JENNIFER POV Nagising ako na hinahabol daw ako ng isang lalaking hindi ko masyadong maaninag ang kanyang mukha at nang imulat ko ang aking mga mata laking gulat ko dahil ibang mukha na naman ang una kong nasilayan Mukha ng isang lalaki na familiar sa akin pero hindi ko maalala kung saan at kung paano ko siya nakilala. Lalo akong naguluhan nang magpakilala din ito sa akin na siya daw ang asawa ko na labis kong ipinagtaka. Ang alam ko kasi si Luis ang asawa ko pero bakit may iba pang nagki-claim na siya daw ang asawa ko? Sino ba talaga ang nagsasabi sa kanila ng totoo? Pero noong nagpaliwanag sa akin si Ate Amery na Jennifer daw ang pangalan ko at hindi Mia medyo naliwanagan naman ako. Pero hindi ibig sabihin na hundred percent akong maniniwala. Oo, nagpaliwanag na silang lahat sa akin kung sino ba talaga ako pero gusto ko nang makasiguro ngayun. Baka magising na lang ako kinabukasan na iba na naman ang nagpapakilalang asawa sa akin. Sobrang gulong gulo na kaya ang utak kong p
JENNIFER POV "Are you sure busog ka na? May gusto ka pa bang kainin? Tell me, para maipadeliver kaagad natin." masuyong wika ni Elijah sa akin pagkatapos kong maubos ang pagkain na nasa pingan. Hindi ko alam kung normal lang ba sa akin ang pagiging matakaw pero naubos ko talaga ang pagkain na unti- unti niyang isinusubo sa akin at ngayun nag-offer pa siya kung gusto ko pa raw ba. "Naku, ayos na! Busog na ako!" pilit ang ngiting sagot ko sa kanya! Ngayun ko lang lubos na narealized na baka nga siya ang asawa ko. Para kasing kabisado nya ako at ang pagkain na pinakain niya sa akin ngayun lang ay gustong gusto ko ang lasa. Nabangit niya sa akin na paborito ko daw iyun kaya siguro sobrang gana kong kumain. "Elijah, pwede ba akong magtanong sa iyo?" kimi kong muling bigkas pagkatapos kong uminom ng tubig. Ngayung hindi pa nanumbalik ang memory ko parang mas gusto kong makilala siya para naman alam ko kung paano ko siya iapproach! Kay hirap naman kasi kung nangangapa ka at hindi mo
JENNIFER POV Mabilis na lumipas ang mga oras. Sa wakas, binigyan na din kami ng go signal ng aking Doctor na pwede na daw akong lumabas ng hospital. Excited akong nagyaya kay Elijah na uuwi na kami. Gusto ko na kasing masilayan ang baby namin. Pagkauwi namin ng bahay, isang mainit na pagsalubong ang natangap ko mula sa mga kasambahay, mga guards at kung sinu-sino pang nadatnan namin dito sa bahay. Kaagad akong nagyaya kay Elijah na pumanhik ng nursery room dahil gusto ko nang makita so Baby Alexa. Pagdating sa nursery room, pigil ko ang sarili ko na maluha habang pinagmamsdan ko ang batang nasa harap ko. Walang duda, anak ko nga ang batang nasa harap ko. Siya ang panganay naming anak ni Elijah! Si Baby Alexa? "Look at her! Hindi ba't kamukhang kamukha natin siya? Kay tagal ka naming hinintay at ngayung nandito ka na, hindi ko na hahayaan pa na muli kang mawalay sa amin." mahinang wika ni Elijah! Nasa likuran ko siya habang nakatunghay naman ako sa batang natutulog. Paran
BILLIONAIRES TRUE LOVE BOOK 2: MINAMAHAL KITA (ELIJAH VILLARAMA VALDEZ STORY) "Ang anak ko! Tulungan niyo ang anak ko!" umiiyak na sigaw ni Ethel habang pilit na nire-revived ng isang life guard ang anak niyang si Ezekiel na nangingitim na dulot ng pagkalunod! Kung kailan makikilala niya na ang tunay niyang ama tsaka naman nangyari ang trahedyang ito! Iniwan niya lang saglit ang anak niya dito sa gilid na dagat para bumalik sa trabaho pero pagbalik niya pinagkakaguluhan na siya ng mga tao habang pilit na isinasalba ng life guard sa pamamgitan ng pag CPR "Iligtas niyo ang anak ko! Maawa kayo sa kanya! Iligtas niyo siya!" muling sigaw ni Ethel! Tigmak ang luha sa kanyang mga mata at para na siyang mababaliw sa sobrang sakit at pag-aalala para sa kaisa-isa niyang anak! "Pasensya na Ethel pero wala na talaga eh! Wala na siyang pulso at nangingitim na siya!" walang pakundangan namang sagot ni Jennifer! isa siya sa mga life guard dito sa beach resort at siya din ang unang nakakit
ELIJAH VILLARAMA VALDEZ POV "EZEKIEL...NO! No! Hindi totoo ito! Nandito na ako anak! Hindi ko na hahayaan pa na may manakit ulit sa iyo! Idilat mo ang mga mata mo! Idilat mo ang mga mata mo, anak!" paulit-ulit kong sigaw na para bang nasisiraan ng bait! Muli kong dinaluhan ang wala nang buhay nitong katawan! Hinaplos ko ang pisngi nito kasabay ng pag-agos ng masaganang luha sa aking mga mata! Ano ba! Kung kailan natagpuan ko na siya tsaka naman ito nangyari Walong taon! Walong taon ko silang hinanap ni Ethel pero huli na! May asawa nang iba si Ethel at tangap ko na sana iyun dahil wala naman na akong magagawa pa tungkol sa bagay na iyun! May minamahal nang iba ang babaeng mahal ko at kahit na masakit kailangan kong magmoved-on basta mapunta lang sa akin ang kustudiya ng anak namin! Napagkasunduan naming dalawa na bibigyan ko siya ng dalawampung milyong peso at ready na ang pera! Kaya lang ito naman ang sumalubong sa akin sa pagbalik ko dito sa Villarama-Santillan Beach Resor
Jennifer Madlang-Awa POV "Hayssst, ano ba naman iyan Ethel! Nababaliw ka na ba? Bakit pati ako damay sa asunto ng lalaking iyun?" hindi ko na mabilang kung ilang beses ko nang natanong ang bagay na iyun kay Ethel pero wala man lang akong nakuha na kahit na anong reaction mula sa kanya! Tulala ang bruha habang nakatitig lang sa kawalan Hindi ko alam kung bakit damay ako sa kaso gayung hindi ko naman sana pinabayaan ang trabaho ko! Kakapa-umpisa pa lang ng duty ko noong mga panahon na iyun at hindi pa sakop ng working hours ko ang pagkalunod ng bata! Sinagip ko pa nga pero huli na! Wala nang pulso si Ezekiel noong nakuha ko! Kilala ko ang mag-inang Ethel at Ezekiel dahil sa halos mahigit isang taon kong pagta-trabaho sa Villarama-Santillan Beach resort, palagi kong nakikita ang bata na naglalaro sa buhanginan! Minsan ko na din siyang nakita na sinasaktan ng bagong kinakasama ni Ethel ngayun na si Arnulfo! Wala sa sariling napaupo ako sa malamig na semintno ng selda! Ang unfair t
JENNIFER POVPAGKATAPOS ng mainit na kumprontasyon sa pagitan naming tatlo mabilis na akong naglakad paalis! Didirecho sana ako ng kwarto pero natigil din ako sa paghakbang nang makasubong ko ang aking stepmother! Ang Nanay ni Madelyn!"Nakalabas ka na pala ng kulungan? Ano ang ginagawa mo sa dito sa pamamahay ko? Alam mo bang isa kang malaking kahihiyan ng pamilya?" galit niyang bulyaw sa akin! Hindi naman ako makapaniwala sa narinig mula sa kanya!Imagine..nakaya niya akong pagsalitaan ng ganito gayung kung totoosin ni hindi man lang nila ako dinalaw sa kulungan! Kung hindi pa sa HR ng Villarama-Santillan Beach Resort, malabo talaga siguro akong makalabas ng kulungan!"Hindi niyo po ito bahay! Pamamahay ito ng mga magulang ko kaya wala kang karapatan na magsalita sa akin ng ganiyan at kwestiyunin ako kung ano ang ginagawa ko dito!" seryoso kong sagot sa kanya!"Aba at marunong ka na ngayung lumaban ah? Bakit, sino ba ang pinagmamalaki mo ha? Sino?" galit niyang bigkas sabay duro sa
JENNIFER POV WALA akong choice kundi ang umalis ng bahay! Nakaka-suffocate at feeling ko wala akong kakampi sa buhay! Kung bakit naman kasi ang agang namatay ng Nanay ko! Heto tuloy ako ngayun, mula pagkabata, wala nang ibang ginawa ang stepmother ko kundi ang i-bully ako! Kung totoosin, maayos naman sana ang buhay ko! May malawak kaming lupain sa probensyang ito na minana pa ng sarili kong Ina sa aking Lolo at Lola kaya lang walang ibang nakikinabang kundi ang pangalawang asawa ni Papa pati na din ang anak nilang si Madelyn! Gusto ko sanang maging nurse pero kailangan kong huminto sa pag-aaral dahil walang kahit na isang suporta akong nakukuha sa kanila at wala akong choice kundi ang mamasukan ng trabaho at naging lifeguard nga ako sa isang beach resort! Malas nga lang dahil natangal ako sa trabahong iyun! Kung saan naman nag-eenjoy na sana ako sa trabaho kong iyun nadamay pa ako sa kabobohan at kapayabaan ng ibang tao! Ni Ethel! Pisteng buhay talaga ito oo! Parang gusto ko
JENNIFER POV Mabilis na lumipas ang mga oras. Sa wakas, binigyan na din kami ng go signal ng aking Doctor na pwede na daw akong lumabas ng hospital. Excited akong nagyaya kay Elijah na uuwi na kami. Gusto ko na kasing masilayan ang baby namin. Pagkauwi namin ng bahay, isang mainit na pagsalubong ang natangap ko mula sa mga kasambahay, mga guards at kung sinu-sino pang nadatnan namin dito sa bahay. Kaagad akong nagyaya kay Elijah na pumanhik ng nursery room dahil gusto ko nang makita so Baby Alexa. Pagdating sa nursery room, pigil ko ang sarili ko na maluha habang pinagmamsdan ko ang batang nasa harap ko. Walang duda, anak ko nga ang batang nasa harap ko. Siya ang panganay naming anak ni Elijah! Si Baby Alexa? "Look at her! Hindi ba't kamukhang kamukha natin siya? Kay tagal ka naming hinintay at ngayung nandito ka na, hindi ko na hahayaan pa na muli kang mawalay sa amin." mahinang wika ni Elijah! Nasa likuran ko siya habang nakatunghay naman ako sa batang natutulog. Paran
JENNIFER POV "Are you sure busog ka na? May gusto ka pa bang kainin? Tell me, para maipadeliver kaagad natin." masuyong wika ni Elijah sa akin pagkatapos kong maubos ang pagkain na nasa pingan. Hindi ko alam kung normal lang ba sa akin ang pagiging matakaw pero naubos ko talaga ang pagkain na unti- unti niyang isinusubo sa akin at ngayun nag-offer pa siya kung gusto ko pa raw ba. "Naku, ayos na! Busog na ako!" pilit ang ngiting sagot ko sa kanya! Ngayun ko lang lubos na narealized na baka nga siya ang asawa ko. Para kasing kabisado nya ako at ang pagkain na pinakain niya sa akin ngayun lang ay gustong gusto ko ang lasa. Nabangit niya sa akin na paborito ko daw iyun kaya siguro sobrang gana kong kumain. "Elijah, pwede ba akong magtanong sa iyo?" kimi kong muling bigkas pagkatapos kong uminom ng tubig. Ngayung hindi pa nanumbalik ang memory ko parang mas gusto kong makilala siya para naman alam ko kung paano ko siya iapproach! Kay hirap naman kasi kung nangangapa ka at hindi mo
JENNIFER POV Nagising ako na hinahabol daw ako ng isang lalaking hindi ko masyadong maaninag ang kanyang mukha at nang imulat ko ang aking mga mata laking gulat ko dahil ibang mukha na naman ang una kong nasilayan Mukha ng isang lalaki na familiar sa akin pero hindi ko maalala kung saan at kung paano ko siya nakilala. Lalo akong naguluhan nang magpakilala din ito sa akin na siya daw ang asawa ko na labis kong ipinagtaka. Ang alam ko kasi si Luis ang asawa ko pero bakit may iba pang nagki-claim na siya daw ang asawa ko? Sino ba talaga ang nagsasabi sa kanila ng totoo? Pero noong nagpaliwanag sa akin si Ate Amery na Jennifer daw ang pangalan ko at hindi Mia medyo naliwanagan naman ako. Pero hindi ibig sabihin na hundred percent akong maniniwala. Oo, nagpaliwanag na silang lahat sa akin kung sino ba talaga ako pero gusto ko nang makasiguro ngayun. Baka magising na lang ako kinabukasan na iba na naman ang nagpapakilalang asawa sa akin. Sobrang gulong gulo na kaya ang utak kong p
ELIJAH VILLARAMA VALDEZ POV kahit na alam kong nananaginip lang si Jennifer, hindi ko maiwasan na makaramdam ng tuwa nang marinig ko mula sa labi niya ang pangalan ko. May amnesia man siya pero alam ko sa sarili ko na ako pa rin ang laman ng puso niya. "Jen, Sweetie, gising ka na muna!" mahina kong tawag sa panalan nito! Tahimik namang nakamasid lang sila Elias at Amery sa amin. Laking pasalamat ko nang mapansin ko na dahan-dahan na nagmulat ng kanyang mga mata si Jennifer. Napansin ko pa nga ang nagtatakang pagtitig nito sa akin bago dahan-dahan na bumangon "Sino ka? Nasaan ako?" tanong niya sa akin. Pakiramdam ko, bigla akong pinagsakluban ng langit at lupa dahil sa narinig ko sa kanya. Masakit palang makita na hindi niya ako kilala? Nakikita ko sa mga mata niya na para bang isa akong istranghero sa paningin niya. Oo, tinatawag niya ang pangalan ko sa panaginip niya pero ngayung gising na siya, hindi niya na ako maalala. "Jen, kumusta ka? Nahimatay ka kanina kaya dina
ELIJAH VILLARAMA VALDEZ POV ''MAY amnesia si Jennifer at gusto siyang angkinin ng Kuya mo na asawa niya? Nahihibang na ba iyang kapatid mo?" nanlilisik ang mga matang tanong ko sa babaeng kasama ng kakambal kong si Elias. Ni hindi ko na nga makontrol ang lakas ng boses ko. Pumuno iyun sa bawat sulok ng kwarto kaya naman mabilis na napalapit sa akin ang kakambal kong si Elias para pakalmahin ako. "Ssshh Bro! Ano ka ba? Baka magising si Jen at kung ano ang isipin niya sa atin. Huwag mong kalimutan na may amnesia siya at baka matakot siya sa iyo kapag makita ka niya sa ganiyang sitwasyon..'" kaagad nitong saway sa akin. Tinapik pa ako sa balikat kaya wala sa sariling napabaling ako ng tingin kay Jennifer at laking pasalamat ko dahil mukhang hindi naman siya nagising sa lakas ng boses ko kanina. Kay hirap palang kontrolin ang sariling emosyon kapag malaman mong may ibang lalaking gustong agawin ang asawa mo. HIndi kayang tangapin ng kalooban ko at parang gusto kong pumatay ng tao
ELIJAH VILLARAMA VALDEZ POV "A-anong sabi mo? Si Jennifer----" mahinang tanong ko kay Elias mula sa kabilang linya. "Sabi ko na nga ba magugulat ka eh! Kahit ako nagulat din kanina noong nakita ko siya!" kaagad din nitong sagot sa akin. Pakiramdam ko ng mga sandaling ito, nakalutang ako sa alapaap. Hindi ko maramdaman ang sarili ko habang tulala akong nakatitig sa kawalan. Ni hindi ko na nga namalayan pa na tumutulo na pala ang luha mula sa aking mga mata. "Totoo ba? Hindi mo ba ako niluluko?" mahinang tanong ko kay Elias. "Sa palagay mo, pwede ko bang gawing biro ang lahat na ito? Pumunta ka kaagad dito kung gusto mo siyang makita!" seryosong sagot naman nito sa akin. "Paanong nandiyan siya sa hospital? Kumusta siya? Kumusata ang asawa ko?" emosyonal na tanong ko kay Elias! Wala na akong pakialam pa kung makita man ako ng mga empleyado ko sa hindi kanais-nais na sitwasyon. Wala na din akong pakialam pa na may ibang taong nakakita na lumuluha ako. "She's okay maliban lan
ELIJAH VILLARAMA VALDEZ POV '"TINATANONG KITA ETHEL, saan mo nakuha ng imporamasyon na may lalaki ang asawa ko?" nanlilisik ang mga matang tanong ko sa kanya! Dahan-dahan akong naglakad palapit sa kanya habang kitang kita ko naman sa mga mata nito ang takot habang napapaatras sa tuwing nilalapitan ko siya. "Elijah, ano ba? Huwag--huwag mo naman akong takutin ng ganiyan oh! Hi-hindi ka dapat magalit sa akin ng ganiyan dahil lang sa---" "May alam ka ba sa mga nangyari kay Jennifer? May ginawa ka bang mga bagay-bagay na dapat kong malaman?" seryosong tanong ko. Napansin kong halos magkulay papel na ito dahil sa matinding nerbiyos. "Wala! Wala akong ginawa at lalong wala akong alam! Kung a-ayaw mong maniwala, bahala ka!" halos maiyak na sagot nito at halos patakbong lumabas ng opisina! Naiwan naman akong punong puno ng galit sa puso ko Oras na malaman ko na isa si Ethel sa dahilan kaya napahamak si Jennifer ay hindi ako mangingimi na singilin siya sa mga pagkakamali niya. HIndi
ELIJAH VILARAMA VALDEZ POV KASALUKUYAN akong abala sa mga pinipirmahan kong mga papeles nang bigla akong natigilan. Muli na namang sinalakay ng lungkot ang puso ko nang maalala ko si Jennifer. Hangang ngayun hindi pa rin matangap ng puso at isipan ko na wala na siya. Imposible! Feeling ko talaga buhay pa siya at galit lang siya sa akin kaya ayaw niyang magpakita. Hindi maganda ang huling kumprontasyon sa pagitan naming dalawa bago kami bumyahe para ibigay ang ransom sa mga kidnappers. Kahit na may narecover na sunog na mga bangkay hindi pa rin kayang tangapin ng puso at isipan ko na kasama siya doon. Wala sa sariling binuksan ko ang drawer ng mesa ko! MUla sa loob, may kinuha akong kapirasong papel at binasa iyun kasabay ng pagpatak ng luha mula sa aking mga mata. Ito iyung sulat na nakuha ko sa isa sa mga paboritong bag ni Jennifer. Nakasaad dito ang mga nangyari noong araw na iyun na pinagbintangan ko siya na may lalaki siya. Wala siyang kasalanan. Talagang sarado ang
JENNIFER POV (MIA) Sobrang nag-enjoy ako sa pagsa-shopping naming dalawa ni Amery. Lahat ng gusto ko ay ni-add to cart ko na ayun na din sa kagustuhan nito. Ang ganda naman dito Ate Amery!" nakangiti ko pang paulit-ulit na bigkas. Basta, sa sobrang ganda ng mall na ito, ganado akong naglakad kahit na malaki na ang tiyan ko. Ewan ko ba, parang sanay na sanay akong gawin ito dati. Kusang humahakbang ang mga paa ko sa boutique na may mga paninda na gustong gusto kong bilihin. Napansin ko din kung paano ako titigan ng ilan sa mga staff! Feeling ko tuloy, kilala nila ako or baka naman regular costumer nila ako dito dati? "Mam Jen? Kumusta po? Ang tagal niyo pong hindi nakabalik dito ah?" abala ako sa kakapili ng mga items na nasa harapan ko nang bigla akong lapitan ng isa sa mga sales lady. Nagpalinga-linga pa nga ako sa isiping baka hindi ako ang kinakausap niya pero nang mapagtanto ko na ako nga, nakangiti kong itinuro ang sarili ko. "Sorry, ako ba ang kinakausap mo?" nakangit