CARISSANagising ako sa magaan na haplos sa aking mukha. Nang idilat ko ang aking mata ay nabungaran ko ang nag-aalalang si Gabriel. Rumihistro ang saya sa mukha nito ng makita akong gising na."Sweetheart kumusta ang pakiramdam mo? May masakit ba sa iyo?" tanong nito sa akinUmiling lang ako. Nang
Natawa naman ako sa sinabi nito. Alam kong malaki na nga ang ipinagbago ng aking appearance ngayon. "Hay naku ikaw talaga. Matagal na akong maganda noh. Tsaka kailan mo ba balak mag-asawa?" tanong ko dito"Ano ka ba naman Bestie, bata pa ako noh? Wala pa sa plano ko ang bagay na iyan." sagot naman
Magsasalita pa sana ako ng ng siilin ako ng halik sa labi. Agad akong napapikit upang namnamin ang tamis ng labi nito. Aaminin ko na nagustuhan ko ang bawat paghalik nito sa akin. "Gabriel, tama na. Matulog na tayo. Baka mamaya magising ang mga bata makita pa nila ang ginagawa mo." bulong kong wika
ARAHumahagulhol ako habang hawak ang salamin na pinto ng mausoleum kung saan nakalibing ang aking mga magulang. Walang kasing sakit ang aking nararamdaman. Ilang buwan na ang nakalipas pero hangang ngayun sariwa pa din sa aking isipan ang mga nangyari. Inuusig ako ng aking konsensiya. Nakikita ko
"Gaston ano ba bitawan mo ako!" galit kong wika dito habang nagpupumiglas. Biglang sumigid ang takot sa aking puso ng makita ko ang pagmumukha ni Gaston. Hindi ko akalain na nandito na pala ito sa Pilipinas. Sabagay simula ng tinakasan ko ito ay wala na akong naging balita dito. Naging wanted din it
Napapikit ako ng tanggalin ni Gaston ang aking bra. Pakiramdam ko ay isa akong mababang uri ng babae. Narriinig ko pa ang pagsinghap at tawanan ng mga kasama nito nang tuluyan ng tumampad sa kanila ang aking dibdib. "Sige na Gaston umpishan mo na dahil gigil na gigil na din kami sa chicababes na it
ARASapo ang aking balakang ay dahan-dahan akong lumapit sa nakasarang pinto. Agad kong pinihit ang seradura sa pagbabakasakaling makalabas ako sa kinaroroonan ko. Laking pagkadismaya ang aking nararamdaman ng mapagtanto ko na nakalock ito. Hindi ako makalabas. Kung ganoon ikinulong ako ni Gaston di
"Gaston...Gaston Im sorry.... Hindi ko alam... Manager kita.. Akala ko.... Akala ko pure business lang ang lahat.. Akala ko nandiyan ka lang para tulungan ako sa career ko." umiiyak kong sagot dito. "No Ara. Manhid ka!!!! Selfish!!!!! Kaya tama lang na mangyari ang lahat ng ito sa iyo.. Tama lang n