Mag-log inShare
PANCEO 94
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Binili Ako ng CEO PANCEO 95
“Kuya, kumain ka muna.” Pang limang beses ng dumalaw si Dave sa kwarto ni Mr. Shein. Dalawang buwan na rin kasi itong nagkulong sa kwarto niya.“Tinatapos ko lang itong report, Dave. Kakain rin ako.”Hindi makatingin si Mr. Shein sa kapatid ng asawa niya at iginugol ang attention sa mga papeles sa harapan. Lumabas si Dave at tumingin sa mga tao sa labas na naghihintay ng sasabihin niya.“Ayaw pa rin?” Nag-aalalang tanong ni Lee dito. Tumango si Dave at sa hindi inaasahang pagkakataon, dalawang bata ang nag-unahan sa pagtakbo papasok sa kwarto ni Mr. Shein.Nagulat ang lahat sa presenya ni Rico at Sico.“Pa,” sa pintuan pa lang nabasag na ang boses ni Sico habang tinatawag ang papa niya.Malaki ang pagbabago sa mga bata at kapansin-pansin iyon. Walang nagsalita sa lahat, tanging luha at pag-iyak lang ni Mr. Shein ang narinig nila.Walang pasakalye na tumakbo ang dalawa at niyakap ang ama.Awang-awa ang Don habang nakatingin sa anak at mga apo niya na nagdadalamhati sa pagkawala ni Lore
Binili Ako ng CEO PANCEO 96
Tumingin si Don Francisco kay Pocholo at tumango. Lumapit si Pocholo kay Mr. Shein at tinurukan ng pampatulog.It was the day in their lives when they saw how he breakdown and broken as worse as it was.The day after that, bantay sarado pa rin ang lahat kay Mr. Shein while the kids eat with their uncles. Si Dave na tahimik sa gilid, nakatingin kay Rico.“He got ate’s appearance.” Komento nito na narinig ni Lee.“And Shein’s eyes,” dugtong ni Lee habang nakatingin kay Rico na pinaglalaruan ang kutsara sa plato niya.Nang mag-angat ito nang tingin kila Lee, saka palang niya napansin si Dave. He looked like mama, komento ng bata sa kaniyang isipan.“Rico, gising na si papa.” Ani ni Sico at nagmamadaling umakyat sa kwarto ng ama. Sa kanilang dalawa ni Rico, ayaw iwan ni Sico ang papa niya.Nakabantay ang Don at si Richmoon dito. Agad na dinaluhan ng dalawa ang ama at nang makita na gising na ito ay lumapad ang ngiti nila.The view stopped Mr. Shein for a moment. “Papa!” Sigaw ng dalawang
Binili Ako ng CEO PANCEO 97
THIRD PERSON POV3 YEARS AFTER“Hey pa,” pumasok si Sico dala ang skate board niya. Kagagaling niya sa labas at tagaktak pa ang pawis sa noo.Lumingon sa kaniya si Mr. Shein at ibinaba ang dala nitong laptop. “Saan ka galing?”“Just past time,” aniya at kumuha ng tubig sa ref nila.Past time, You mean, skate boarding at ubusin ang pera sa pagkarerahan? Mr. Shein wanted to say that but opt not to. Day by day, sumasakit ang ulo niya dahil sa mga anak niya.I wish you were here wife. Sico and Rico give me a headache almost every day. Napapainom nalang siya ng tubig sa katigasan ng dalawa.“Don’t leave at 3 pm. Sasama kayo kay Richmoon for your weekly training.”Tumango si Sico at tinignan ang relo sa kamay niya. “May isang oras pa ako, pa.” Sabi nito at tumakbo papalayo.Napailing nalang si Mr. Shein at bumalik sa study table niya. Una niyang binuksan ang file na pinadala sa kaniya ni Vicente.Just an update the org. After the Torre’s incident 3 years ago, wala namang naging problemang k
Binili Ako ng CEO PANCEO 98
Pag-uwi ni Vicente ng mansion, naabutan niya ang lahat pwera ang mga bata. Pinapunta niya ang lahat dahil nais niya itong kausapin.Kaya naroon sina Lee, Zee, Richmoon, TG, Dave, Auntie Lorena, ang Don at si Mr. Shein. Gulong gulo ang mukha nila nang maabutan niya.“What is this all about?” tanong ni Mr. Shein sa kaniya na kunot ang noo.“May importante akong sasabihin,” sabi ni Vicente.Kumunot ang noo ng lahat. Humugot muna siya ng malalim na buntong hininga. “Huwag sana kayong magugulat sa ibabalita ko.” Panimula niya.“What is it dude? Ikakasal ka na ba?” natatawang sabi ni Richmoon.“I think, buhay si Lady Lay at Gregor.”Agad na napatayo si Mr. Shein. Lahat ay nagulat at hindi makapaniwala sa tinuran ni Vicente. Nahulog pa si Zee sa upuan nito.“That’s not a good joke, Vicente.” Ani ni Lee. Ayaw niyang umasa ang kaibigan niya. After the breakdown 3 years ago, ayaw na niyang maulit ito.Tumitig ang Don kay Vicente. Tila ba binabasa siya kung nagsisinungaling ba siya o hindi.Hind
Binili Ako ng CEO PANCEO 99
“Wait. Bago ko makalimutan, may binili ako para sa paboritong pamangkin ni tito.” Excited na sabi ni Greg at pinuntahan ang bag niya para tignan ang binili niyang laruan.Tumingin si Lorie kay Greg na puno ng pagtataka dahil halos ilabas na ni Greg lahat ng nasa bag niya at hindi pa rin niya makita ang hinahanap nito.“Naiwan ko ba?” tanong ni Greg.“Anong hinahanap mo?” tanong ni Lorie. Napakamot nalang si Greg sa ulo niya at nag peace sign. “Naiwan ko yata,” aniya patukoy sa laruan na naiwan niya sa sasakyan ni Vicente na kasalukuyang kinukuha ang finger print para mas lalong patunayan na match ito sa Gregor na kilala nila.Napailing nalang si Lorie at siya namang pagpasok ni Edmund muli na agad dinaluhan si Lorie at Harmonia.Edmund kissed Lorie Oon the lips at napangiti si Greg nang makita ito. “Kamusta ang pakiramdam mo?” tanong ni Edmund.“Ayos na. Ngunit nasusuka pa rin ako,” sabi ni Lorie bagay na ikinabahala ni Edmund.“Hindi bale hon, hihingi ako kay Pedring ng gamot niya pa
Binili Ako ng CEO PANCEO 100
“Kamusta? Anong balita?” mariin na tanong ni Edmund sa mga tauhan niya.“Clear sir. Wala namang dayong napadpad dito.”Tumango si Edmund sa balitang iyon.“Edmund, kamusta ang mag-ina mo?” Singit ni Pedring, ang siyang pinuno sa maliit na lugar na pinagtataguan nila.“Ayos naman sila.”“Wala pa rin bang naalala si Lorie?”Kumunot ang noo niya at dumilim ang mukha. “Wala siyang kailangan maalala. Wala na ang buhay niya dati. Siya na si Lorie at asawa ko ngayon.”Malungkot na tumingin sa kaniya ang pinunong si Pedring. Naaawa siya kay Lorelay dahil alam niya ang totoong sinapit nito.Ang lupaing tinitirhan ng mga tao ngayon ay pagmamay-ari ni Edmund. Bilang kapalit sa kabutihan nito, nagkukuta si Edmund sa lugar nila habang silang mamamayan ang siyang watcher nito sa mga dayo sa labas.“Pero Edmund, kawawa ang babae at ang bata-““Tumahimik ka Pedring. Hindi sila kawawa. Akin ang anak ko at asawa ko si Lorie.” Galit na sabi ni Edmund. Napatingin si Pedring sa kaniya at hindi na nagsalit
Binili Ako ng CEO PANCEO 101
“I’m not supposed to do this but I’m sorry,” ani ni Lorelay habang tahimik na dumaan sa isang iskinita kung saan maraming tao ang nagsiksikan.Parang pro na kinuha niya ang pitaka ng isang ale na hindi man lang siya namamalayan. Parang hangin ang bawat kilos ng paa na sa isang pikit ay parang naglaho siya bigla.Mabilis siyang nakapagtago. Agad niyang kinuha ang pera sa pitaka at iniwan ang ibang laman sa kalsada. Malayo ang lugar na ito sa bahay nila ni Mr. Shein. Aabutin ng pitong oras ang byahe.Nasa malapit na ospital lang ang anak niyang si Harmonia at ito ang dahilan kung bakit nandito pa rin siya. “Pasensya na po, alam niyo ba kung saan ang pinakamalapit na ospital dito?”Agad na itinuro ng ale sa kaniya ang lugar kung saan naroon ang maliit na ospital sa lugar. Tumango si Lorelay at agad na umalis. Kung uuwi siya, dapat kasama ang anak niya sa pag-uwi. Ang sinasabi ng utak niya.Sa labas, nakamasid siya sa entrada ng ospital at nakita na niya agad ang ilan sa tauhan ni Edmund
Binili Ako ng CEO PANCEO 102
“Shoot me,” panghahamon ni Gregor. Kita niya ang panginginig ng kamay nito sa galit. Ngunit alam niya rin na hindi siya kaya nitong saktan dahil iniisip nito ngayon na hawak niya si Harmonia.Ginagamit ni Gregor ngayon ang bata dahil alam niyang mahal ni Edmund si Harmonia.“Baby, anak, papa is here. Halika,” tawag ni Edmund habang nakatingin sa nakabalot na manika na hawak ni Gregor.Napapikit si Gregor sa kaba. Ito ang dahilan kung bakit niya nilagyn ng takip ang tenga ng bata. Dahil alam ni Gregor na sasama si Harmonia kay Edmund. At he anticipated it already. Ayaw niyang marinig ni Harmonia ang boses ni Edmund.Dahil alam niya, na kahit si Lorelay pa ang nasa harapan nila, sasama at sasama si Harmonia kay Edmund na kinikilala nitong tunay na ama.Sumilip si Gregor sa pinagtaguan ni Moni at nakaupo pa rin ito habang nakatingi sa itaas kung saan naroon ang chopper. Young miss, please huwag ka munang lumabas. Gregor begged.Hindi niya napansin na unti-unti ng natatanggal ang tinakip
Pinakabagong kabanata
Binili Ako ng CEO NOTE FOR 5TH BOOK
Hello everyone, I don’t know kung may nakaabot sa chapter na ito dito banda e. Haha. As you see, iyong tatlong book e posted na as separate book pero dahil may ibang readers na hindi yun mahanap so I decided na isama ang apat na book dito.Naisip ko po na dagdagan pa ito ng isa pang book na hindi pa nababasa or hindi ko pa na post. Agree ba kayo na dagdagan ko pa? Story po ito ni Laris Shein.Hesitant akong ipagpatuloy siya kasi baka mamaya e wala palang nagbabasa na ng story na umabot hanggang dito. Haha. What do you think po? Dapat ko bang ipagpatuloy? Or hindi? Wait po ako sa reply niyo.Kapag umabot ito ng siguro 100 comments (chareng), ipagpapatuloy ko ang 5th book.SALAMAT PO. WAITING AKO SA REPLY NIYO LAHAT. (Sana meron. huhu)
Binili Ako ng CEO END
HULI(THIRD PERSON)“Are you not bothered na laging kuya mo ang napupuri?” Rit smiled at the ladies at umiling.“Why would I?”“He’s the eldest so hindi ba parang sa kaniya una mapupunta ang yaman ng pamilya niyo?”Dalawa lang sila ni Kuarter yet they were always be compared to each other by the lads.“I can get rich if I want,” Rit answered as he si pped his wine from the glass.“Your parents allowed you to drink?” manghang tanong ng mga kaedaran niya na kasama sa social gatherings ng elites.“Yeah. I have an amazing parents,”Kanina pa gustong umuwi ni Rit. Wala lang siyang choice kun’di makipagplastikan sa mga taong kailangan niyang makasalamuha.He’s a college student but already reigning an empire at the young age. Even the Shein didn’t know that. Rit pretended to be dumb and a weakling baby where in face he’s dangerous like his ancestors.Bored niyang tinitignan ang ilang mga numero na pumapasok sa bank account niya. Profits from the investments he made since he was in high schoo
Binili Ako ng CEO BANCEO 113
ZEYM“Coffee?” nag-angat ako ng tingin at nakita si Eli na inaabutan ako ng kape. Si Sico ay kausap si Rachelle kasama ni Lando.“Ang lalim ng iniisip. Tungkol ba ito kay Hanny?”“Kua said that he saw her. Naaawa ako sa anak natin. Kung saan maayos na siya, bumalik na naman ang trauma niya.”“Baka kamukha lang ni Hanny ang nakita niya. We’re there at nakita naming nilibing ang abo niya,”Alam ko. Lahat din nang nakakita ay sinabing patay na si Hanny. Ang amin lang ay sana makalimutan na ni Kua ang batang iyon dahil ayaw naming makita siyang pawisan na gumigising sa gitna ng gabi.Hinawakan ni Eli ang kamay ko at ngumiti. “Everything will be fine. Dalawa tayong ina niya ang magtutulungan para malampasan niya ulit ang mga bangungot ng nakaraan niya.”Eli is right. Dapat kong alisin ang mga negatibong ideya sa isipan ko.Enjoyin ko nalang ang outing namin ngayon. Narito kami lahat sa bahay ni Eli at Sico. Nandito rin si daddy Zee kasama ni Doc Mia at ibang mga kaibigan ni papa gaya ni unc
Binili Ako ng CEO BANCEO 112
ZEYMIsang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko matapos kong basahin ang libro na binili ni Lando sa akin. Kanina pa ako nakangiti na parang baliw pero ang totoo ay umuusok na itong ulo ko sa inis sa kaniya.“Sweetie, you want te—err what happened?” nabitin sa ere ang sasabihin niya nang makita ang itsura ko.“You wanna die?”He looked confuse.“What’s this?” sabi ko at pinakita sa kaniya ang librong binili niya.“A book?” hindi niya sure na sagot. Bigla siyang napalunok nang makita na mas lalong lumabas ang kunot sa noo ko.“Mukha ba akong s3x addict?” nanlaki ang mata niya at tinignan ang libro na hawak ko. Mukhang na-realize niya anong libro ang binili niya sa akin.“Ah—actually, I forgot something—"“Come here,”Magpapalusot pa siya para makaalis.“What?”“I said, come here,”Napalunok siya at kinakabahan na humahakbang papunta sa akin.Do I look like a monster at ganiyan siya katakot?Umupo siya sa kama, sa tabi ko. Lumapit ako sa kaniya na agad niyang ikinapikit. Akala
Binili Ako ng CEO BANCEO 111
Nasa likuran ako ni Kua at tinitignan namin ang mga tao na hinahatid ang abo ni Hanny sa paglalagyan niyo.Akala ko nga ay ilalagay ng pamilya ni Hanny ang abo niya sa bahay but it turned out na ilalagay din pala pa rin nila ito sa sementeryo.I’m wondering bakit kailangan e-cremate kung ililibing din pala nila?Kung sabagay, mula sa nalaman ko ay minamaltrato ang bata kaya siguro ayaw ng pamilya niya panatilihin ang abo nito sa bahay nila.Nasa malayo kami ni Kua, umiiyak ang anak ko habang nakatingin sa malaking picture portrait ni Hanny.Hindi ko siya kilala personally, pero kung sino man siya, alam kong mabuting bata siya dahil gustong gusto siya ng anak ko.Matapos ang libing, umuwi na kami agad.Sinalubong kami ni Rit na nag-aalala sa kuya niya. Kua on the other hand went to his room. Ayaw niya sigurong makita na nag-aalala kami sa kaniya.“Is he gonna be okay, mama?” tanong ng anak ko.Tumango ako.“Yes cause your brother is strong anak,”“I’m afraid he’s not, mama,” tumingala
Binili Ako ng CEO BANCEO 110
ELIZABETHMy boys were so OA to the point na hindi ko alam kung miinis o matatawa ako sa pinaggagawa nila. It’s been almost 2 weeks nang makalabas ako, at naghihilom na ang sugat ko.Nakauwi na nga rin kami ni Sico sa bahay namin, and as for Kua, he asked Zeym to stay with us. Zeym agreed dahil aalis rin naman sila ni Lando for 1 month.Alam na kung saan ang pakay nila. Anyway, masaya kaming lahat para kay Zeym. Kung ano ang trato sa kaniya ng lahat no’ng sila pa ni Sico, ay ganoon pa rin naman ngayon.It’s just that, everyday na siyang nakangiti at blooming. Halatang masaya siya sa piling ni kuya Lando.Kakabalik lang ni Sico sa trabaho, dahil halos ayaw niya akong iwan mag-isa sa bahay lalo’t kapag may pasok ang mga bata kaya natagalan talaga ang pagbalik niya. Tambak na ang trabaho niya sa opisina.Si Rit, sa public school pa rin siya pumapasok. I asked him kung gusto ba niyang lumipat ng school noon kung nasaan ang school ng kuya niya, he firmly said NO kahit na lagi niyang ginaga
Binili Ako ng CEO BANCEO 109
RICOPinitik ako ni papa sa noo. Ang sakit!“Tuwang tuwa ka pa na pinakaisahan niyo ni Lando ang kapatid mo?” tumingin si papa kay Lando, na agad na yumuko.“Sorry ulit tito,” sabi ni Lando sa tabi ni Zeym.“Oh ayan… Sige papa, pagalitan niyo ang dalawang iyan.” Sabi ni Zeym na ginagatungan si papa.Sinamaan ko siya nang tingin pero pinitik lang ni papa ang noo ko ulit.“Oh nasaan na ang tapang niyo kanina?” sabi ni Zeym.Tumingin ako kay Sico na walang malay. Nasa couch siya. Matapos sabihin ng nurse kanina na na-cremate si Elizabeth ay bigla siyang nahimatay.Maayos naman ang vitals ng gago. Ayaw lang niyang gumising.“Papa masakit na,” reklamo ko. Nakita ko si Moni na kumakain ng ice cream at tinatawanan ako.Bakit parang magkakampi sila dito sa bahay?Si Elizabeth ay nasa tabi lang ni Sico, hawak ang kamay at pinupunasan ang pawis ni Sico gamit ang panyo.“Linisin niyo ni Lando mamaya ang mga sasakyanan ko,” sabi ni papa sa akin na ikinalaki ng mata ko.“Pa/tito?” sabay na react n
Binili Ako ng CEO BANCEO 108
Pagdating ko ng bahay, sinalubong ako agad nina tita at tito kasama ni Moni at mga anak ko.“Mama, we’re so worried about you…” Sabi ni Kua na umiiyak at nakayakap sa akin.“Mama, I missed you so much. Are you still sick mama?” inosenteng tanong ni Rit sa akin. Wala akong masabi kun’di ang ngumiti sa dalawang anak ko.Masiyado akong na overwhelmed sa pinapakita nila sa akin.“I’m sorry… Nag-aalala ba kayo kay mama?”Sabay silang tumango, ang cute.“Asus.. Ang mga baby ni mama ay… Miss na miss ko kayo mga anak.” HinaIikan ko sila sa mga labi nila kahit na pati ako ay naiiyak na rin.Para na kaming timang dito lahat na nag-iiyakan.“I promise you mama, from now on, I will protect you from danger,” ang sabi ni Kua, seryosong sinasabi sa akin na po-protektahan niya ako.Nasabi sa akin ni Zeym na tinuturuan niya si Kua sa martial arts at kung paano humawak ng baril. Wala naman aknong nakikitang problema doon at isa pa, alam kong babantayan niya ng maigi ang anak namin.“Me too mama, Rit pr
Binili Ako ng CEO BANCEO 107
SICOWhere am I?“Sico,” napabangon ako nang marinig ang boses ni Eli.“Where are you going? Why are you going that way?”She smiled and continue to walk. I started to run to catch her up but she’s unbelievably fast.“Honey? Where are you going?”Hindi ulit siya nakinig. Nanitili lang siyang naglalakad kahit alam niyang sinusundan ko siya. Each step I make to move forward, mas lalong lumalakas ang kaba sa dibdib ko.What’s happening? Bakit nasa labas siya? Wait—where are we? Why are we in the garden?Whose garden is this?“Eli,” tawag ko ulit sa kaniya but this time, huminto na siya.“Stay Sico,” matapos niyang sabihin iyon, hindi ko na magalaw ang paa ko.“Anong ginagawa mo? Why I can’t move?”“Sico, thank you for loving me.” She smiled, then naalala ko na nasa hospital siya.“Bakit? Saan ka pupunta?” tanong ko.Kinakabahan na ako, ayokong iwan niya kami.“Sico, you need to be strong dahil may mga anak pa tayo,” ang sabi niya.“Stop it Eli. Saan ba ito? Come here baby… Please, I miss
