Home / YA/TEEN / Binata na si Iris / Kabanata XII: Kevin

Share

Kabanata XII: Kevin

Author: Kris Sendo
last update Last Updated: 2022-12-24 07:40:22

"Susmaryosep kang bata ka!" gulat na sambit ni Nanay nang makauwi ako ng bahay. "Ano nangyari sa buhok mo? Anong ginawa mo diyan?"

Hindi ako nakaimik dahil sa sunod-sunod na tanong ni Nanay sa akin. Pakiramdam ko mas malala pa 'to kumpara sa tindi ng tensyon sa loob ng korte. Napako na lamang ako sa aking kinatatayuan habang sinasalubong ang mga matatalim na tingin ni Nanay.

"Magsalita ka, Iris! Anong ginawa mo?" pasigaw na tanong ulit nito sa akin. Napausal ako ng munting panalangin. Galit na talaga si Nanay. Galit na galit.

"P-Pinagupitan ko po..." sagot ko ng sa wakas ay mahanap ko na ang aking boses.

Hindi na pinatagal pa ni Nanay ang kanyang balak. Pinalo niya kaagad ako gamit ang hawak niyang sinturon. Napasigaw na lamang ako sa sakit sa unang palo pa lamang. Sa ikalawang palo ay nakatakbo na ako at kaagad na pumasok sa loob ng kwarto saka nagtalukbong ng kumot.

"Kahit kailan talaga hindi ka nagtatanda! Matigas pa rin ang ulo mo!" sigaw ni Nanay sa labas. Buti na lang at hindi n
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • Binata na si Iris   Kabanata XIII: Tsismis

    Miyerkules ng tanghali ay isinama ako ni Nanay sa bahay nina Aling Mylene dahil kukunin niya raw ang in-order niyang sapatos ko para sa darating na pasukan.Naiisip ko pa nga lang ang first day of class ko sa isang mataas na paaralan dito sa aming probinsya ay hindi ko na mapigilang ma-excite. Bagong paaralan, guro, ka-eskwela, at mga kaibigan --- lahat nakaka-excite, pwera na nga lang ang mga bagong lessons kasi sabi sa akin nina Rhea at Jimboy mahirap na raw ang mga lessons sa high school.Sabi raw kasi ng mga nakakatandang kapatid nila, parang nakamamatay na raw sa hirap ang mga lessons nila... parang pang-college! Pero, sabi ni Nanay, huwag daw ako maniniwala, palusot lang daw 'yon ng mga estudyanteng tamad mag-aral. Wala raw lessons na mahirap kapag nagpupursigi ka talagang matuto. Gusto ko nga sabihin 'yon kina Rhea at Jimboy pero napag-isip-isipan kong huwag na lang baka kasi magalit pa sila sa Nanay ko."Mareng Gina, nandito na pala 'yong in-order mo. Ipasukat mo nga kay Iris

    Last Updated : 2022-12-24
  • Binata na si Iris   XIV: Balita

    Ilang linggo na lang ay magpapasukan na kaya't sinusulit na namin ng mga kaibigan ko ang mga nalalabing araw ng bakasyon. Kahit na tirik na tirik pa ang araw ay hindi pa rin kami tumitigil sa paglalaro. Sayang din kasi dahil mami-miss namin ito kapag magsimula na ang klase. At saka, kwento nila sa akin kanina ay marami na raw ang magbabago kapag tumungtong na kami ng sekondarya kaya't nangako kaming lahat na magiging solid pa rin ang aming samahan kahit anong mangyari."Teka!" sigaw ni Jimboy sa akin ng huhulihin ko na siya para siya naman ang maging taya. "Break muna tayo. Pagod na ako."Tinapik ko siya sa may balikat. "Ang daya mo naman! Porke't ikaw na ang taya magpa-pass ka na." Hinihingal kong sambit. Napansin ko ang pagtulo ng aking pawis kaya't pinahiran ko ito gamit ang likod ng kamay ko."H-Hindi naman sa gano'n," hinihingal din na tugon ni Jimboy at kaagad itong nagpunta sa may lilim ng puno upang sumilong. "Pagod na ako tapos ang init-init pa!"Sumunod naman kami nina Rhea,

    Last Updated : 2022-12-29
  • Binata na si Iris   XV: Pag-amin

    Habang nagtatawanan sina Hanna at ng mga kaibigan ko ay siya namang paglipad sa kawalan ng isip ko. Parang hindi pa tinatanggap ng utak ko na aalis si Hanna rito sa probinsya. Pakiramdam ko, parang hindi na siya babalik. O, baka naman, mali lang talaga ang iniisip ko. Pero, hindi, nauunawaan ko naman ang sinabi niya, pupunta siya roon upang mag-aral... mag-review para sa licensure exam na sinasabi niya. Pangarap niya talaga ang makapasa, mukhang hindi naman niya bibiguin si Ninang Carmen ngunit paano naman ako? Mukhang matatagalan ang aming muling pagkikita 'pag nagkataon."Uy," sundot ni Mary Anne sa tagiliran ko. Napatingin naman ako sa kanya na abala pa sa pagkain ng sandwhich. "Malalim yata ang iniisip mo, Iris."Umiling-iling ako at tumingin kay Hanna na nakikipag-kwentuhan kina Jolo at Jimboy. Tuwang-tuwa naman ang dalawa sapagkat nasa kanila ang atensyon ni Hanna."Selos ka?" asar ni Mary Anne sa akin sabay hagikhik."Hindi, 'no. Ba't naman ako magseselos?" pabulong kong tanong

    Last Updated : 2022-12-29
  • Binata na si Iris   XVI: Hanggang sa Muli

    Patakbo akong umuwi ng bahay pagkatapos kong gumawa ng kahihiyan sa harapan ni Hanna. Kahit anong gawing pag-aalo sa akin ay hindi niya ako magawang patahanin. Maiintindihan naman niya siguro kung bakit, hindi naman sigurong madaling magpatahan ng isang batang na-basted ng taong gusto niya."Oh, anak, anong nangyari sa'yo?" bungad kaagad ni Nanay sa akin pagkarating ko ng bahay at saka sinapo niya ang magkabila kong pisngi. "Ba't ka umiiyak?"Mas lalo akong umiyak ng tanungin ako ni Nanay. Naalala ko ang nangyari kanina sa burol, ang reaksyon ni Hanna sa pag-amin ko at ang mga sinabi niya patungkol sa nararamdaman ko. Bakit niya sinabi sa akin 'yon? Ang pigilan ang nararamdaman ko para sa kanya. Hindi naman gano'n kadali 'yon. Gusto ko si Hanna. Gustong-gusto ko siya."Iris?" untag ulit ni Nanay habang pinapahiran ang mga luha ko."M-Masakit po, N-Nay..." humihikbi kong sagot sa kanya. Rumehistro sa mukha niya ang kaba nang marinig niya ang sagot ko."Sa'n ang masakit? May sakit ka ba

    Last Updated : 2023-01-04
  • Binata na si Iris   XVII: Text Message

    Yakap-yakap pa rin ako ni Nanay habang naglalakad kami pauwi ng bahay. Panay pa rin ang pag-aalo niya sa akin ngunit hindi ko talaga mapigilan ang hindi umiyak. Hindi ko alam kung umiiyak ba ako dahil sa nasasaktan ako ngayon o 'di kaya'y umiiyak ako dahil nagsisisi ako sapagkat wala man lang akong nasabing matino bago umalis si Hanna.Pagkarating namin ng bahay ay pinaupo ako ni Nanay sa may kawayang upuan, kumuha siya ng isang basong tubig at ipinainom niya sa akin. "Tahan na, Iris. Babalik naman ang Ate Hanna mo." Pagpapatahan nito sa akin saka umupo sa aking tabi.Humihikbi pa rin ako sa harapan ni Nanay, sa buong buhay ko ngayon lang ako nagkaganito sa harapan niya --- na parang ang drama ko na sa buhay. Malungkot ang mga mata ni Nanay na nakatingin sa akin, parang nasasaktan din ito sa tuwing nakikita niya ako."N-Nay, noon ba n-nasaktan din kayo?" humihikbi kong tanong sa kanya. Simpleng ngumiti si Nanay at saka marahang tumango."Lahat naman tayo nasasaktan, anak. Araw-araw, p

    Last Updated : 2023-01-04
  • Binata na si Iris   Kabanata XVIII: Back to School

    Balik eskwela na naman ulit kami ng mga kaibigan ko, sila mukhang excited samantala ako naman ay kinakabahan. Maninibago kasi ako sa bago kong paaralan at mga kaklase, parang gusto ko tuloy bumalik ulit ng elementary.Kagabi ko pa kasi iniisip kung ano ang magiging araw ko ngayon, natatakot ako na maging palpak ang unang araw ng klase ko. Minsan kasi ay parang tatanga-tanga ako, iyong tipong lumilipad talaga ang utak ko sa tuwing inaatake ako ng kaba.Maaga pang gumising si Nanay kanina upang ipaghanda ako ng agahan, plinantsa pa niya ang bago kong uniporme at nilagyan pa ng kiwi ang black shoes ko. Parang nakaka-excite rin naman dahil lahat ng mayroon ako ngayon ay bago pero parang nakakailang din dahil nakapalda ako pagkatapos ay pang-lalaki pa ang gupit ko.Kung alam ko lang na ganito ang mararamdaman ko baka siguro hindi ko na tinuloy ang pagpapagupit kay Mang Domeng.Hindi ko naging kaklase ang mga kaibigan ko: sina Jolo at Rhea ay nasa section two, si Mary Anne naman ay nasa sect

    Last Updated : 2023-01-07
  • Binata na si Iris   Prologo: Crush? Ano 'yon?

    Forty na si Nanay nang ipinanganak niya ako. Kwento niya sa akin, late na raw siyang nag-asawa dahil inuna niya raw muna sina Lolo at Lola bago ang kaligayahan niya. Kaya nang magpakasal na sila ni Tatay, labis-labis ang kasiyahan niya dahil sa wakas daw ay nakasama niya ng muli ang taong pinakamamahal niya.Gustong-gusto ko no'n magkaroon ng kapatid dahil nalulungkot ako kasi mag-isa lang ako. Wala akong kalaro, kakwentuhan, wala akong aawayin lalo na kung wala akong ginagawa, at hindi lang 'yon, wala rin akong kakampi kapag may nang-aaway sa akin. Ngunit, pinaintindi naman sa akin noon ni Tatay kung bakit nag-iisang anak lang ako. Sabi ni Tatay sa akin, hindi na raw magkakaanak si Nanay dahil may edad na ito. Syempre, nalungkot ako dahil hindi na ako magkakaroon pa ng kapatid. Pangarap ko pa naman 'yon. Nakakainggit naman kasi ang mga pinsan kong may mga kapatid."Iris!" tawag sa akin ni Nanay kaya't mabilis akong bumangon sa aking higaan.Hindi na ako nag-atubili pang magsuklay ng

    Last Updated : 2022-11-28
  • Binata na si Iris   Kabanata I: Pagtuklas

    Crush. Salitang hindi na bago sa aking pandinig. Ilang beses ko na itong narinig simula pa noong elementarya ako. Kaso, ang hindi ko lang maintindihan ay kung ano ba talaga ito. Sabi ni Rhea, isang paghanga raw sa isang tao ang ibig sabihin ng crush. Medyo naiintindihan ko naman iyon ngunit hindi lang gaanong kalawak ang pagkaintindi ko no'n. Ibig ba nitong sabihin ay 'yong katulad sa paghanga ko kay Nanay dahil naitataguyod niya akong mag-isa? O, katulad sa pinag-uusapan nilang crush ni Mary Anne na hindi nito masabi-sabi dahil sa kahihiyan?Ngunit, kung tungkol sa paghanga ko kay Nanay ang sinasabi nilang crush eh, bakit ako makakaramdam ng hiya katulad ng kay Mary Anne?Dahil sa inuusig ako ng kuryusidad ay bigla na lamang ako napatanong kay Nanay tungkol sa bagay na 'yon. Kahit naman na minsan ay pinapagalitan ako ni Nanay dahil sa pagiging pasaway ko ay nagagawa ko pa ring makapagsabi sa kanya ng mga bagay-bagay na hindi ko pa maunawaan."Nay, mayroon ka bang crush?" inosenteng

    Last Updated : 2022-11-28

Latest chapter

  • Binata na si Iris   Kabanata XVIII: Back to School

    Balik eskwela na naman ulit kami ng mga kaibigan ko, sila mukhang excited samantala ako naman ay kinakabahan. Maninibago kasi ako sa bago kong paaralan at mga kaklase, parang gusto ko tuloy bumalik ulit ng elementary.Kagabi ko pa kasi iniisip kung ano ang magiging araw ko ngayon, natatakot ako na maging palpak ang unang araw ng klase ko. Minsan kasi ay parang tatanga-tanga ako, iyong tipong lumilipad talaga ang utak ko sa tuwing inaatake ako ng kaba.Maaga pang gumising si Nanay kanina upang ipaghanda ako ng agahan, plinantsa pa niya ang bago kong uniporme at nilagyan pa ng kiwi ang black shoes ko. Parang nakaka-excite rin naman dahil lahat ng mayroon ako ngayon ay bago pero parang nakakailang din dahil nakapalda ako pagkatapos ay pang-lalaki pa ang gupit ko.Kung alam ko lang na ganito ang mararamdaman ko baka siguro hindi ko na tinuloy ang pagpapagupit kay Mang Domeng.Hindi ko naging kaklase ang mga kaibigan ko: sina Jolo at Rhea ay nasa section two, si Mary Anne naman ay nasa sect

  • Binata na si Iris   XVII: Text Message

    Yakap-yakap pa rin ako ni Nanay habang naglalakad kami pauwi ng bahay. Panay pa rin ang pag-aalo niya sa akin ngunit hindi ko talaga mapigilan ang hindi umiyak. Hindi ko alam kung umiiyak ba ako dahil sa nasasaktan ako ngayon o 'di kaya'y umiiyak ako dahil nagsisisi ako sapagkat wala man lang akong nasabing matino bago umalis si Hanna.Pagkarating namin ng bahay ay pinaupo ako ni Nanay sa may kawayang upuan, kumuha siya ng isang basong tubig at ipinainom niya sa akin. "Tahan na, Iris. Babalik naman ang Ate Hanna mo." Pagpapatahan nito sa akin saka umupo sa aking tabi.Humihikbi pa rin ako sa harapan ni Nanay, sa buong buhay ko ngayon lang ako nagkaganito sa harapan niya --- na parang ang drama ko na sa buhay. Malungkot ang mga mata ni Nanay na nakatingin sa akin, parang nasasaktan din ito sa tuwing nakikita niya ako."N-Nay, noon ba n-nasaktan din kayo?" humihikbi kong tanong sa kanya. Simpleng ngumiti si Nanay at saka marahang tumango."Lahat naman tayo nasasaktan, anak. Araw-araw, p

  • Binata na si Iris   XVI: Hanggang sa Muli

    Patakbo akong umuwi ng bahay pagkatapos kong gumawa ng kahihiyan sa harapan ni Hanna. Kahit anong gawing pag-aalo sa akin ay hindi niya ako magawang patahanin. Maiintindihan naman niya siguro kung bakit, hindi naman sigurong madaling magpatahan ng isang batang na-basted ng taong gusto niya."Oh, anak, anong nangyari sa'yo?" bungad kaagad ni Nanay sa akin pagkarating ko ng bahay at saka sinapo niya ang magkabila kong pisngi. "Ba't ka umiiyak?"Mas lalo akong umiyak ng tanungin ako ni Nanay. Naalala ko ang nangyari kanina sa burol, ang reaksyon ni Hanna sa pag-amin ko at ang mga sinabi niya patungkol sa nararamdaman ko. Bakit niya sinabi sa akin 'yon? Ang pigilan ang nararamdaman ko para sa kanya. Hindi naman gano'n kadali 'yon. Gusto ko si Hanna. Gustong-gusto ko siya."Iris?" untag ulit ni Nanay habang pinapahiran ang mga luha ko."M-Masakit po, N-Nay..." humihikbi kong sagot sa kanya. Rumehistro sa mukha niya ang kaba nang marinig niya ang sagot ko."Sa'n ang masakit? May sakit ka ba

  • Binata na si Iris   XV: Pag-amin

    Habang nagtatawanan sina Hanna at ng mga kaibigan ko ay siya namang paglipad sa kawalan ng isip ko. Parang hindi pa tinatanggap ng utak ko na aalis si Hanna rito sa probinsya. Pakiramdam ko, parang hindi na siya babalik. O, baka naman, mali lang talaga ang iniisip ko. Pero, hindi, nauunawaan ko naman ang sinabi niya, pupunta siya roon upang mag-aral... mag-review para sa licensure exam na sinasabi niya. Pangarap niya talaga ang makapasa, mukhang hindi naman niya bibiguin si Ninang Carmen ngunit paano naman ako? Mukhang matatagalan ang aming muling pagkikita 'pag nagkataon."Uy," sundot ni Mary Anne sa tagiliran ko. Napatingin naman ako sa kanya na abala pa sa pagkain ng sandwhich. "Malalim yata ang iniisip mo, Iris."Umiling-iling ako at tumingin kay Hanna na nakikipag-kwentuhan kina Jolo at Jimboy. Tuwang-tuwa naman ang dalawa sapagkat nasa kanila ang atensyon ni Hanna."Selos ka?" asar ni Mary Anne sa akin sabay hagikhik."Hindi, 'no. Ba't naman ako magseselos?" pabulong kong tanong

  • Binata na si Iris   XIV: Balita

    Ilang linggo na lang ay magpapasukan na kaya't sinusulit na namin ng mga kaibigan ko ang mga nalalabing araw ng bakasyon. Kahit na tirik na tirik pa ang araw ay hindi pa rin kami tumitigil sa paglalaro. Sayang din kasi dahil mami-miss namin ito kapag magsimula na ang klase. At saka, kwento nila sa akin kanina ay marami na raw ang magbabago kapag tumungtong na kami ng sekondarya kaya't nangako kaming lahat na magiging solid pa rin ang aming samahan kahit anong mangyari."Teka!" sigaw ni Jimboy sa akin ng huhulihin ko na siya para siya naman ang maging taya. "Break muna tayo. Pagod na ako."Tinapik ko siya sa may balikat. "Ang daya mo naman! Porke't ikaw na ang taya magpa-pass ka na." Hinihingal kong sambit. Napansin ko ang pagtulo ng aking pawis kaya't pinahiran ko ito gamit ang likod ng kamay ko."H-Hindi naman sa gano'n," hinihingal din na tugon ni Jimboy at kaagad itong nagpunta sa may lilim ng puno upang sumilong. "Pagod na ako tapos ang init-init pa!"Sumunod naman kami nina Rhea,

  • Binata na si Iris   Kabanata XIII: Tsismis

    Miyerkules ng tanghali ay isinama ako ni Nanay sa bahay nina Aling Mylene dahil kukunin niya raw ang in-order niyang sapatos ko para sa darating na pasukan.Naiisip ko pa nga lang ang first day of class ko sa isang mataas na paaralan dito sa aming probinsya ay hindi ko na mapigilang ma-excite. Bagong paaralan, guro, ka-eskwela, at mga kaibigan --- lahat nakaka-excite, pwera na nga lang ang mga bagong lessons kasi sabi sa akin nina Rhea at Jimboy mahirap na raw ang mga lessons sa high school.Sabi raw kasi ng mga nakakatandang kapatid nila, parang nakamamatay na raw sa hirap ang mga lessons nila... parang pang-college! Pero, sabi ni Nanay, huwag daw ako maniniwala, palusot lang daw 'yon ng mga estudyanteng tamad mag-aral. Wala raw lessons na mahirap kapag nagpupursigi ka talagang matuto. Gusto ko nga sabihin 'yon kina Rhea at Jimboy pero napag-isip-isipan kong huwag na lang baka kasi magalit pa sila sa Nanay ko."Mareng Gina, nandito na pala 'yong in-order mo. Ipasukat mo nga kay Iris

  • Binata na si Iris   Kabanata XII: Kevin

    "Susmaryosep kang bata ka!" gulat na sambit ni Nanay nang makauwi ako ng bahay. "Ano nangyari sa buhok mo? Anong ginawa mo diyan?"Hindi ako nakaimik dahil sa sunod-sunod na tanong ni Nanay sa akin. Pakiramdam ko mas malala pa 'to kumpara sa tindi ng tensyon sa loob ng korte. Napako na lamang ako sa aking kinatatayuan habang sinasalubong ang mga matatalim na tingin ni Nanay."Magsalita ka, Iris! Anong ginawa mo?" pasigaw na tanong ulit nito sa akin. Napausal ako ng munting panalangin. Galit na talaga si Nanay. Galit na galit."P-Pinagupitan ko po..." sagot ko ng sa wakas ay mahanap ko na ang aking boses.Hindi na pinatagal pa ni Nanay ang kanyang balak. Pinalo niya kaagad ako gamit ang hawak niyang sinturon. Napasigaw na lamang ako sa sakit sa unang palo pa lamang. Sa ikalawang palo ay nakatakbo na ako at kaagad na pumasok sa loob ng kwarto saka nagtalukbong ng kumot."Kahit kailan talaga hindi ka nagtatanda! Matigas pa rin ang ulo mo!" sigaw ni Nanay sa labas. Buti na lang at hindi n

  • Binata na si Iris   Kabanata XI: Galit

    Nang makauwi ako ng bahay ay mayroong kakaibang emosyon akong naramdaman. Gusto kong magsisigaw hanggang sa kumawala na ang kaluluwa ko sa aking katawan. Gusto ko ring magwala --- magwala nang magwala. Lumabas ako ng bahay nang walang pasabi kay Nanay. Nagpunta ako sa likod at kinuha ang dos por dos na nakapatong sa may sirang upuan. Naglakad ako hanggang sa makalayo ng bahay. Ramdam ko ang pag-init ng aking ulo at ang pag-init ng sulok ng aking mga mata. Paulit-ulit na pumapasok sa isipan ko ang mga ngiti ni Hanna para sa kanyang nobyo. Nararamdaman ko ngayon ang bigat ng aking nararamdaman. Sa may lilim ng puno ako pumwesto. Inihanda ko ang hawak kong dos por dos at sinimulang paghahatawin ang puno dahil sa galit. "Bakit, Hanna? Bakit mo ako ginaganito?!" sigaw ko habang pinapalo ko ng malakas ang puno gamit ang dos por dos na hawak ko. Nagsisigaw ako. Sinigaw ko nang paulit-ulit ang pangalan ni Hanna. Sinigaw ko kung gaano akong nasasaktan sa nasaksihan kanina. Patuloy pa rin

  • Binata na si Iris   Kabanata X: Ang Lalaki

    Isang malaking palaisipan sa akin kagabi kung bakit umiyak ng gano'n si Hanna. Kagabi ko lang siya nakitang umiyak nang gano'n dahil madalas ko siyang makitang nakangiti at nag-uumapaw sa kasiyahan. Parang piniga ang puso ko nang masaksihan ko ang pag-iyak niya mismo. Pakiramdam ko ayaw kong nasasaktan ng gano'n si Hanna dahil nasasaktan din ako.Lihim kong pinagmamasdan si Hanna na malungkot at matamlay na nakatambay sa kanilang may balkonahe ng bahay. Nakaupo lamang ito at hawak-hawak ang kanyang cellphone. Nakatingin sa kawalan na para bang may hinihintay na kung ano at makikita mo sa kanyang mga mata ang kakulangan ng tulog.Napapabuntong hininga na lamang ako sa mga oras na ito. Naisin ko mang lapitan siya ngunit hindi ko magawa. Parang may pumipigil sa akin na huwag ko siyang lalapitan.Gusto ko sanang yakapin siya nang mahigpit at pasiyahan kagaya ng dati. Gusto kong mapakinggan ulit ang mga tawa niya at masaksihan ang matatamis niyang ngiti.Ngunit hindi pwede. Malalim ang kany

DMCA.com Protection Status