Mag-log inShare
Chapter 14: Going To Philippines
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Bizarre Heroine Chapter 15: The Escape
“Are you sure of this?” tanong ni Blue kay Tori.“Absolutely yes,” walang pag-aalinlangang sagot naman ni Tori sa kaniya. Kasalukuyan siyang nag-iimpake ng mga gamit niya. Ka-video call naman niya si Jade at Blue para magpaalam sa kanila. Riley and Casper are both at their office. Minabuti nilang bumalik na lang sa kani-kanilang dating buhay na parang walang nangyari. Samantalang si Jade at Blue naman ay mas minabuting magpahinga sa kani-kanilang buhay. Hanggang ngayon ay shock pa rin sila sa nangyari. Madalas na tumatawag si Jade kay Tori sa tuwing muli siyang matatakot at palagi naman siyang pinapakalma ni Tori. Nang sabihin ni Tori ang balak niya sa mga kaibigan hindi na sila nagtanong ng kahit ano pa. Minabuti na lang nila na hindi kwestyunin ang magiging desisyon ng isa’t isa.“You’ll be okay there, right?” malungkot na tanong ni Jade kay Tori.Napatigil sa paglalagay ng mga damit si Tori sa malleta niya. Kinuha niya ang cellphone na nakalapag sa malambot niyang kama at maayos
Bizarre Heroine Chapter 16: Job Hunting
“Apo, gising na, apo.”Naalimpungatan si Tori dahil sa mahinang yugyog na naramdaman niya sa tagiliran niya at ang mahinang boses ng kaniyang lola. “Hmmm…” she groaned. Sobrang antok pa rin siya, halos hindi niya magawang imulat ang dalawang magaganda niyang mga mata. Nakarating siya sa Pilipinas alas-onse kagabi at halos ala-una na nang tuluyan siyang makarating sa bahay ng lolo at lola niya. Pansamantalang dito muna siya tutuloy hanggang nandito siya sa bansa. Hanggang ngayon hindi pa rin niya naco-contact ang parents niya na nasa America dahil hindi na siya nag-abala pang buksan ang cellphone niya pagkababa niya ng eroplano kagabi. Bukod sa pagod siya ay ayaw rin muna talaga niyang ma-contact ng kahit sino, sigurado din siyang pati mga kaibigan niya ay marami na ring message sa kaniya. “Kakain na tayo, apo. Halina’t sumabay ka na sa amin ng lolo mo,” pilit pa rin sa kaniya habang patuloy siyang niyuyugyog nang mahina. “Lola, but-“ Napatigil siya sa pagsasalita nang maalala n
Bizarre Heroine Chapter 17: Meeting Him Part I
Tori’s Point of ViewWhat the heck is the problem of that man? Damn it. Napa-irap ako habang inaayos ang suot kong white polo-shirt. This place is so hot, I wonder how people are living here without being burned. Ilang oras pa lang akong nasa labas pero pakiramdam ko masusunog na ako.Nasa tapat na ‘ko ngayon ng gym, tumingala pa ako para tingnan ang kabuuan ng building. May pagkamalaki rin pala ‘to. Sa sobrang ganda ng achievements and educational background ko, sigurado naman akong matatangap agad ako sa trabahong ‘to. Humigpit ‘yong hawak ko sa brown envelop na nasa kamay ko ngayon kung saan nakalagay ang hinanda kong resume no’ng nasa America pa ako. Pinalitan ko ang pangalan ko para walang makakilala sakin.“Miss ganda, sampaguita, bili ka na ng sampaguita.” Napayuko ako nang bigla na lang may batang humila sa damit ko. Isang batang babae na parang nasa sampong taon na, may kapayatan ang katawan at marumi ang suot na damit ang tumambad sakin. Pagkatapos kong tumingin sa kaniya
Bizarre Heroine Chapter 18: Meeting Him Part II
Halos thirty minutes na yata akong naghihintay pero wala pa rin ang sinasabi niyang boss. What did she mean by the word ‘late?’ gabi pa ba darating yung boss na ‘yon?Kung nasa America lang ako and currently living my usual life, siguadong ang mga client ang naghihintay sakin kesa dito na ako ang pinaghihintay nila. Nakakainis! Kanina ko pa gustong sungitan ang mga taong panay pa rin ang tingin sa’kin. Pati yung babae kanina sa help desk tingin ng tingin sakin. Hindi ko alam kung namumukhaan na ba nila ako o may problema lang talaga sa itsura ko. As far as I know, I’m perfect. Tori Cooper is always and will always look perfect. I’m about to yawn when the glass door of the building suddenly open. A man in a gray long sleeve polo appeared. He has a well-built body, halatang halata ang matitigas na muscles niya sa suot niyang fitted long sleeve. Maputi siya at matangkad. Hindi ko masyadong nakita ang kabuuhan ng mukha niya dahil nakasuot siya ng shades. May hawak rin siyang Starbucks co
Bizarre Heroine Chapter 19: Surprise Call
“Urgh!” I groaned when I hear again the familiar tone of my phone. Hindi ‘yun tunog ng alarm clock ko. Kanina pa may tumatawag sa phone ko at parang gusto ko nang magwala sa sobrang inis dahil sobrang aga pa para bumangon ako. I don’t even have enough sleep last night, sobrang init kasi kahit na naka-aircon ang kwarto ko. Hindi ko alam kung bakit kahit gabi mainit pa rin dito sa Pilipinas. Kahit na masama at labag sa loob kong bumangon ginawa ko pa rin dahil baka hindi matigil sa patawag ang kung sino mang istorbong tao na tumatawag ngayon. Naririndi na rin kasi ang tenga ko sa tunog.I lazily reached for my phone on the side table while still laying on my bed. I saw an unregistered number, nagsalubong ang kilay ko. Sino naman ‘to? I’m expecting this caller to be my mom, simula kasi nang buksan ko ang cellphone ko kagabi wala na siyang tigil sa pagtawag sakin. I hesitated for a while, nakatingin lang ako sa screen ng phone ko na patulay na nagri-ring. But I decided to answer it.“H
Bizarre Heroine Chapter 20: Almost Killed
I envy those really close and happy family. I really do.Kanina pa ako nakaupo dito sa bench kung nasaan yung makukulay na pailaw at mga designs. Pati mga puno may nakakabit ding LED Lights. Those LED fairy light that gives life to this place. I usually don’t want this kind of set up, I want something dark ever since. Pero ewan ko ba, lahat sakin nagbabago nang pumunta ako dito sa Pilipinas. I cross my arms while watching families walking ang passing by, they are laughing and they all seems so happy. Hindi ko maiwasang makaramdam ng bitterness. I just smirked and brush the feeling off. One of the Filipino cultures that I know is that, they are always smiling. Kitang kita ko yun sa mommy ko. Naglakad lakad pa ako habang pinapanood ko yung mga batang naglalaro sa playing area. Kahit kasi gabi na maraming ilaw sa paligid at may mga umiikot ring mga security guards kaya safe ang mga bata dito kahit na wala silang kasamang magulang sa area.Nang makaramdam na ako ng pagod, napagdesisyun
Bizarre Heroine Chapter 21: Saved By Him
Amoy lavender na paligid ang sumalubong sakin when I finally wake up. Kahit nakapikit pa rin, pilit kong inaalala yung huling pangyayari bago ako tuluyang nawalan ng malay. Pero wala na akong naalala pagkatapos umikot ng paligid ko at tuluyan itong dumilim. Nasaan ako, anong nangyari?Unti unti kong binuksan yung mga mata ko. I winced when I feel the throbbing pain in my stomach. Sinikmuraan nga pala ako ng bwisit na magnanakaw na yon.Puting ilaw at pader and sumalubong sakin. Amoy na amoy pa rin ang lavender scent sa kwarto kung nasaan ako. Teka, nasa ospita ba ako? No, hindi ako nasa ospital. Wala naman ni isang hospital equipment at mukha ring kwarto sa isang five-star hotel and kuwartong to. May naramdaman akong kung ano sa leeg ko, nang kapain ko, may nakatapal na band aid doon sa are kung saan ako tinutukan ng kutsilyo. Nagkasugat pala ako dahil do’n.Nilibot ko ang paningin ko without moving my body, masakit pa rin ang parte ng katawan ko dahil sa nangyari. Nagawi yung ting
Bizarre Heroine Chapter 22: First Day of Work
Natagpuan ko na lang ang sarili kong nakaupo sa front seat ng kotse niya. Hanggang ngayon hindi pa rin nagsi-sink in sakin ang mga pangyayari. Masyadong nabibigla buong pagkatao ko. Pagkatapos niyang lumabas ng kwarto kanina bigla na lang may pumasok na mga maids dala yung mga paperbags kung saan nakalagay yung mga pinamili kong damit kahapon. They asked me to dress up casual and tinutulungan na rin akong mag-ayos at mag make-up. Mayamaya lang rin pagtapos kong mag-ayos, may pumasok na namang maid na may dala dalang pagkain. Nagugulat na lang ako sa mga nangyayari pero kumain nalang din ako dahil gutom na gutom nako. Hindi pa ako kumakain simula kagabi kaya ramdam na ramdam ko na yung sobrang kagutuman. I also checked my phone, nakailang tawag at text na pala sakin sina lolo at lola, sobrang alala na nila. I just informed them that I’m ok and I will explain everything when I got home. “I didn’t accept the offer yet, you are literally harassing me,” bulyaw ko sa kaniya. Ipinihit k
Pinakabagong kabanata
Bizarre Heroine Chapter 23: Elevator
Alas-kuwatro na nang makauwi ako sa bahay. Maaga akong nakauwi dahil orientation lang din naman ang ginawa naming at bukas pa talaga ang tunay na start ng trabaho ko. Nagpalit lang ako ng damit pagkatapos lumuabas na ako dahil kailangan ko na mag-explain kay lola kung bakit ba hindi ako nakauwi kagabi. Pero hindi ko naman puwedeng sabihin na muntik na akong mamatay kagabi, siguradong makakarating yon sa parents ko sa America kaya kinailangan ko na namang magsinungaling. I just tell them na may na-meet akong friend and we catch up. I also apologized for not telling them ahead of time since nakatulog ako sa sobrang pagod. They looked convinced naman kaya hindi na ako masyadong na-mroblema.Kinaumagahan ginising ulit ako ni lola para sumabay na sa kanila sa pagkain bago ako pumasok sa trabaho, pero dahil sa sobrang antok ilang minuto pa akong nakahilata sa kama at nag-iisip kung babangon ba ako o hindi. Sanay naman akong maging busy sa maghapon dahil sa sandamakmak na photoshoots ko
Bizarre Heroine Chapter 22: First Day of Work
Natagpuan ko na lang ang sarili kong nakaupo sa front seat ng kotse niya. Hanggang ngayon hindi pa rin nagsi-sink in sakin ang mga pangyayari. Masyadong nabibigla buong pagkatao ko. Pagkatapos niyang lumabas ng kwarto kanina bigla na lang may pumasok na mga maids dala yung mga paperbags kung saan nakalagay yung mga pinamili kong damit kahapon. They asked me to dress up casual and tinutulungan na rin akong mag-ayos at mag make-up. Mayamaya lang rin pagtapos kong mag-ayos, may pumasok na namang maid na may dala dalang pagkain. Nagugulat na lang ako sa mga nangyayari pero kumain nalang din ako dahil gutom na gutom nako. Hindi pa ako kumakain simula kagabi kaya ramdam na ramdam ko na yung sobrang kagutuman. I also checked my phone, nakailang tawag at text na pala sakin sina lolo at lola, sobrang alala na nila. I just informed them that I’m ok and I will explain everything when I got home. “I didn’t accept the offer yet, you are literally harassing me,” bulyaw ko sa kaniya. Ipinihit k
Bizarre Heroine Chapter 21: Saved By Him
Amoy lavender na paligid ang sumalubong sakin when I finally wake up. Kahit nakapikit pa rin, pilit kong inaalala yung huling pangyayari bago ako tuluyang nawalan ng malay. Pero wala na akong naalala pagkatapos umikot ng paligid ko at tuluyan itong dumilim. Nasaan ako, anong nangyari?Unti unti kong binuksan yung mga mata ko. I winced when I feel the throbbing pain in my stomach. Sinikmuraan nga pala ako ng bwisit na magnanakaw na yon.Puting ilaw at pader and sumalubong sakin. Amoy na amoy pa rin ang lavender scent sa kwarto kung nasaan ako. Teka, nasa ospita ba ako? No, hindi ako nasa ospital. Wala naman ni isang hospital equipment at mukha ring kwarto sa isang five-star hotel and kuwartong to. May naramdaman akong kung ano sa leeg ko, nang kapain ko, may nakatapal na band aid doon sa are kung saan ako tinutukan ng kutsilyo. Nagkasugat pala ako dahil do’n.Nilibot ko ang paningin ko without moving my body, masakit pa rin ang parte ng katawan ko dahil sa nangyari. Nagawi yung ting
Bizarre Heroine Chapter 20: Almost Killed
I envy those really close and happy family. I really do.Kanina pa ako nakaupo dito sa bench kung nasaan yung makukulay na pailaw at mga designs. Pati mga puno may nakakabit ding LED Lights. Those LED fairy light that gives life to this place. I usually don’t want this kind of set up, I want something dark ever since. Pero ewan ko ba, lahat sakin nagbabago nang pumunta ako dito sa Pilipinas. I cross my arms while watching families walking ang passing by, they are laughing and they all seems so happy. Hindi ko maiwasang makaramdam ng bitterness. I just smirked and brush the feeling off. One of the Filipino cultures that I know is that, they are always smiling. Kitang kita ko yun sa mommy ko. Naglakad lakad pa ako habang pinapanood ko yung mga batang naglalaro sa playing area. Kahit kasi gabi na maraming ilaw sa paligid at may mga umiikot ring mga security guards kaya safe ang mga bata dito kahit na wala silang kasamang magulang sa area.Nang makaramdam na ako ng pagod, napagdesisyun
Bizarre Heroine Chapter 19: Surprise Call
“Urgh!” I groaned when I hear again the familiar tone of my phone. Hindi ‘yun tunog ng alarm clock ko. Kanina pa may tumatawag sa phone ko at parang gusto ko nang magwala sa sobrang inis dahil sobrang aga pa para bumangon ako. I don’t even have enough sleep last night, sobrang init kasi kahit na naka-aircon ang kwarto ko. Hindi ko alam kung bakit kahit gabi mainit pa rin dito sa Pilipinas. Kahit na masama at labag sa loob kong bumangon ginawa ko pa rin dahil baka hindi matigil sa patawag ang kung sino mang istorbong tao na tumatawag ngayon. Naririndi na rin kasi ang tenga ko sa tunog.I lazily reached for my phone on the side table while still laying on my bed. I saw an unregistered number, nagsalubong ang kilay ko. Sino naman ‘to? I’m expecting this caller to be my mom, simula kasi nang buksan ko ang cellphone ko kagabi wala na siyang tigil sa pagtawag sakin. I hesitated for a while, nakatingin lang ako sa screen ng phone ko na patulay na nagri-ring. But I decided to answer it.“H
Bizarre Heroine Chapter 18: Meeting Him Part II
Halos thirty minutes na yata akong naghihintay pero wala pa rin ang sinasabi niyang boss. What did she mean by the word ‘late?’ gabi pa ba darating yung boss na ‘yon?Kung nasa America lang ako and currently living my usual life, siguadong ang mga client ang naghihintay sakin kesa dito na ako ang pinaghihintay nila. Nakakainis! Kanina ko pa gustong sungitan ang mga taong panay pa rin ang tingin sa’kin. Pati yung babae kanina sa help desk tingin ng tingin sakin. Hindi ko alam kung namumukhaan na ba nila ako o may problema lang talaga sa itsura ko. As far as I know, I’m perfect. Tori Cooper is always and will always look perfect. I’m about to yawn when the glass door of the building suddenly open. A man in a gray long sleeve polo appeared. He has a well-built body, halatang halata ang matitigas na muscles niya sa suot niyang fitted long sleeve. Maputi siya at matangkad. Hindi ko masyadong nakita ang kabuuhan ng mukha niya dahil nakasuot siya ng shades. May hawak rin siyang Starbucks co
Bizarre Heroine Chapter 17: Meeting Him Part I
Tori’s Point of ViewWhat the heck is the problem of that man? Damn it. Napa-irap ako habang inaayos ang suot kong white polo-shirt. This place is so hot, I wonder how people are living here without being burned. Ilang oras pa lang akong nasa labas pero pakiramdam ko masusunog na ako.Nasa tapat na ‘ko ngayon ng gym, tumingala pa ako para tingnan ang kabuuan ng building. May pagkamalaki rin pala ‘to. Sa sobrang ganda ng achievements and educational background ko, sigurado naman akong matatangap agad ako sa trabahong ‘to. Humigpit ‘yong hawak ko sa brown envelop na nasa kamay ko ngayon kung saan nakalagay ang hinanda kong resume no’ng nasa America pa ako. Pinalitan ko ang pangalan ko para walang makakilala sakin.“Miss ganda, sampaguita, bili ka na ng sampaguita.” Napayuko ako nang bigla na lang may batang humila sa damit ko. Isang batang babae na parang nasa sampong taon na, may kapayatan ang katawan at marumi ang suot na damit ang tumambad sakin. Pagkatapos kong tumingin sa kaniya
Bizarre Heroine Chapter 16: Job Hunting
“Apo, gising na, apo.”Naalimpungatan si Tori dahil sa mahinang yugyog na naramdaman niya sa tagiliran niya at ang mahinang boses ng kaniyang lola. “Hmmm…” she groaned. Sobrang antok pa rin siya, halos hindi niya magawang imulat ang dalawang magaganda niyang mga mata. Nakarating siya sa Pilipinas alas-onse kagabi at halos ala-una na nang tuluyan siyang makarating sa bahay ng lolo at lola niya. Pansamantalang dito muna siya tutuloy hanggang nandito siya sa bansa. Hanggang ngayon hindi pa rin niya naco-contact ang parents niya na nasa America dahil hindi na siya nag-abala pang buksan ang cellphone niya pagkababa niya ng eroplano kagabi. Bukod sa pagod siya ay ayaw rin muna talaga niyang ma-contact ng kahit sino, sigurado din siyang pati mga kaibigan niya ay marami na ring message sa kaniya. “Kakain na tayo, apo. Halina’t sumabay ka na sa amin ng lolo mo,” pilit pa rin sa kaniya habang patuloy siyang niyuyugyog nang mahina. “Lola, but-“ Napatigil siya sa pagsasalita nang maalala n
Bizarre Heroine Chapter 15: The Escape
“Are you sure of this?” tanong ni Blue kay Tori.“Absolutely yes,” walang pag-aalinlangang sagot naman ni Tori sa kaniya. Kasalukuyan siyang nag-iimpake ng mga gamit niya. Ka-video call naman niya si Jade at Blue para magpaalam sa kanila. Riley and Casper are both at their office. Minabuti nilang bumalik na lang sa kani-kanilang dating buhay na parang walang nangyari. Samantalang si Jade at Blue naman ay mas minabuting magpahinga sa kani-kanilang buhay. Hanggang ngayon ay shock pa rin sila sa nangyari. Madalas na tumatawag si Jade kay Tori sa tuwing muli siyang matatakot at palagi naman siyang pinapakalma ni Tori. Nang sabihin ni Tori ang balak niya sa mga kaibigan hindi na sila nagtanong ng kahit ano pa. Minabuti na lang nila na hindi kwestyunin ang magiging desisyon ng isa’t isa.“You’ll be okay there, right?” malungkot na tanong ni Jade kay Tori.Napatigil sa paglalagay ng mga damit si Tori sa malleta niya. Kinuha niya ang cellphone na nakalapag sa malambot niyang kama at maayos
