"After the effort Piper put in last night, that's all you can say?!" Napaisip ako. "Last night?!" Kunot ang noo kong sinalubong din ang kunot niyang kilay. "You don't remember anything?!" Umiiling nitong tanong. Muli akong nag isip ng malalim. Hanggang bigyan ko din siya ng pag iling. "You are unbelievable, Deena. Kung sabagay ang taas kasi ng lagnat mo kagabi at itong si Piper muntik ka ng dalhin ng hospital.." Bumalik ako sa pag iisip. Inisa isa ko ang lahat bago sa puntong wala na akong maalala. Ang huling nasa utak ko, pinilit kong makatulog dahil nga naiinis pa din ako kay Piper. Sa lahat ng yun napasigaw na lang ako sa bigla kong naisip.. "Ahhh!! Who changed my clothes??!" Parang nabuhusan ng malamig na tubig ang mukha ni Claudette saka tumawa na lang ng tumawa. Tumayo ako at sandaling tinignan siya ng masama. "Relax.. She didn't rape you, okay. Piper will never do that, Deena." Napalunok ako sa sinabi niya saka muling naupo. "I understand what happened yes
I was about to let her be, but then the rain poured. Baka magkasakit siya ulit. Ako ang mahihirapan. "Deena... Let's go home.." Pakiusap ko sa kanya na halos mapapikit na ako sa papalaking patak ng ulan sa mukha ko. "Umuwi kang mag isa mo. Bitawan mo nga ako...!" Ayaw pa din nito paawat at nagpupumiglas sa kapit ko pero mas lalo pang humigpit ang hawak ko sa kamay niya. "Deena! Pwede bang tigilan mo to? Hindi na nakakatuwa baka parehas tayong magkasakit niyan..." "Bumalik ka na sa mistress mo.." Napasinghal ako sa paratang niya. "She's not my mistress, for Pete's sake.." Bwelta ko. ".... Hindi pa nga tayo nakakasal niloloko mo na ako!" Napahilig ako. "What?? Teka nga.... What happened to that 'Malaya akong gawin anuman ang naisin ko?'..." Mas umigting pa ang galit nitong mukha kasabay ang pag alis ng kapit ko sa kanya. "So, that is how you picture our marriage? Doing whatever you want, including hurting me?!" Mariin ang mga kilay kong nagtama. "Wha-what? You're hurting right
[LARA AUSTIN] Mag isa ko ngayon nag lulunch break dahil wala raw chance makasabay sa'ken si Dalhia. Ganun din kahapon. Okay lang naman kumaen mag-isa pero mas okay sana kung kasama siya. Dalhia and I have been friends for almost 9 years—regular customer namin siya noon sa dating coffee shop kung saan ako nagpapart time. Friendly at Magiliw si Dalhia. Lagi siyang nag iiwan ng tip. Marami din sa mga ka-workmate ko ang nagkaroon ng crush sa kanya at nagpatulong pa nga magpalakad sa'ken pero wala siyang nakarelasyon ni isa sa mga yun. Niloloko ko pa nga siya nun sa pagiging pihikan niya pero focus daw nya kasi ang pag aaral kaya naunawaan ko naman. "So, how's Dalhia?" Tanong agad sa'ken ni Nicky ng makabalik ako ng shop. Wala atang araw na hindi nito naging bukang bibig si Dalhia. Umiling lang ako dahil hindi ko nga ito nakasabay. "Speaking of Dalhia. Hasn't she ever had a relationship?" I briefly stopped what I was doing, wiping the top counter, and hit Nicky. I frowned as if I
Oras na ng pag uwi at may lakad nanaman si Dalhia. Mag isa ko ulit nakarating ng bahay. Hindi na ako kumaen at agad ng humiga after kong mag freshen up at magpalit ng pantulog. Hindi ko na namalayan kung anong oras na siyang nakauwi. Pag gising ko wala na ito at nag iwan lang ng sulat. Mukhang may something na sa kanila ni Murphy dahil ito nanaman ang kasama niya. I'm happy for her if finally magkaka love life na siya.Matamlay nanaman akong dumating ng shop. Ganun uli at magiliw akong sinalubong ng good morning ni Nicky. Wala nanaman itong ibang nabanggit kundi si Dalhia. "You know what? I think you should stop looking forward to more than being friends with Dalhia." Paliwanag ko sa kanya. Saglit naman itong natuon sa'ken. "Why is that?" Nagtatanong ang mga mata nitong matyagang nag antay. "I think Dalhia is into Murphy. They are always together nowadays." Yumuko ito bago muling nag angat ng mukha."Still, they aren't a couple yet, so the lid my still flip." Tumaas baba ang kilay
[PIPER ELOIZE CHAPMAN] After ng namagitan sa amin ni Deena naging iwas kami sa isa't isa—Hindi na siya sumasabay ng pagpasok. Kahit ang pag uwi at sa bahay tulog na siya pag dadatnan ko. We live in the same house, under one roof, yet too far from each other. Perhaps she might also think what happened between us was a huge mistake. I can't blame her for feeling that way because I do, too. I shouldn't have done that. I was driven by my emotions and failed to act appropriately. But what happened wasn't a regret. I wanted it. I knew deep in my soul. This guilty conscience about my desire kept tormenting me, so I talked to Claudette, telling her everything had happened. At first, she was shocked because she knew I would never do that. Hindi ako magtatake advantage sa isang opportunity lalo pa kung malinaw na wala namang kami. "Sabi mo, you have no regrets and wanted it, so why don't you let your feelings guide you." "Having feelings is evil, Claudette." May bigat sa dibdib kong kom
[LARA AUSTIN] Buong rest day ko nanatili lang ako ng bahay.Hindi ko na namalayan kung ano bang oras nakauwi si Dalhia. Paggising ko naman wala na to. Nakita ko na lang sa dining table ang hinanda niyang pagkaen. Okay na sana kung may letter ulit na nagsasabi ng happy birthday, and sorry I forgot. Hinayaan ko na lang at bumalin sa niluto niya. Wala pa din talagang kupas ang galing niya sa pagluluto sana ganun din ang memorya niya at hindi nakalimutan ang isang beses sa isang taon lang dumaan. Ang birthday ko. Matapos kong kumaen itinuon ko ang sarili sa paglalaba at paglilinis ng bahay habang nakikinig ng music. Muntik ko pang ibato ang phone ko ng tumugtog ang love song namin ni Elton. Sa mga ganung pagkakataon ko lang naman siya naaalala dahil may pinagsamahan naman kami ng matagal. Hindi naman biro ang five years. Nang matapos ako sandali akong naupo. Pinagmasdan ang kabuuan at resulta ng hard work ko. Malinis na at pati sahig pwede ng manalamin. Sa pagkakaupo ko sumagi s
[DALHIA ROSE ANDERSON]Nagising ako mula sa ilang araw kong pag iwas kay Lara—buong akala ko mapapanindigan ko pero hindi pala. Nawaglit sa utak ko ang pinaka importanteng araw sa buhay niya at nakaramdam ako ng bigat sa dibdib. Paano kong nagawang baliwalain ang babaeng lihim kong minamahal sa nine years naming magkakilala? When I first saw Lara sa coffee shop kung saan siya nag wowork noon, bumagal ang mundo ko. Doon ko lubos naintindihan ano ba ang slow-mo na tinutukoy ni Sharlene San Pedro sa movie na Must be love ng ako na mismo ang nakaranas. Yung habang nakatitig ka sa person na yun sumabog ang iba't ibang kulay sa palibot niya gaya ng naramdaman ni Paige Evans kay AJ Campos sa movie na Crush. Pagkatapos naglabasan ang mga butterflies sa tyan mo ng marinig mo sa unang pagkakataon ang angelic voice niya gaya ng nangyari kay Pie ng ishare ni Kim ang lolipop na galing sa bibig niya sa movie na Yes or No ng Thailand. Ang dilang umurong at hindi ka na nakapag salita kahit tin
[LARA AUSTIN]Masaya akong makasabay ulit si Dalhia. Nawala ang hindi ko maipaliwanag na nararamdaman ng magiba ang pader sa pagitan namin. May sasabihin daw siya sa'ken kaya nag aantay naman ako. Sa itsura niya mukhang seryoso. Naisip ko baka napag isipan niya na ang opportunity na sinasabi ni Murphy o baka naman sila na. I'm happy for her kung tama ako. "I like you, Lara.." Tila nawindang ata ako, nanigas ng bahagya at naumid ang dila. "No! I love you..." What?? Legit ba? Kailan pa?"....Mahal kita, Lara. Matagal na. Nung una pa lang kita makita sa coffee shop sigurado na ako sa nararamdaman ko..." Nakatitig pa din ako sa kanya at walang imik. Hindi ko alam kung anong sasabihin o dapat maramdaman. "...I know nasa stage ka pa ng moving on.." Tama. Mahal na mahal ko pa din si EL at palagay ko matatagalan pa bago maglaho yun. "....but I'm willing to wait, Lara. Ayoko ng maging duwag..." Pero masasaktan ka lang Dalhia. "...Ayoko ng takbuhan ang totoo na mahal talaga kita." "I-I
[DEENA DY CHAPMAN]My wife Piper has been avoiding me dahil sa project na tinanggap ko two weeks ago. Isang movie yun at ako ang leading lady kaya automatic may leading man. Kasi naman sabi niya okay lang tapos hindi naman pala. Saka niya ko aartihan kung kailan nagsimula na ang shooting. Sinong hindi mapipikon. Hindi na ata siya umuuwi ng bahay kaya on the way ako ngayon sa opisina niya. Alam kong busy siya dahil naka leave si Lara. Magkakababy na sila ulit ni EL. I'm happy for them. This time si Lara naman ang magbubuntis kaya good luck sa kanya. Kung alam ko lang kung gaano kahirap maglihi at manganak. I'd instead let Piper do the process. Pero iba naman ang saya nung ipanganak ko na ang twins namin. Yeah. One boy and one girl. We named them Draize Nilez Chapman and Ezdeen Piper Chapman. Two years old na ang dalawa kaya naging monster na sa sobrang kakulitan. Mabuti na lang na kela Mommy Athena at Mama Zora sila kaya I can deal with Piper. "What's the meaning of this?!" Ura-u
KUNG saan naganap ang kasal sa tabi nito lang din ang naging reception, malapit sa beach. "Congrats sa inyong dalawa!" Nanlaki ang mata namin ni EL na napasapo ang palad saming bibig. Aba nagtatagalog pala ang pari na to! "Thank you Father." Kasabay ng pakikipag kamay namin ng wifey ko. Sunod naman ang paghila sa akin ni EL kung saan. "Baby, hindi pa tapos-" Hinila na ako ng marahas sa palapulsuhan ko. Kulang na lang makaladkad ako. "Hey! Not here!" Awat ko sa kanya pero bingi ata ang gaga. Para itong gutom na gutom na mabangis na hayop at nilapa ang walang kamuang muang na labi ko. Hindi ko alam kung saan niya ako dinala pero walang tao rito at hampas ng alon lang ang naririnig ko. Wala na din pa lang saplot ang mga paa namin. Teka kailan pa yun natanggal? Hindi ko na namalayan dahil sa pagtakbo namin kanina. "I can't wait any longer, Lara." Usal nitong napunta ang mga mainit na halik sa leeg ko. Bandang collarbone hanggang shit! "E-eL.. Ah- Baka m-may makakita-" sa dib dib k
HABANG malumanay na naglalakad kasabay ng masuyong kanta hindi magkandaugaga ang samu't saring emosyon sa dib dib ko. Ang mga mata kong nasa iisang direksyun lang at di mapigil ang pagdaloy ng luha. Akala ko hindi na kami darating ni EL sa puntong ito ng buhay namin. Sinubok ang katatagan ng relasyon namin at umabot sa sukdulang tila walang happy ending pero heto kami ngayon suot ang magarbong wedding gown. Siyang nakatayo ng may ngiti sa mga labi sa dulo nitong nilalakaran ko na sa ilang hakbang ko'y mahahawakan ko na ang kamay ng babaeng hindi ko aakalaing bibihag sa aking puso. Gabing nagsimula sa isang hindi maipaliwanag na sensasyon. Isang bagay na hindi pumasok sa isip kong magaganap sa buong buhay ko. I thought I was straight, like a pole na ang namagitan sa amin ni EL ng gabing iyon ay dala lang ng init ng alak na nananalaytay sa dugo namin o di kaya ng hormones sa katawan ko. Akala ko Elton was my forever, my other half, my endgame, and would be my first and last partner
After a moment of silence, the next thing that occurred was the moment of truth. "I'm in pain, Lara. I'm confused like it messing my mind hell up." Napayuko siyang tila itinatago ang sakit sa kanyang mukha. "I was raped.." Her beginning of the words felt like stabbing my chest without stopping. "It isn't your fault. That was clear, but when you told me about what happened between you and Dalhia..." Suddenly, she stopped as if collecting some strength to go on and walk me through. "...I just felt like my entire universe blacked out. I don't know. Maybe I wanted to shout and blame someone for everything that changed my life, everything that happened to us. They ruined us." I get it. I fully, totally, clearly understand the avoiding. EL felt pain whenever she saw me. "Believe me. I love you. No one could ever take that away. It's just that.. It's too painful, like how.. I didn't want it, everything that happened. I have limited options to protect you. I wanted that, and so I need
"I love you..." She said it over and over between kisses. I couldn't do anything else but breathe deeply, savoring the intensity of pleasure I was embracing. "I'm sorry... Don't you dare leave me, please." I just felt her tears on my bare skin which brought a hint of gratification despite what she inflicted. Losing me was so explicit that she would never be able to take it. My heart is supposed to celebrate but how big is her indecency? My mind can't stop traveling, imagining wildly how serious could it be.The red stain tormented me once again. Fuck! I'm gonna kill whoever that bitch was, flirting with her. "Oh! Fuck.... Shit!" Abruptly a whine came out, making my lips parted as I felt her smile and the sound of her giggle in my ear. "Why the hell did you enter without a warning? F-fuck! E-el!!"My grip on her back tightened as she began to shift back and forth synchronizing with what she was doing inside, invading my walls. As our eyes met, our noses brushed against each othe
"From what I can see, you are the girlfriend." Mas nadagdagan pa nga ang energy ng host sa pagdating ni EL. Kahit ako parang nabuhay ang mga dugo sa ugat ko. Inabot ng kaliwa kong kamay ang hawak niyang bulaklak na nasa kanang kamay naman niya. "I can buy you some flowers still, Babe.." Inirapan ko lang siya. Ang corny pero kinikilig ang host pati mga audience. "Now, let's go on to the exciting part..." Pagpapatuloy ng host. Minsang hinahalikan ni EL ang likod ng palad ko kaya naman halos ilipad na ako sa dami ng butterfly mula sa tyan ko. Napapasulyap na lang ako sa gilid niya. Kahit ilang araw na masama ang loob ko sa babaeng to, hindi pa din talaga kumukupas ang epekto niya sa'ken. Same effect pa din simula ng marealize kong mahal ko siya. Naa amaze na lang ako kapag nababalikan sa utak ko kung paano ako nahulog sa kapwa ko babae. "So, we are already adults. This question won't shock you, rest assured." Duda ako sa nakakalokong ngiti ng host. "What do you guys favorite ti
NASA DRESSING room ako, nakaupo paharap sa malaking salamin habang hawak ang phone kong hindi nawala ang tingin ko rito. I informed EL about this day kahit hindi kami okay. I hoped she'd come, show her support, and set aside whatever misunderstanding we had. Kahit nasasaktan na ako sa mga pagbabagong nararamdaman at nakikita ko sa kanya hindi pa din ako bumibitaw. I still hope for a happy ending with all this chaos going on in our relationship. Ganun naman talaga kapag mahal na mahal mo ang isang tao, hindi ba? "Miss Lara, everything is set." One of the staff of LFM said, and I just nodded through the mirror in front of me. My mind was still preoccupied, but I needed to focus and act like everything was smoothly fine. I took a deep breath before leaving the room and going backstage. Putting a solid front and a fake smile, I guess, won't kill me, so that's what I did, stepping up to the stage where the interview will be conducted. Lumibot ang mata ko sa paligid. The Cameramen g
PABAGSAK kong naihiga si EL ng makauwi kami ng bahay at makapasok ng kwarto. Sinipa ko nga lang ang pinto para maisara. Nasa katawan kasi ni EL ang parehas kong kamay. Kaya pa naman niyang maglakad pero talagang lasing ang gaga. Iniayos ko ang higa niya sa kama. Madami man akong katanungan gustong ibato sa kanya ngayon ay di ko magawa. She's so wasted. I heaved a long sigh before returning to assess the situation, removing her heels and clothes. This isn't the first time I saw her gorgeous naked body, but damn, that same feeling still lingers on me. It's like a sudden heat shooting through my inner system. I covered her with a blanket before I stood up. I cussed mentally, concealing the rage inside me that was about to explode when I saw a red stain on the corner of the collar of her blouse. My gaze turns back, staring at her with a death sentence from my orbs. My heaves became aggressively active like they wanted to blow fire. Is she cheating on me now? The fuck! Mentally, I
SI MAMA kasi for the meantime ang pumalit kay Claudette habang wala ito. "Are you sure you are okay? Nag away ba kayo ng girlfriend mo? Teka maiba nga ako. Hindi pa ba kayo magpapakasal?" Sa sinabi ni mama bigla akong napaisip. "Can we not talk about that, ma?" Walang tinging saad ko at nagkunwari pang busy sa harap ng laptop.Ayoko kasi siyang mag alala. "O-okay, but you can always share anything with me. You know that." Tumango akong ngumiti. Madami pa kaming pinag usapan ni mama at nahinto lang yun sa pagpasok ng assistant ko. "Sorry, Miss Lara, but the London Lifestyle Magazine is here." Napapikit at mura na lang ako sa isip ko. Nawala sa isip kong tinanggap ko nga pala ang invitation nila. Kilala sa buong London at ganun na din sa ilang bansa ang LFM. Gusto kasi nilang ma feature ang buhay ko sa next issue na ilalabas ng magazine nila. Yun din sana yung sasabihin ko kay EL nung inaya ko siyang lumabas for our first date na hindi naman naging maganda ang kinalabasan. I wa