She's very clingy, one of the things na gustong gusto ko sa kanya. (Everthing about her naman ay gustong gusto ko!).
"Hello?" sagot ko. Nakarinig ako ng buntong hininga sa kabilang linya.
"Dad! Please stop! You're gonna kill Baki nii-chan!!" Pakiusap ni mom kay grandpa na may bahid na alala sa boses at ekspresyon nito."Move. I'm just teaching him a lesson." Malamig na utos ni grandpa."But it's too much. Please dad, calm down! I don't want to lose a brother anymore." At tuluyang nagsibagsakan ang luha ni mom. Napansin kong tila bumagsak din ang balikat ni grandpa."Dad... Please.... Please... " Patuloy na pakikiusap ni mom habang umiiyak na pinoprotektahan ang walang malay na ngayon na katawan ni uncle. Nakita kong hinawakan ni grandpa ang magkabilang balikat ni mom and pulled her in a hug."Alright princess. I'm sorry. Daddy's sorry. Sshhh, tahan na." Malumanay na salita ni grandpa kay mom. It's the first time I've seen grandpa's soft side."Karu, Oru. Bring Baki to his room at gamutin ang mga sugat niya. Stay by his side. Also, bring h
Wait, magkapatid sila!? "Magkapatid kayo?" Lucas asked. "Nah, just a coincident." paglilinaw n'ya."Anong ginagaa n'yo rito!?" napaatras na naman kami ng itutok n'ya ang baril."As I what you heard a second ago, we are searching loots para sa base namin." I said bravely. 'Kala mo masisindak ako!? Kingina ka. Gaga. "Kasamahan ba kayo ng mga kampon ng demonyo?" I asked. "Kasamahan? Kami lang tatlo ang magkakasama, pang-apat ang bata sa tiyan ni Qain." sagot n'ya."Hindi n'yo alam na sasakupin na ang buong city?" yanong ni Umo habang kunot-noong sinisiksik ang groceries sa eco-bag."Sasakupin? Kelan? Sino naman ang sasakup? Pwe, stop kidding around." Inis na usal ni Omy ba or Suan? OMY as Orqaun Melody Yendero. Or Suan? Aha! Swanny!"Oh what a dumb swanny." I gave her a nickname. "Swanny?" she asked. "Swanny from your name, Suan and your full name abbre
"Hello, Vinchin?" Usal ko."I'm here. Sorry Mikey, but I really don't have any time tomorrow. It's family's matter." She said in a rush sa kabilang linya. Vinchin... You really just broke my heart. I stay silent until I heaves a sigh, tsaka ko in-end call ang tawag.I clasped both my hands together at seryosong nakatingin sa malayo. I literally forgot that Mir-chan was and is still sitting beside me. Ipinikit ko ulit ang mga mata ko tsaka nagpakawala ng buntong hininga."That's your third sigh today. Is everything alright?" Concern na tanong ni Mir-chan sa akin. Hindi ko sinagot ang tanong niya. Patuloy na nakatingin ako sa malayo."Say, Mir-chan. Makukulong ba tayo if we trespass someone's house and steal an important thing to them?" Seryosong tanong ko sa kanya."Idiot! Of course, makukulong tayo! Lalong-lalo na kung mahuhuli tayo. Jeez, what is going on inside your head,
"Haaaay, ang tagal na ata mula nang mapagod ako ng ganito," aniya.Tumingin siya sa babaeng nakasama niya sa pagsasanay. Tila malalim ang iniisip nito at hindi mapakali."Napapansin ko atang parang wala ka sa sarili ngayon?""Sophia?" Tawag nito sa kanya. "Kung binigyan ka ng pagkakataong iligtas ang isa sa mga taong mahal mo, sino ang pipiliin mo?"Nag-isip na muna siya. Ano naman kaya ang pumasok sa utak ng kasama niya at natanong niya ang tungkol doon?"Ba't mo tinatanong sa'kin 'yan? Alam mo naman na ang sagot.""Hindi ba sabi mo nanggaling ka sa hinaharap? At nagbalik ka upang iligtas ang isang tao?"Tumitig siya sa kasama niyang malalim na nakatingin sa maayos. "Tama. Dahil alam kong siya ang makakapigil sa gulong nabanggit sa propesiya ng mundong ito.""Hindi mo man lang ba gustong maghiganti sa taong naging dahilan ng p
"Alam mo Fire, the fact na kasama mo sya dito, akala ko ay kasalan na ang kasunod. Ang hina mo naman kapatid! Turuan kita ng galawang pang-malakasan. Gusto mo ba? Kaawa ka naman, sige tulungan na kita ha?" Sabi nito kay Fire at ibinaling ang tingin sa akin."Iha, pagpasensyahan mo na itong manok ko, kasi di ito manok panabong, tapos medyo weak pa. Pero matanong nga kita, Ano na ba ang estado nyo ngayon?" Tanong nito.Jusko Parites nga si Padre. Anong isasagot ko ba? Its complicated?"Haha pasensya na iha. Ganito lang talaga ako. Masasanay ka din. Pero mahal mo naman siguro itong kumag na ito no?" Natatawang tanong nito.I gave him a little smile then i nod my head.Mahihiya pa ba ko ipaalam sa iba na mahal ko si Fire.? Sasama ba ko kung saan saan sa kanya kung hindi diba?Sa totoo lang ay natutuwa ako kay Father Kiko. Ang cool kasi mak
kalaunan. Ilang minuto tumagal ang yakapan naming mag-iina, saka naunang humiwalay si Sabrina saamin."Alam niyo. Kaya talaga ako nandito ay dahil pinapunta ako ni Daddy dahil tawag daw nang tawag si Kuya Khalid sa kanya. Hindi raw mapakali si Kuya Khalid dahil napa-paranoid na baka hindi mo raw siya siputin sa kasal."Natawa na lang ako sa sinabi ni Sabrina. Mas lalo akong natatawa kapag na-i-imangine ko si Khalid na hindi mapakali sa simbahan.Naalala kong kahapon pa siya hindi mapakali lalo na't buong araw naming hindi nakita ang isa't isa. Paano, nasa tradisyon at paniniwala na hindi puwede magkita ang dalawang ikakasal isang araw bago ang kasal. Kaya wala siyang nagawa kundi ang i-text at tawagan ako nang tawagan.Hindi nagtagal, tuluyan na rin akong tumungo sa simbahan sakay ng limousine.Habang papalapit nang papalapit ang sinasakyan ko sa simbahan, unti-unti akong nak
"Mikey. It seems that the little road is true. Some people said that there was a black van who went into that road. The road's still up ahead. Let's go." Salita ni Mir-chan sa akin. Kahit na kailan, hindi mo talaga ako binibigo. Sinundan ko siya and a few minutes from riding ay may nakita nga kaming daan papasok sa kagubatan sa may di kalayuan."Papasok na ba tayo agad-agad?" Narinig kong tanong ni Mir-chan. I immediately speeded up and went on the road. Kaagad na sumunod sila Mir-chan sa akin. My excitement intensifies as I continued to speed up."Malayo pa ba tayo?!!" Narinig kong sigaw ni Mir-chan sa likuran."Let's find out!!" Sigaw ko pabalik. I suddenly stopped my bike when I felt something. Napahinto din ahat sina Mir-chan."What the fuck, Mikey! I almost hit you!" Mir-chan cursed."A thought just came to mind. We shouldn't let our bikes be heard. We should go there a
"Hindi ka man lang ba mag-so-sorry kay Leighron? O kahit kay mama man lang? Tingnan mo ang ginawa mo sa kapatid mo? Hayon siya sa loob araw-araw-""Abegail." Saway ni Carmela pero nagpatuloy ito."Araw-araw na nag-aagaw buhay pero bakit parang wala lang sa'yo? Nandito kami takot na takot na baka anumang sandali bigla na lang mawala si Leighron. Pero ikaw, nasaan ka? Hindi mo man lang kami madamayan nina mama at papa. Ikaw nandoon sa labas at walang kaproblema-problema. Puro kana lang trabaho at nagsasaya kasama ang mga kaibigan mo. Pupunta ka lang dito kung kailan mo maisipan. Tapos pupunta ka nga ni hindi mo naman siya magawang tingnan. Ang samasama mo Leighdon. Anong klase kang kapatid? Hindi mo lang siya kapatid. Kambal mo siya." Padaskol nitong pinahid ang luha na kumawala sa mata nito. "Baka nakakalimutan mo kaya ipinapaalala ko lang."Tumalikod siya at malalaki ang hakbang na sumakay sa bumukas na elevator na may lumabas na dalawang nurse."Good afternoon doc." Sabay na bati ng
"May training ako kasama si tito, eh."Ngumuso siya. "When are you coming back?"Nagkibit-balikat ako. "Hindi ko pa alam baka a week before ng start ulit ng klase ko.""You'll miss my ballet recital?" hindi makapaniwalang tanong niya sa akin. "No, you can't miss that!"Nanlaki 'yong mata ko dahil nawala din 'yon sa isip ko. Tumingin ako kay Callie at may namumuo na agad na luha sa mga mata niya."You can't miss that, Matty," sabi niya."Sige, hindi na lang ako aalis." Hindi ko alam kung bakit 'yon ang sinabi ko dahil hinihintay na ako ni tito sa Cebu pero parang ayaw ko rin naman umalis.Baka naman kayang gawan ng paraan ni tito na dito na lang ako magpa-practice sa Manila para hindi ko na kailangan pumunta sa Cebu at lumayo kay Callie.Hindi ko rin talaga alam kung bakit ginagawa ko 'to pero kung para kay Callie, ayos lang naman. "Nung huling naglaban tayo, yung kapangyarihang ginamit mo kanina lang, yun din ang kapangyarihang tumalo sa akin. Hindi ko talaga lubos akalaing, magiging
Nasa kalagitnaan siya ng pagmamasid sa paghampas ng alon nang makuha ng isang binata ang kan'yang pansin. Sa harapan nito ay canvas na nakapatong sa isang wooden stand. Nakatingin ang binata sa paghampas ng alon at muling ibabalik sa harapan ng canvas. Nang makalapit siya sa likurang bahagi nito ay doon niya nakumpira na ipinipinta nito ang view sa harapan nito."Ang ganda," hindi niya naiwasang maiusal.Mukha naman itong nabigla. Ipinihit ang ulo saka siya tiningnan sa nanlalaki nitong mga mata. Ngumiti naman siya at muling tiningnan ang ipinipinta nito. "Alam mo bang pangarap ko noong matutong magpinta? Kaso lang ay hindi ako nabiyayaan ng gan'yang talento. But I know someone who's good at painting. She's really like you," naibulong niya na lang ang huling pangungusap.Nakita naman niya ang pagkislap ng mga mata nito, tila nakuha na niya ang atensiyon ng binata. "Really? Who's she? Is she with you?"Mabilis naman siyang napailing. "Wala na siya." Iyon lamang ang salitang nanulas sa
"I'm not." Sinubukan nitong alisin ang kamay niya pero hindi niya ito binitiwan. Mas hinigpitan lang niya ang hawak sa braso nito."I bring you to the hospital.""H-hindi na kailangan, k-kaya ko ang sarili-""You'll come with me whether you like it or not!" Paalisin mo nga ang mga iyan at sumasakit ang mata ko sa mga kapangitan nila.""Anong pangit? Hoy! Leroy na may-ari ng Rolex! Hindi ako pangit! Bawiin mo iyan." Nagmamaktol na sabi ni Ricardo na nakasimangot."I cannot take this. Leroy, man, pinipilahan ako ng mga babae tapos sasabihan mo lang ako na pangit? Bulag ka ba?" Sita pa sa kanya ni Matty o Mattias.Napalatak naman si Arwyn sa isang gilid. "Hayaan niyo na nga yang si 'Leroy na may-ari ng rolex'. Talagang hindi niya lang matanggap na mas gwapo tayo sa kanya kaya ganyan niya na lang tayo tratuhin.""Agree." Sabi naman ni Klorin o Corinth na nakapatong pa ang mga paa sa mini table ng opisina niya.Mahilig silang magkakaibigan na gawan ng kung anu-anong nickname ang mga pangal
"But I want to smile when I want to not because I'm being forced to do it. Why do I have to deal with the people that my dad works with? It's like I am obliged to work with them too."Nagkibit-balikat ako dahil hindi ko naman alam kung ano talagang pinapagawa sa kanya kapag lumalabas sila nila tito pero parang hindi rin naman mahirap pakisamahan 'yong mga tao dahil kapag sinasama din naman ako ni mommy sa mga tinutulungan niya mababait naman 'yong mga tao tapos hospitable pa."By the way, how are your high school papers?""Naayos ko na 'yong akin. Ikaw ba? Homeschooled ka pa rin?"Nagpabuntong-hininga siya. "Yeah, like I said, paranoid nga si mommy at daddy. Baka daw ma-bully ako sa school.""Kung parehas naman tayo ng school na pupuntahan hindi ko naman hahayaan na ma-bully ka."Umupo siya at humarap sa akin habang nakanguso. "I told them that but they're too persistent in making me stay inside this house.""Ganoon ba? Hayaan mo na sila, mas safe naman talaga rito," sabi ko na lang d
"Hunter! Ahh!""Fuck! Are you close? Come for me, Apple.." he said, breathless.Ilang segundo matapos niyang sabihin iyon, tuluyan nang sumabog ang orgasmo ko. But Khalid didn't stop. Mas lalo pang bumilis ang paggalaw niya."Fuck!"Yumuko siya para abutin ang labi ko habang patuloy sa mabilis na paggalaw."I'm coming, Apple.." he said, breathless, as he kissed me. Hanggang sa maramdaman ko ang pagsabog niya sa loob ko, "Fuck!"Parehong malalim ang paghinga naming tumigil siya. Kapagkuwan, muli niyang inabot ang labi ko para patakan ako ng halik. He kissed me gently then he stopped and stared me gently."You're mine, Apple. You can't leave me." he whispered, then he kissed me again. ni Leligan.Sa kabila ng lakas ng lightning na kasama sa pagbulusok ng espadang yun, nagawa pa ring naihilig ni Leligan ang leeg pakaliwa. Dumiretso ang espadang yun sa likod niya pababa sa lupa, pero lumitaw din agad ako sa likuran ni Leligan.Sabay nasalo ang hilt ng espadang ito gamit ang kanang kamay't
"Ngayon ka lang ba makaka-attend ng field trip sa Baguio?""Yeps!""Ah-halata. Ganito kasi 'yon, pagpunta niyo sa park, asahan mo na titipunin kayo ng tour guide para samahan kayo sa pagpunta sa villa ng Muratori. Of course, wala sila ro'n. At kahit open sila sa public, hindi naman sila magawang hulihin ng mga parak. Sa duwag sila, e. 'Tsaka hindi basta-basta ang bahay no'n, 'no? Mga ilang kilometro pa ang layo mo, haharangin ka na agad ng mga epal na guwardiya. Pero para sa mga field trip na katulad niyan, siyempre may mga research na gagawin, pinapayagan naman silang makalampas sa boundaries at marating ang Main Gates, PERO hanggang doon lang. Wala pang nagtatangkang pumasok doon. Ang dahilan naman kung bakit wala pang nagte-trespass do'n ang hindi ko alam 'tsaka sure ako na mahal pa nila ang mga buhay nila, kaya nga hanggang gate lang sila. Basta tingnan mo na lang 'yong villa 'tapos ikaw na ang humusga.""Ano kaya sa tingin mo ang dahilan kung bakit nila binuksan sa public ang bah
"Okay na ba ng puso mo ngayon?" Kinikilig nitong tanong sa kanya.The loud beating of his heart rung in his head. Oh God!"Bawal ang no comment, Chef!" Sabi agad ni Leslie na napansing iiwas sana siya sa tanong.Napatawa siya. "All right. My heart is already taken." He said.The crowd sighed in disappointment that made him chuckled."Taken na pala ang ating gwapong Chef, guys. Siguradong maraming iiyak ngayong gabi." Dagdag pa ng host. "So, may girlfriend ka na pala, Chef."Hindi niya alam pero natagpuan niya ang sarili na umiiling-iling. "No, I have no girlfriend. As of now, we're just friends, according to her." He chuckled.Lalong lumakas ang tilian ng mga tao sa studio sa pag-aakalang na-friendzone siya.Hell! Hindi niya matatanggap ang friendzone! Wala iyon sa bokabulayo niya."But I'm working for it. So, baby, be ready because there's no friendzone in my vocabulary..." He added. Kaya mas lalong nagkagulo sa loob ng studio.Mabuti ay doon din natapos ang interview. Dahil kung hin
"What?" Singhal niya kay Uno kahit alam naman niya na hindi ito sasagot. Pipi ito at kahit mahigit sampung taon na niya itong bodyguard at ilang taon narin itong leader ng USO hindi pa niya nakikita ang mukha nito na nasa likod ng itim na maskara. No one has never seen his face. Sa tagal at halos araw-araw niya itong kasakasama palagi niyang nakakalimutan na isa ito sa tatlong boss ng organisasyon na kinabibilangan nila.He respect him as one of the three bosses and Uno respect him too as his boss. Simula ng maging boss ito ng USO hindi na niya mabilang kung ilang beses na niya itong itinaboy at tinanggal sa pagiging bodyguard niya pero kahit anong gawin niya nanatili ito bilang bantay niya. Binabarayan niya ito pero lahat ibinabalik lang nito. Palagi lang nitong dahilan na "ang totoong magkaibigan nagtutulungan at hindi nagbabayadan at tumatanggap ng kahit na anong kapalit."Sa huli, siya rin ang sumuko. Hinayaan na lang niya si Uno sa gusto nito. Hindi rin naman siya mananalo. Isang