Boyfriend For Hire

Aqualyn Jillian Ferrer is the epitome of perfection. She has the beauty, fame, wealth, and brain. She is idolized by everyone except for one一 herself. Everyone thinks she's perfect, but for her something is missing一 love. Steven Aries Scott is the real definition of a zombie, lifeless. His eyes speaks coldness, danger and sadness. A nerd. He's quiet and dislikes noisy and nosy people. He's like that for a reason, and that is the incident years ago. His life turned upside down when he met the most annoying and bully girl,ー Jillian.    One word,    One rule,    Chain of memories    And padlock of emotions,    Path will lead to t

  STEVEN   "WHAAAT?!!"    "Ano ba 'yan! Ang bano naman maglaro e,"    "Isa pa, nakatiyamba ka lang!"   "Hey, can you lower down your voices? Kuya's still sleeping,"    "Mamaya ka na manermon, Yzekiel! Sadya ang pag iingay namin para magising na 'yang kuya mo."    Nagising ako dahil sa ingay na naririnig ko. At nang iikot ko ang tingin sa paligid ay bumungad sa akin ang dalawa kong kapatid na unggoy na nasa playstation ko. Samantalang nasa may mini sofa si Yzekiel at nagbabasa ng libro.    "Araaayyy," 

AQUA   Heto ako ngayon sa classroom namin at nakatingin sa may bintana. It's our second day and I'm still thinking about the guy yesterday.   Isn't it weird if I find him familiar? And a little bit of connection with that person?    "Best, hoy! Start na," pasigaw na bulong ni Sheena.    Agad naman akong napatayo at bumati sa guro. At nang pag-upo namin ay nagulat ako dahil may kasabay na akong umupo.    Tiningnan ko ito at agad ding inalis dahil naiilang ako. Did I just feel something strange? Kanina lang I was talking about a certain connection.    Is this college? Really, huh? Everything i

STEVEN   Nagmumuni-muni ako sa garden namin nang may biglang humawak sa balikat ko. Mabuti nalang at napigilan ko ang sarili ko dahil kung hindi ay nasapak ko si mama. Kung bakit ba naman kasi biglang susulpot.    Malalim pa naman ang iniisip ko. "Bakit, ma?" tanong ko.    Bumuntong hininga muna siya bago ako inayang umupo. Pinagmamasdan ko lang siya nang ngitian niya ako. Isang malungkot na ngiti, "Masaya ka ba, anak?"   "Po?" gulat kong ani. Hindi ko alam kung bakit bigla niyang naisip na hindi ako masaya. At hindi ko rin alam kung paano sasagutin ang tanong niya.    "Tinatanong ko kung masaya ka ba?" pag ulit niya.    "Alam mo, nak. Huwag mo na sagutin dahil alam ko naman. Tinitingnan ko lang kung may pagbabago ba sa'yo. Gusto ko lang sabihin na nandito ako at ang mga kapatid mo para sa'yo." aniya. &nbs

STEVEN    Kakatapak palang ng paa ko sa school gate ng Saika pero pakiramdam ko'y ibang mundo ang pinuntahan ko. Tss.   Nakakapraning na talagang pumasok sa eskwelahang ito. Biruin mong kakapasok ko palang ay juice ang sasalubong sa akin at pagkatapos naman ay may papansin kang katabi na kinulang ata sa aruga.  Idagdag mo pa ang tunay na pabida sa buong Saika na kaklase ko pala.   Karen Choi ang pangalan. Siya ang nagtapon ng juice sa akin at hindi man lang humingi ng tawad. Pasalamat siya at nagbabagong buhay na ako kung hindi ay pinatulan ko na siya. Ang lakas ng loob para kutyain ako dahil lang sa ayos ko e mukha naman siyang espasol na panda.   Ang itim ng buong mata akala mo lider ng mga taong may ibang kakayahan.