Share

BANCEO 87

ELIZABETH

While Zeym is busy playing with the kids, ako naman ay nilapitan si Henry. Nang sulyapan niya ‘ko, nakita ko ang pagngiti niya.

“Kamusta?” tanong ko.

“I am fine,” tipid na sagot niya.

I am fine. I don’t know why pero hindi ko alam ano ang sunod na itatanong ko para lang makapag-usap kami. Napaisip tuloy ako kung nagkaroon ba ng gap sa pagitan namin.

“You look pretty,” napakurap-kurap ako sa sinabi niya.

Napakamot siya sa batok niya at nag-iwas nang tingin.

“Awkward ba?” natatawang tanong ko.

Tumawa rin siya at saka pa humarap sa akin habang nakaupo. Mukhang gaya ko ay hindi rin niya alam paano simulant ang pag-uusap namin.

It’s been long since we talk. Maliban sa naging busy ako sa pag-aalaga sa pamilya ko, him alone is busy too.

“Para tayong sira. Why we felt this e matagal naman tayong magkakilala na,” sabi ko.

“Yeah but it’s really different now,”

Ngumiti ako at tumingin sa mga bata. Indeed. Hindi ko lang napapansin siguro pero tama siyang may nagbago nga.

“Dati, I ought
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status