[DEENA DY] Ang himbing na ng tulog ko ng maalimpungatan ako. Sa banayad na pagdilat ng mata ko, hindi ko inasahang ang mukha ni Piper ang bubungad sa'ken. Sandali akong natuon sa maamo niyang mukha. Ibang iba kapag tulog siya. Wala man lang ni kahit isang pimple ang mukha nito or kahit bakas ng peklat. I can't deny that she's a perfect example of beauty. She has excellent facial features at ngayon ko lang na realize may hawig pala siya kay Emma Stone. Wow! Hindi ko na namalayan kung gaano na ba ako katagal sa posisyon ko. Pumasok na lang sa utak ko ang mga bagay na ginawa ko nitong mga nagdaang araw. Bigla na lang nagkaroon ng katanungan. Why do I seem to care a lot about her? About this young woman before me? I didn't even know her and despised her before any of this tag along. And now there's a huge possibility that she will be my wife. What had just happened? Are we indeed gonna marry each other? With that thought, EL popped up in my mind. I heaved, averting my watch, turning
[DEENA DY] Pagpasok ko ng banyo napangiti agad ako. The floor and the walls are of white tile, which are shiny and clean. A sliding frosted glass door separates the shower room from the toilet, where an elliptical mirror hangs beside it. Down there, it goes the washbasin with a small in-door plant on it. At the bottom, in front of the toilet, there is a pink carpet precisely fit for the feet. Bago ako makapasok ng shower area sa left side nakasampay naman ang floral pink towel na may butterfly. Hindi naman obvious na favorite niya ang pink. Nang nasa loob na ako isa-isa kong hinubad ang suot ko hanggang wala ng matira. Pinihit ko pabukas ang shower. Kinilig pa ako sa lamig ng tubig pero tama lang yun hanggang nasanay ang katawan ko. Ninamnam ang masarap na buhos ng tubig na una sa mukha ko magpasa buong katawan. Naglagay ako ng shampoo, saglit na kinuskos ang buhok ko at banlawan ito. Sunod ang paglapat ng shower gel sa aking katawan. Malapit na akong matapos ng marinig ko ang
Habang naglalakad iniisip ko pa din kung bakit ko nga ba hinalikan si Piper. Malapit na ba ang monthly period ko at nagiging horney ako? Shit! Inalis ko yun sa isip ko at nagpatuloy sa paglakad. "Deena.. You are late." Salubong ni Claudette sa akin. Walang imik na napatingin lang ako sa kanya. "Hey! Are you okay? Namumutla ka." Sambit nitong napahawak naman ako sa pisngi ko. "I'm good. " Sabay sagot sa kanya. Ngumisi ito na parang may ibang inisip. Tumalikod na siya.Ngayon araw may commercial shoot ako. Mabilis lang yun at pwede na agad akong umuwi.Mabuti na lang at binigyan ako ng sariling susi ni Piper sa bahay dahil hindi naman kami parehas ng work schedule. Hindi pa din ako makapaniwala na pumayag akong tumira sa Pad niya. Natakot din naman kasi ako sa pwedeng gawin ni Arriela sa'ken after ng sunog. Wala pang progress pero sigurado si Piper na si Arriela ang nasa likod ng lahat. Umamin ang janitor na nakita ko ng araw na yun na siya ang may gawa ng sunog at sinabing may
[PIPER ELOIZE CHAPMAN] I feel frustrated in the mirror when I remember Deena flirting with that guy. Trying to brush my hair into submission, I got annoyed, releasing a heavy sigh. That was the first I saw her laugh like there was no tomorrow. I dig into what's precisely deep inside my heart. Are the feelings I have these past few days starting to turn into love? Is that so?How could that be? Deena is like a stranger. We have nothing in common—Sobrang opposite naming dalawa. I feel like screaming at the possibility that perhaps Claudette was right about me falling in love with her. Am I capable of that strong admiration? For many years, I've struggled hardcore on what I truly want or what matters. Is Deena the answer to all this uncertainty? They say that when you fall in love with someone, a new universe gets opened, feeling like the world you knew until yesterday suddenly disappears. How am I supposed to live with that? I shook my head out of distress. My mind's journey ended
"After the effort Piper put in last night, that's all you can say?!" Napaisip ako. "Last night?!" Kunot ang noo kong sinalubong din ang kunot niyang kilay. "You don't remember anything?!" Umiiling nitong tanong. Muli akong nag isip ng malalim. Hanggang bigyan ko din siya ng pag iling. "You are unbelievable, Deena. Kung sabagay ang taas kasi ng lagnat mo kagabi at itong si Piper muntik ka ng dalhin ng hospital.." Bumalik ako sa pag iisip. Inisa isa ko ang lahat bago sa puntong wala na akong maalala. Ang huling nasa utak ko, pinilit kong makatulog dahil nga naiinis pa din ako kay Piper. Sa lahat ng yun napasigaw na lang ako sa bigla kong naisip.. "Ahhh!! Who changed my clothes??!" Parang nabuhusan ng malamig na tubig ang mukha ni Claudette saka tumawa na lang ng tumawa. Tumayo ako at sandaling tinignan siya ng masama. "Relax.. She didn't rape you, okay. Piper will never do that, Deena." Napalunok ako sa sinabi niya saka muling naupo. "I understand what happened yes
I was about to let her be, but then the rain poured. Baka magkasakit siya ulit. Ako ang mahihirapan. "Deena... Let's go home.." Pakiusap ko sa kanya na halos mapapikit na ako sa papalaking patak ng ulan sa mukha ko. "Umuwi kang mag isa mo. Bitawan mo nga ako...!" Ayaw pa din nito paawat at nagpupumiglas sa kapit ko pero mas lalo pang humigpit ang hawak ko sa kamay niya. "Deena! Pwede bang tigilan mo to? Hindi na nakakatuwa baka parehas tayong magkasakit niyan..." "Bumalik ka na sa mistress mo.." Napasinghal ako sa paratang niya. "She's not my mistress, for Pete's sake.." Bwelta ko. ".... Hindi pa nga tayo nakakasal niloloko mo na ako!" Napahilig ako. "What?? Teka nga.... What happened to that 'Malaya akong gawin anuman ang naisin ko?'..." Mas umigting pa ang galit nitong mukha kasabay ang pag alis ng kapit ko sa kanya. "So, that is how you picture our marriage? Doing whatever you want, including hurting me?!" Mariin ang mga kilay kong nagtama. "Wha-what? You're hurting right
[LARA AUSTIN] Mag isa ko ngayon nag lulunch break dahil wala raw chance makasabay sa'ken si Dalhia. Ganun din kahapon. Okay lang naman kumaen mag-isa pero mas okay sana kung kasama siya. Dalhia and I have been friends for almost 9 years—regular customer namin siya noon sa dating coffee shop kung saan ako nagpapart time. Friendly at Magiliw si Dalhia. Lagi siyang nag iiwan ng tip. Marami din sa mga ka-workmate ko ang nagkaroon ng crush sa kanya at nagpatulong pa nga magpalakad sa'ken pero wala siyang nakarelasyon ni isa sa mga yun. Niloloko ko pa nga siya nun sa pagiging pihikan niya pero focus daw nya kasi ang pag aaral kaya naunawaan ko naman. "So, how's Dalhia?" Tanong agad sa'ken ni Nicky ng makabalik ako ng shop. Wala atang araw na hindi nito naging bukang bibig si Dalhia. Umiling lang ako dahil hindi ko nga ito nakasabay. "Speaking of Dalhia. Hasn't she ever had a relationship?" I briefly stopped what I was doing, wiping the top counter, and hit Nicky. I frowned as if I
Oras na ng pag uwi at may lakad nanaman si Dalhia. Mag isa ko ulit nakarating ng bahay. Hindi na ako kumaen at agad ng humiga after kong mag freshen up at magpalit ng pantulog. Hindi ko na namalayan kung anong oras na siyang nakauwi. Pag gising ko wala na ito at nag iwan lang ng sulat. Mukhang may something na sa kanila ni Murphy dahil ito nanaman ang kasama niya. I'm happy for her if finally magkaka love life na siya.Matamlay nanaman akong dumating ng shop. Ganun uli at magiliw akong sinalubong ng good morning ni Nicky. Wala nanaman itong ibang nabanggit kundi si Dalhia. "You know what? I think you should stop looking forward to more than being friends with Dalhia." Paliwanag ko sa kanya. Saglit naman itong natuon sa'ken. "Why is that?" Nagtatanong ang mga mata nitong matyagang nag antay. "I think Dalhia is into Murphy. They are always together nowadays." Yumuko ito bago muling nag angat ng mukha."Still, they aren't a couple yet, so the lid my still flip." Tumaas baba ang kilay
[DEENA DY CHAPMAN]My wife Piper has been avoiding me dahil sa project na tinanggap ko two weeks ago. Isang movie yun at ako ang leading lady kaya automatic may leading man. Kasi naman sabi niya okay lang tapos hindi naman pala. Saka niya ko aartihan kung kailan nagsimula na ang shooting. Sinong hindi mapipikon. Hindi na ata siya umuuwi ng bahay kaya on the way ako ngayon sa opisina niya. Alam kong busy siya dahil naka leave si Lara. Magkakababy na sila ulit ni EL. I'm happy for them. This time si Lara naman ang magbubuntis kaya good luck sa kanya. Kung alam ko lang kung gaano kahirap maglihi at manganak. I'd instead let Piper do the process. Pero iba naman ang saya nung ipanganak ko na ang twins namin. Yeah. One boy and one girl. We named them Draize Nilez Chapman and Ezdeen Piper Chapman. Two years old na ang dalawa kaya naging monster na sa sobrang kakulitan. Mabuti na lang na kela Mommy Athena at Mama Zora sila kaya I can deal with Piper. "What's the meaning of this?!" Ura-u
KUNG saan naganap ang kasal sa tabi nito lang din ang naging reception, malapit sa beach. "Congrats sa inyong dalawa!" Nanlaki ang mata namin ni EL na napasapo ang palad saming bibig. Aba nagtatagalog pala ang pari na to! "Thank you Father." Kasabay ng pakikipag kamay namin ng wifey ko. Sunod naman ang paghila sa akin ni EL kung saan. "Baby, hindi pa tapos-" Hinila na ako ng marahas sa palapulsuhan ko. Kulang na lang makaladkad ako. "Hey! Not here!" Awat ko sa kanya pero bingi ata ang gaga. Para itong gutom na gutom na mabangis na hayop at nilapa ang walang kamuang muang na labi ko. Hindi ko alam kung saan niya ako dinala pero walang tao rito at hampas ng alon lang ang naririnig ko. Wala na din pa lang saplot ang mga paa namin. Teka kailan pa yun natanggal? Hindi ko na namalayan dahil sa pagtakbo namin kanina. "I can't wait any longer, Lara." Usal nitong napunta ang mga mainit na halik sa leeg ko. Bandang collarbone hanggang shit! "E-eL.. Ah- Baka m-may makakita-" sa dib dib k
HABANG malumanay na naglalakad kasabay ng masuyong kanta hindi magkandaugaga ang samu't saring emosyon sa dib dib ko. Ang mga mata kong nasa iisang direksyun lang at di mapigil ang pagdaloy ng luha. Akala ko hindi na kami darating ni EL sa puntong ito ng buhay namin. Sinubok ang katatagan ng relasyon namin at umabot sa sukdulang tila walang happy ending pero heto kami ngayon suot ang magarbong wedding gown. Siyang nakatayo ng may ngiti sa mga labi sa dulo nitong nilalakaran ko na sa ilang hakbang ko'y mahahawakan ko na ang kamay ng babaeng hindi ko aakalaing bibihag sa aking puso. Gabing nagsimula sa isang hindi maipaliwanag na sensasyon. Isang bagay na hindi pumasok sa isip kong magaganap sa buong buhay ko. I thought I was straight, like a pole na ang namagitan sa amin ni EL ng gabing iyon ay dala lang ng init ng alak na nananalaytay sa dugo namin o di kaya ng hormones sa katawan ko. Akala ko Elton was my forever, my other half, my endgame, and would be my first and last partner
After a moment of silence, the next thing that occurred was the moment of truth. "I'm in pain, Lara. I'm confused like it messing my mind hell up." Napayuko siyang tila itinatago ang sakit sa kanyang mukha. "I was raped.." Her beginning of the words felt like stabbing my chest without stopping. "It isn't your fault. That was clear, but when you told me about what happened between you and Dalhia..." Suddenly, she stopped as if collecting some strength to go on and walk me through. "...I just felt like my entire universe blacked out. I don't know. Maybe I wanted to shout and blame someone for everything that changed my life, everything that happened to us. They ruined us." I get it. I fully, totally, clearly understand the avoiding. EL felt pain whenever she saw me. "Believe me. I love you. No one could ever take that away. It's just that.. It's too painful, like how.. I didn't want it, everything that happened. I have limited options to protect you. I wanted that, and so I need
"I love you..." She said it over and over between kisses. I couldn't do anything else but breathe deeply, savoring the intensity of pleasure I was embracing. "I'm sorry... Don't you dare leave me, please." I just felt her tears on my bare skin which brought a hint of gratification despite what she inflicted. Losing me was so explicit that she would never be able to take it. My heart is supposed to celebrate but how big is her indecency? My mind can't stop traveling, imagining wildly how serious could it be.The red stain tormented me once again. Fuck! I'm gonna kill whoever that bitch was, flirting with her. "Oh! Fuck.... Shit!" Abruptly a whine came out, making my lips parted as I felt her smile and the sound of her giggle in my ear. "Why the hell did you enter without a warning? F-fuck! E-el!!"My grip on her back tightened as she began to shift back and forth synchronizing with what she was doing inside, invading my walls. As our eyes met, our noses brushed against each othe
"From what I can see, you are the girlfriend." Mas nadagdagan pa nga ang energy ng host sa pagdating ni EL. Kahit ako parang nabuhay ang mga dugo sa ugat ko. Inabot ng kaliwa kong kamay ang hawak niyang bulaklak na nasa kanang kamay naman niya. "I can buy you some flowers still, Babe.." Inirapan ko lang siya. Ang corny pero kinikilig ang host pati mga audience. "Now, let's go on to the exciting part..." Pagpapatuloy ng host. Minsang hinahalikan ni EL ang likod ng palad ko kaya naman halos ilipad na ako sa dami ng butterfly mula sa tyan ko. Napapasulyap na lang ako sa gilid niya. Kahit ilang araw na masama ang loob ko sa babaeng to, hindi pa din talaga kumukupas ang epekto niya sa'ken. Same effect pa din simula ng marealize kong mahal ko siya. Naa amaze na lang ako kapag nababalikan sa utak ko kung paano ako nahulog sa kapwa ko babae. "So, we are already adults. This question won't shock you, rest assured." Duda ako sa nakakalokong ngiti ng host. "What do you guys favorite ti
NASA DRESSING room ako, nakaupo paharap sa malaking salamin habang hawak ang phone kong hindi nawala ang tingin ko rito. I informed EL about this day kahit hindi kami okay. I hoped she'd come, show her support, and set aside whatever misunderstanding we had. Kahit nasasaktan na ako sa mga pagbabagong nararamdaman at nakikita ko sa kanya hindi pa din ako bumibitaw. I still hope for a happy ending with all this chaos going on in our relationship. Ganun naman talaga kapag mahal na mahal mo ang isang tao, hindi ba? "Miss Lara, everything is set." One of the staff of LFM said, and I just nodded through the mirror in front of me. My mind was still preoccupied, but I needed to focus and act like everything was smoothly fine. I took a deep breath before leaving the room and going backstage. Putting a solid front and a fake smile, I guess, won't kill me, so that's what I did, stepping up to the stage where the interview will be conducted. Lumibot ang mata ko sa paligid. The Cameramen g
PABAGSAK kong naihiga si EL ng makauwi kami ng bahay at makapasok ng kwarto. Sinipa ko nga lang ang pinto para maisara. Nasa katawan kasi ni EL ang parehas kong kamay. Kaya pa naman niyang maglakad pero talagang lasing ang gaga. Iniayos ko ang higa niya sa kama. Madami man akong katanungan gustong ibato sa kanya ngayon ay di ko magawa. She's so wasted. I heaved a long sigh before returning to assess the situation, removing her heels and clothes. This isn't the first time I saw her gorgeous naked body, but damn, that same feeling still lingers on me. It's like a sudden heat shooting through my inner system. I covered her with a blanket before I stood up. I cussed mentally, concealing the rage inside me that was about to explode when I saw a red stain on the corner of the collar of her blouse. My gaze turns back, staring at her with a death sentence from my orbs. My heaves became aggressively active like they wanted to blow fire. Is she cheating on me now? The fuck! Mentally, I
SI MAMA kasi for the meantime ang pumalit kay Claudette habang wala ito. "Are you sure you are okay? Nag away ba kayo ng girlfriend mo? Teka maiba nga ako. Hindi pa ba kayo magpapakasal?" Sa sinabi ni mama bigla akong napaisip. "Can we not talk about that, ma?" Walang tinging saad ko at nagkunwari pang busy sa harap ng laptop.Ayoko kasi siyang mag alala. "O-okay, but you can always share anything with me. You know that." Tumango akong ngumiti. Madami pa kaming pinag usapan ni mama at nahinto lang yun sa pagpasok ng assistant ko. "Sorry, Miss Lara, but the London Lifestyle Magazine is here." Napapikit at mura na lang ako sa isip ko. Nawala sa isip kong tinanggap ko nga pala ang invitation nila. Kilala sa buong London at ganun na din sa ilang bansa ang LFM. Gusto kasi nilang ma feature ang buhay ko sa next issue na ilalabas ng magazine nila. Yun din sana yung sasabihin ko kay EL nung inaya ko siyang lumabas for our first date na hindi naman naging maganda ang kinalabasan. I wa