Nang sumapit ang gabi ay hindi pa rin ako mapakali. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Nang matapos ang naging pag-uusap ng umagahang iyon ay umalis si Dad. Sigurado akong ang sinabi ni Isles ang naglalaro sa isipan nito ngayon.At hindi ko alam kung bakit. Natatakot ako sa hindi ko malamang dahilan!“Mom?” tanong ko nang kumatok si Mommy sa kwarto ko at pinagbuksan ko iyon. May dala siyang tray, may lamang pagkain at gamot.“Oh? Where is Isles?” tanong ni Mommy Thaliana. “Are you okay now? Masama pa rin ba ang pakiramdam mo, hija?”Umiling ako matapos bumeso sa kaniya. “No, Mom. I think I’m fine... at si Isles, may inaasikaso lang daw. Babalik din mamaya.”Tumango si Mommy at ngumiti sa akin. “I’m actually going somewhere, too. Do you want to come with me? I’m meeting some friends.”Napangiti ako sa alok ni Mommy. I’m glad she considered but right now, I think I need to do something else that’s more important.“Thank you, Mom, but I think I’ll stay for now. Magpapahinga muna
“Nathalia! You did not do such thing, did you?!” Pasigaw ang gulat na tanong ni Mommy.Nag-angat ako ng tingin. “Dinelete ko ang kopya ng CCTV pagkatapos. Ask Mom, Dad. Mapapatunayan niya sa ‘yo na kinuha ko ang susi kahit hindi niya naman ako pinahintulutan.”Galit na galit ang tingin sa akin ni Dad, hindi makapaniwala. Umiiling-iling siya at tila ayaw iproseso sa utak ang mga sinabi ko.“Hindi mo ginawa iyan, Nathalia Amaris. You did not!”“Well, I did! Huli na ang lahat! Nasa balita na! You need to stop, Dad!”Umiling-iling ito. Tuluyan akong naluha nang walang sabi siyang umakyat muli sa taas.“Constantine!”Malakas na bagsak ng pinto ng kaniyang opisina ang namutawi sa buong bahay. Naiwan akong luhaan at nanginginig ang mga kamay.Hinawakan ni Isles ang braso ko. Pinatayo niya ako at matalim akong tiningnan, mabibigat ang paghinga na tila hindi inaasahan ang kahit ano sa sinabi ko.“Bakit mo ginawa iyon?” galit na tanong ni Isles.Walang salitang sumunod ako sa kaniya nang lumaba
Isang sampal ang natanggap ko mula kay Daddy. Pinikit ko lang ang mga mata ko at tinanggap iyon.“Kailan ka pa naging suwail nang ganito sa akin, Nathalia Amaris?! I did everything for this family’s sake at pagtapos ay ito ang igaganti mo?!” galit niyang sigaw.Dad’s bloodshot eyes didn’t even bother me. Wala na yata akong maramdaman dahil naiiwan pa rin ang isip ko sa pag-uusap namin ni Isles. Oh, right. He did not explain anything to me.“You’re an ungrateful kid! Alam mo ba kung anong katangahan ang ginawa mo? You ruined our reputation! The reputation this family worked hard for! Ni wala ka pang napapatunayan para sa pamilyang ito at pagtapos ay ito ang ginawa mo? Are you even thinking?!” Madilim at parang kulog ang bawat salita ni Dad.Hindi nagsasalita si Mommy. I know she’s also disappointed. Parehas silang iniisip na ginawa ko nga iyon.I told them that it was me who messed with them. Na ako ang nagsuko sa pulisya ng mga lumabas sa balita ngayong araw lamang.Because there’s no
“Dad, please let me go there!” pakiusap ko kay Dad.“Enough with your stupidity, Nathalia Amaris. Hindi ka pupunta sa El Amadeo!”“Daddy, please! Kailangan kong pumunta roon. May kailangan akong makita at makausap!” Wala na akong pakialam kahit umiiyak na naman ako sa kaniyang harapan.Galit niya akong tiningnan. “At para ano? Para mapagbintangan kang ikaw ang nagpasabog? Why don’t you use your brain to think and not those stupid emotions of yours?”My tears fell more. Marahas ko iyong pinunasan at halos tumakbo paalis sa kaniyang opisina. I slammed the door out of my rage and ran back to my room. Wala akong magawa kundi ang umiyak.Nagkulong ako sa aking kwarto. Ilang araw iyon. Hindi rin ako kumakain nang maayos. Hindi na rin ako pumapasok pa.Nawalan ako ng pakialam sa lahat. Dad is mad because of what I’m doing. Hindi nila sinasabi sa iba ang nangyayari sa akin, iniisip din yatang nasisiraan na ako.Hindi ko pa rin nakakausap si Isles. I’m getting tired of trying to reach him out,
Para akong nakalutang nang iwan ang kwartong iyon. Ang bigat ng dibdib ko at punong-puno ng katanungan ang isip ko.I went to the master’s bedroom. Ni hindi na ako kumatok at binuksan ko iyon agad. Hindi naman ito naka-lock kaya agad bumukas ang pinto noong pinihit ko ang doorknob. Hindi ako nagkamali nang makita ko si Isles.Nagtama ang paningin namin habang palabas siya sa banyo at walang suot na pang-itaas, nagpupunas ng tuwalya sa basa niyang buhok.Nagtagal ang tingin niya sa akin, mukhang hindi inaasahan na makita ako. Mukhang hindi niya rin alam na nandito ako, na kanina pa ako naghihintay sa kaniya.“Miss Nathalia?” tanong niyang tila naninigurong totoo ako, na hindi lang ako guni-guni.Mariin kong kinuyom ang palad ko, nagtatagal ang tingin kay Isles. Sa halos isang buwan ko siyang hindi nakita, naninibago ako ngayon.He looked leaner. Bumaba ang tingin ko sa lantad niyang katawan at ngayon ay malinaw kong nakikita ang marka ng sugat sa kaniyang tagiliran na may takip pa noon
Love is indeed cruel.Hindi ko alam na posible palang maramdaman ang mga bagay nang sabay-sabay, na kung sino pang nanakit sa ‘yo, pakiramdam mo ay siya lang din ang makakapawi niyon.I don’t understand it. How can they bring the broken pieces of you together only to break them even more?“Hindi na matutuloy ang kasal,” anunsyo ko kay Dad noong nasa hapagkainan kami.Parehas silang napatigil ni Mommy. My mother creased her forehead. “What did you say, Nathalia? Why?”Sumeryoso ang tingin ni Dad, mukhang iniisip na isa na naman ito sa mga pakulo ko.“I don’t think there’s a problem, Nathalia Amaris. You’re only creating another problem again. Baka tingin mo’y nakakalimutan ko na ang ginawa mo?” matalim na sabi ni Dad.“Ano ba ang sinabi ni Isles?” malamig kong tanong, ngunit hindi maiwasang mapalunok.“The last time I asked him, he agreed. Ang sabi niya’y matutuloy naman ang kasal,” ani Dad. “Kaya matutuloy ang kasal. Don’t do anything stupid, Nathalia Amaris. You’ve disappointed us en
NARAMDAMAN ko ang panlalamig ng buong katawan ko lalo nang umihip ang malamig na hangin sa akin pisngi. Nakaharap ang kinaroroonan ko sa dagat at ang lugar na ito ay tila tago at hindi agad-agad na natutunton.Kung may maaatrasan lamang ako ay baka nagawa ko na lalo na noong maglakad si Castillano Cardinal palapit sa kinaroroonan namin. My breathing wasn’t normal anymore. Pakiramdam ko’y mauubusan ako ng hangin anumang oras.Nagtagal ang atensyon sa akin ni Castillano Cardinal. May suot siyang shades at sa kaniyang likuran ay nakasunod ang mga tauhan niya.“Nessuno l'ha ancora scoperto? (No one found it yet?)” Iyon ang lumabas na salita sa kaniya.“No signore (No, Sir),” sagot ng tauhang kanina pa narito. Wala naman akong maintindihan sa mga pinag-uusapan nila.Muling binalik ni Castillano Cardinal ang kaniyang atensyon sa akin. Para akong nanliliit sa sarili ko.“Kung ‘di mo mamasamain, hija, bakit nakaputing bestida ka? Going to a wedding?” tila ba kaswal na tanong nito, akala mo’y
“Ano ba?!” singhal ko sa ilalim ng takip sa bibig ko habang pumipiglas sa pagkakahawak ng mga tauhan. “Pwede ba? Hindi uubra dito ‘yang pagiging prinsesa mo, kaya mabuti pa ay tumahimik ka na lang nang ‘di ka masaktan!” sabi ng kumakaladkad sa ‘kin. At kailan ako naging prinsesa? Never once in my life that I lived like a princess! Iyon lang ang tingin ng lahat pero kahit kailan, walang katotohanan ang bagay na iyon. Tinulak ako papasok sa isang kwarto. Halos lumagapak pa ako sa sahig sa sobrang lakas ng pagkakatulak sa akin ng lalaki. Paupo akong bumagsak sa isang malaking kama kung saan nila ako dinala. At seryoso talaga silang sundin ang sinabi ni Isles na itali ako sa kama! “You, assh*les! Pagbabayaran n’yo ‘to! Tandaan n’yo! I’ll definitely sue all of you! Lalo na ‘yang walang hiya n’yong sinusunod!” sigaw ko kahit wala silang maintindihan doon. Muling kinuha ang tali na ginamit sa ‘kin kanina at pagtapos ay ginapos ang kamay ko sa poste ng kama. Panay ang palag ko pero dete
Tahimik si Isles nang makauwi kami. Kahit noong gabi na ay malalim pa rin ang kaniyang iniisip kahit na kinakausap niya naman si Thaddeus kanina.Pagtapos kong maihatid si Thad sa adjacent room ng kwarto naming mag-asawa ay naabutan ko si Isles na inaayos na ang higaan namin. Mukhang malalim talaga ang iniisip niya dahil halos hindi niya napansin ang pagpasok ko sa kwarto.Suot ang mahabang puting long sleeves ni Isles ay lumapit ako sa kaniya. I want to feel the comfort of his clothes tonight.Malalim akong napabuntonghininga. Niyakap ko siya mula sa likod at inikot ang aking mga braso sa kaniyang tiyan.I rested my head on his firm back as I hugged him tightly.I just want to hold him. Kapag ganitong malalim ang kaniyang iniisip. It’s something I learned from him. Dahil sa tuwing malalim din ang iniisip ko ay may personal na pinagdadaanan sa aking emosyon, niyayakap niya lang din ako. He doesn’t talk or scold me. Kinukulong niya lang ako sa mga bisig niya para iparamdam na nandito la
Sa sumunod na araw ay nagtungo kami sa mga mansyon ng Sandoval dahil gustong makita ni Mommy si Thaddeus. Nandoon din sina Kuya Cielo at Mauve at ang anak nilang si Celestine Iris, pinsan ni Thaddeus. They have a second baby, too.“Cillian Lorenzo,” Isles greeted my older half-brother.“Hey,” nakangising bati rin ni Kuya Cielo at nag-apir sila.“Mauve!” I called and hugged my friend. “Buti nakarating kayo?! I thought you were going to have a vacation in NY?”“Oo, Thalia. Pero sabi ko nga kay Cielo ay next week na lang para makapunta kami rito! Minsan lang kung magtagpo ang oras natin, eh,” sabi ni Mauve at niyakap ako nang mahigpit. “How’s Thaddeus?”“He’s doing great. Iyan at ang daming natutunan sa magaling niyang tatay,” sarkastikong sabi ko at tinawag si Thad na nakikipaglaro na sa Kuya Camren niya, ang ikalawang anak nina Mauve.“Baby, greet your Tita Mauvereen.”“Kamukhang-kamukha ng tatay niya, ah? Ikaw ba talaga nanay niyan?” natatawang tanong ni Mauve na binabati si Thad.Ngu
“Hubby, you’re driving!” paalala ko sa takot na mabunggo kami. Hindi siya nakinig. He lowered his lips on my neck. Kung paanong hindi pa rin gumegewang ang sasakyan ay hindi ko na alam!Napakagat ako sa aking labi. Pinaikot ko ang aking mga braso sa leeg niya at hinagis ang baril sa backseat.Tinted ang sportscar, so no one will mind us.“Remove my belt,” Isles whispered commandingly. I stared at him, hindi malaman kung susunod o ano. Sa huli ay kinagat ko na lamang ang aking labi at sinunod iyon.“Make sure we will not die in a car accident!” I said and kissed him, too. Binaba ko ang zipper ng kaniyang pantalon. Hawak niya ang bewang ko at tinulungan pa akong alisin ang underwear ko sa isang binti.I bit my lip when I stared at his hard on. And I was right, kanina pa iyon ganoon! Noong umupo lang ako sa kandungan niya!Tiningnan niya ako habang nakakulong pa rin ako sa mga braso niya at minamaneho niya ang sasakyan. “Isles! Are you serious?”“Don’t be too shocked. You were shoving yo
“Ready?”Tumango ako habang mahigpit na hawak ang rifle gun at nakasandal sa likod ng pinto. Nakaharap siya sa akin habang hawak ang door knob at nakikiramdam kami sa labas.“I’ll count to three,” Isles whispered. Ang sabi niya ay sigurado siya, nasa labas lamang ang mga tauhan ni Mr. Kitagawa at alam nilang nagtatago ako sa isa sa mga hotel rooms.“Go, hubby.”Kinagat ko nang bahagya ang aking labi, naghahanda na para sa anumang pag-atake sa oras na buksan niya na ang pinto. Tumango ako nang magtama ang paningin namin. Isles opened the door smoothly. Hindi siya nagkamali dahil hindi pa man kami tuluyang nakakalabas, nakita ko na ang mga nakaitim na kalalakihan, may kaniya-kaniyang armas at nagmamasid sa paligid.Lumingon ang isa ngunit bago niya pa maiangat ang baril ay naunahan ko na siya. Mabilis itong bumagsak sa sahig na ikinalingon ng iba pa.“She’s here!” anunsyo ng isa at inulan kami ng mga bala. I fired bullets at anyone who tried to shoot us.Masiyado silang marami. Years
“Isles, what the hell—”Naputol ang mga salita ko dahil sa halik. Umangat ang kamay niya sa dibdib ko at agad iyong sinakop ng mainit at malaking palad niya na ikinaawang ng mga labi ko.“Isles, s-sandali—” We’re in the middle of work!He didn’t listen and instead, he became more aggressive. Ramdam ko ang matinding galit niya dahil sa pagsuway ko. Tinulak niya ako padiin sa matibay na pinto gamit ang mararahas na halik habang pinaghihiwalay ang mga binti ko.Binuhat niya ako at sinandal. Sa rahas ng galaw ni Isles ay napadaing ako. He brought me at the table and put me on top of it. He quickly unbuckled his belt, bago inangat ang madilim na tingin habang nag-iigting ang panga sa matinding iritasyon na parang sasabog siya kapag hindi niya ako naparusahan.Sa sandaling natanggal ni Isles ang suot na sinturon ay hinila niya ang binti ko palapit hanggang sa halos nasa dulo na ako ng mesa. Pinarte niya ang mga hita ko hanggang magkasya ang malaking katawan niya sa pagitan ng mga ito.He gl
Lumikha ng matinis na tunog ang gulong ng sasakyan ko nang ihinto ko ito sa parking lot ng hotel. Mabilis ang pag-park ko at agad nang bumaba para makapasok sa loob ng building.Nakita ko ang mga nagtatakbuhang mga tao. Sunod-sunod na rin ang mga balang umuulan dahil may mga tauhan din kami rito. Siguradong hinahabol na sila ng security ng target namin.Dahil sa mga nangyayari ay halos hindi na mapigilan ng security ang kilos ng mga tao, giving me a chance to enter the hotel easily.Sunod-sunod ang mga alarm. Nararamdaman ko rin ang impact ng barilan at iilang mga bagay na sumasabog tuwing natatamaan ng bala.I ran to the opposite direction. Palabas ang mga tao sa hotel habang ako ay papasok. Agad kong inokupa ang elevator at pumindot sa palapag na sampu ang taas mula sa kinaroroonan ko.Nilabas ko sa dala kong bag ang rifle at nilagyan ng panibagong mga bala. Pagtapos ay sinukbit ko iyon nang maayos sa aking balikat.Tumunog ang elevator. Nag-angat ako ng tingin at agad na inangat an
“Miss Nathalia?”Nilingon ko ang tumawag. One of the girl agents smiled at me.“Tumatawag po ang asawa n’yo...” saad nito sabay angat sa telepono.Awtomatikong umikot ang aking mga mata. Binalik ko ang tingin sa scope ko habang nasa tuktok kami ng isa sa matataas na building sa buong lungsod, halos hindi pansinin ang kaniyang sinasabi dahil tutok sa pinagkakaabalahan.“Tell him I’m at the mall... kasama ko si Klara at nagsha-shopping,” saad ko habang ginagala ang aking scope para makita ang target namin na nasa isang hotel.Kung hindi ako titingin sa scope, sobrang layo nila sa amin. It’s impossible to see them in naked eye.“Mr. Privello, nasa mall po ang asawa ninyo. She’s with Miss Klara for their usual shopping routine,” masunuring sagot nito. Tinuon ko lamang ang atensyon sa target namin. I can’t lose sight of that businessman’s son.I bit my lip as I try to check the target’s surrounding. Nasa penthouse ito at kasalukuyang may kinakausap na isa pang lalaki habang may dinaraos na
“How’s Nathalia?” tanong ni Klara noong patakbong lumapit sa kinaroroonan ko.Nanatili akong tahimik. My mind is f*cking clouded while I’m sitting just outside the emergency room. Pinipigilan ko na lamang magsalita dahil baka kung ano pa ang masabi ko sa kung sinumang sumubok na kumausap sa ‘kin.Lumapit si Klara at napasinghap nang makita ang nagdurugong balikat ko.“You’re wounded,” deklara niya at mabilis na tumawag ng nurse.I didn’t care about it. Ni hindi ko nga naramdaman na may dumaplis na bala sa balikat ko. My mind went blank and all I can see is my hands that were full of blood stains, Nathalia’s...Dumating ang nurse pero hindi pa rin ako nagsalita. Umangat lang ang tingin ko nang may humahangos na lumapit.“Nasaan si Nathalia?” tanong ni Ezro Quintin. My jaw moved and before I could even think, hawak na ng mga kamay ko ang kuwelyo niya.“Isles!&
“Raise your hands,” ang malamig na utos ko sa babaeng nakatalikod. And when she faced me, I wasn’t wrong.Nathalia Amaris.What the hell is she doing in an illegal gambling? Kailan pa siya natuto sa mga ganitong bagay?Alam kong wala akong karapatan pero nakaramdam ako ng galit.“Who brought you here?” matalim kong tanong.She looks lost just a while ago, pero nang magtama ang paningin naming dalawa ay walang kasinglamig ng mga mata niya.And she will always have this effect on me. Natitigilan ako kapag tinitingnan niya ako habang malamig o walang emosyon ang mga mata niya. Hindi ako sanay. She never fails to scare me with one cold look. Maybe it was my greatest fear...To know that she’s over me.Hindi ko alam kung anong gagawin ko o kung paano ko tatanggapin kapag nalaman kong hindi na ako. She shouldn’t be done with me.Because I’m not done with her yet. She can’t be... f*cking... over me.Kaya nang makita ko siyang kasama si Ezro at ang mag-asawang Sandoval sa isang family dinner