“Kamusta? Anong balita?” mariin na tanong ni Edmund sa mga tauhan niya.“Clear sir. Wala namang dayong napadpad dito.”Tumango si Edmund sa balitang iyon.“Edmund, kamusta ang mag-ina mo?” Singit ni Pedring, ang siyang pinuno sa maliit na lugar na pinagtataguan nila.“Ayos naman sila.”“Wala pa rin bang naalala si Lorie?”Kumunot ang noo niya at dumilim ang mukha. “Wala siyang kailangan maalala. Wala na ang buhay niya dati. Siya na si Lorie at asawa ko ngayon.”Malungkot na tumingin sa kaniya ang pinunong si Pedring. Naaawa siya kay Lorelay dahil alam niya ang totoong sinapit nito.Ang lupaing tinitirhan ng mga tao ngayon ay pagmamay-ari ni Edmund. Bilang kapalit sa kabutihan nito, nagkukuta si Edmund sa lugar nila habang silang mamamayan ang siyang watcher nito sa mga dayo sa labas.“Pero Edmund, kawawa ang babae at ang bata-““Tumahimik ka Pedring. Hindi sila kawawa. Akin ang anak ko at asawa ko si Lorie.” Galit na sabi ni Edmund. Napatingin si Pedring sa kaniya at hindi na nagsalit
“I’m not supposed to do this but I’m sorry,” ani ni Lorelay habang tahimik na dumaan sa isang iskinita kung saan maraming tao ang nagsiksikan.Parang pro na kinuha niya ang pitaka ng isang ale na hindi man lang siya namamalayan. Parang hangin ang bawat kilos ng paa na sa isang pikit ay parang naglaho siya bigla.Mabilis siyang nakapagtago. Agad niyang kinuha ang pera sa pitaka at iniwan ang ibang laman sa kalsada. Malayo ang lugar na ito sa bahay nila ni Mr. Shein. Aabutin ng pitong oras ang byahe.Nasa malapit na ospital lang ang anak niyang si Harmonia at ito ang dahilan kung bakit nandito pa rin siya. “Pasensya na po, alam niyo ba kung saan ang pinakamalapit na ospital dito?”Agad na itinuro ng ale sa kaniya ang lugar kung saan naroon ang maliit na ospital sa lugar. Tumango si Lorelay at agad na umalis. Kung uuwi siya, dapat kasama ang anak niya sa pag-uwi. Ang sinasabi ng utak niya.Sa labas, nakamasid siya sa entrada ng ospital at nakita na niya agad ang ilan sa tauhan ni Edmund
“Shoot me,” panghahamon ni Gregor. Kita niya ang panginginig ng kamay nito sa galit. Ngunit alam niya rin na hindi siya kaya nitong saktan dahil iniisip nito ngayon na hawak niya si Harmonia.Ginagamit ni Gregor ngayon ang bata dahil alam niyang mahal ni Edmund si Harmonia.“Baby, anak, papa is here. Halika,” tawag ni Edmund habang nakatingin sa nakabalot na manika na hawak ni Gregor.Napapikit si Gregor sa kaba. Ito ang dahilan kung bakit niya nilagyn ng takip ang tenga ng bata. Dahil alam ni Gregor na sasama si Harmonia kay Edmund. At he anticipated it already. Ayaw niyang marinig ni Harmonia ang boses ni Edmund.Dahil alam niya, na kahit si Lorelay pa ang nasa harapan nila, sasama at sasama si Harmonia kay Edmund na kinikilala nitong tunay na ama.Sumilip si Gregor sa pinagtaguan ni Moni at nakaupo pa rin ito habang nakatingi sa itaas kung saan naroon ang chopper. Young miss, please huwag ka munang lumabas. Gregor begged.Hindi niya napansin na unti-unti ng natatanggal ang tinakip
“Where is mama?” biglang sumulpot si Rico na nagmamadali at nadatnan ang lahat na nakaupo sa sala at naroon si Lorelay na nakaupo at walang malay.They were currently having a meeting. It’s been 1 week after niyang makabalik yet wala pa rin silang makuhang lead kung saan dinala ni Edmund ang anak niya.Nang makita ni Lorelay ang anak ay kumunot ang noo niya ngunit agad rin siyang naluha. Tumakbo si Rico sa kaniya at niyakap siya. Nagbabadya na ang luha sa mga mata.“Mama,”“Oh my God! I missed you so much baby.” Bulong ni Lorelay nang mayakap ang anak. Hindi na napigilan ni Rico ang umiyak.“Is this real? Are you real mama?”Tumango si Lorelay at mas hinigpitan ang pagkakayakap sa anak. He changed. Mas tumangkad na siya ngayon kumpara dati. Sobrang laki ng ipinagbago niya sa loob ng tatlong taon. Lorelay think.“Mama, I missed you so much. I thought you died without seeing us. Don’t do that again.” Umiiyak na sabi ni Rico. ‘Oh God! He’s still the clingy baby to me.’ She thought.Umili
“Hindi magtatago si Edmund. Lalabas ‘yon sa lungga niya para bawiin si Moni,”“You’re sacrificing the innocents Sico. You see it already. Gagamitin ni Edmund ang mga inosente para madivert ang attention nina mama. You’re gambling using their lives.”Nawala ang emotion sa mukha ni Sico. “That’s me Rico. I’m selfish. Likas ng masama si Edmund with his crows. Might use that for our advantage. I am firm with my decision. If isusumbong mo ‘ko kay mama then aalis ako at isasama ko si Harmonia.”Tumingin si Rico sa kapatid niya at kay Sico. “Hindi ako sang-ayon sa plano mo but I’m with you. Alam kong hindi tayo isasali ni mama sa plano cause we’re young in their perspectives so we’ll do it in our way.”Natutulog na si Moni kay Sico habang hinahawakan ni Rico ang mukha nito. “By the way, before I forgot, mas mabuti pang umalis ka na at magpakita ka kay mama. While I’m pretending na ako ikaw, siya lang at si papa ang nakapansin sa akin.”Natawa si Rico at umalis. He missed his mama so much kay
“Rico, how to stop her? She’s crying for 3 staright hours now!” Ani ni Sico na hindi na alam ang gagawin sa kapatid na umiiyak.Tumayo si Rico matapos niyang masigurado na ayos na ang tali ng duyan sa bahay ni Zeym. Tumingin siya kay Sico at napailing.Kaya hindi siya tumitigil umiyak dahil hindi siya comfortable sa hawak mo. Rico didn’t said that. He just let his brother find a solution to his own ‘katangahan’.“Can I hold her master Sico?” malambing na sabi ni Zeym. Natigilan si Sico at natulala sandali.Saka lang siya gumalaw ng kusa ng gumalaw ang kapatid niya para magpabuhat kay Zeym.“Aww. Ang ganda naman ng master Moni ko.” Naaaliw na sabi ni Zeym sa bata. Si Rico naman ay napailing lang at pumuntang kusina para mag timpla ng gatas para sa kapatid.Lumabi si Sico at dumikit kay Zeym. “Bakit ayaw niyang tumahan kapag ako ang may hawak sa kaniya?” nagtataka niyang tanong kay Zeym.“You’re holding her in a wrong way.” Ani ni Zeym at tinuran si Sico paano hawakan ng tama si Harmoni
“Sico! Stop it!” Natatawang sabi ni Zeym nang itinutok sa kaniya ni Sico ang hose. Nasa garden sila at naabutan ng malakas pa ang ulan.Dahil dito, napagpasiyahan nila na maligo nalang sila. Ni hindi na nga niya natatawag na master si Sico at panay takbo na si Zeym makalayo lang kay Musico.The babysitter named Rico ay nasa salbabida na nasa damuhan habang nakahiga sa kaniya ang baby sister niya.Natatawa silang dalawa habang pinapanood nila si Sico and Zeym na naglalaro sa harapan nila. Napatingin si Rico kay Harmonia na bumubungisngis sa kandungan niya.“They are so funny kuya,” sabi ni Moni na ngayon ay medyo maayos na magsalita. Tinuturuan ito ni Zeym ng tamang pag pronounce ng words at letters.He’s happy watching his sister laughing with them. Sa tatlong linggo na kasama nila ang kapatid nila ay mas lalo nilang naiintindihan ang buhay.“Are you cold?” tanong niya nang makita ang panginginig nito. Moni nodded at hudyat na iyon para buhatid niya ito at maunang pumasok sa loob ng b
Lorelay was about to send them sa kwarto nila, nang naalala niya ang mga receipt na nakuha niya sa drawer ni Rico.“Para saan ang mga receipt sa kwarto mo Rico?”Nagulat si Rico at napatingin naman sa kaniya si Sico.“It’s groceries. Bakit may groceries receipt sa groceries? Ikaw ba ang nautusan na mag grocery sa bahay?”Tumingin si Lorelay sa asawa niya at umiling naman si Mr. Shein.“Ma, it’s not a big deal!” Sico interrupted,“Hindi ko ginagawang issue ito. Nagtatanong lang ako,”“Ma! That’s not mine. Kay Zeym ‘yan. Tinutulungan ko siyang mag grocery. Right pa?”Tumingin si Lorelay sa asawa niya at dahil makailang ulit na rin si Rico na nagpaalam sa kaniya para samahan si Zeym sa groceries ay tumango ito kay Lorelay.“Oh yes, wife. Sumasama ni Zeym si Rico every time bumibili ito ng groceries.”Kumunot ang noo ni Lorelay. “Bakit siya sumasama? May relasyon ba kayo Rico?”Tumingin si Rico sa kapatid niya na ngayon ay hindi na nakangiti,“Stop it ma. Wala kaming relasyon ni Zeym.” Sa
Hello everyone, I don’t know kung may nakaabot sa chapter na ito dito banda e. Haha. As you see, iyong tatlong book e posted na as separate book pero dahil may ibang readers na hindi yun mahanap so I decided na isama ang apat na book dito.Naisip ko po na dagdagan pa ito ng isa pang book na hindi pa nababasa or hindi ko pa na post. Agree ba kayo na dagdagan ko pa? Story po ito ni Laris Shein.Hesitant akong ipagpatuloy siya kasi baka mamaya e wala palang nagbabasa na ng story na umabot hanggang dito. Haha. What do you think po? Dapat ko bang ipagpatuloy? Or hindi? Wait po ako sa reply niyo.Kapag umabot ito ng siguro 100 comments (chareng), ipagpapatuloy ko ang 5th book.SALAMAT PO. WAITING AKO SA REPLY NIYO LAHAT. (Sana meron. huhu)
HULI(THIRD PERSON)“Are you not bothered na laging kuya mo ang napupuri?” Rit smiled at the ladies at umiling.“Why would I?”“He’s the eldest so hindi ba parang sa kaniya una mapupunta ang yaman ng pamilya niyo?”Dalawa lang sila ni Kuarter yet they were always be compared to each other by the lads.“I can get rich if I want,” Rit answered as he si pped his wine from the glass.“Your parents allowed you to drink?” manghang tanong ng mga kaedaran niya na kasama sa social gatherings ng elites.“Yeah. I have an amazing parents,”Kanina pa gustong umuwi ni Rit. Wala lang siyang choice kun’di makipagplastikan sa mga taong kailangan niyang makasalamuha.He’s a college student but already reigning an empire at the young age. Even the Shein didn’t know that. Rit pretended to be dumb and a weakling baby where in face he’s dangerous like his ancestors.Bored niyang tinitignan ang ilang mga numero na pumapasok sa bank account niya. Profits from the investments he made since he was in high schoo
ZEYM“Coffee?” nag-angat ako ng tingin at nakita si Eli na inaabutan ako ng kape. Si Sico ay kausap si Rachelle kasama ni Lando.“Ang lalim ng iniisip. Tungkol ba ito kay Hanny?”“Kua said that he saw her. Naaawa ako sa anak natin. Kung saan maayos na siya, bumalik na naman ang trauma niya.”“Baka kamukha lang ni Hanny ang nakita niya. We’re there at nakita naming nilibing ang abo niya,”Alam ko. Lahat din nang nakakita ay sinabing patay na si Hanny. Ang amin lang ay sana makalimutan na ni Kua ang batang iyon dahil ayaw naming makita siyang pawisan na gumigising sa gitna ng gabi.Hinawakan ni Eli ang kamay ko at ngumiti. “Everything will be fine. Dalawa tayong ina niya ang magtutulungan para malampasan niya ulit ang mga bangungot ng nakaraan niya.”Eli is right. Dapat kong alisin ang mga negatibong ideya sa isipan ko.Enjoyin ko nalang ang outing namin ngayon. Narito kami lahat sa bahay ni Eli at Sico. Nandito rin si daddy Zee kasama ni Doc Mia at ibang mga kaibigan ni papa gaya ni unc
ZEYMIsang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko matapos kong basahin ang libro na binili ni Lando sa akin. Kanina pa ako nakangiti na parang baliw pero ang totoo ay umuusok na itong ulo ko sa inis sa kaniya.“Sweetie, you want te—err what happened?” nabitin sa ere ang sasabihin niya nang makita ang itsura ko.“You wanna die?”He looked confuse.“What’s this?” sabi ko at pinakita sa kaniya ang librong binili niya.“A book?” hindi niya sure na sagot. Bigla siyang napalunok nang makita na mas lalong lumabas ang kunot sa noo ko.“Mukha ba akong s3x addict?” nanlaki ang mata niya at tinignan ang libro na hawak ko. Mukhang na-realize niya anong libro ang binili niya sa akin.“Ah—actually, I forgot something—"“Come here,”Magpapalusot pa siya para makaalis.“What?”“I said, come here,”Napalunok siya at kinakabahan na humahakbang papunta sa akin.Do I look like a monster at ganiyan siya katakot?Umupo siya sa kama, sa tabi ko. Lumapit ako sa kaniya na agad niyang ikinapikit. Akala
Nasa likuran ako ni Kua at tinitignan namin ang mga tao na hinahatid ang abo ni Hanny sa paglalagyan niyo.Akala ko nga ay ilalagay ng pamilya ni Hanny ang abo niya sa bahay but it turned out na ilalagay din pala pa rin nila ito sa sementeryo.I’m wondering bakit kailangan e-cremate kung ililibing din pala nila?Kung sabagay, mula sa nalaman ko ay minamaltrato ang bata kaya siguro ayaw ng pamilya niya panatilihin ang abo nito sa bahay nila.Nasa malayo kami ni Kua, umiiyak ang anak ko habang nakatingin sa malaking picture portrait ni Hanny.Hindi ko siya kilala personally, pero kung sino man siya, alam kong mabuting bata siya dahil gustong gusto siya ng anak ko.Matapos ang libing, umuwi na kami agad.Sinalubong kami ni Rit na nag-aalala sa kuya niya. Kua on the other hand went to his room. Ayaw niya sigurong makita na nag-aalala kami sa kaniya.“Is he gonna be okay, mama?” tanong ng anak ko.Tumango ako.“Yes cause your brother is strong anak,”“I’m afraid he’s not, mama,” tumingala
ELIZABETHMy boys were so OA to the point na hindi ko alam kung miinis o matatawa ako sa pinaggagawa nila. It’s been almost 2 weeks nang makalabas ako, at naghihilom na ang sugat ko.Nakauwi na nga rin kami ni Sico sa bahay namin, and as for Kua, he asked Zeym to stay with us. Zeym agreed dahil aalis rin naman sila ni Lando for 1 month.Alam na kung saan ang pakay nila. Anyway, masaya kaming lahat para kay Zeym. Kung ano ang trato sa kaniya ng lahat no’ng sila pa ni Sico, ay ganoon pa rin naman ngayon.It’s just that, everyday na siyang nakangiti at blooming. Halatang masaya siya sa piling ni kuya Lando.Kakabalik lang ni Sico sa trabaho, dahil halos ayaw niya akong iwan mag-isa sa bahay lalo’t kapag may pasok ang mga bata kaya natagalan talaga ang pagbalik niya. Tambak na ang trabaho niya sa opisina.Si Rit, sa public school pa rin siya pumapasok. I asked him kung gusto ba niyang lumipat ng school noon kung nasaan ang school ng kuya niya, he firmly said NO kahit na lagi niyang ginaga
RICOPinitik ako ni papa sa noo. Ang sakit!“Tuwang tuwa ka pa na pinakaisahan niyo ni Lando ang kapatid mo?” tumingin si papa kay Lando, na agad na yumuko.“Sorry ulit tito,” sabi ni Lando sa tabi ni Zeym.“Oh ayan… Sige papa, pagalitan niyo ang dalawang iyan.” Sabi ni Zeym na ginagatungan si papa.Sinamaan ko siya nang tingin pero pinitik lang ni papa ang noo ko ulit.“Oh nasaan na ang tapang niyo kanina?” sabi ni Zeym.Tumingin ako kay Sico na walang malay. Nasa couch siya. Matapos sabihin ng nurse kanina na na-cremate si Elizabeth ay bigla siyang nahimatay.Maayos naman ang vitals ng gago. Ayaw lang niyang gumising.“Papa masakit na,” reklamo ko. Nakita ko si Moni na kumakain ng ice cream at tinatawanan ako.Bakit parang magkakampi sila dito sa bahay?Si Elizabeth ay nasa tabi lang ni Sico, hawak ang kamay at pinupunasan ang pawis ni Sico gamit ang panyo.“Linisin niyo ni Lando mamaya ang mga sasakyanan ko,” sabi ni papa sa akin na ikinalaki ng mata ko.“Pa/tito?” sabay na react n
Pagdating ko ng bahay, sinalubong ako agad nina tita at tito kasama ni Moni at mga anak ko.“Mama, we’re so worried about you…” Sabi ni Kua na umiiyak at nakayakap sa akin.“Mama, I missed you so much. Are you still sick mama?” inosenteng tanong ni Rit sa akin. Wala akong masabi kun’di ang ngumiti sa dalawang anak ko.Masiyado akong na overwhelmed sa pinapakita nila sa akin.“I’m sorry… Nag-aalala ba kayo kay mama?”Sabay silang tumango, ang cute.“Asus.. Ang mga baby ni mama ay… Miss na miss ko kayo mga anak.” HinaIikan ko sila sa mga labi nila kahit na pati ako ay naiiyak na rin.Para na kaming timang dito lahat na nag-iiyakan.“I promise you mama, from now on, I will protect you from danger,” ang sabi ni Kua, seryosong sinasabi sa akin na po-protektahan niya ako.Nasabi sa akin ni Zeym na tinuturuan niya si Kua sa martial arts at kung paano humawak ng baril. Wala naman aknong nakikitang problema doon at isa pa, alam kong babantayan niya ng maigi ang anak namin.“Me too mama, Rit pr
SICOWhere am I?“Sico,” napabangon ako nang marinig ang boses ni Eli.“Where are you going? Why are you going that way?”She smiled and continue to walk. I started to run to catch her up but she’s unbelievably fast.“Honey? Where are you going?”Hindi ulit siya nakinig. Nanitili lang siyang naglalakad kahit alam niyang sinusundan ko siya. Each step I make to move forward, mas lalong lumalakas ang kaba sa dibdib ko.What’s happening? Bakit nasa labas siya? Wait—where are we? Why are we in the garden?Whose garden is this?“Eli,” tawag ko ulit sa kaniya but this time, huminto na siya.“Stay Sico,” matapos niyang sabihin iyon, hindi ko na magalaw ang paa ko.“Anong ginagawa mo? Why I can’t move?”“Sico, thank you for loving me.” She smiled, then naalala ko na nasa hospital siya.“Bakit? Saan ka pupunta?” tanong ko.Kinakabahan na ako, ayokong iwan niya kami.“Sico, you need to be strong dahil may mga anak pa tayo,” ang sabi niya.“Stop it Eli. Saan ba ito? Come here baby… Please, I miss