Lumipas ang ilang oras at nawala na ang epekto ng gamot sa katawan ko. May lalaking naka-upo sa di kalayuan ng kama na kinahihigaan ko. He is reading some book at naka salamin doon at seryoso na nag-babasa. Hindi ako pwede mag kamali. Nakita ko na sya noon sa Head Quarters at bihira sya mag-pakita. "Are you okay now?" tanong nito saakin at sinarado ang libro. Lumapit saakin at nilapag ang libro sa side table ng kama at umupo sa kama. I know that he is an ally. Hindi ako pwede na magkamali lalo an at ang Villanueva ay kakampi ng Familia. Napaka malapit nila sa mga Avignon. Impossible din na maging kaaway sya dahil maganda ang samahan ng Avignon sa pamilya nya. Pero bakit nya ako kinuha ngayon lang. Umayos ako ng pagkakasandal aat tinanggap ang baso na may lamang tubig na inabot nya saakin. "How did you know me. At bakit mo ako nilayo kila Kuya. Alam mo na na hahanapin nila ako doon at nag-aalala sila." Ibinalik ko ang baso at tinanggap naman ni Stevan ang baso. "Sooner, malalaman ni
Lumakad kami papasok at bawat table ay isang pamilya. Ang dami din na armadong lalaki na nakatayo sa gilid ng mga amo nila. Habang papalapit kami sa direksyon kung nasaan ang magulang ni Stevan ay dumodoble ang kabog ng dibdib ko. Humigpit ang kapit nya sa bewang ko at tumigil kami sa lamesa ng lalaki na may kapit na swagger stick. He called his father at ang tingin ng babae na nasa lamesa saakin ay parang sasaksakin ako anytime. "Father," tumaas ang kilay ng tatay ni Stevan at tinignan ako. I smile and remove my mask. He look surprised at parang nawiwindang sa nakikita nya. "Nice to meet you Sir." Nag-mano ako at tapos non ay inalalayan akong maupo ni Stevan at nasa tabi ko lang ito. "My girlfriend Papa. She's-" "I know who she is Messiah. How? I can't understand this. Papaano mo naging nobya ang nawawalang anak ni Avenson?" his father sounds like interrogating his own son. Siguro alam nya na ang kalakaran nito. "A coincidence, I never thought that she is the lost daughter of Lo
Haplos ko ang robe sa tagiliran ko at ang kape na tangan ko habang nakatanaw ako sa mga tao na nag-aayos at hindi mapakali sa malawak na garden sa mansion namin. Isang linggo na akong hindi nakikipag-usap kay Dave. He didn't communicate with me, alam ko na masyado akong marahas sa mga sinabi ko sa kanya nung nakaraan na linggo. Pero wala akong magawa. Ayoko nang maloko at maging tanga pa ulit. If he is dead serious on what he said, babalik sya at mas lalo akong susuyuin. Ang toxic ko pakinggan at ang immature. But sometimes, it helps. Kung desidido sya edi makikita ko ang sinasabi nyang pag-mamahal. I do appreciate the effort when he said that he respect me, i feel it. Pero bakit kung tanungin nya ako noong nakaraan ay parang boyfriend ko na sya. That's possessiveness, he is doing it again. Ayoko nang magpakulong sa kaugalian nya noon nung nag-kakilala kami. Ayoko nang maulit kung ano man ang iniiwasan ko na mang-yare ngayon. Napalingon ako ng may kumatok sa pinto at bumukas din i
Kapit ko ang kopita habang isa-isang kinakausap ang mga bisita at binibigyan ako ng mga regalo at kalimitang nalapit saakin ay kaedaran ni Papa. "Yes, Stevan and Nazi is in relationship." dinig ko ng boses ng tatay ni Stevan na di kalayuan saakin. He seems proud on what his son have. Alam ko naman na malapit kami sa mga Villanueva, talagang totoo ang pagiging panatiko nila sa pamilya ng Avignon. But it never happen, or there is no incident of a Avignon date o nag-pakasal sa mga kapwa kasamahan nila sa organization. Mas pinipili nila na ikasal sa mga tao na mayaman at maraming pera. "Sounds nice, napaka swerte talaga ni Messiah." Lumakad ako papalapit sa tatay ni Stevan at bigla naman umulpot si Stevan. Kumapit sa balakang ko at lahat nanaman ng tao ay naka tingin sakin. Gusto ko nang matapos ang event na ito. I badly need to talk with Dave. Hindi ko padin sya nakikita ngayong gabi. What do I expect, nasaktan ko talaga siguro yung tao kaya ganon nalang ang pwede nyang idahilan. Wha
Ang mga kamay ko ay namamawis, ang dugo ni Dave ay nasa palad ko habang nakasakay kami ngayon sa kotse. Kuya and Papa came, mabuti at nabangga nila Papa yun bago pa masundan ang pag-baril kay Dave. At ngayon ay nag-mama dali kami papunta sa ospital at para maisugod si Dave ngayon. My tears are non-stop. Ang hirap huminga. Hindi ako handa sa ganito, I can't believe that it ends up at this situation. Alam ko na patay na talaga sila kanina, wala nang nakabangon dahil ang iba sa mga pinahirapan ko ay wala nang mga mata. Mga patay na. "Nazi, what happened to your arm?" tanong ni Papa habang inangat ang braso ko at may tatlong saksak dito, my eyes went teary at nawala ang atensyon ko sa sugat ko ng mag-luwa nanaman ng dugo si Dave at paunti-unting pinipilit na inaangat ang kamay papunta sa muka ko. "Kuya, bilisan mo pang mag-drive. No Dave. Stop talking shits. Sisipain kita palabas ng kotse!" nanginginig ang boses ko habang pilit na pinapahid ang dugo sa labi ni Dave. I hug him tight, h
Nasa tabi ako ngayon ni Dave at wala padin malay di Dave hanggang nayon. Kuya is alright now. Kakagising lang at mamaya ay babalik ako sa kwarto nya para mapag-usapan ang balita tungkol kay Fiero. Sa ngayon, si Dave na natutulog at ang kapit ko sa kamay nito ay napakahigpit at ayoko na mawala o malayo sa kanya. Pero hanggang di pa sya naililipat sa regular room ay hindi ako pwede mag-tagal sa ICU. "Mag-pagaling ka Dave, this time. I will love you more." Hinaplos ko ang pisngi nito at pinahid ang luha ko na pinipigilan ko na pumatak. Ang sakit kasi kung alam ko lang na ganito ang aabutin at mang-yayare. Di ko nalang sana sya sinungitan kahit na alam ko na ako ang mali saamin. "I'm sorry if I am acting like a stone to you. Sobra nga siguro talaga ang tinuran ko sayo Dave. Please be strong and recover quickly." I kissed his hand at tumungo bago humugot ng malalim na pag-hinga."Even we fall apart before. My heart never forget you Dave." Hinaplos ko muli ang muka nito saka maingat na d
"That is final, babawiin ko ag anak ko at si Khelina. I won't listen in any of you, lalo kana Christ. Don't you dare to disobey me this time." Lumakad si Papa papunta sa desk nito na puro baril at magazines ang andoon. "I'm not disobeying or what Papa. Come to think of it. Try to think in more ways. Stop being irrational here Papa." Lumpait si Kuya kay Papa at pilit na kinukumbinsi. Ako naman ay hindi makatingin kay Kuya dahil sa nakita ko sa office nito. Naiilang ako at hindi ko alam papaano ko sya lalapitan o kakausapin pa tapos non. Bakit sa dami ng tao na pwede makakita non ay ako pa. Pwede naman si Barbra o Laurie. Hindi pa naman ako sanay na mag-tabi ng sikreto na hindi naman talaga dapat malaman. "Barbara, help me here!" Kuya call for a help, si Barbara ang una nyang tinawag pero umiwas lang ito ng tingin. "Sorry, but I am with Papa's side now Christ. Kung sa tingin mo na kaya mo mabawi si Fiero sa paraan na gusto mo. Explain now. Hindi mo pwede ipilit na sa susunod na araw
"Die, bakit ba hindi ka mamatay ha!" Marina is acting crazy now. Pinapaunalan ako ng bala. Naka takbo ako sa malapit na pader ng subukan na barilin ako. I want to finish this at sumama kay Papa. "Duwag ka at mahina. You can't even fight with me, use your bare hand if you wanna prove that you are not scared of me." Lumakad ako papunta sa tapat nya at binagsak ang baril ko. "As always, hindi mo kaya," pang-iinis ko dito at lumakad ako at dumistansya ng kaunti dito. She's looking and watching my movements now. I lit some cigar and look at her direction. "Dave doesn't like weak woman. I wonder why he doesn't like you." Binuga ko ang usok at tumingin sa direksyon nya. "You're weak, so damn weak." Umiwas ako ng batuhin ako ng baril at inipit ang buhok nya. "Let's settle that now, try me. Ipapakita ko sayo ang sinasabi mong mahina." She start stretching now. Ngumisi ako at kalahati palang pero tinapon ko na ang sigarilyo. Binulsa ang Kunai knife at nag-jog papalapit kay Marina. Tita Kh