Ilang mura ang nakuha ni Rico mula kay Rico at nauna itong umalis sa harapan namin. Kung nakakamatay lang ang bawat mura niya ay tiyak na pinaglalamayan na si Rico.Ako naman ay agad kong nasiko si Rico at sinabing maghinay hinay siya.“Hindi ko pa nga binibilisan,” sabi niya sa akin at tinignan ako mula ulo hanggang paa.Namumula akong nag-iwas tingin sa kaniya. Nagsimula na naman ang bibig niya kakadaldal.“Nandito si ma’am Zeym,” sabi ko.“I don’t care,” sabi niya at kinuha ang kamay ko saka hinila palabas.“Saan mo ‘ko dadalhin?” kinakabahang tanong ko.“I lent you to Sico. I think it’s my time to claim you back and I want us to have a date.” Sabi nito at agad na isinuot ang helmet sa ulo ko kahit hindi pa ako pumapayag.Teka, sandali. Natigilan ako at napahinto. Kailan pa ako naging kaniya?Wala na akong nagawa nang sumakay na siya sa motor niya at ako naman ay sumakay na rin.Pinaharurot niya ang sasakyan bago pa man may lumabas mula sa bahay.“Rico dahan-dahan sa pagpapatakbo,”
“Ate, pagpasensyahan mo na si ate Zeym. Mabait naman iyon, ganoon lang talaga ang ugali niya minsan.”Ngumiti ako kay Harmonia at tumingin sa labas kung saan naroon si sir Sico at ma’am Zeym na nag-aaway.“Dito ka ba matutulog, primcess?” tumingin ako kay Rico. Puno ng pagmamahal niyang tinignan si Harmonia.Actually, silang dalawa ni Sico. Kung tignan nila ang bunso nilang kapatid ay puno ng emotion. Masaya ako habang pinapanood sila.Hindi man nila nakikita pero sobrang nilang sweet sa isa’t-isa.“Kuya, gusto kong tumabi kay ate Rachelle. Dito lang ako.”Agad na nanlaki ang mata ko at napatingin sa kaniya. Ano? Tatabi siya sa akin?Tumingin si Rico sa akin.“Hindi ka pwedeng tumabi kay ate Rachelle mo. Masikip ang kama niya. Siya lang ang kasya doon. Ang likot mong matulog.”Pinagsingkitan siya ng mata ni Moni. “Bakit ikaw ang nagri-reklamo kuya at hindi si ate? Baka ikaw ang gustong tumabi sa kaniya?!”Kung magsalita sila parang wala ako sa tabi nila.Sumimangot si Rico at agad na
“Si kuya parang tanga. Saan ba sa tingin mo pupunta si ate Rachelle?” agad akong namula sa sinabi ni Harmonia.First day ko sa school at actually nandito nga si ma’am Lorelay at Mr. Shein.Nandito din pala si ma’am Zeym na masama ang tingin sa akin.Hindi ko na nga siya tinitignan. Mailang ulit na siyang nagtext at tumawag pero hindi ko sinasagot. Ayaw ko na kasing magsinungaling sa kaniya.“I don’t like her clothes,” sabi niya at tumingin sa mama niya.Si Mr. Shein ay nakatingin sa anak habang humihigop ng kape. Hindi ko talaga mabasa ang tumatakbo sa isipan ng bawat isa sa kanila.“Anak, that’s their school uniform.” Si Mr. Shein ang sumagot.“Gusto niya yata pa na magsuot si Rachelle ng Filipiniana,” sabi ni Sico habang nakaakbay kay ma’am Zeym na halatang naiinis sa kaniya.“Aalis na po ako,” sabi ko sa kanila dahil nahihiya ako sa harapan nila.Ito kasing si Rico, hindi mapigilan ang bibig.Hindi na ako naghintay na sumagot sila. Basta nalang ako lumayas as harapan nila at pinapa
“Ate, sumabay ka na sa pagkain namin,” sabi ni Moni. Tumingin ako sa mesa at nakita si Rico at ma’am Zeym na magkatabi.“Hali ka na Shel,” sabi naman ni Sico at umupo sa tabi ni Moni.“Naku po kuya, mauna na kayo. Busog pa po kasi ako,” sabi ko kay sir Sico. Nakita kong kumunot ang noo ni Rico.Iniwas ko ang tingin ko sa kaniya. Pumasok ako sa kwarto ko at binuklat ang notes na kailangan kong pag-aralan.One week. One week ko ng hindi nakakausap ng matino si Rico dahil busy siya sa papeles niya palipad ng Spain.Napatingin ako sa cellphone ko nang umilaw ito.Nag chat ulit si PJ sa akin pero hindi na ako nag-abala na replyan siya.Actually, mag-iisang linggo ko ng siyang hindi ni ri-replyan. Isang linggo rin nandito si ma’am Zeym at Moni.Sa isang linggo din na iyon, halos sila ni Rico ang nakikita kong magkasama. Wala naman silang ginagawang masama.More likely seryoso silang nag-uusap. Naalala ko sinabi ni sir Sico sa mama niya dati tungkol sa right hand.Napaisip ako kung ang right
Binigyan ko ng kape sila sir Sico no’ng bandang hapon. Sandali pa kaming nagkatinginan ni ma’am Zeym at agad naman niyang ibinalik ang paningin niya sa laptop niya.“Kumain ka na?” tanong ni Rico.Nakita ko ang bahagyang pagtingin ng dalawa niyang kapatid sa akin.Ngayon lang ako tinablan ng hiya.Tumango pa rin ako at nagpaalam na aalis na muna at may aasikasuhin pa ako.Hindi itinago ni Rico sa akin na may girlfriend siya. Obviously, dapat naisip ko na nagtutukaan lang kami pero walang commitment doon.Sino ba naman kasing tanga ang bigla nalang bubukaka sa harap ng lalaking may girlfriend na?Kasalanan ko rin ito. At ang rupok ko pagdating sa kaniya. Titig palang niya ay halos gusto ko ng isuko ang lahat sa sarili ko.Imbes na ituon ang attention ko sa kaniya, sinubukan ko na lang na mag focus sa pag-aaral.Sinubukan ko ring iwasan si Rico sa pamamagitan ng busy ako sa school, pagod or sa gawaing bahay. Tatlong palusot na inaraw-araw ko na yata.Noong mga naunang araw na pasimpleng
“R-Rachelle?” gulat na sabi nilang dalawa nang makita ako.“Buntis ka ate?” tanong ko.“Oo/Hindi,” sabay na sabi nilang dalawa.Ahh okay. Bakit mukhang kinakabahan sila? Magkaiba pa ang sagot nila.“Bakit kayo magkasama?” nagtatanong lang naman ako pero para na silang nakakita ng multo at hindi na alam ang gagawin.“Rachelle, patawad,” umiyak na si ate sabay lumuhod.Lumapit ako sa kanila at itinayo si ate. Wala pa nga akong sinasabi pero parang alam ko na.“Rachelle, magpapaliwanag ako,” tarantang sabi ni PJ.“Sige, mamaya,” kalmadong sabi ko.Kinapa ko ang dibdib ko kung may galit ba, wala naman. Siguro kasi nakahinga ako ng maluwag kanina.“Rachelle, galit ka ba?” sabi ni ate nang umalalay ako.Umiling ako. “Hindi ate. Bakit?”Si PJ ay nasa likuran lang. Alam kong nakatingin siya sa amin ni ate Dehlia.“Bakit hindi ka galit?” takang tanong niya.“Bakit? Buntis ka ba at si PJ ang ama?” tumingin ako kay PJ na yumuko bigla.“Rachelle, sorry. Hindi namin sinasadya, Huwag mong sisihin s
“Anong problema, Rachelle?” takang tanong niya nang makarating kami sa gilid ng bahay namin. Seryoso ang mukha niya.Galit talaga siya. Tuloy ay hindi ko alam paano siya kakausapin.“Bakit? Anong problema sa hindi ko pagsumbat sa ‘yo? Anong gusto mo? Sabunutan ko si ate? Para sa ‘yo? Ay PJ, huwag nalang. Mas mahal ko ang ate ko.”Napanganga siya tinuran ko. Ito ang bagay na hindi siguro niya maintindihan.“Hindi mo ba ako mahal Rachelle? Bakit hindi ka man nabahala sa nangyari?” seryosong aniya.Napatingala ako sa kalangitan dahil napansin kong gumagabi na.“Umuwi ako dito para sa ‘yo, PJ,” sabi ko sa kaniya.Natigilan siya.“Ano?” nanlalaki ang mata na tanong niya.“Oo umuwi ako para sa ‘yo at nakita kong buntis na pala si ate.“Babe,” agad na nabago ang boses niya at nakita ko ang takot at pagsisisi sa mga mata niya.“Pero huwag kang mag-assume ng kung ano, PJ. Umuwi ako para makipag break sa ‘yo. Congratulations at magkaka anak ka na,” sabi ko at iniwan siya.Ang sama ko siguro per
Ramdam ko ang kakaibang titig nila ate at PJ sa akin habang kumakain kami. Alam kong may gusto silang sabihin pero hindi nila magawa.Sobra silang nagulat na ang lalaking kumakama sa akin ay ang boss ko.Kahit baliktarin man ang mundo, si Rico ay isang Shein kaya boss ko siya.“Do you still want more?” bulong ni Rico.Umiling iling ako, naluluha pa rin kasi sobrang saya ko talaga na nandito siya.“Alright, sweetheart. Labas lang ako para puntahan si Sico,” sabi niya at tumango ako.Nang makalabas siya, doon na naibagsak ni PJ ang kamay niya sa mesa.“Manloloko ka Rachelle! Paano mo ‘ko nagawang lokohin?”Pinagkunutan ko siya ng noo.“Bakit ka nanunumbat e nagloko ka rin naman? Naging masaya nga ako sa ginawa mong panloloko bakit hindi mo gawin sa akin iyon?”Nagpupuyos na siya sa galit habang si ate ay nakatingin lang sa akin animo’y marami siyang gustong sabihihn ngunit hindi lang niya alam saan magsimula.“Nagpapakant0t ka pala doon sa pinagtatrabahuan mo. Anong klase kang babae? Ma