CHAPTER TWENTY

Naiintindihan ko na si mama kung bakit niya hindi sinabi sakin. Pero sana man lang bago siya nawala narinig ko sa kaniya na ampon ako hahaha.

Maya maya ay napag isipan ko na lumabas, gusto ko kausapin ang totoong ina ko. Kahit ako ay naguguluhan padin pero pilit kong iniintindi ang lahat.

"Oh may kailangan kaba? Nagugutom kaba?" tarantang sabi niya

"Ah hindi po." sabi ko at ngumiti

Tumabi ako sa kaniyang inuupuan.

"Pasensya kana kung biglaan ang pagka sabi ko sana-

"Hindi po okay lang." sabi ko at ngumiti

"Gusto ko lang kayo makausap." sabi ko at ngumiti siya

"Halika." sabi niya sumunod ako sa kaniya

Pumasok kami sa isang kwarto na puro litrato lang. At umupo kami sa terrace.

"Anong gusto mong pag usapan natin." sabi niya

"Gusto ko po malaman bakit nag iisa kayo? San yung totoong tatay ko?" tanong ko

"May nakilala akong foreigner sa pinag tra-trabahoan ko noon." sabi niya at may binigay sakin na litrato

"Siya ang tatay mo." sabi niya nang tignan ko ang litrato jusko napaka gwapo naman