"May pigura sa mismong entrance ng bayan. Mukhang pinipigilan tayong makapasok." Mabuti nalang talaga at hindi siya nakikilala at sinagot naman siya ng walang kahit anong halong pagdududa.Ano daw? Pigura?Nagkatinginan naman kami ni Noegi at parehong nalito.Sumuksok kami sa mga knight hanggang sa mapunta din kami sa likurang bahagi ngayon ni Trei. At nakita ko ang isa ngang pigura sa entrance na ito na nakatayo.Nakasuot ito ng itim na kapa. Halata sa mukha na isa pa itong binata kagaya namin ni Noegi. May maitim na buhok, at ang kulay ng mata niya'y kagaya ng sa kalikasan. Isang kulay berde. compared to me.I already felt Crimson's presence and heard his footsteps. He's just five meters away from me.When he got really near, I ready myself. "Reload," I whispered.His arms showed up and I didn't hesitate to kick his leg. I know he's expecting me to hit his arm, so I attacked his legs instead.But too bad, he blocked my hit with his other leg and attempted to kicked me but I lay in t
I and Thana was running in the center while Crimson is on my back covering and protecting me from Ady. Ady did the same to Thana.My jaw almost drop when I saw Crimson's main weapon.He's wielding a XM307 advanced crew served weapon?! How is that possible? It's freaking huge!"Ay mali pala. Hindi 'yan!" Crimson whispered.What the heck? Namali siya ng weapon?Napakunot ang noo ko nang maglabas siya ng maliit na supot pero nanlaki ang mata ko nang bigla itong lumaki at inilagay niya sa loob ang machine at lumiit ang supot ulit.He put the mini sack back to his belt bag and an AK-47 assault rifle is in his hands now.He immediately covered me from Ady while I'm rushing to Thana."Let's eliminate Aiden first," I said in my mind and as I expected he's using his telepathy skill."Ano'ng plano mo?" He asked immediately."I'm going to pretend like I was focusing on Jessi but I'm actually aiming for Night. Then you, you will shot Jessi while I'm managing Night," I explained briefly and he did
"Red flag ka sa akin."Kunot noo ko siyant tinignan at nang mapansin niya ang naiinis kong mukha ay may pag alinlangan siyang ngumiti sa akin na ikina irap ko."Ito naman, joke 'yon. Pero hindi ko lover 'yong matapobreng 'yon. Hindi ko nga alam kung lalaki ba 'yon o babae. Papalit-palit ng avatar, hindi marunong makuntento sa isa eh," he talked again and I sighed.I am Reaper, stupid.And what about that? Ano ngayon kung papalit-palit ako ng avatar? Tsk."What about that person?" I asked him, acting clueless."Pangit ng ugali. Mayabang din, spoiled brat na anak mayaman. Wala nga 'yang respeto-" We walk out of the café-cum-lounge together, and he sighs. "Guess I'll see you tonight.", he speaks in a volume almost as low as a whisper."Guess..? You aren't sure?", I ask anxiously, the one keyword clicking in. My anxiety, however, seems to double up in his voice as he speaks again, "Oh no! That's not what I meant! I have an important meeting today evening that ends at 7. I'll be at the exh
"Yeah... Love you, Cat. Bye," he said and the line died.I stared at my phone because of the way he said it. I mean, that's normal to us because we say it often but why is my heart beating so darn fast?Is it because his voice is deeper now unlike when we were younger?That's weird but I just shrugged it off. I just feel giddy today because it's my birthday."Happy birthday, dear!" Mom greeted me when I joined them for breakfast. "Anong gift gusto mo, anak? Another Chanel bag or Gucci shoes? Or both?""Happy birthday sa pride and joy ko," dad said and kissed my forehead before sitting on his seat."Pwede ako lumabas sa first week ng December?" I asked because I know my mom would still give me those things even if I asked for something else. "May games po kasi si Matt and I want to support him."Mom and dad looked at each other and it looked like dad was hesitant while my mom was nodding at him to let me go out."Basta magdadala ka ng tatlong bodyguards at isasama mo si yaya," mom said
Sa loob nga ng halos mahigit sampung taon niya sa Pilipinas ay hindi pa niya nakitang muli ang daddy niya. She really miss her father and at the same time, she hate him. Gusto niyang pumunta ng America para personal na tanungin ang daddy niya kung bakit hinayaan lang siya nito na magdusa at mahirapan sa piling ng mama niya. Marami siyang gustong itanong. Mga tanong na ito lang ang makakasagot."Guys look who's here."Kahit hindi niya lingunin kung sinong nagsalita ay kilalang-kilala na niya kung sino. It's Megan Mayer, ang number one bully ng university noong collegeGustuhin man niyang batuhin ng maraming katanungan ang lalaki ay kan'ya na lamang pinigilan ang sarili. Pakiramdam niya ay wala siyang karapatan. At isa pa, hindi pa iyon ang tamang panahon. Baka sa isang pagkakamali niya lang ay malaman nito ang katotohanan at ipatapon siya pabalik sa Manila. Hindi pa iyon maaaring mangyari dahil hindi niya pa naisasakatuparan ang kan'yang misyon. Idagdag pa na hindi pa siya handang bali
"Matteo Carson R. Torre, Electronics Engineer," I said and grinned. "That sounds good... Bagay sa name mo."After my birthday party, the guests went home so I was left with the gifts that they gave me. I couldn't sleep so I just started unwrapping them.I opened my grandfather's gift first and it was a Birkin. I wonder if he's the one who chose the design or someone else chose it for him?I just shrugged at the thought, at least he knew that I collect bags.I opened Hailey's gift next, and the box was full of ballet stuff such as leg warmers, warm-up boots, hairpins, and a lot of other stuff that we normally use in ballet. There was also a small card inside the box so I took it out and read it. even see her often and we don't even talk.Well, my other acquaintances said she's friendly so maybe that's just her personality."Dear, why are you still up?" mom asked. She was already wearing her robe over her nightwear."I"m just opening some gifts... How about you, mom?" I asked. "And why
HINDI tukoy ni Alex kung anong oras na siya nagising. Ngunit nakita niya sa pamamagitan ng tinatangay na kurtina ay natukoy niyang tirik na tirik na ang araw. Mabilis siyang napabangon nang maalalang wala siya sa sariling k'warto.Naibaling niya ang tingin sa kabilang bahagi ng kama, ngunit wala na roon ni bakas ng anino ni Zairus. Patunay ang larawan na nakapatong sa bedside table na sa mismong k'warto siya ni Zairus natulog kagabi. Hindi niya pa iyon napapasok pero sapat na iyong ebidensiya.Hindi niya napigilan ang sariling kunin ang picture frame ng lalaki kasama si Lena. Parehong nakangiti ang mga ito. Ngunit kung pagmamasdang mabuti ay tila kakaiba ang kislap ng mga mata ng kaibigan. Tila hindi ito masaya, kung tama nga ba ang hinuha niya.Iyon pa lamang ang ikatlong araw na naroon siya sa mansyon ni Zairus, ngunit napagtanto na kaagad ng dalaga na mukhang hindi pa rin talaga nila lubusang kilala si Lena, kahit ilang taon na silang magkakaibigan. Sa kan'yang palagay ay marami it
Sinimulan ko na ding kainin ang pagkain ko.Hindi ako sanay na may nakatingin sa akin kapag kumakain pero pilit ko na lang hindi pinapansin iyon."O nga pala bro.Sama ka ba sa akin bukas?"Tanong ni Jeffrey.Napakunot ako ng noo sa sinabi nito.Saan naman ang punta nito?"Where?"Tanong ko bago uminom ng drinks. "Pa,bat gising kapa po?" tanong ko kay,Papa ng madatnan ito sa kusina nagising kasi Ako dahil nakaramdam ako ng uhaw.."Angel." gulat na usal nito pero agad ding na himasmasan agad Ako nginitian"May iniisip lang Ako,Angel Ikaw bakit gising kapa?""Nagising lang,Pa nauhaw kasi Ako." sagot ko rito saka kumuha nang baso"Ganun ba pag katapos mo dyan matulog ka na lang ulit masyadong maaga pa.""Ikaw din,Pa dapat natutulog kana may trabaho ka pa bukas diba."may pagaalala turan ko rito"Ikaw talaga."iiling iling na saad ni, Papa saka Ako sinenyasang umupo sa tabi niya na agad kong ginawa "Kumusta naman ang pag aaral mo duon? Hindi kaba nahihirapan? Wala namang nang bubully sayo hindi
"Hindi ka man lang ba mag-so-sorry kay Leighron? O kahit kay mama man lang? Tingnan mo ang ginawa mo sa kapatid mo? Hayon siya sa loob araw-araw-""Abegail." Saway ni Carmela pero nagpatuloy ito."Araw-araw na nag-aagaw buhay pero bakit parang wala lang sa'yo? Nandito kami takot na takot na baka anumang sandali bigla na lang mawala si Leighron. Pero ikaw, nasaan ka? Hindi mo man lang kami madamayan nina mama at papa. Ikaw nandoon sa labas at walang kaproblema-problema. Puro kana lang trabaho at nagsasaya kasama ang mga kaibigan mo. Pupunta ka lang dito kung kailan mo maisipan. Tapos pupunta ka nga ni hindi mo naman siya magawang tingnan. Ang samasama mo Leighdon. Anong klase kang kapatid? Hindi mo lang siya kapatid. Kambal mo siya." Padaskol nitong pinahid ang luha na kumawala sa mata nito. "Baka nakakalimutan mo kaya ipinapaalala ko lang."Tumalikod siya at malalaki ang hakbang na sumakay sa bumukas na elevator na may lumabas na dalawang nurse."Good afternoon doc." Sabay na bati ng
"May training ako kasama si tito, eh."Ngumuso siya. "When are you coming back?"Nagkibit-balikat ako. "Hindi ko pa alam baka a week before ng start ulit ng klase ko.""You'll miss my ballet recital?" hindi makapaniwalang tanong niya sa akin. "No, you can't miss that!"Nanlaki 'yong mata ko dahil nawala din 'yon sa isip ko. Tumingin ako kay Callie at may namumuo na agad na luha sa mga mata niya."You can't miss that, Matty," sabi niya."Sige, hindi na lang ako aalis." Hindi ko alam kung bakit 'yon ang sinabi ko dahil hinihintay na ako ni tito sa Cebu pero parang ayaw ko rin naman umalis.Baka naman kayang gawan ng paraan ni tito na dito na lang ako magpa-practice sa Manila para hindi ko na kailangan pumunta sa Cebu at lumayo kay Callie.Hindi ko rin talaga alam kung bakit ginagawa ko 'to pero kung para kay Callie, ayos lang naman. "Nung huling naglaban tayo, yung kapangyarihang ginamit mo kanina lang, yun din ang kapangyarihang tumalo sa akin. Hindi ko talaga lubos akalaing, magiging
Nasa kalagitnaan siya ng pagmamasid sa paghampas ng alon nang makuha ng isang binata ang kan'yang pansin. Sa harapan nito ay canvas na nakapatong sa isang wooden stand. Nakatingin ang binata sa paghampas ng alon at muling ibabalik sa harapan ng canvas. Nang makalapit siya sa likurang bahagi nito ay doon niya nakumpira na ipinipinta nito ang view sa harapan nito."Ang ganda," hindi niya naiwasang maiusal.Mukha naman itong nabigla. Ipinihit ang ulo saka siya tiningnan sa nanlalaki nitong mga mata. Ngumiti naman siya at muling tiningnan ang ipinipinta nito. "Alam mo bang pangarap ko noong matutong magpinta? Kaso lang ay hindi ako nabiyayaan ng gan'yang talento. But I know someone who's good at painting. She's really like you," naibulong niya na lang ang huling pangungusap.Nakita naman niya ang pagkislap ng mga mata nito, tila nakuha na niya ang atensiyon ng binata. "Really? Who's she? Is she with you?"Mabilis naman siyang napailing. "Wala na siya." Iyon lamang ang salitang nanulas sa
"I'm not." Sinubukan nitong alisin ang kamay niya pero hindi niya ito binitiwan. Mas hinigpitan lang niya ang hawak sa braso nito."I bring you to the hospital.""H-hindi na kailangan, k-kaya ko ang sarili-""You'll come with me whether you like it or not!" Paalisin mo nga ang mga iyan at sumasakit ang mata ko sa mga kapangitan nila.""Anong pangit? Hoy! Leroy na may-ari ng Rolex! Hindi ako pangit! Bawiin mo iyan." Nagmamaktol na sabi ni Ricardo na nakasimangot."I cannot take this. Leroy, man, pinipilahan ako ng mga babae tapos sasabihan mo lang ako na pangit? Bulag ka ba?" Sita pa sa kanya ni Matty o Mattias.Napalatak naman si Arwyn sa isang gilid. "Hayaan niyo na nga yang si 'Leroy na may-ari ng rolex'. Talagang hindi niya lang matanggap na mas gwapo tayo sa kanya kaya ganyan niya na lang tayo tratuhin.""Agree." Sabi naman ni Klorin o Corinth na nakapatong pa ang mga paa sa mini table ng opisina niya.Mahilig silang magkakaibigan na gawan ng kung anu-anong nickname ang mga pangal
"But I want to smile when I want to not because I'm being forced to do it. Why do I have to deal with the people that my dad works with? It's like I am obliged to work with them too."Nagkibit-balikat ako dahil hindi ko naman alam kung ano talagang pinapagawa sa kanya kapag lumalabas sila nila tito pero parang hindi rin naman mahirap pakisamahan 'yong mga tao dahil kapag sinasama din naman ako ni mommy sa mga tinutulungan niya mababait naman 'yong mga tao tapos hospitable pa."By the way, how are your high school papers?""Naayos ko na 'yong akin. Ikaw ba? Homeschooled ka pa rin?"Nagpabuntong-hininga siya. "Yeah, like I said, paranoid nga si mommy at daddy. Baka daw ma-bully ako sa school.""Kung parehas naman tayo ng school na pupuntahan hindi ko naman hahayaan na ma-bully ka."Umupo siya at humarap sa akin habang nakanguso. "I told them that but they're too persistent in making me stay inside this house.""Ganoon ba? Hayaan mo na sila, mas safe naman talaga rito," sabi ko na lang d
"Hunter! Ahh!""Fuck! Are you close? Come for me, Apple.." he said, breathless.Ilang segundo matapos niyang sabihin iyon, tuluyan nang sumabog ang orgasmo ko. But Khalid didn't stop. Mas lalo pang bumilis ang paggalaw niya."Fuck!"Yumuko siya para abutin ang labi ko habang patuloy sa mabilis na paggalaw."I'm coming, Apple.." he said, breathless, as he kissed me. Hanggang sa maramdaman ko ang pagsabog niya sa loob ko, "Fuck!"Parehong malalim ang paghinga naming tumigil siya. Kapagkuwan, muli niyang inabot ang labi ko para patakan ako ng halik. He kissed me gently then he stopped and stared me gently."You're mine, Apple. You can't leave me." he whispered, then he kissed me again. ni Leligan.Sa kabila ng lakas ng lightning na kasama sa pagbulusok ng espadang yun, nagawa pa ring naihilig ni Leligan ang leeg pakaliwa. Dumiretso ang espadang yun sa likod niya pababa sa lupa, pero lumitaw din agad ako sa likuran ni Leligan.Sabay nasalo ang hilt ng espadang ito gamit ang kanang kamay't
"Ngayon ka lang ba makaka-attend ng field trip sa Baguio?""Yeps!""Ah-halata. Ganito kasi 'yon, pagpunta niyo sa park, asahan mo na titipunin kayo ng tour guide para samahan kayo sa pagpunta sa villa ng Muratori. Of course, wala sila ro'n. At kahit open sila sa public, hindi naman sila magawang hulihin ng mga parak. Sa duwag sila, e. 'Tsaka hindi basta-basta ang bahay no'n, 'no? Mga ilang kilometro pa ang layo mo, haharangin ka na agad ng mga epal na guwardiya. Pero para sa mga field trip na katulad niyan, siyempre may mga research na gagawin, pinapayagan naman silang makalampas sa boundaries at marating ang Main Gates, PERO hanggang doon lang. Wala pang nagtatangkang pumasok doon. Ang dahilan naman kung bakit wala pang nagte-trespass do'n ang hindi ko alam 'tsaka sure ako na mahal pa nila ang mga buhay nila, kaya nga hanggang gate lang sila. Basta tingnan mo na lang 'yong villa 'tapos ikaw na ang humusga.""Ano kaya sa tingin mo ang dahilan kung bakit nila binuksan sa public ang bah
"Okay na ba ng puso mo ngayon?" Kinikilig nitong tanong sa kanya.The loud beating of his heart rung in his head. Oh God!"Bawal ang no comment, Chef!" Sabi agad ni Leslie na napansing iiwas sana siya sa tanong.Napatawa siya. "All right. My heart is already taken." He said.The crowd sighed in disappointment that made him chuckled."Taken na pala ang ating gwapong Chef, guys. Siguradong maraming iiyak ngayong gabi." Dagdag pa ng host. "So, may girlfriend ka na pala, Chef."Hindi niya alam pero natagpuan niya ang sarili na umiiling-iling. "No, I have no girlfriend. As of now, we're just friends, according to her." He chuckled.Lalong lumakas ang tilian ng mga tao sa studio sa pag-aakalang na-friendzone siya.Hell! Hindi niya matatanggap ang friendzone! Wala iyon sa bokabulayo niya."But I'm working for it. So, baby, be ready because there's no friendzone in my vocabulary..." He added. Kaya mas lalong nagkagulo sa loob ng studio.Mabuti ay doon din natapos ang interview. Dahil kung hin
"What?" Singhal niya kay Uno kahit alam naman niya na hindi ito sasagot. Pipi ito at kahit mahigit sampung taon na niya itong bodyguard at ilang taon narin itong leader ng USO hindi pa niya nakikita ang mukha nito na nasa likod ng itim na maskara. No one has never seen his face. Sa tagal at halos araw-araw niya itong kasakasama palagi niyang nakakalimutan na isa ito sa tatlong boss ng organisasyon na kinabibilangan nila.He respect him as one of the three bosses and Uno respect him too as his boss. Simula ng maging boss ito ng USO hindi na niya mabilang kung ilang beses na niya itong itinaboy at tinanggal sa pagiging bodyguard niya pero kahit anong gawin niya nanatili ito bilang bantay niya. Binabarayan niya ito pero lahat ibinabalik lang nito. Palagi lang nitong dahilan na "ang totoong magkaibigan nagtutulungan at hindi nagbabayadan at tumatanggap ng kahit na anong kapalit."Sa huli, siya rin ang sumuko. Hinayaan na lang niya si Uno sa gusto nito. Hindi rin naman siya mananalo. Isang