"Sige na.. Kunin mo na ang phone bago pa magbago ang isip ko. Tumawag ka ng mga pulis kong nag-aalangan ka na papuntahin mag-isa si Gabriel dito. " wika nito habang iniaabot pa rin ang cellphone na hawak. Dahan-dahan ko itong kinuha. Pagkakakuha ko ay tumalikod na si Ate Ara. Pero bumalik din ito a
Lumapit pa ito sa akin. Aktong hahawakan nito ang aking mukha pero hindi itinuloy, bagkos ay lumuhod ito sa harap ko na labis kong ikinagimbal. Lahat ng galit na nararamdaman ko kay Ate ay parang bula na biglang naglaho. Umiyak ito ng umiyak habang nakaluhod sa harap ko. Nakaramdam ako ng matiding a
GABRIELPara akong pusang hindi mapanganak habang palakad-lakad dito sa aming sala. Hindi ako umaalis malapit sa telepono sa pagbabaka-sakaling tumawag ulit ang mga kidnapper. From time to time tinatawagan ko din ang aking mga kaibigan at nanghihingi ng update sa mga ito. Laking pasasalamat ko dahil
"Iyon nga ang isa sa pinag-aalala ko Dad. Minsan ng pinag-tangkaan ni Ara ang buhay ni Carissa. Nag-aalala ako na baka gagawin niya na naman ang bagay na iyon. Baliw na ang babae na iyun... Hindi na siya nangingilala ng kadugo." sagot ko kay Daddy. "Walang-hiya talaga ang babaeng iyon. Akala ko pa
Hello!" sagot ko habang itinapat sa tainga ang cellphone. "Hello Gabriel!" umiiyak na sagot sa kabilang linya. Parang gustong sumabog ang puso ko sa galak ng mabosesan ko na si Carissa ang nasa kabilang linya. Umiiyak ito kaya naman lalong domoble ang kaba sa aking dibdib.. "Sweetheart? Nasaan ka?
Hindi pa ba ito kontento sa mga perwisyong ibinigay sa amin.. Lalo na sa sarili nitong kapatid... Kay Carissa.... Nagawa pa talaga nitong kidnapin ang sariling kapatid at patubos sa halagang one Billion. Ganoon na ba ito kadisperada. Ang alam ko hindi nito nagagalaw ang mga ari-arian na iniwan ng mg
GABRIELAgad kong inakay si Carissa papuntang ambulansiya. Wala pa rin ito sa sarili. Marahil ay na trauma ito sa mga nangyaring pangingidnap ng saring kapatid. Agad naman itong sunuri ng mga medics. Tiningnan kung may mga sugat ba ito sa katawan. Marami kasing dugo sa damit nito. Pati kamay at mga
Nakita ko ang pagsulyap ni Ara sa akin. Bahagya itong ngumiti na labis kong ipinagtaka. Ibang-iba na ito ngayun. Kitang-kita kung gaano ito kaputla. Parang may iniinda itong karamdaman dahil kapansin-pansin ang pangangayayat nito. Wala na ang dating Ara na nakilala ko. "Gabriel, maraming salamat sa