Wala talagang samaan ng loob ito. HAHA
ELIZABETH Hinatid nga ako nitong Morious na ito sa bahay. Pero sa kotse palang, dinadaldal na niya ako pero hindi ko siya pinapansin dahil gusto ko siyang suntukin sa ginawa niya kay Kua at kay Michelle. “Alam kong sinumpa mo na ako,” “Oo. No’ng nakaraan pa,” Nakita kong lumabi siya. “I’m sorry,” sabi niya. “Hindi madadala ng sorry niyo ang trauma na binigay niyo sa anak ko. Ako sana ang nilapitan niyo at hindi ang bata. Kung alam mo lang, naggagalaiti ako na patayin kayo.” “Lapitan? Then how can we do that?” aniya sabay nguso sa mga armadong tao na nasa harapan. Sa gitna non, nakita ko si Sico na bitbit si Rit at Rachelle. Sa gilid pa nila, nakita ko si Rico na bitbit si Altou. “Sige nga, tell me… Paano ka namin malalapitan kung ganiyan kahigpit mga bantay mo sa paligid? Saka ka lang naman namin nakausap dahil ikaw ang kusang nakipagkita sa amin,” sabi niya sa akin. Napabuntong hininga ako at lumabas ng sasakyan. “Miss Elizabeth, ang napag-usapan natin. Huwag mo sanang kalim
ELIZABETH “Mama, oya—" Humiga ako sa puzzle mat at tinabihan ang anak ko. “Namiss mo si kuya, anak?” hinaIikan ko ang noo niya at umibabaw naman siya sa akin. Kami lang dalawa sa bahay and as for Michelle, kahit na nagtapat siya ng ginawa niya, hindi ko siya ulit kaya pang pagkatiwalaan. Walang second chance sa akin kapag anak ko na ang nadadamay. Oras na ginawan mo sila ng mali, tatanggalin ko sila agad sa buhay namin. Hindi ako mangingiming gawin iyon kahit kadugo ko pa. “Oya—mama,” “Mama missed kuya too, Rit,” Wala si Sico ngayon. Nandoon siya trabaho at naiintindihan ko kung hindi siya madalas sa amin dahil nandoon pa si Zeym sa kaniya. Basta, maayos naman kami. Iyon lang ang mahalaga. “Oya,” napatitig ako sa anak ko. Mukhang gaya ko ay miss na rin niya ang kuya niya. Maya-maya pa ay may nag doorbell sa bahay. Kinarga ko si Rit at lumabas kami. Anong oras na ba? Hapon na. Sino namang bibisita sa amin ganitong oras? Pagbukas ko ng pintuan, mukha ni Kua, Zeym, at Henry a
ELIZABETHWhile Zeym is busy playing with the kids, ako naman ay nilapitan si Henry. Nang sulyapan niya ‘ko, nakita ko ang pagngiti niya.“Kamusta?” tanong ko.“I am fine,” tipid na sagot niya.I am fine. I don’t know why pero hindi ko alam ano ang sunod na itatanong ko para lang makapag-usap kami. Napaisip tuloy ako kung nagkaroon ba ng gap sa pagitan namin.“You look pretty,” napakurap-kurap ako sa sinabi niya.Napakamot siya sa batok niya at nag-iwas nang tingin.“Awkward ba?” natatawang tanong ko.Tumawa rin siya at saka pa humarap sa akin habang nakaupo. Mukhang gaya ko ay hindi rin niya alam paano simulant ang pag-uusap namin.It’s been long since we talk. Maliban sa naging busy ako sa pag-aalaga sa pamilya ko, him alone is busy too.“Para tayong sira. Why we felt this e matagal naman tayong magkakilala na,” sabi ko.“Yeah but it’s really different now,”Ngumiti ako at tumingin sa mga bata. Indeed. Hindi ko lang napapansin siguro pero tama siyang may nagbago nga.“Dati, I ought
SICO Pagdating ko sa bahay, mukha ni Zeym ang una kong naabutan. Hindi ko alam kung paano ko siya babatiin, dahil bago ako pumunta dito, nasabi na sa akin ni Rico ang lahat. She was crying when I get here. Nakayakap sa kaniya si mama at kapatid kong babae na si Harmonia. Hindi ko tuloy alam paano siya titignan. I truly love her, hindi ko lang alam bakit biglang nawala ang pagmamahal na iyon. Sinubukan kong hawakan at hanapin ang bagay na iyon, hindi ko aakalaing nabigo akong mahanap iyon muli. Walang kulang kay Zeym. She’s perfect. Nagkamali ako kaya nahihiya akong harapin siya. “Hi,” she smiled. “Zeym,” “Si Kua, iniwan ko muna sandali kay Eli.” Ang sabi niya sa akin. “Gustong sumama ni Kua sa akin papuntang Spain pero kailangan ko munang kausapin si Eli doon. Magbabakasyon kaming dalawa ng anak ko.” Nakatitig ako sa mga mata niya, tinitignan ko kung galit ba siya o hindi. I see this coming. Mahal na mahal siya ng anak naming si Kua gaya sa kung paano niya rin ito mahalin. “
SICO I will sleep this night with peace in heart. Nakahiga sa ibabaw ko si Eli at katabi namin ang dalawang anak namin. “Are you okay now?” tanong niya “Why aren’t you ask something?” “Because I don’t want to force you on telling me the things you’re not ready to share yet,” Naisip ko ang mukha ni Zeym kanina. The fact that Kua is here, alam kong nagkita na sila. “Zeym finally let me go,” ang sabi ko. Hindi siya gumalaw, nanatili lang siyang nakahiga sa dibdib ko. “I feel bad that I caused her so much pain. Hindi ko maiwasan that at the end of the day, ako pa rin pala ang iniisip niya.” “What do you mean?” tanong niya “Magfa-file siya ng annulment.” Napatingin si Eli sa akin, at tinitigan ako sa mga mata. “I asked her anong magagawa ko para makabawi, wala siyang sinabi. Am I cruel to her?” this is bugging me. Matapos akong titigan ni Elizabeth, humiga siyang muli sa dibdib ko. “Sico, if you feel bad, guilty, or what about what happened, it’s all because you’re human. At si
ELIZABETH “Hindi ka papasok sa trabaho ngayon?” “Hindi na muna. Kikita naman ako kahit absent ako ngayong araw,” “Ang yabang mo naman,” sabi ko pero si Sico ay ayaw pa rin akong tignan kahit na nagpapansin na ako. “Pangit ba ako?” “What? Of course not!” Agad na sabi niya. Natigilan siya dahil narealize niya na nakaharap na siya sa akin ngayon. “Got you!” Sabi ko at natatawang lumapit sa kaniya. “Bakit ayaw mo kasi akong tignan mula pa kanina?” sabi ko. “Because you’re teasing me,” aniya. Humagikgik ako. “Anong teasing? Kailan pa?” Sinimangutan niya ako. Natatawa kong kinurot ang pisngi niya. “Dahil ba iyon sa sinabi ko kanina?” “Don’t start!” “Totoo naman ang sinabi kong kulang ako kung wala ka ah?” Agad siyang umupo sa couch at hinilamos ang kamay niya sa pula na niyang mukha. “You’re killing me,” sabi pa niya. Natatawa akong lumayo. “Bakit ko naman gagawin iyon? Love kita e,” Lumabas na ako dahil sasabog na yata siya sa pagkapula niya ngayon. Para na siyang kamatis sa
ZEYM ISANG malakas na katok ang nagpamulat sa mata ko. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako dito sa couch. “Sandali,” sabi ko. Humikab pa ako habang papunta sa pinto. Nang buksan ko, nakita ko si Lando na may dala na namang bulaklak. Sasarhan ko na sana siya ulit nang iharang niya ang kamay niya. “Wait lang,” “Sabi ko na di ba na hindi ako nagpapaligaw? Gusto mo bang balian ng buto?” “Ayos lang. Doctor naman ako, I can apply an immediate aid para hindi mabali,” Napairap ako ng wala sa oras. “Hindi papasa sa akin ang mga moves mo na iyan,” “Hindi ko naman ini-expect rin na papasa ako ngayong araw,” Ang kulit. Napatitig ako sa suot niya. Nakita na may suot pa siyang white coat, which means galing pa siyang hospital. “Kumain ka na?” tanong ko “Papakainin mo ‘ko?” Sinamaan ko siya nang tingin. Ngumiti naman siya sabay kamot sa ulo niya. “Sorry. Hindi pa ako kumakain e, galing ako sa operation,” Tumango ako at tinalikuran siya. Alam kong sumunod siya sa akin. Kinuha ko
“Ah—may lakad si mama, si papa naman at Harmonia, nasa Paradiso, si Kua at Eli may nilakad rin, tapos may urgent—" Agad ko ng kinuha si Rit sa kamay niya. Napakamot si Sico sa ulo niya. “Sorry, may urgent meeting and I can’t bring Rit in the site dahil baka umulan mamaya,” “Sige na, umalis ka na,” sabi ko. Tumango siya at tumingin sa anak niya na katatapos lang akong haIikan sa pisngi. “Behave ka kay mama Zeym ah? Papa will get you later,” Tumango si Rit sa papa niya at ginulo naman ni Sico ang buhok nito bago ibigay sa akin ang bag. “Bye papa,” cute na sabi niya at kumakaway pa sa papa niya na tumatakbo pabalik ng sasakyan. Nang kami nalang ang naiwan, tumingin siya sa akin. Kagat ko ang labi ko para pigilan na huwag mangiti habang nakatingin sa kaniya. Bakit ang cute ng batang ito? Nanggigigil ako sa kaniya at gusto ko tuloy kagatin ang pisngi niya. “Mama,” “Yes baby?” “I hab supways for you,” “You have a surprise for me?” takang tanong ko Tumango siya. I didn’t know w