Kabanata 2

Bumalik ako sa bahay ni Sammy na hindi ko maipaliwanag ang pagka bagabag at pagka gulo ng utak ko.

I walked pass Joaquin and her as soon as I enetered the house. Alam kong nag tataka sila sa inaasta ko pero wala ako sa mood makipag usap.

I need to clear my mind. I need to think straight! I need to think wisely. Ayokong umatras dahil may pride ako. Kailangan ko lang isipin kung paano ko hindi pag sisisihan ang pag payag ko sa offer ni Eric Bermudez.

Dumeretso ako sa kuwarto ni Sammy at nag h***d ng damit para dumeretso sa shower.

I need to relax. At iyon ang lugar kung saan ako nakakapag relax at nakakapag isip ng tama.

Binuksan ko ang shower at nanatili lang doon habang dinadama ang hagod ng malamig na tubig sa katawan ko.

I felt the relaxation that I need. I felt the peace and calmness that I badly needed.

Kaya ko ba? Kaya ko bang humarap kay Max?

I have to be ready. I knew, one day, I should face him to be able to let go of every pain he caused me. To end my agony.

Siguro, ito na ang pinakang magandang paraan ng pag harap sa kaniya. Makakapag higanti ako sa lahat ng nangyari habang ginagawa ang trabaho ko.

Purely about business. Kung mahahalo man ang emosyon ay para lang palakasin ang loob kong pagtagumpayan ang kung ano mang dapat kong gawin.

Hindi ako dapat mag over think. Makaka sama iyon sa trabaho ko. Maguguluhan lang ako.

Pero paano? Kung abot langit ang galit ko sa taong iyon?

Gusto ko na lang sanang kalimutan ang lahat. Gusto ko na lang tumalikod pero ngayon ko lang napag isip isip, hindi patas kung hahayaan ko na lang siyang maging masaya sa kabila ng lahat ng dinanas ko at kinahinatnan.

Mas madali sigurong tumahimik at kumalimot kung walang nawala sa akin.

Dahil kay Max nawala ang pinakang mahalagang pag aari ko. Nawala ang bagay na pinakamamahal ko. Nawala ang panibagong rason ko para magpatuloy.

Dapat lang naman siguro na kuhanin ko din sa kaniya ang itinayo niyang imperyo tama? Kailangan niyang mag bayad. At ngayon ang tamang oras para singilin siya. Ngayon na hindi na ako mahina. Ngayon na kaya ko na ang sarili ko.

The next day I met with Director Bermudez to discuss what exactly I need to do.

"You need to be hired as his secretary. Then, you'll be handing me all of the information about his company. From the schedule of his meetings with the investors and business partners. Projects and profiles of all major shareholders of the company. We'll take them down one by one." Saad ni Bermudez habang nilalaro ang daliri niya sa tasa ng kape sa harapan niya.

"Then rest assured. I can do all that." Sambit ko ng confident sa kaniya habang sinisimsim ang kape na inorder niya para sa akin kanina.

"Never underestimate a Fontanilla Miss Raimundo. That is Maximus Fontanilla we're talking about. Kung maaari ay kunin mo ang loob niya." Turan niya na tila ba pawang kayabangan lang ang sinasabi ko.

Tumawa ako ng pagak at sarcastic bago siya tinignan muna.

"So ako ang ina-under estimate mo Mr. Bermudez?" Tanong ko sa kaniya ng iritado.

Ngumiti naman siya sa akin saka umiling.

"Of course not. Gusto ko lang na mag ingat ka. At isa pa, alam kong hindi ka mabibigong kuhanin ang loob niya. You guys are old aquaintances right?" Nakaka loko niyang sambit na ikina kuyom ng kamao ko.

Anong alam niya? He's talking like he really knew something.

Pinilit kong i blanko ang mukha bago nag silay ng isang malanding ngiti sa kaniya.

"Yes, we are. You hired the right person. Hintayin mo lang. Ako mismo ang maghahain sa inyo ng pag bagsak ng FDA Motors." Confident kong utas ng naka ngiti kahit ang totoo ay gusto ko nang patayin ang isang ito.

I am a spy and I don't necessarily kill people. Pero hindi ako kumportable sa mga maaari niyang alam.

Ayokong isipin na may alas siyang maaaring magamit laban sa akin. Ako dapat ang magpa ikot sa kanila at hindi ako ang iikot para sa kanila.

Iyan ang ipinangako ko sa sarili ko. Hindi na ako muling magpapa gamit sa iba. Ako na ang manggagamit at hindi sila!

"Then I'll leave it all to you. Good luck, Miss Raimundo." Sambit niya saka tumayo at nag ayos ng coat bago tuluyang umalis sa coffee shop kung saan kami nag kita.

Marahas kong naihampas ang kamao ko sa lamesa dahilan ng pag tinginan ng mga customer.

Bermudez. He acts like I am just one of his puppies. Minamaliit niya ang kakayahan ko. Sa lahat ng natutunan kong ayawan, ang maapakan ang pride ko ang pinakang ayaw ko na.

Tignan natin kung sinong magiging sunod sunuran sa ating dalawa. Subukan mo lang na gamitin ang kung ano mang alam mo para pasunurin ako. Sisiguraduhin ko din ang pag bagsak ng Imperyo mo.

Pababagsakin ko ang Zachi kasabay ng FDA Motors kung susubukan mong banggain ako.

°°°

"You sure about this?" Sammy asked teasingly rather than worried about how my plan might turn out after facing that jerk.

Umirap ako saka inayos ang damit ko.

"A hundred and one percent sure Sam. Sa tingin ko naman ay nakikita mo—higit na sa kahit sino—na seryoso ako sa bagay na ito." Sambit ko pa habang tinitignan ang sarili kong repleksyon sa salamin.

I turn my back and walked towards my bed to pick up my stuffs. My bag. Papers. And other documents na kakailanganin ko sa pag a-apply sa panibagong trabaho na papasukin ko.

I heard Sammy's sarcastic evil laugh as she walked lazily to sit on my bed, facing me.

"Do you really think Joaquin will be pleased about this, Red? Like seriously, anong gagawin mo kay Joaquin ? Baliw ang isang iyon!" Bakas ang iritasyon sa pananalita niya.

Hindi ko siya pinansin bagkus ay nag kabit ng hikaw na tila ba walang naririnig.

Yeah, baliw nga si Joaquin at sa oras na malaman niya ang gagawin kong ito ay paniguradong mag aaway kami.

"Rhiej!" Pagtataas ng boses ni Sammy nang hindi ko siya pansinin. Madalas niya akong tinatawag sa pangalan ko kapag naiinis na siya.

Hindi ko pa din siya tinapunan ng tingin bagkus ay naglakad papunta sa cabinet kung nasaan ang mga sapatos ko para kuhanin ang isang 4 inches high heels doon.

"I know exactly how Joaquin will behave if ever he finds out about this, Sammy. So shut your fucking mouth up until I got hired—at least." Kalmado ang boses ko ngunit mayroon pag babanta.

Tinaasan niya lang ako ng kilay habang matiim na tinitignan.

"Whatever, Red. Siguraduhin mo lang na hindi ako ang pepestehin ni Joaquin kapag nalaman niya ito dahil ako mismo ang babali sa leeg niyo pareho." Sambit nito ng iritado bago nag lakad palabas ng kuwarto ko.

Umuwi ako dito sa condo dahil kailangan ko nang simulan ang trabaho ko kay Bermudez. Ngayong araw ako mag sisimula.

I told Sammy about the deal with the Zachi Director. Noong una ay mapang asar siya pero agad ding nag bago ang expresyon dahil maging siya ay galit din sa taong iyon.

She's just worried about how Joaquin will behave after learning this fucking truth about the deal. He's the founder of the organization and every deal should be all according to his decisions. Pero direkta akong kinausap ni Bermudez kaya't wala siyang alam.

Bukod sa kawalan ng respeto sa kaniya bilang founder ay paniguradong magagalit siya sa isipin ng pag pasok ko sa imperyo ng Fontanilla.

Umiling na lang ako bago dinampot ang mga gamit ko at saka lumabas ng condo.

***

Tinahak ko ang kahabaan ng hallway papunta sa silid lung nasaan ang CEO ng kumpanya.

He will be the one to interview every applicant himself. I bet he's checking every one of us, searching for the perfect fit as his whore. His bedwarmer.

I felt the bitterness from the bottom of my fucking heart. Hindi ko alam na may ganitong reaksyon pa din ako kapag naiisip ko kung gaano ako ka tanga noon.

My heart beats harder and harder as I took each step towards the end of this hallway. My heart feels so fucking heavy that I find each step as an agony.

Napa hinto ako.

Sigurado ba ako? Bakit naduduwag akong harapin siya?

I knew it's because I'm still in the process of healing. But I am a hundred percent sure that my feelings for him were already gone... a very long time ago.

2 years. Hindi ganoon ka haba, pero para sa akin. Sapat na iyon para kalimutan siya.

I took a deep breath and straighten my face and looked straight into my goal. I will be hired as his secretary, no matter what.

Nakita kong lumabas ang isang aplikante sa pintuang iyon. Hindi maipinta ang mukha niya at tila dismayado sa naging takbo ng interview.

Nilagpasan niya lang ako habang naiiling.

Well, sa tingin ko ay alam ko kung bakit. She doesn't look appealing. She's wearing thick glasses and doesn't look sexy. Overall, hindi siya pangit pero definitely not Maximus Fontanilla's type.

Gumuhit ang malapad na ngiti sa labi ko sa naisip ko.

Having my body and appeal, I don't think he'll say no to me ever again. Not with these perfect curves. Ito lang naman ang gusto niya, hindi ba?

Lumalakas ang kabog ng d****b ko habang lumalapit ako sa pintuan pero pinilit kong i blanko ang ekspresyon ko.

It took me 2 fucking years to be able to stand before him again. Hindi ko hahayaang uuwi na naman akong durog.

This time, I'll make sure na siya naman ang madudurog.

Sabi nga nila, never push a good girl on her limits. Hindi mo masasabi kung anong kaya niyang gawin.

Taas ang noo kong binuksan ang pintuan at saka deretsong nag lakad palapit sa swivel chair niya.

Naka talikod siya sa akin kaya't hindi niya alam kung sino ang susunod na haharap sa kaniya.

Tanging ang tunog lang na nililikha ng sapatos ko ang ingay sa silid.

Dahan dahan siyang humarap habang sapo ang noo niya. Naka tuon ang siko niya sa armrest ng inuupuan niya.

Napa ngiti ako bago nag salita.

"It's been a while. How have you been, Max?" Sambit ko sa isang tono na hindi niya kilala.

I spoke to him casually. Bagay na hindi ko nagawa sa kaniya noon dahil kapag kinakausap niya ako ay mahinahon ang pananalita ko. Malayo sa isang confident at bitchy na Red ngayon.

Napa angat siya ng tingin at bahagyang natigilan ng makita ako.

Bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa pagtatama ng tingin namin pero pinanatili ko ang ngiti sa labi ko habang confident na nakikipag sukatan ng tingin sa kaniya.

Sandali niya muna akong tinitigan at hindi nag tagal ay gumuhit ang isang pilyong ngiti sa mga labi niya.

"You look different, Rhiej." Puna niya sa akin habang pilyo pa ding naka ngiti.

Nag igting ang panga ko sa pagkaka banggit niya sa pangalan ko. Napaka bilis ng tibok ng puso ko. Nag babadya din ang panunubig ng mata ko pero pinilit kong tatagan ang sarili ko.

Not now. Hindi ngayon ang tamang oras para sumabog. Uunti untiin ko siya kagaya ng plano.

I am no longer that weak bed warmer Rhiej. I am different now. Rhiej is dead.

"Call me Red, sir. I'm one of the applicants as your secretary. Here are my documents. You can check it." Sambit ko saka ini abot ang mga hawak kong folder.

His smirk vanished. Tinitigan niya lang ako ng seryoso na tila ba isa akong bagay na kailangan niyang suriin ng mabuti.

"No need, you're hired." Turan niya sa akin ng hindi binibitawan ang mga mata ko.

Sandaling nawala ang ngiti ko dahil sa tinuran niya.

He never fails to surprise me. I knew he'll hire me but I did not expect he'll hire me just like that. He really is something.

Muling gumuhit ang ngiti sa labi ko. Malapad at malanding ngiti.

Max doesn't have any idea he just let a ball of fire inside his empire. He won't realize that until I succeed in burning his empire into ashes after breaking him.