[DEENA DY] Ang himbing na ng tulog ko ng maalimpungatan ako. Sa banayad na pagdilat ng mata ko, hindi ko inasahang ang mukha ni Piper ang bubungad sa'ken. Sandali akong natuon sa maamo niyang mukha. Ibang iba kapag tulog siya. Wala man lang ni kahit isang pimple ang mukha nito or kahit bakas ng peklat. I can't deny that she's a perfect example of beauty. She has excellent facial features at ngayon ko lang na realize may hawig pala siya kay Emma Stone. Wow! Hindi ko na namalayan kung gaano na ba ako katagal sa posisyon ko. Pumasok na lang sa utak ko ang mga bagay na ginawa ko nitong mga nagdaang araw. Bigla na lang nagkaroon ng katanungan. Why do I seem to care a lot about her? About this young woman before me? I didn't even know her and despised her before any of this tag along. And now there's a huge possibility that she will be my wife. What had just happened? Are we indeed gonna marry each other? With that thought, EL popped up in my mind. I heaved, averting my watch, turning
[DEENA DY] Pagpasok ko ng banyo napangiti agad ako. The floor and the walls are of white tile, which are shiny and clean. A sliding frosted glass door separates the shower room from the toilet, where an elliptical mirror hangs beside it. Down there, it goes the washbasin with a small in-door plant on it. At the bottom, in front of the toilet, there is a pink carpet precisely fit for the feet. Bago ako makapasok ng shower area sa left side nakasampay naman ang floral pink towel na may butterfly. Hindi naman obvious na favorite niya ang pink. Nang nasa loob na ako isa-isa kong hinubad ang suot ko hanggang wala ng matira. Pinihit ko pabukas ang shower. Kinilig pa ako sa lamig ng tubig pero tama lang yun hanggang nasanay ang katawan ko. Ninamnam ang masarap na buhos ng tubig na una sa mukha ko magpasa buong katawan. Naglagay ako ng shampoo, saglit na kinuskos ang buhok ko at banlawan ito. Sunod ang paglapat ng shower gel sa aking katawan. Malapit na akong matapos ng marinig ko ang
Habang naglalakad iniisip ko pa din kung bakit ko nga ba hinalikan si Piper. Malapit na ba ang monthly period ko at nagiging horney ako? Shit! Inalis ko yun sa isip ko at nagpatuloy sa paglakad. "Deena.. You are late." Salubong ni Claudette sa akin. Walang imik na napatingin lang ako sa kanya. "Hey! Are you okay? Namumutla ka." Sambit nitong napahawak naman ako sa pisngi ko. "I'm good. " Sabay sagot sa kanya. Ngumisi ito na parang may ibang inisip. Tumalikod na siya.Ngayon araw may commercial shoot ako. Mabilis lang yun at pwede na agad akong umuwi.Mabuti na lang at binigyan ako ng sariling susi ni Piper sa bahay dahil hindi naman kami parehas ng work schedule. Hindi pa din ako makapaniwala na pumayag akong tumira sa Pad niya. Natakot din naman kasi ako sa pwedeng gawin ni Arriela sa'ken after ng sunog. Wala pang progress pero sigurado si Piper na si Arriela ang nasa likod ng lahat. Umamin ang janitor na nakita ko ng araw na yun na siya ang may gawa ng sunog at sinabing may
[PIPER ELOIZE CHAPMAN] I feel frustrated in the mirror when I remember Deena flirting with that guy. Trying to brush my hair into submission, I got annoyed, releasing a heavy sigh. That was the first I saw her laugh like there was no tomorrow. I dig into what's precisely deep inside my heart. Are the feelings I have these past few days starting to turn into love? Is that so?How could that be? Deena is like a stranger. We have nothing in common—Sobrang opposite naming dalawa. I feel like screaming at the possibility that perhaps Claudette was right about me falling in love with her. Am I capable of that strong admiration? For many years, I've struggled hardcore on what I truly want or what matters. Is Deena the answer to all this uncertainty? They say that when you fall in love with someone, a new universe gets opened, feeling like the world you knew until yesterday suddenly disappears. How am I supposed to live with that? I shook my head out of distress. My mind's journey ended
"After the effort Piper put in last night, that's all you can say?!" Napaisip ako. "Last night?!" Kunot ang noo kong sinalubong din ang kunot niyang kilay. "You don't remember anything?!" Umiiling nitong tanong. Muli akong nag isip ng malalim. Hanggang bigyan ko din siya ng pag iling. "You are unbelievable, Deena. Kung sabagay ang taas kasi ng lagnat mo kagabi at itong si Piper muntik ka ng dalhin ng hospital.." Bumalik ako sa pag iisip. Inisa isa ko ang lahat bago sa puntong wala na akong maalala. Ang huling nasa utak ko, pinilit kong makatulog dahil nga naiinis pa din ako kay Piper. Sa lahat ng yun napasigaw na lang ako sa bigla kong naisip.. "Ahhh!! Who changed my clothes??!" Parang nabuhusan ng malamig na tubig ang mukha ni Claudette saka tumawa na lang ng tumawa. Tumayo ako at sandaling tinignan siya ng masama. "Relax.. She didn't rape you, okay. Piper will never do that, Deena." Napalunok ako sa sinabi niya saka muling naupo. "I understand what happened yes
I was about to let her be, but then the rain poured. Baka magkasakit siya ulit. Ako ang mahihirapan. "Deena... Let's go home.." Pakiusap ko sa kanya na halos mapapikit na ako sa papalaking patak ng ulan sa mukha ko. "Umuwi kang mag isa mo. Bitawan mo nga ako...!" Ayaw pa din nito paawat at nagpupumiglas sa kapit ko pero mas lalo pang humigpit ang hawak ko sa kamay niya. "Deena! Pwede bang tigilan mo to? Hindi na nakakatuwa baka parehas tayong magkasakit niyan..." "Bumalik ka na sa mistress mo.." Napasinghal ako sa paratang niya. "She's not my mistress, for Pete's sake.." Bwelta ko. ".... Hindi pa nga tayo nakakasal niloloko mo na ako!" Napahilig ako. "What?? Teka nga.... What happened to that 'Malaya akong gawin anuman ang naisin ko?'..." Mas umigting pa ang galit nitong mukha kasabay ang pag alis ng kapit ko sa kanya. "So, that is how you picture our marriage? Doing whatever you want, including hurting me?!" Mariin ang mga kilay kong nagtama. "Wha-what? You're hurting right
[LARA AUSTIN] Mag isa ko ngayon nag lulunch break dahil wala raw chance makasabay sa'ken si Dalhia. Ganun din kahapon. Okay lang naman kumaen mag-isa pero mas okay sana kung kasama siya. Dalhia and I have been friends for almost 9 years—regular customer namin siya noon sa dating coffee shop kung saan ako nagpapart time. Friendly at Magiliw si Dalhia. Lagi siyang nag iiwan ng tip. Marami din sa mga ka-workmate ko ang nagkaroon ng crush sa kanya at nagpatulong pa nga magpalakad sa'ken pero wala siyang nakarelasyon ni isa sa mga yun. Niloloko ko pa nga siya nun sa pagiging pihikan niya pero focus daw nya kasi ang pag aaral kaya naunawaan ko naman. "So, how's Dalhia?" Tanong agad sa'ken ni Nicky ng makabalik ako ng shop. Wala atang araw na hindi nito naging bukang bibig si Dalhia. Umiling lang ako dahil hindi ko nga ito nakasabay. "Speaking of Dalhia. Hasn't she ever had a relationship?" I briefly stopped what I was doing, wiping the top counter, and hit Nicky. I frowned as if I
Oras na ng pag uwi at may lakad nanaman si Dalhia. Mag isa ko ulit nakarating ng bahay. Hindi na ako kumaen at agad ng humiga after kong mag freshen up at magpalit ng pantulog. Hindi ko na namalayan kung anong oras na siyang nakauwi. Pag gising ko wala na ito at nag iwan lang ng sulat. Mukhang may something na sa kanila ni Murphy dahil ito nanaman ang kasama niya. I'm happy for her if finally magkaka love life na siya.Matamlay nanaman akong dumating ng shop. Ganun uli at magiliw akong sinalubong ng good morning ni Nicky. Wala nanaman itong ibang nabanggit kundi si Dalhia. "You know what? I think you should stop looking forward to more than being friends with Dalhia." Paliwanag ko sa kanya. Saglit naman itong natuon sa'ken. "Why is that?" Nagtatanong ang mga mata nitong matyagang nag antay. "I think Dalhia is into Murphy. They are always together nowadays." Yumuko ito bago muling nag angat ng mukha."Still, they aren't a couple yet, so the lid my still flip." Tumaas baba ang kilay