JEANN POV "Finally, I'm back!" iyun ang tumatakbo sa isipan ko habang inililibot ko ang tingin sa paligid ng kwarto ko sa mismong bahay ng mga magulang ko dito sa Alabang. Ang bahay kung saan ako lumaki at nagkaisip. Wala namang nabago. Nandito pa rin ang mga kagamitan ko noong bago ako nag asaw
JEANN POV "Thank you Mom, Dad! Naawa lang talaga ako kay Baby Jillian kaya hindi na ako nagdalawang isip na ampunin siya. Lalo na ngayun at wala na ang Nanay nya." sagot naman ni Kenneth. Nagtataka naman kaming lahat na napatitig dito. "What you mean? Paanong wala na? Hindi bat nasa kulungan ng
JEANN POV Sa dami ng pwedeng makakita sa akin dito sa mall, bakit si Arthur pa na best friend ng Drake na iyun? "Jeann? Hindi ba ikaw 'yung asawa ni Drake Davis? Hi-hindi ka patay? Bu-buhay ka?" singit naman ng babaeng buntis sa harap ko. Namimilog ang mga mata nito sa gulat habang sapo niya an
JEANN POV Abala ako sa kakahanap ng milk sa shelves ng maramdaman ko ang pagkalabit ng kung sino sa akin. Nang iangat ko ang aking tingin ang nakangiting mukha ni Beatrice ang sumalubong sa akin. "Nandito ka din." nakangiti nitong bigkas. Kaagad kong napansin na hindi niya na kasama si Arthur ka
JEANN POV "Jeann, ayos ka lang ba? Pasensiya ka na ha? Hindi ko akalain na pupunta sila ngayun dito. Nasa kabilang branch si Arthur kaya baka kakain lang talaga sila." narinig ko pang wika ni Beatrice. Biglang bumalik ako sa huwesyo at pasimple kong pinunasan ang luha sa aking mga mata at pilit it
JEANN POV Hindi nakaligtas sa mga mata ko ang biglang pamumutla ni Drake habang nakatitig sa akin samantlang si Jasmine naman ay kaagad na nagsalubong ang kilay habang kita ko ang pagka-digusto sa kanyang mukha. Lihim namang nagdiwang ang kalooban ko. Ganiyan nga...magulat kayo sa muli kong pagb
JEANN POV Pagkapasok ko sa loob ng VIP room hapong hapo akong napaupo. Kinuha ko ang isang basong tubig at kaagad na nilagok. Ramdam ko ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Wala sa sariling napatitig ako sa kinaroroonan nila Drake at kita ko kung paano alalayan ito ni Jasmine na makaupo sa upuan. Wi
JEANN POV Pagkapasok ko sa loob ng aking kotse tsaka ko ibinuhos ang lahat ng sama ng loob na nararamdaman ng puso ko. Hindi ko akalain na hangang nagyun masakit pa rin pala! Bakit ba ang hirap niyang kalimutan? Bakit ba sa kabila ng mga panluluko na ginawa niya sa akin.....bakit siya pa rin an