LOGINShare
Chapter 116
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56"Dad... W-Why did you slap me?" garalgal ang boses na tanong ko sa kanya.
I was happy and excited to see him pero ito ang pambungad niya?
Wala naman akong galit na nararamdaman kundi labis na kalituhan at pagtataka kung bakit niya iyon nagawa.
Hinarap niya ako sa nagngingitngit na ngipin. Kahit sa mga oras na ito ay hindi ko pa rin maiwasan ang hindi mamangha. Sa nakikita ko ngayon na itsura niya, wala man lang isang bakas na nagkasakit siya.
"Magtapat ka nga sa akin Lauren, noong sinabi mong babalik ka sa apartment na tinirhan mo noon, doon ba talaga ang punta mo? Misyon ba talaga bilang sundalo ang ginawa mo o ibang misyon yung sinasabi mo noon?" tanong niya sa galit na galit na tono.
Napipilan ako. Bakit niya tinatanong ang mga bagay na iyon ngayon eh tapos na?
"Misyon po talaga sa army—"
"Magkakaila ka pa?" putol ni Dad sa mga sinasabi ko.
Nakapinta sa istrikto niyang mukha ang galit niya.
Hindi ko talaga si
Related chapters
Breaking The Rules Chapter 117
Pagbaba namin ng barko ay bumungad sa amin ang napakaraming kumpol ng mga tao dito sa pantalan at sa bayan na tinigilan namin. Maggagabi na pero madami pa ring mga tao ang nasa labas. Ang iba ay tulad naming kabababa ng barko habang ang iba naman ay pasakay at bibyahe pa lang. Madami rin ang mg nagtitinda sa gilid gilid, pagkain, pasalubong at iba pa. "Dito na tayo magpalipas ng gabi sa bayan. Agahan na lang natin bukas ang pag-alis para mas maaga tayong makakarating doon," ani Caleb na siyang nauunang naglalakad. Base sa mga kilos niyang walang pag-aalangan ay mukhang kabisado niya ang mga pasikut-sikot sa lugar na ito. Kumuha siya ng murang kwarto na tutuluyan namin tutal ay magpapalipas lang naman kami ng gabi dito. Matapos naming makuha ang susi ng tutuluyan namin ay ang agad naming ginawa ni Caleb ay linabhan namin ang aming ilang mga damit na nagamit namin doon sa barko. Pagkatapos naming mag-ayos ay saka kami lumabas upang humanap ng lu
Breaking The Rules Chapter 118
Ang mga mata ng lalaki ay dumako sa akin. "Sino ka—" Bago ko pa matanong kung ano ang pangalan nito ay hinablot ni Caleb ang kamay ko at walang paalam na kinaladkad ako palabas ng kainan. "Ano ba Caleb! Hindi man lang tayo nakapagpasalamat sa kanila!" wika ko pero wala siyang pinapakinggan. Nang nasa labas na kami ay hinila niya ako sa madilim na eskinita at doon ako pinagalitan. "I didn't like what you did there! Paano kung sinaktan ka nila?!" galit niyang sigaw sabay suntok sa pader. "I know what I'm doing Caleb! Isa pa, paano kung nalaman nila na isa kang lobo? Eh di napahamak ka?" sagot ko naman. "I can take care of myself Lauren! I can protect you! Paano kung ginalaw ka ng mga iyon? May mukha pa ba akong ihaharap kay Dean pag nangyari iyon?" "Eh wala namang nangyaring masama sa akin ah," wika ko upang pakalmahin siya. "That's not the case here! Kasama mo ako Lauren. Alam mo ba ang dahilan kung bakit m
Breaking The Rules Chapter 119
Nasa mundo pa ba ako ng mga tao? Bakit parang lahat ng mga naririnig at nasasaksihan ko ay puno ng mga mahika at hindi makatao? At ang tulay, how in the earth did it appear out of nowhere? The design and details of the bridge is the same as the Mordul's, old yet strong and sturdy. Sobrang kapal at lapad din nito na pwedeng daanan ng sampong tao na magkakatabi. Sa kakaisip ko at dami ng mga katanungan ay hindi ko napansin na tumigil na pala si Caleb sa paglalakad kaya nauntog ako sa likod niya. Tumingin ako sa aming harapan at doon ko napansin ang isang malaking lalaki na walang suot na damit at nakayapak lang din na naglalakad palapit sa amin. Ang kapansin-pansin pa dito ay ang mahaba at sobrang lambot nitong buhok na sumasayaw sa bawat hampas ng hangin. Kulay puti na ang mga buhok nito dahil sa kabila ng tikas ng katawan nito ay mahahalata ng matanda na ito. Malawak ang pagkakangiti niya sa amin habang nilalapitan kami. Para siyang nilalang n
Breaking The Rules Chapter 120
Malayo pa kami sa pintuan ni Caleb pero agad na kaming sinalubong ng mga kasambahay na nakauniporme, pati mga damit nila na pangkatulong ay sobrang elegante rin.Apat silang sumalubong sa amin at halos hindi sila magkandaugaga kung paano kami aasikasuhin."Magandang araw po sa inyo," sabay-sabay nilang wika habang nakapalibot sa amin.Merong kumuha ng duffle bag na nakasukbit sa mga balikat namin, meron ding kumuha sa hawak kong paper bag samantalang ang isa naman ay pinatungan ako ng malaking tuwalya."Naku miss, baka malamigan kayo niyan. Bakit ganyan lang po ang suot niyo?" wika ng pinakamatanda sa kanila.Nagkamot lang ako ng batok. Ganito ba sila dito? Masyadong maalaga sa mga bisita nila?"Pasok po kayo sa loob. Nakahanda na po ang kwartong gagamitin ninyo. Maligo at magpahinga po muna kayo, gigisingin na lang po namin kayo kapag handa na ang hapunan," anila na nauunang maglakad sa amin.Namamangha kong inilibot ang aking mga ma
Breaking The Rules Chapter 121
Nakatingin ako ngayon sa kulay itim na silk dress na nasa ibabaw ng kama.Ibinigay kanina ito ng isa sa mga katulong at sinabing ito raw ang susuotin ko para sa hapunan. Katatapos ko lang maligo and I still have 3O minutes to prepare before the dinner.Sa tingin ko ay sobrang garbo ng magiging hapunan na ito na kailangan pang magsuot ng ganitong damit.Hindi naman ito masyadong magarbo. Simple lang itong tingnan pero sobrang elegante pa rin ang pagkakatabas nito.Kinuha ko na ito at sinuot na. Ayon sa katulong na nagdala sa akin ng damit ay nakauwi na raw ang mga Vaughan. At isa pa sa mga kabilin bilinan niya ay bawal daw ang malate sa hapunan dahil isa raw iyon sa pinakamahigpit na batas dito sa kastilyo. Kaya kahit na madami pa akong oras ay natataranta pa rin ang mga galaw.Never pa akong nalate buong buhay ko. Kung merong mga okasyon ay ako lagi ang unang darating sa event. I'd rather wait than being late. Mas nakakahiya iyong nandun na silang
Breaking The Rules Chapter 122
Tensyonado ako habang mag-isang nakaupo sa napakagandang hapagkainan. Punong-puno ito ng mga iba't-ibang mga klase ng masasarap na mga pagkain na kulang na lang ay kumislap ang mga ito sa ganda ng mga pagkakaplating.Sa gilid naman ay ang mga tagapagsilbi na diretsong nakatayo at handang mag-asikaso sa mga kakain. Liban sa mga sumalubong sa amin kanina na mga katulong na masayahin, ang mga ito ay wala man lang bahid ng ngiti sa kanilang mga mukha at diretso ang tingin sa hangin na siyang lalong nakadagdag sa tensyon na nararamdaman ko.Huminga ako ng malalim dahil parang kinakapos ng hangin ang dibdib ko.Bakit ang tagal namang magbihis ni Caleb? I looked at the time. There's still five minutes before the assigned time of the dinner.I put my phone in silent mode. Sinabihan ko na kanina si Dean na huwag muna siyang tumawag o magtext dahil kakain na kami pero mas mabuti na yung mas sigurado dahil kahit sabihan ko pa siya ay wala rin siyang pinakikinggan mi
Breaking The Rules Chapter 123
"Pwede na bang umalis?" tanong ko kay Christy.Sa tingin ko ay hindi muna ngayon ang tamang oras na pag-usapan ang pinunta namin dito. Sa away na nangyari kanina ay paniguradong hindi maganda ang magiging pag-uusap namin lalo na at mukhang mainit ang dugo sa akin ni Alpha Jaxx."No," maagap na sagot ni Christy. "We can't leave the table unless he says so."Bumuntong hininga ako. I thought that everything will be okay."Just eat and don't mind what you saw. That's natural whenever Falcon is here," sagot naman ng katabi kong lalaki."Yeah. Kumain ka na lang Lauren habang hindi pa bumabalik si Uncle Jaxx. This is not new to us pero dahil hindi ka pa sanay ay mawawalan ka talaga ng gana na kumain pag ganun ang makikita mo," wika naman ni Gio.Nagsitanguhan ang lahat. Bilang ko ay nasa walo silang lahat na magpipinsan kasama na Charlie. Hindi ko pa alam ang pangalan ng iba pero hindi na iyon mahalaga dahil pagkatapos ng lakad ko dito ay aalis na
Breaking The Rules Chapter 124
Pagkalabas ko ay agad kong namataan si ginoong Mateo sa park, kasama si Falcon na parehong nakatingin sa malayo at nag-uusap.Nag-alangan pa ako noong una ngunit nang mamataan ako ni Falcon ay iwinagayway niya ang kanyang kamay upang lumapit ako kaya wala na akong nagawa.I stand beside him and put my arms on the railings as I stared at the water beneath us.The words that Alpha Jaxx said to me finally sink in. Sarili kong ina, ngunit wala man lang akong kaalam-alam tungkol sa pagkatao niya at kung ano talaga siya. And it seems like Dad don't have plans on telling it to me. Paano na lang kung hindi ko nakilala si Charlie? Habang buhay na lang bang maitatago sa akin ang tungkol sa bagay na ito?"I'm sure that Jackson told you about your mother?" simula ni ginoong Mateo."O-Opo," sagot ko."Do you believe him?""I don't know," wika ko kahit na naniniwala talaga ako. I just want to hear the truth coming from him.Huminga ito ng ma
Latest chapter
Breaking The Rules Chapter 149
The aftermath scent of rain lingers in my nose as I drove the Wrangle full of goods from the market. I was covered with thick clothes from head to toe to avoid the freezing temperature but it's not enough that some spike of chills still enter between my skin pores.This is the coldest time of this season where you really need a tons of clothing before going out or even inside your house. The temperature drops incoherently than last year.Ngumiti ako nang may bumati sa akin sa gilid ng daan. Bumuka ang bibig ko upang batiin din ito at nakita ko pa kung paano lumabas ang usok galing sa bibig ko sa sobrang lamig, kulang na lang talaga ay magyelo ang paligid.Palapit na ako sa palasyo nang mapansin ko si Zeke na nakatayo sa bukana ng pintuan at kunot na kunot ang noo habang diretso na nakatingin sa akin.Hindi pa ako nakakababa ng sasakyan nang magsimula na siyang putaktihin ako ng mga tanong.Huminga ako ng malalim. "Zeke—""Lauren naman. Ilang beses ko bang dapat sabihin sa iyo na magpa
Breaking The Rules Chapter 148
Hindi ko alam kung ilang oras na ang nakakalipas simula nang magsimula ang matinding lababanan sa pagitan ng mga Vaughan laban sa mga malalakas na Alpha sa Timog at Kanluran na Distrito.At kahit na sabihin pa na malalakas ang mga Vaughan, hindi pa rin maipagkakaila ang katotohanan na iba talaga ang lakas ng isang Alpha, kaya nga nilang makipagsabayan sa mga ito pero kita ko sa kanilang mga mata kung paano sila nahihirapan na talunin ang mga ito.Bukod pa doon ay sobrang dami ng mga kalaban na nakapalibot sa amin at nahihirapan din ako na bantayan ang bawat likod ng lahat. Pero hindi ako pwedeng manghina sa mga oras na ito. Nandito sila upang tulungan kami sa laban na ito na wala naman silang kinalaman. Kaya hangga't may lakas pa akong natitira, hinding-hindi ako papayag na may mangyaring masama sa kanila, hindi iyon kakayanin ng aking konsensya.While fighting, my eyes quickly diverted to where Christy is fighting. She's busy fighting to an Alpha and all her focus and attention is on
Breaking The Rules Chapter 147
"They are so cool!" hindi na rin napigilan na bulalas nitong mga kasamahan ko habang pinapanuod sila Tyrone sa kanilang mga kalokohan na pinaggagagawa."Ikaw ang tumawag sa kanila dito diba Ate Lauren?" baling ni Ivee sa akin. "Paano yun nangyari? Bakit mo sila nagawang papuntahin dito?" sunod-sunod niyang tanong sa akin.Lahat ng kanilang mga mata ay nabaling sa akin. Punong-puno iyon ng mga katanungan at hindi ko alam kung saan uumpisahan ang pagkukwento sa kanila."Charrggggee!!"Nabaling ang lahat ng atensyon namin sa sigaw na iyon.It's Alpha Wilson together with other Alphas from West District.At mula sa border naman ay ang sangkaterbang mga lobo galing sa Timog na Distrito."How.. How come that they still have that number?!" bulalas ng mga kasama ko.Pati ako ay nabigla. Ang dami nang nalagas sa kanila mula pa kanina pero sa bilang ng mga sumusugod ngayon ay parang wala man lang nabawas sa pwersa nila.If they're
Breaking The Rules Chapter 146
"Hindi niyo pwedeng kunin sa akin si Da Silva! He is mine! You can't take him away you bastards!" malakas na sigaw ni Alpha Wilson na parang nababaliw na."Go now Dalton," ani Falcon sa kapatid at humanda na sa pakikipaglaban."Noooo! Putangina niyo! Ibigay niyo siya sa akin!" nanlalaki ang mga mata niyang sigaw nang makitang pumapasok na si Dalton sa portal kasama si Dean. Alpha Wilson's face is disoriented, kulang na lang ay magwala siya sa matinding inis at galit.Sa mabilis na galaw ay natawid niya ang distansya sa kinaroroonan nila Falcon.Lahat ng mga tauhan niya ay napawi at nagtilamsikan nang nadaanan niya. Galit na galit any mukha niya na parang inagawan ng sobrang importanteng laruan."Akin siyaaaaa!"Bago pa niya malapitan si Dalton at mahawakan ay biglang sumulpot si Tyrone sa harapan niya. Tyrone grabs Alpha Wilson's neck and slam him forcefully on the ground.Tyrone's face is serious and dark as his golden eyes are looki
Breaking The Rules Chapter 145
Biglang akong napaiyak. Sa sobrang saya at galak na nararamdaman ko ay umiyak na ako na parang bata. I can't contain my tears. I can't contain my emotions.Akala ko ay hindi na sila darating pa, at kung dumating man sila ay baka nahuli na ang lahat.But thank goodness, they came in time, they made it out here before I lost everything.Malakas na humalakhak si Tyrone saka ako pinatayo at niyakap habang umiiyak ako."Hahaha! Para kang bata. Ganun ka ba kasaya na makita ulit ako?" tumatawa niyang wika habang hinahaplos ang buhok ko.Hindi ako sumagot at umiyak lang sa balikat niya. Hindi ko alam kung paano ako magpapasalamat dahil sa pagdating nila."Uwaahh! Ate Lauren!" atungal din ni Enzo saka yumakap sa likod ko."Akala ko kung ano na ang nangyari sa iyo! Buti na lang at dumating ako! Hindi kita papabayaan na masaktan ulit!" iyak niya habang nakayakap din sa akin.Hindi ko mapigilan ang hindi mapangiti sa sinabi niya. Enz
Breaking The Rules Chapter 144
I closed my eyes. They say that the world is cruel without realizing that it's us, the people are the one who is cruel.The greediness for power, not being satisfied of what you have, wanting more even though you already have enough, jealousy and envy, those are the reason why this world is full of violence and non-stop killing.If we only learn to be contented, if we appreciate the blessings and the things that we have, then the world Peace is not imposible to achieve.Hinablot ni Alpha Wilson ang buhok ni Dean saka pinaluhod sa lupa. Itinapat nito ang espada sa leeg ni Dean.Umapaw palabas ang mga mga luha ko habang pinagmamasdan ang nakapikit na mukha ni Dean.Para akong mamamatay sa matinding sakit na nararamdaman sa mga oras na ito. Bakit kailangang niyang mapunta sa kalagayan na yan?Hindi ko na napigilan ang aking nararamdaman at napasigaw na ako habang umiiyak ng malakas. Wala na akong pakialam kung pinagtatawanan nila ako dahil sa n
Breaking The Rules Chapter 143
Tahimik kong pinanuod ang pag-alis nilang lahat. Akala ko ay sama-sama kaming pabalik sa palasyo pero heto na naman at naiwan ulit ako. Pera ayos lang. Ang importante ay makaalis sila dito.Kung totoo man ang sinabi ni Reid sa kanila ay hindi ko na kailangan pang alalahanin ang kaligtasan ko. Hindi ko nga lang alam kung ano ba ang kailangan niya sa akin at pilit niya akong kinukuha.Nang dumaan sa amin ang sangkaterba nilang mga kasamahan ay tumigil si Levis at sinapak si Reid sa braso."Hindi ko alam kung kanino ka ba talaga kakampi," aniya saka umiling pa na parang dismayado kay Reid."Alam mo kung ano ang sagot ko diyan," bale wala naman na sagot ni Reid.Hindi na muling nagsalita si Levis at pumunta sa harap ko. Hinawakan niya ang baba ko at tinitigan ako.His eyes glint mischievously."Man, who would thought that you have a Vaughan blood," aniya habang pinagmamasdan akong mabuti."How did you know?" tanong ni Reid.
Breaking The Rules Chapter 142
Jacob's POVSome of us change to their wolf form while the others like me stayed in our human form.Damien, the remaining Captains of 10th Division and some suicidal men have joined us to save the Alpha.Karamihan sa mga hindi sumama ay ang mga pamilyado na gusto pang makita ang mga mahal nila sa buhay sa huling pagkakataon. Habang ang iba naman na sumama sa amin ay iyong mga tulad naming nakahanda na upang ialay ang mga buhay.All of us here has nothing to loose anymore.Kung hindi ako nagkakamali ay halos nasa singkwenta ang aming mga bilang.Fifty brave souls. If we get lucky, that's enough number to save the Alpha. We can still take him before the enemies from South will arrive here."Don't make any unnecessary actions! Our top priority is to rescue the Alpha and Lauren!" imporma ni Liam na siyang nangunguna sa amin.Hindi na namin naabutan pa si Leon dahil sa nangyaring pakikipag-usap namin sa mga nanggaling sa border kani
Breaking The Rules Chapter 141
My vision started to get glitchy as I watched the terrifying scene in the midair.Leon...Mukhang hindi pa nakuntento ang lalaki sa ginawa kay Leon at lalo pang idiniin ang kanyang kamay sa sikmura ni Leon, kulang na lang ay ipasok na nito ang kanyang braso doon.Bumulwak ang masaganang dugo palabas sa bibig ni Leon nang lumusot palabas ang kamay ng lalaki sa kanyang katawan.Hinugot ng lalaki ang kanyang duguang kamay kasabay nun ang pagbagsak ni Leon sa lupa.My body started to tremble uncontrollably. Pakiramdam ko ay tumaas ang lahat ng dugo ko sa aking ulo dahil sa kahindik hindik na pangyayari."LEOONNN!!" I shouted in horror and fear.Masaganang bumuhos ang luha ko. Sunod-sunod ito at hindi ko alam kung paano ito patitigilin.Dahil sa nangyaring iyon ay natigagal ang lahat. Si Reid ay mukhang nabigla rin samantalang ang mga lobong tumatakbo ay biglang tumigil at pinanuod ang nangyari.Mahinahon na bumaba at tumapak
