Ikiniling ko ang ulo ko para mahalikan siya nang maayos. Napangiti ako nang kaagad niya namang tinugon ang halik ko.Wala na akong mahihiling pa. Fire is a perfect husband. Kung ano man siya noon, mas lumala pa yata siya ngayon. He's sweetest as Leche Plan. Halos ayaw na niya ako lubayan dahil puro lambing ang ginagawa niya saakin.Hindi ko ikakailang masuwerte talaga akong siya ang napangasawa ko.Nag-aaway man kami pero hindi iyung malalang away. Tulad ng dati, kadalasan ng sinisimulan ng away namin, selos. Hanggang ngayon kahit mag-asawa na kami, hindi niya pa rin mapigilan ang selos niya. Nakikita niya lang akong may kausap na lalaki, magseselos na siya. Lalo na't nagsimula na rin kaming magtrabaho.Siya sa kompanya nila, at ako sa hotel namin. Hindi naman kasi habang buhay, magkukulong lang kami sa kwarto namin o puro honeymoon lang ang gawin namin. Magtatrabaho rin naman kami. Iyon nga lang
"Thank You, Lord! Thank You for we could now enjoy electricity-consuming. Tomorrow I would pay our dues. Thank You for blessing Jano with that money. Lord, god, guide me. Protect me tomorrow. I hope I could pay it safely without loss or bad fate. Then, help me in decision-making. I was in chaos. I did not know how to get a job. There are so many vacancies but, I was double-minding. There's always a trouble such as resume/bio-data, picture, fare or the same. You know, God, how much I have longed for a job. Please, Lord, help me. Give me a job. Whatever job will do, as long as it's decent. Thank You! Thank You for everything. Pardon me. Pardon us, the sinners. Amen!"Seven-thirty, I left Bautista, despite the rain, to pay our electric bills. It was past 8:30 when I have got there.The lines were so long. I waited so long.I wasn't shocked when I paid P3,493+ because November bill w
"We'll never get mad about that. It's surprising to be honest, darling." Nakangiting salita ni mom sa akin."So our lil sis is much more active than us in terms of fighting." Nakangiting salita ni kuya Kaito habang nakakrus ang braso."Man, how lucky you are lil sis! Mamamatay nalang yata ako dito, hindi parin ako nakakatikim ng totoong away." Nakangusong salita naman ni kuya Tsumu. Kaagad siyang binigyan ng isang malakas na batok ni kuya Samu."Aray!" Reklamo ni kuya Tsumu."Go and treat that young man's head. His blood is still probably dripping down. By the way, what are their favorite foods? I want to invite them in dinner later." Nakangiting salita ni grandpa sa akin. Woah! Grandpa really did changed after these years. I immediately told him about their favorites and went off upang gamutin ang sugat ni Lalaine.Oh, what I mean about Purgatory room are the
"Hmm, mangga? May indian mango sa isang bahay sa main gate, aakyatin namin iyon tsaka may atsara at bagoong na ginawa si Gail. Kaso, it's her own recipe. Pero ang sarap sa pang-amoy. Kukunan ka namin mamaya." nakangiti kong sagot."Ay nga pala, huwag n'yo sanang masamain pero, kelan kayo lalabas sa subdivision. Kasi, di'ba sabi ni Tara ay monthly may mga pagbabago ang mga Cains? 'Wag mo sanang masamain ha?""Ahh, we're not sure yet, pero nagpapalakas pa kami para may insakto kaming lakas panglaban sa mga Cains." sabay kunyari ang pagmamayabang ng muscles ko pero wala naman haha."Aalis na pala kami ate. Magpapalakas pa kami, at sa Sabado ay baka makakalabas na kami." pamamaalam ko at inaya si Gordon na nakikipaglaro kay Via. Aww, ang cute.Kinuha na namin ang tray at iniwan sa kanila ang pagkain.Pagkalabas namin ay tumingin sa akin si G
"God! Don't let other men see you like this Raine!" I heard him mumbled something but I couldn't hear it clearly."Huh?""Nothing," tumikhim siya, sinuklay ang buhokniya patalikod.Weird. Parang hindi si Christian ang kausap ko ngayon ah. Nahihiya man ay inilapit ko sa kanya ang ulo ko.He stared at me, confused. "What?""Y-yung ginagawa mo kanina, puwede bang pakituloy?""Why would I?" Nagsusungit siya pero nilabas ko na ang aking greatest weapon to convince him.My puppy eyes. Natutununan ko lang 'yon sa TV.Sabi nila effective daw sa magkapatid na magpacute para pagbigyan ka ng nakakatanda. Puwede naman siguro sa amin.Makahulugan niya akong tinignan at marahang lumayo. Sinimangutan ko siya at isinandal na lang ang ulo ko sa swivel chair."Ang damot mo naman!""Bakit mo gustong ipatapik ang ulo mo?" Tanong niya.
Fire didnt wait for any instructions and went fast to Doreen to carry her up above the ropes limit.And Ate Josie who's still in the state of shock managed to get a rope cutter in a very short period of time and we're able to untied the rope enclosing Doreen's neck."Anak! Gumising ka anak. Im sorry im sorry. Nandito na si Mommy." Ate Josie said crying while hugging her daughter.I kneeled and went near to Doreen's body to check her pulse and breathing. Thank God, she's alive but her state was weak and need to observe her more."Kamusta ang anak ko?" Umiiyak na tanong ni Ate Josie."Her pulse weakened at first, but right now it is in manageable range. But we still need to observe her condition. Much better if we will bring her to the nearest hospital......" i suggested before i was interrupted by Doreen who just regained her consiousness.She cried a lot and repeatedly said sorr
"I collect designer bags and clothes in general..." maikling sagot ko."Wow!" they all commented in awe. Look at these garbages. They look so pathetic. Tsk..."You should definitely start hanging out with us, girl. I'm sure we have a lot in common!" sabi pa ulit nung Tarah sakin.I literally cringed because of that. Suddenly, parang mas gusto ko nalang gumamit ng plastic papasok ng school. I scanned their bags and saw that they are also branded. But way cheaper than mine.Sad little creatures... What a pity..."Hi babe!" a familiar voice greeted from behind. I turned around and saw that it was Mathieu. Charline also stood up to greet him. Math then gave her a kiss on the lips... which also gave me weird feelings...I really hate this day.Oo na. I'm jealous. I could never imagine seeing Mathieu kissing someone in front of me. Syempre, normal lang yun since mag-
"Nothing in particular." he cleared his throat, then lay down beside me on the grass. "This is my sleeping spot, you know.""I can go if you want."He looked up to me then giggled. "I'm just kidding, Ellen. You can stay here with me if you want some peace and quiet, though. Promise, I won't talk." he put his arms behind his head. He closed his eyes after. I stared down to him, then sighed. We stayed that way for a few minutes. No one dared to break the silence. Naka-higa parin si Cain sa ganung posisyon nung may bigla akong naisip itanong sa kanya."I have a question." I started."Hmm?" he replied."Tell me why you're here again..."He opened his eyes. "I already told you, remember? I used to sleep here all the time."I sneered. "Yeah, right. But do you really need to sleep on this spot? I mean, maluwag naman tong garden. Bakit dito ka pa talaga sa tabi ko
"Hindi ka man lang ba mag-so-sorry kay Leighron? O kahit kay mama man lang? Tingnan mo ang ginawa mo sa kapatid mo? Hayon siya sa loob araw-araw-""Abegail." Saway ni Carmela pero nagpatuloy ito."Araw-araw na nag-aagaw buhay pero bakit parang wala lang sa'yo? Nandito kami takot na takot na baka anumang sandali bigla na lang mawala si Leighron. Pero ikaw, nasaan ka? Hindi mo man lang kami madamayan nina mama at papa. Ikaw nandoon sa labas at walang kaproblema-problema. Puro kana lang trabaho at nagsasaya kasama ang mga kaibigan mo. Pupunta ka lang dito kung kailan mo maisipan. Tapos pupunta ka nga ni hindi mo naman siya magawang tingnan. Ang samasama mo Leighdon. Anong klase kang kapatid? Hindi mo lang siya kapatid. Kambal mo siya." Padaskol nitong pinahid ang luha na kumawala sa mata nito. "Baka nakakalimutan mo kaya ipinapaalala ko lang."Tumalikod siya at malalaki ang hakbang na sumakay sa bumukas na elevator na may lumabas na dalawang nurse."Good afternoon doc." Sabay na bati ng
"May training ako kasama si tito, eh."Ngumuso siya. "When are you coming back?"Nagkibit-balikat ako. "Hindi ko pa alam baka a week before ng start ulit ng klase ko.""You'll miss my ballet recital?" hindi makapaniwalang tanong niya sa akin. "No, you can't miss that!"Nanlaki 'yong mata ko dahil nawala din 'yon sa isip ko. Tumingin ako kay Callie at may namumuo na agad na luha sa mga mata niya."You can't miss that, Matty," sabi niya."Sige, hindi na lang ako aalis." Hindi ko alam kung bakit 'yon ang sinabi ko dahil hinihintay na ako ni tito sa Cebu pero parang ayaw ko rin naman umalis.Baka naman kayang gawan ng paraan ni tito na dito na lang ako magpa-practice sa Manila para hindi ko na kailangan pumunta sa Cebu at lumayo kay Callie.Hindi ko rin talaga alam kung bakit ginagawa ko 'to pero kung para kay Callie, ayos lang naman. "Nung huling naglaban tayo, yung kapangyarihang ginamit mo kanina lang, yun din ang kapangyarihang tumalo sa akin. Hindi ko talaga lubos akalaing, magiging
Nasa kalagitnaan siya ng pagmamasid sa paghampas ng alon nang makuha ng isang binata ang kan'yang pansin. Sa harapan nito ay canvas na nakapatong sa isang wooden stand. Nakatingin ang binata sa paghampas ng alon at muling ibabalik sa harapan ng canvas. Nang makalapit siya sa likurang bahagi nito ay doon niya nakumpira na ipinipinta nito ang view sa harapan nito."Ang ganda," hindi niya naiwasang maiusal.Mukha naman itong nabigla. Ipinihit ang ulo saka siya tiningnan sa nanlalaki nitong mga mata. Ngumiti naman siya at muling tiningnan ang ipinipinta nito. "Alam mo bang pangarap ko noong matutong magpinta? Kaso lang ay hindi ako nabiyayaan ng gan'yang talento. But I know someone who's good at painting. She's really like you," naibulong niya na lang ang huling pangungusap.Nakita naman niya ang pagkislap ng mga mata nito, tila nakuha na niya ang atensiyon ng binata. "Really? Who's she? Is she with you?"Mabilis naman siyang napailing. "Wala na siya." Iyon lamang ang salitang nanulas sa
"I'm not." Sinubukan nitong alisin ang kamay niya pero hindi niya ito binitiwan. Mas hinigpitan lang niya ang hawak sa braso nito."I bring you to the hospital.""H-hindi na kailangan, k-kaya ko ang sarili-""You'll come with me whether you like it or not!" Paalisin mo nga ang mga iyan at sumasakit ang mata ko sa mga kapangitan nila.""Anong pangit? Hoy! Leroy na may-ari ng Rolex! Hindi ako pangit! Bawiin mo iyan." Nagmamaktol na sabi ni Ricardo na nakasimangot."I cannot take this. Leroy, man, pinipilahan ako ng mga babae tapos sasabihan mo lang ako na pangit? Bulag ka ba?" Sita pa sa kanya ni Matty o Mattias.Napalatak naman si Arwyn sa isang gilid. "Hayaan niyo na nga yang si 'Leroy na may-ari ng rolex'. Talagang hindi niya lang matanggap na mas gwapo tayo sa kanya kaya ganyan niya na lang tayo tratuhin.""Agree." Sabi naman ni Klorin o Corinth na nakapatong pa ang mga paa sa mini table ng opisina niya.Mahilig silang magkakaibigan na gawan ng kung anu-anong nickname ang mga pangal
"But I want to smile when I want to not because I'm being forced to do it. Why do I have to deal with the people that my dad works with? It's like I am obliged to work with them too."Nagkibit-balikat ako dahil hindi ko naman alam kung ano talagang pinapagawa sa kanya kapag lumalabas sila nila tito pero parang hindi rin naman mahirap pakisamahan 'yong mga tao dahil kapag sinasama din naman ako ni mommy sa mga tinutulungan niya mababait naman 'yong mga tao tapos hospitable pa."By the way, how are your high school papers?""Naayos ko na 'yong akin. Ikaw ba? Homeschooled ka pa rin?"Nagpabuntong-hininga siya. "Yeah, like I said, paranoid nga si mommy at daddy. Baka daw ma-bully ako sa school.""Kung parehas naman tayo ng school na pupuntahan hindi ko naman hahayaan na ma-bully ka."Umupo siya at humarap sa akin habang nakanguso. "I told them that but they're too persistent in making me stay inside this house.""Ganoon ba? Hayaan mo na sila, mas safe naman talaga rito," sabi ko na lang d
"Hunter! Ahh!""Fuck! Are you close? Come for me, Apple.." he said, breathless.Ilang segundo matapos niyang sabihin iyon, tuluyan nang sumabog ang orgasmo ko. But Khalid didn't stop. Mas lalo pang bumilis ang paggalaw niya."Fuck!"Yumuko siya para abutin ang labi ko habang patuloy sa mabilis na paggalaw."I'm coming, Apple.." he said, breathless, as he kissed me. Hanggang sa maramdaman ko ang pagsabog niya sa loob ko, "Fuck!"Parehong malalim ang paghinga naming tumigil siya. Kapagkuwan, muli niyang inabot ang labi ko para patakan ako ng halik. He kissed me gently then he stopped and stared me gently."You're mine, Apple. You can't leave me." he whispered, then he kissed me again. ni Leligan.Sa kabila ng lakas ng lightning na kasama sa pagbulusok ng espadang yun, nagawa pa ring naihilig ni Leligan ang leeg pakaliwa. Dumiretso ang espadang yun sa likod niya pababa sa lupa, pero lumitaw din agad ako sa likuran ni Leligan.Sabay nasalo ang hilt ng espadang ito gamit ang kanang kamay't
"Ngayon ka lang ba makaka-attend ng field trip sa Baguio?""Yeps!""Ah-halata. Ganito kasi 'yon, pagpunta niyo sa park, asahan mo na titipunin kayo ng tour guide para samahan kayo sa pagpunta sa villa ng Muratori. Of course, wala sila ro'n. At kahit open sila sa public, hindi naman sila magawang hulihin ng mga parak. Sa duwag sila, e. 'Tsaka hindi basta-basta ang bahay no'n, 'no? Mga ilang kilometro pa ang layo mo, haharangin ka na agad ng mga epal na guwardiya. Pero para sa mga field trip na katulad niyan, siyempre may mga research na gagawin, pinapayagan naman silang makalampas sa boundaries at marating ang Main Gates, PERO hanggang doon lang. Wala pang nagtatangkang pumasok doon. Ang dahilan naman kung bakit wala pang nagte-trespass do'n ang hindi ko alam 'tsaka sure ako na mahal pa nila ang mga buhay nila, kaya nga hanggang gate lang sila. Basta tingnan mo na lang 'yong villa 'tapos ikaw na ang humusga.""Ano kaya sa tingin mo ang dahilan kung bakit nila binuksan sa public ang bah
"Okay na ba ng puso mo ngayon?" Kinikilig nitong tanong sa kanya.The loud beating of his heart rung in his head. Oh God!"Bawal ang no comment, Chef!" Sabi agad ni Leslie na napansing iiwas sana siya sa tanong.Napatawa siya. "All right. My heart is already taken." He said.The crowd sighed in disappointment that made him chuckled."Taken na pala ang ating gwapong Chef, guys. Siguradong maraming iiyak ngayong gabi." Dagdag pa ng host. "So, may girlfriend ka na pala, Chef."Hindi niya alam pero natagpuan niya ang sarili na umiiling-iling. "No, I have no girlfriend. As of now, we're just friends, according to her." He chuckled.Lalong lumakas ang tilian ng mga tao sa studio sa pag-aakalang na-friendzone siya.Hell! Hindi niya matatanggap ang friendzone! Wala iyon sa bokabulayo niya."But I'm working for it. So, baby, be ready because there's no friendzone in my vocabulary..." He added. Kaya mas lalong nagkagulo sa loob ng studio.Mabuti ay doon din natapos ang interview. Dahil kung hin
"What?" Singhal niya kay Uno kahit alam naman niya na hindi ito sasagot. Pipi ito at kahit mahigit sampung taon na niya itong bodyguard at ilang taon narin itong leader ng USO hindi pa niya nakikita ang mukha nito na nasa likod ng itim na maskara. No one has never seen his face. Sa tagal at halos araw-araw niya itong kasakasama palagi niyang nakakalimutan na isa ito sa tatlong boss ng organisasyon na kinabibilangan nila.He respect him as one of the three bosses and Uno respect him too as his boss. Simula ng maging boss ito ng USO hindi na niya mabilang kung ilang beses na niya itong itinaboy at tinanggal sa pagiging bodyguard niya pero kahit anong gawin niya nanatili ito bilang bantay niya. Binabarayan niya ito pero lahat ibinabalik lang nito. Palagi lang nitong dahilan na "ang totoong magkaibigan nagtutulungan at hindi nagbabayadan at tumatanggap ng kahit na anong kapalit."Sa huli, siya rin ang sumuko. Hinayaan na lang niya si Uno sa gusto nito. Hindi rin naman siya mananalo. Isang