MasukShare
Bon Appetit CHAPTER 10
Terakhir Diperbarui:
2025-03-06 14:33:20
Bab terkait
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 11
Napatuwid ng tayo si John, nagngangalit ang panga. “Paki-ulit nga, Pa? So, gusto niyo sabihin na kung hindi ko pakakasalan si Fortuna, mawawalan tayo ng lahat?”Tumango si Luigi. “Oo.”Napasandal si John sa dingding, tila hindi makapaniwala. “This is insane,” pabulong niyang sabi. “You expect me to give up my freedom dahil lang sa isang kasunduan na ginawa decades ago?”“John—”“NO!” sigaw niya, na ikinagulat ng lahat. “Hindi ko ito matatanggap! Hindi ako puppet na basta niyo na lang gagalawin sa gusto niyo! Hindi ko siya mahal, okay? At lalo na pagkatapos ng ginawa niya sa akin!”Napatigil si Madam Irene. “Ano’ng ginawa niya sa’yo?”Natawa si John ng mapait. “She took advantage of me, Lola. She made sure I was drunk enough para may mangyari sa amin! Niloko niya ako! At ngayon, gusto niyo akong pilitin na pakasalan siya?”“Hindi natin alam ang buong kwento, John,” sabat ni Leona. “Baka naman may dahilan siya—”“Dahilan?” malakas na tawa ni John. “Anong klaseng dahilan ang sapat para s
Terakhir Diperbarui : 2025-03-06Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 12
Ramdam ang bigat ng mundo sa mga balikat ni John Tan habang nakaupo siya sa loob ng kanyang silid, walang ilaw kundi ang malamlam na liwanag mula sa lampshade sa tabi ng kanyang kama. Sa ibabaw ng mesa ay nagkalat ang ilang bote ng alak, karamihan ay halos ubos na. Ang kanyang kamay ay mahigpit na nakahawak sa isang basong puno ng whiskey, nanginginig sa galit, sa sakit, at sa matinding kawalang-kontrol sa kanyang sariling buhay.Nilagok niya ang alak sa isang iglap, nilasahan ang pait nito na parang lason sa kanyang lalamunan. Pero wala siyang pakialam. Mas mabuti nang maramdaman niya ang init ng alak kaysa sa lamig ng realidad na ipinilit sa kanya ng kanyang pamilya.Pilit niyang inabot ang cellphone sa gilid ng kama. Kailangan niyang makausap ang taong tanging nagpapatahan sa kanyang puso—si Senyora Abedida, ang babaeng tunay niyang mahal.Nanginginig ang kanyang daliri habang tinatap ang pangalan nito sa kanyang phone screen. Ilang sandali pa, narinig niya ang pamilyar na tono ng
Terakhir Diperbarui : 2025-03-07Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 13
Mabilis niyang ibinato ang cellphone sa kabilang dulo ng kama, sabay hinawakan ang kanyang buhok, pilit pinipigil ang namumuong galit at hinanakit sa dibdib. Ramdam niyang unti-unti siyang binabasag ng realidad.Muli niyang dinampot ang bote ng alak sa mesa, halos maubos na, pero wala siyang pakialam. Agad niya itong tinungga, hinayaan ang apoy ng alak na dumaloy sa kanyang lalamunan, na para bang kaya nitong sunugin ang lahat ng sakit na bumabalot sa kanya."Putang ina!" sigaw niya, sabay hampas ng bote sa sahig. Basag.Katulad ng kanyang puso.Katulad ng kanyang buhay.Wala siyang nagawa kundi humiga sa malamig na sahig ng kanyang silid. Muling bumalik sa kanyang isip ang sinabi ni Madam Irene kanina:"Sumunod ka na lang, John. Panagutan mo ang nangyari sa inyo ni Fortuna."Muli siyang napangisi, pero walang halong saya ang kanyang ekspresyon. Anong panagutan?! Hindi siya kailanman pumayag sa kung anong nangyari noong gabing iyon. Wala siyang maalala, wala siyang kontrol. Pero ngayo
Terakhir Diperbarui : 2025-03-07Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 14
Tahimik ang paligid, pero ramdam ang tensyon. Pumasok si John na halatang iritado, kasunod si Fortuna na halos hindi makatingin kaninuman. “Sige, ipaliwanag niyo nga sa akin ang kalokohang ito,” malamig na sabi ni John habang nakatayo sa gitna ng sala, hindi man lang naupo. “Narito na naman, puro kasal, kahapon pa itong usapan.” Nagkatinginan sina Madam Irene at Leona Tan bago nagsalita si Madam Irene. “Noong nabubuhay pa ang lolo’t lola ni Fortuna, may kasunduan kaming ginawa kasama ang lolo mo. Nakasaad sa kasunduan na ang apo ng Tan at Han ay ipapakasal para mapanatili ang pagsasama ng ating mga negosyo.” Napatawa si John, pero walang halong saya ang tunog noon. “Ano ‘to, arranged marriage na parang nasa medieval times? Come on, Lola, seryoso ka ba? Hindi ako makakapayag sa plano ninyo.” “Oo, John. Seryoso ako kahapon at ngayon.” Huminga nang malalim si John at napailing. “Teka lang. At paano kung hindi ako pumayag?” Napabuntong-hininga si Madam Irene. “Kung hindi ka papayag, ma
Terakhir Diperbarui : 2025-03-07Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 15
Napatingin siya kay Fortuna, hindi alintana ang masakit na ekspresyon nito. “Hindi kita ginusto. Hindi kita kailanman pinili.”Lalong namutla si Fortuna, ngunit hindi siya nagsalita.“John, hindi na ito tungkol sa gusto mo,” sabi ni Madam Irene, bakas sa tinig ang matinding pagkadismaya. “Ito ay tungkol sa pamilya natin. Sa legacy ng Tan at Han. Kung hindi mo gagawin ‘to, mawawala ang lahat.”Tumingin si John sa lola niya, kitang-kita ang galit at hinanakit sa kanyang mga mata. “Lahat?” bulong niya.“Oo,” sagot ni Madam Irene, mariin. “Kaya wala kang pagpipilian.”Natahimik si John.Wala siyang pagpipilian.Naramdaman niyang bumigat ang hangin sa loob ng silid. Parang unti-unting bumagsak ang dingding, tinatabunan siya, hanggang sa hindi na siya makahinga.Ito na ba ang katapusan ng buhay na gusto niya?“P*tang ina…” bulong niya, bago tumalikod."John—" tawag ni Luigi.Ngunit hindi na ito lumingon.Mabilis siyang lumabas ng sala, hindi inalintana ang mga kasambahay na nagtataka sa kany
Terakhir Diperbarui : 2025-03-07Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 16
Madilim na ang kalangitan nang magpaalam ang pamilya Tan sa pamilya Han matapos ang masinsinang pag-uusap tungkol sa napipintong kasal nina John at Fortuna. Wala nang ibang nagawa ang pamilya Han kundi sumang-ayon sa desisyon ni Madam Irene dahil ito ang tanging paraan upang mailigtas ang kanilang kayamanan.Tahimik na nakatayo si Fortuna sa labas ng kanilang mansyon, dinig niya pa ang huling pagmamano ng mga magulang ni John bago sumakay ng kanilang sasakyan.Habang papalayo ang itim na sasakyan, hindi mapigilan ni Fortuna ang mapatingin sa second floor ng Tan Mansion kung saan nandoon ang kwarto ni John. Nakabukas ang ilaw sa kwarto nito, pero ang masakit—hindi na siya lumabas pa upang magpaalam.Nagkulong si John.Durog ang pakiramdam ni Fortuna.Sagad sa buto ang sakit.Hindi niya inasahang magmimistulang bangungot ang pangarap niyang maging parte ng buhay ni John. Noong una, ipinangarap niya na sana’y makita siya nito bilang isang babaeng karapat-dapat mahalin… Pero ngayon, tila
Terakhir Diperbarui : 2025-03-08Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 17
Madilim na ang kalangitan nang magpaalam ang pamilya Tan sa pamilya Han matapos ang masinsinang pag-uusap tungkol sa napipintong kasal nina John at Fortuna. Wala nang ibang nagawa ang pamilya Han kundi sumang-ayon sa desisyon ni Madam Irene dahil ito ang tanging paraan upang mailigtas ang kanilang kayamanan.Tahimik na nakatayo si Fortuna sa labas ng kanilang mansyon, dinig niya pa ang huling pagmamano ng mga magulang ni John bago sumakay ng kanilang sasakyan.Habang papalayo ang itim na sasakyan, hindi mapigilan ni Fortuna ang mapatingin sa second floor ng Tan Mansion kung saan nandoon ang kwarto ni John. Nakabukas ang ilaw sa kwarto nito, pero ang masakit—hindi na siya lumabas pa upang magpaalam.Nagkulong si John.Durog ang pakiramdam ni Fortuna.Sagad sa buto ang sakit.Hindi niya inasahang magmimistulang bangungot ang pangarap niyang maging parte ng buhay ni John. Noong una, ipinangarap niya na sana’y makita siya nito bilang isang babaeng karapat-dapat mahalin… Pero ngayon, tila
Terakhir Diperbarui : 2025-03-09Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 18
Parang sinaksak si Senyora. “So… ibibigay mo ang sarili mo sa kanya?”“Oo.” Mahinang sagot ni John, ramdam ang pighati.Tuluyang bumagsak ang luha ni Senyora. “Hayop ka, John…”Samantala, sa hallway…Dali-daling naglakad si Fortuna papunta sa banyo, nanginginig at hindi makahinga.“Hindi totoo ‘yun…” bulong niya, pilit nilalabanan ang sakit.Biglang pumasok sa isip niya ang gabing may nangyari sa kanila ni John. Ang mga yakap, ang mga halik, ang mga bulong ng pagmamahal na nasabi ng binata habang lasing.“Sinamantala mo ako…” bulong ni John noong una silang mag-usap.Napahagulgol si Fortuna. “Pero mahal kita… bakit ayaw mong intindihin ‘yon?”Hawak niya ang dibdib, pilit pinipigilan ang pagkabasag ng puso niya.“John… patawarin mo ‘ko.”Pero alam niyang huli na ang lahat.Ang puso ni John ay hindi na kailanman mapupunta sa kanya.At mas masakit doon…Wala siyang ibang pwedeng sisihin kundi ang sarili niya.Samantala patuloy parin nasasaktan si Senyora at nilabas ang sama ng loob niya
Terakhir Diperbarui : 2025-03-09
Bab terbaru
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 90
Tahimik ang gabi sa penthouse ni Senyora. Wala ni isang tunog kundi ang mahinang himig ng jazz music na marahang umaagos mula sa kanyang sound system. Mula sa kanyang kinatatayuan, tanaw ni John ang city lights na kumikislap sa labas ng floor-to-ceiling window.May hawak siyang baso ng alak, ngunit hindi iyon ang nakakalasing—kundi ang presensya ng babaeng nasa kanyang likuran."Kanina pa kita hinihintay, John," malambing na sabi ni Senyora habang dahan-dahang lumalapit sa kanya. Ang boses nito ay parang alon—banayad ngunit may dalang lalim.Nagkatinginan sila nang humarap si John. Napansin niya agad ang suot ni Senyora—isang pulang silk robe, bahagyang nakabukas sa bandang dibdib. Hindi ito bastos tignan. Sa halip, may klaseng nakakabighani."Late meeting sa opisina," sagot ni John, inilayo ang tingin.Ngumiti si Senyora at kinuha ang baso sa kamay niya, uminom doon mismo. "Bakit parang may bumabagabag sa’yo?"Hindi siya agad sumagot. Itinuon niya ang paningin sa city lights, tila ma
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 89
Isang gabi ng kasalanan.Isang gabi ng hindi matinag na tukso.Pagkapasok pa lang ni John sa loob ng pribadong penthouse ni Senyora, ramdam na niya ang init ng kapaligiran. Hindi dahil sa temperatura ng kwarto kundi dahil sa tingin ng babaeng kaharap niya—mapanukso, puno ng pagnanasa.Nakasuot lang ito ng pulang silk robe, bahagyang nakabukas, nagbibigay ng sulyap sa kutis nitong walang bahid. Ang mapulang labi ni Senyora ay nakakurba sa isang ngiti, habang ang mahahabang daliri nito ay naglalaro sa baso ng alak na hawak niya."Akalain mong bumalik ka, John," pabulong nitong sabi habang lumalapit sa kanya. "Akala ko'y sa wakas ay may puwang na siya sa puso mo."Napabuntong-hininga si John."Huwag na nating pag-usapan si Fortuna."Napangisi si Senyora. "Tama. Wala naman talaga siyang halaga sa atin, hindi ba?"Lumapit ito nang husto, at bago pa siya makapagsalita, naramdaman na niya ang mainit nitong palad sa kanyang dibdib."Dumaan lang ako para makipag-usap.""Makipag-usap?" Hinawaka
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 88
"John…" tinig ni Fortuna, malumanay, kalmado. "Sa loob ng maraming taon, minahal kita. Walang hinihintay na kapalit, walang inaasahan. Sapat na sa akin na nandito ako, na nandiyan ka."Napakuyom si John ng kamao."Pero pagod na ako. Kaya kung wala kang sasabihin… aalis na ako.""Aalis?""Hindi literal," sagot ni Fortuna, may bahid ng lungkot sa tinig niya. "Pero aalis ako sa pagiging babaeng martir. Hindi na ako maghihintay sa wala."Sa unang pagkakataon, naghanap ng sagot si John sa loob ng sarili niya.Pero wala siyang maibigay.Kaya pinili na lang niyang hindi magsalita.At pinili niyang panoorin ang babaeng unti-unting lumalayo mula sa kanya.Sa loob ng isang marangyang restaurant, umupo si John sa harapan ni Senyora.Tulad ng dati, elegante ito, matapang ang mga mata. Pero sa ilalim ng pulang lipstick at perpektong suot, may kung anong init sa tingin nito."Akala ko ba, pupuntahan na kita kagabi?" tanong ni Senyora, nilalaro ang baso ng alak sa kanyang kamay. "Bakit hindi mo itin
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 87
Mataas na ang araw nang dumating si Fortuna sa bahay. Halos hindi na niya namalayan ang oras sa dami ng ginawa niya sa trabaho.Pagod man, masaya siya.Sa unang pagkakataon, may dahilan na siyang ngumiti—hindi dahil kay John, kundi dahil sa sarili niyang mga pangarap.Pero sa pagbukas niya ng pinto, naroon si John… naghihintay.Tahimik itong nakaupo sa sofa, nakayuko, at tila matagal nang naroroon.Napahinto siya.Ang presensya nito ay parang isang alaala ng sakit na pilit niyang tinatakasan.Ngunit hindi siya ang tipong umiiwas.Kaya't nagpatuloy siya sa paglalakad papasok, hindi ito pinansin."Saan ka galing?" tanong ni John, malamig ang tinig.Hindi niya ito tinapunan ng tingin. Dire-diretso siyang naglakad patungo sa kanilang silid upang magpalit ng damit.Pero hindi nagpaawat si John. Sinundan siya nito."Saan ka galing, Fortuna?" ulit nito, ngunit sa pagkakataong ito, mas may diin ang boses.Napabuntong-hininga siya. Hindi niya kailangang ipaliwanag ang sarili niya rito."Trabah
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 86
"Ano? Aalis ka?" Malamig ang boses nito, puno ng pag-aalinlangan. "Bakit?"Umupo si John sa gilid ng kama, hindi alam kung paano ipapaliwanag."Kailangan ko nang umuwi.""Diyos ko, John. May bahay ka na rito." Napahagikhik si Senyora, pero sa ilalim ng matinis na tawa nito, may bahid ng galit at pangamba. "Aminin mo, gusto mo na akong iwan, hindi ba?""Hindi naman sa gano'n—""Then bakit, ha? Bakit mo ako iniiwan? Sabihin mo sa akin nang harapan!"Huminga nang malalim si John, pinipigilan ang sarili. Hindi niya gustong magkaroon ng gulo, pero alam niyang hindi madaling kumbinsihin si Senyora."Alam mo namang hindi tayo puwedeng ganito habang buhay.""Bakit hindi?" Isang matalim na titig ang ibinigay nito. "Ano ba ang pinanghahawakan mo, John? Ang kasal mo kay Fortuna? Wala kang pagmamahal sa kanya, ‘di ba?"Napapikit siya. Hindi niya gustong sagutin ang tanong na iyon.Tama si Senyora. Wala naman siyang pagmamahal kay Fortuna, hindi ba?Pero bakit siya nag-aalangan?"Kailan ako makaka
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 85
Napabuntong-hininga ang manager, tila nag-iisip. “You know, our hotel is one of the best in the country. We need skilled chefs.”Naramdaman niya ang bahagyang panghuhusga nito. Ngunit hindi siya natinag."I may not have the same experience as others, but I can guarantee that I am hardworking and willing to learn. If given the chance, I will prove my worth.”May bahagyang gulat sa mukha ng manager sa kanyang determinasyon."Hmm… We’ll give you a chance. Report tomorrow. We'll test your skills."Nagliwanag ang mukha ni Fortuna. Sa unang pagkakataon matapos ang matagal na panahon, may dahilan ulit siya upang maging masaya."Ito na ang simula. Ito na ang bagong kabanata ng buhay ko."Lumabas siya ng opisina ng manager na may bahagyang ngiti sa labi. Hindi niya maipaliwanag, pero parang nawala ang bigat sa kanyang dibdib.Habang siya ay abala sa paghahanap ng direksyon sa buhay, hindi niya alam na si John ay nasa ibang mundo—sa piling ng babaeng matagal nang sumisira sa kanilang pagsasama.
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 84
Sa kabilang banda...Habang nakatayo si John sa loob ng isang mamahaling bar, hawak ang baso ng alak, walang ibang laman ang kanyang isip kundi ang sinabi ni Lola Irene kanina."Kung mahal niya ang sarili niya, edi sana matagal na siyang umalis."Biglang bumigat ang dibdib niya.Naiinis siya sa sarili dahil bakit parang hindi niya nagustuhan ang ideya na baka isang araw… talagang umalis na si Fortuna?“John?” Naputol ang pag-iisip niya nang biglang lumapit si Senyora sa kanya, nakangiti at puno ng pang-aakit. “Para kang natulala diyan.”Uminom siya ng alak bago marahang ngumiti. “Wala ‘to.”Senyo ang ulo ni Senyora. “Ikaw talaga, hindi marunong magsabi ng totoo.”Umupo ito sa tabi niya at inilapit ang mukha nito sa kanya. “Naisip mo na ba ang sinabi ko?”Napatingin siya rito. “Alin?”“Na layuan na si Fortuna. Na ako na lang ang piliin mo.”Nanigas ang kanyang katawan.Piliin si Senyora? Iniisip na niyang gawin iyon noon pa, ‘di ba? Pero bakit ngayong may pagkakataon na siyang gawin iy
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 83
"Bumalik ka pala."Malalim ang boses nito. Hindi niya alam kung dapat ba siyang matuwa na tila napansin nito ang pagkawala niya, o mas masaktan dahil walang kahit anong emosyon sa tinig nito."Oo." Mahinang tugon niya.Pumasok ito at dumiretso sa aparador. Nakatalikod ito sa kanya habang hinuhubad ang coat."Hindi ko akalaing babalik ka pa."Napayuko siya. "Wala akong balak umalis."Natawa si John—isang malamig, mapait na tawa. "Talaga? Hanggang kailan ka ba talaga kakapit, Fortuna?"Huminga siya nang malalim. "Hangga’t kaya ko pa."Napalingon ito sa kanya. "At kung dumating ang araw na hindi mo na kaya?"Pinilit niyang ngumiti. "Edi bibitaw na ako."Saglit itong hindi nakapagsalita. Para bang may kung anong kumurot sa puso nito sa sinabi niya.Naiwan si Fortuna sa loob ng silid, nakatulala sa malamig na tinig ni John na para bang isang patalim na muling humiwa sa puso niya. Alam niyang wala siyang inaasahang kahit anong lambing mula rito, ngunit sa kabila ng paulit-ulit na sakit, nan
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 82
Mabilis ang bawat hakbang ni Fortuna palabas ng bahay. Gusto na niyang matapos ito. Gusto na niyang matapos ang paulit-ulit na sakit ng pagmamakaawa at pag-aasa sa isang lalaking hindi kailanman tumingin sa kanya ng may pagmamahal.Humigpit ang hawak niya sa strap ng kanyang bag. Tama na.Sa pagkakataong ito, sarili na niya ang pipiliin niya.Ngunit bago pa siya tuluyang makatawid sa tarangkahan—“Fortuna, sandali!”Nilingon niya ang tumawag. Si Irene Tan.Ang matikas at matapang na lola ni John, na sa kabila ng kanyang malamig na personalidad, ay tila nagpakita ng emosyon sa pagkakataong ito.Hingal si Irene nang abutan siya sa tapat ng gate. Agad nitong hinawakan ang braso niya, mahigpit, parang ayaw siyang pakawalan.“Huwag kang umalis,” sabi nito, ngunit hindi ito nagmamakaawa—bagkus, ito’y isang utos.Nagulat si Fortuna.“Lola Irene…”“Huwag kang susuko. Hindi ka pwedeng sumuko.”Napatigil siya. Bakit? Bakit parang ipinipilit nitong manatili siya, gayong hindi naman siya mahal ng
