Nakatingin ako sa likuran ni Harold habang tinatahak namin ang daanan sa hallway paalis ng school. Napapahinto ang mga studyante na nadadaanan namin para bumati sa kaniya. May mga ilan na tumitili sa gilid. Napakurap ako nang bigla siyang huminto dahilan kung bakit rin ako huminto. Nang lumingon siya sa akin ay nakita kong gumilid ang labi niya na tila ba ay pinipigilan na mangiti. “Faster,” aniya sa walang boses. Agad akong tumalima at naunang maglakad sa kaniya. Narinig ko pa ang mahinang pagtawa niya na tila ba ay tuwang-tuwa sa ginawa ko. Lumabi ako sa kaisipang pinagkakatuwaan niya ‘ko. Pagkalabas namin ng campus ay naroon si Lee. Nakita ko kung paano nila salubungin ni Harold ang isa’t-isa. Nag bro hug sila habang marahang tinatapik-tapik ni Lee ang likuran ni Harold. Pinagsingkitan ko ng mata ang nasaksihan ko sa kanila ngayon. Masiyado silang close sa isa’t-isa. Iyan ang napansin ko sa kanilang dalawa. Mas lalo lang lumalim ang hinala ko na siya nga ang asawa ko. “I’m so p
Kinagabihan, kasama ni Lorelay si Mr. Shein. Nakahiga sila sa kama. Nakatingin ang lalaki sa kisame at klarong-klaro kay Lorelay ang kulay asul nitong mga mata. ‘Brown or blue? Alin ba diyan ang kulay ng mata mo Mr. Shein?’ mga katanungang naglalaro sa isipan ng babae. “I can feel your stare,” Mr. Shein said sa mababa nitong tono habang nasa kisame pa rin ang tingin. But Lorelay was pre-occupied to the point na hindi niya narinig ang sinabi ng asawa. “Stop staring,” he said when his wife keeps on looking at him. She didn't even blink. Umayos siya ng higa. ‘You’ve been like this baby. You don’t know what your effects on me, do you?’ “Pupunta ako ng bahay sa makalawa,” sabi ni Lorelay at inayos ang paghiga katabi ni Mr. Shein. “Birthday ni Dave bukas ngunit hindi ko alam kung bakit ay kinakabahan ako.” Mahinang sabi ni Lorelay. “Speaking of, I want to offer Dave a scholarship.” Nagulat si Lorelay sa sinabi ni Mr. Shein. Nagulat siya na bibigyan ng asawa niya si Dave ng scholarship n
Side view, people often noticed how sharp or long the nose of a person is, but to Lorelay, hindi lang niya napansin kung gaano ka-tangos ang ilong ng asawa niya, hindi lang niya napansin kung gaano ka gwapo ang asawa niya, dahil no’ng kumulog at kumidlat, no’ng lumiwang ng isang segundo ang buong silid, nakita niya si Harold sa mukha ng asawa niya, sa mukha ni Mr. Shein. It’s just a matter of second, ‘Harold o namalikmata lang ako?’ pagtatalo niya sa sarili. But all her senses have taken away when Mr. Shein hold her hand and guided her to sit on the chair near the window. Panandaliang nawala sa isipan niya si Harold. Na overpower ng excitement ang agam-agam niya tungkol sa katauhan ng asawa niya. Mr. Shein slid his middle finger between in her thighs. She gasped and tilt her head upwards as the pressure starting to consume her mind. Mr. Shein licks the finger that coated with his wife’s juices. “Fvck! It turned me on,” he curses under his breathe. Lumuhod siya ulit, nakatingin sa a
Kinabukasan, nang buksan ni Lorelay ang kaniyang mga mata ay wala na si Mr. Shein sa tabi niya. Natulala pa siya ng ilang minuto nang marealize na nakatulog siya. “Hala! Nakatulog ako?” hindi makapaniwalang tanong niya sa sarili. Pinalo niya ang sarili niya sa kagagahan na nagawa niya. “Sabi mo hindi ka matutulog dahil titignan mo pa mukha niya? So ano ‘to? Bakit nauna pa siyang nagising sa ‘yo?” kastigo niya sa sarili. Tinignan niya ang sarili at nakitang nakasuot na siya ng damit. Tumayo siya at napa-aray nang maramdaman ang sakit sa gitnang bahagi ng hita niya. Pagkababa niya ay nakita niya si Harold na humihikab. Pinagkrus niya ang kamay niya at pinagsingkitan ng mata ito. “Pagod yata,” mahinang aniya sa sarili. “Malamang, hindi ka tinantanan e.” Sagot rin niya. Napaatras si Lorelay at napasandal sa dingding saka parang maiiyak na sinabunutan ang sarili. “Nababaliw na ba ako? Pati sarili ko ay sinasagot ko na.” Naiinis na aniya sa sarili niya. “What are you doing?” napatalon sa
Pagkatapos ng araw na iyon, tahimik lagi si Harold at madalas ko na ring nakikita si Lee na dumadalaw sa bahay. Minsan ay si Richmoon o di kaya ang akalde. Alam kong may itinatago sila sa akin kasi kapag lumalapit ako sa kanila ay natatahimik sila bigla. Kahit si Mr. Shein ay tahimik lang kapag magkatabi kami. Halatang may pino-problema. Kung tatanungin ko naman siya anong problema, sasabihin niya ay tungkol sa work. Tahimik lang akong nagmamasasid sa kanila sa loob ng dalawang linggo. Ngayon nga ay pupunta kami sa inay dahil sasabihin namin kay Dave iyong tungkol sa scholarship. Nauna ako sa sasakyan at hinihintay ko si Harold na makasakay. Nakita ko siyang papalabas ng bahay. Nagtama ang paningin namin. Ngumiti ako ngunit agad na nawala nang makita ang lungkot sa mga mata niya. Pagpasok niya sa loob ay tumingin ako sa kaniya. Nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga saka lumingon sa akin. Ngumiti siya at hinalikan ako sa noo. “Gusto kong magbakasyon muna sa inyo. Papayag ka
Magkaiba ang tattoo nila ni Mr. Shein. Mali ba ako ng hinala? Hindi ba siya ang asawa ko? Tumila na ang ulan at nasa loob na kami ng bahay. Hindi na kami ang nagsabi kay inay na manatili kami sa bahay dahil siya na mismo ang nagkusa na doon kami matulog. Pagkalito at pangamba ang nararamdaman ko ngayon. Konsensya ang kumakain sa buong sistema ko mula ng makita ko ang tattoo kanina. Hindi ko aakalain na sa tanang buhay ko ay nagkamali ako ng akala sa isang bagay. Masayang nakipag-kwentuhan ang inay at Dave kay Harold. Hindi ko kayang makasabay sa kanila. Tumayo ako kaya lahat sila ay napatingin sa ‘kin. Ngumiti ako sa kanila, “a-ano.. Punta lang muna ako kay Shiela, nay.” “Ano? Gabi na ah!” Sabi ng nanay. Umiling ako at hilaw na ngumiti. “Si inay naman. Parang hindi sanay. Kahit nga madaling araw na pumunta ako sa kanila ay ayos lang dahil kilala naman ako ng mga tao dito.” Sabi ko sa kaniya. “Kahit na,” “Sige na ‘nay.” Pangungumbinsi ko sa kaniya. Bumuntong hininga siya at tuman
Hindi ako umuwi ng bahay ng gabing iyon. Alam naman ng inay kung nasaan ako kaya alam kong ayos lang sa kaniya. Kinaumagahan, hinatid ako ni Shiela sa amin. Naroon si Harold at kausap ang kapatid ko. Nang makita niya ako ay nakita ko siyang palapit papunta sa gawi ko. Nang makita ko ang pakay niya ay agad akong lumihis ng daan at hinanap si inay sa kusina. "Oh, nandito ka na pala," sabi niya. Tumakbo ako para yumakap sa kaniya. Sobrang bigat ng nararamdaman ko ngayon pagkatapos kong malaman ang mga nangyayari. Ayaw kong maniwala sana ngunit sapat na sa akin ang litrato na nasa kay Shiela. Litrato kung saan ay gumraduate kami no'ng high school. I saw him. Nakasuot ng hood at nakatingin sa 'kin. ------------ 8 years ago "Brute, c'mon. We need to go!" Hindi nakinig si Mr. Shein sa sigaw ni Lee. Nag diri-diritso siya ng lakad kaya walang nagawa ang kaibigan kun'di ang sundan siya. "Shein, where are you going?" nawawalan ng pasensya na sabi nito. "It's her graduation," sagot ni Mr.
Naging tahimik ang buong buhay ko sa loob ng tatlong araw. Hindi rin ako pumasok sa skwelahan dahil ayaw ko siyang makita. Kapag kami lang ni Dave sa sala ay nakikita ko siyang napapatingin sa akin at bumubuntong hininga.Minsan naman ang inay ‘pag nakatingin sa ‘kin ay naroon ang pag-aalala at pagtataka. Nagkukulong lang ako sa kwarto ko. Naguguluhan pa rin ako sa mga nangyayari. Parang gusto ko nalang bumalik sa dati kong buhay.Nong hapon, nakita ko ang inay. Nagtitimpla siya ng kape. Lumapit ako sa kaniya at naupo sa upuan. Wala akong sinabi na kahit na ano. Basta nalang ako umupo at hiniga ang ulo sa mesa.“Namiss mo ba siya?” agad akong nag-angat ng ulo nang marinig na sinabi niya ‘yon. Wala akong makita na pagbibiro sa mukha ng inay. Seryoso ang pagkakasabi niya no’n na para bang alam niya ang mga nangyayari.“May dapat ka bang aminin sa ‘kin Lorelay?” tanong ng inay. Nakagat ko ang pang-ibabang labi ko at yumuko. Nakokonsensya ako. Pakiramdam ko ay may alam ang inay. Pakiramda