana niyang ipadala ang ina sa isang pribadong sanatorium sa ibang bansa. Pero hindi niya akalain na mauuna itong mamatay—at si Lizzy pa
Nararamdaman ni Lizzy na siya mismo ang sagot sa tanong na iyon. Siya lang naman ang tangi’t nag-iisang taong nagdala ng lahat ng poot at galit ni Madel sa mundo.Nakita ni Lysander ang mapait na pagtawa sa mga mata ni Lizzy, kaya lalo niyang hinigpitan ang yakap dito."Masyado ng malakas ang technology ngayon. Kahit pa akala nina Liston at ng iba pa niyang kapatid na sikreto nilang ginagawa ang lahat, hindi pa rin sila ligtas sa batas," aniya sa malamig ngunit tiyak na tinig.Mula sa pinakabagong impormasyon ng pulisya, nalaman nilang hindi na kinaya ni Lianna ang bigat ng sitwasyon at tuluyan nang nagsiwalat ng ilang mahahalagang detalye.Ngunit sa ngayon, hindi ito ang iniisip ni Lizzy.Nakatitig siya sa nakasarang pinto ng operating room, ramdam ang dumadagundong na unos sa kanyang kalooban. Isang mapait na ngiti ang lumabas sa kanyang mga labi."Lagi namang may mga taong iniisip na kaya nilang balewalain ang batas—mga taong akala mo’y makapangyarihan, na parang kayang baligtarin
Sa wakas ay nakarating na sa ospital si Lizzy, at ayon sa sinabi ni Liam, nakita niya si Madel sa kama ng ospital. Pinilit niyang hindi makaramdam ng kahit anong awa ngunit dahil isa pa rin siyang anak ni Madel, hindi niya magawa. Isang nurse lang ang kasama nito. Pagbukas ni Lizzy ng pinto, hirap na hirap si Madel sa pagsasalita. “Ikaw… paano mo nagawa pang pumunta rito?”Ito ang unang sinabi ni Madel kay Lizzy— Punong-puno ng pagdududa at pandidiri, tila isang tinik na tumusok sa puso ni Lizzy.Ngunit tumawa lang siya nang walang emosyon. “Kung hindi ako dumating, baka mamatay ka na lang dito sa ospital nang walang nag-aalala sa ’yo. Maniwala ka man o hindi.”Malungkot ang naging buhay ni Madel. Hindi lang niya napagkamalang hiyas ang isang simpleng bato, kundi ang pinaka-inaruga niyang si Lianna ay hindi naman pala niya tunay na anak...Sa apat na anak niya, ang pinaka-hindi niya pinansin noon ang siya ngayong nag-iisang pumunta upang tingnan siya.Ngunit hindi iyon sapat para ka
“Basta maniwala ka lang sa akin.” Napangiti nang bahagya si Lizzy.Simula nang pumunta siya sa ospital, may bumabagabag na sa kanya, pero sa kabila ng lahat, nanatili siyang kalmado sa anumang kinakaharap niya.Ang tanging nakaapekto sa kanya ay si Iris. Hindi niya inakala na sa ganitong sitwasyon, si Iris pa ang magbibigay sa kanya ng init ng loob.“Lizzy, matagal na tayong nagtutulungan o naglalaban sa negosyo, kaya alam ko ang kakayahan mo.” Mahinang ngumiti si Iris. “Narinig kong iniimbestigahan na ng pulisya ang magkapatid na iyon. Naniniwala akong hindi na magtatagal bago lumabas ang katotohanan. Gusto kong ipagpatuloy ang pakikipagtulungan sa Panyun sa mahabang panahon, kaya sana huwag mong sayangin ang tiwala ko.”Tumango si Lizzy. “Hindi ko sasayangin.”Pagkababa niya ng telepono, napansin niyang mas dumami ang mga tao sa paligid. Halata sa kanilang mga mata ang pag-asa."Ma'am Lizzy, itutuloy ng Hilario ang pakikipag-partner sa atin?" may nagtanong, puno ng tuwa. "Sabi ko na