Hindi ko alam kung ilang oras na akong nakatulala dito sa sala simula nang umalis siya. Basta na niya na lang akong iniwan. Tama ba iyon? Naalala ko ang mga sinabi ng mom niya sa akin kaninang umaga. Siguro kaya ayaw sa akin ng mom niya dahil sa inaasta ko kay Ken. Sumasakit ang ulo ko kaka-overthink. Ginulo ko ang buhok ko at balak na tawagan si Sean nang marinig ko ang kotse ni Ken sa garahe. Umuwi na siya. Nandito na siya. Nadatnan niya akong nandito sa sala. Bumuntong hininga siya at lumapit sa akin. “Wife…” tawag niya sa akin. Napakunot ako ng noo nang mapansin ang nasa gilid ng labi niya. “What’s that?” Tukoy ko sa sugat labi niya. Hinawakan niya iyon. “This is nothing.” Matamlay na sagot niya at tuluyan na siyang nakalapit sa akin. Mukhang nasa mood na siya at kumalma na. “Wife… I’m sorry.” Hinging paumanhin niya at pumikit ng mariin. “Sorry din…” Matagal akong tumingin sa labi niya. “Pero, ano iyang nasa labi mo?” Curious na tanong ko. “I had fight in the ba
“What does that old dictator woman wants?” Napatingin ako kay Ken nang bigla siyang magsalita. Nagbabasa siya ng reports. Basta, meron siyang binabasa na graph. “Grabe ka naman.” Sagot ko sa kanya. Ang sama talaga ng ugali ng lalaking ito. He rolled his eyes. Napaka attitude niya talaga. “What she wants?” Ulit niya. “She borrowed money.” Mahinang sabi ko. “You lent her?” Napatigil siya sa kanyang ginagawa. Hindi ako sumagot. Tinaasan niya ako ng kilay at tumango naman ako. “Tsk!... she looks like money.” He whispered. Ikaw, mukha kang papel. Masyadong mapapel sa buhay. Tinaasan niya ako nang kilay nang mapansin niyang hindi ko inaalis ang tingin ko sa kanya. “Why did you borrowed her?” Tanong na naman niya. Chismoso ang lalaking ito. Ang dami niyang tanong. “Babayaran naman niya daw next week. Kapag nag sahod na siya.” Maliwanag na paliwanag ko. “Did you believe her? She’s just manipulating you. Don’t believe to her lies. Hindi ka babayaran nu’n.” He persuading me to be
“I have the thirty-five percent shares in the company Mr. Saltzman.” Sa isang maaliwas, malaki at malamig na kwarto ay nandoon lahat ng mga shareholders na nag-aagawan sa posisyon sa kumpanya. “Look at your last report. The sales decrease and you loss almost twenty percent of the profit. You’re not the right boss in this company.” Matapang na sabi ng isang sa mga investor at kalaban ni Ken na kinukuha ang kanyang posisyon sa kumpanya. “Hindi na kami papayag na mawalan pa ng another percent sa kumpanya na ito. Mas malaki ang shares na meron ako. Ten percent na lang ang meron ka.” Kalmado lang na nakikinig si Ken habang mayabang at confident na nagsasalita ang kanyang nasa harapan. Nakapabilog sila sa isang malaking pabilog na lamesa at lahat sila ay nakasuot ng corporate attire. “Pwede ko ng kunin ang kumpanya sa’yo.” Dagdag nito sa sinabi. Emotionless lang ang pinapakita ni Ken, at seryoso lang na nakatingin sa kausap. “Mr. Han, according to our latest report we get the big
“Sean…” Malungkot na tawag ko sa pangalan ng aking kaibigan. Ngumiti siya sa akin ng malapad. Mabuti pa siya palaging masaya. “Anong nangyari sa’yo?” Tanong niya habang malawak pa rin ang ngiti niya sa akin. Bakit hindi ko kaya maging masaya ng ganu’n? “Pumunta ako sa kumpanya kanina at narinig ko pinag-uusapan ng mga empleyado ni Kier na in relationship daw silang dalawa nu’ng business partner niya.” Malungkot na kwento ko kay Sean. “O, tapos? Edi mag in relationship din tayo!” Bulalas ni Sean na parang natuwa pa sa naisip na idea. “Totoo yata ang sinabi sa akin ng mga kaibigan ni Kier, na dapat magpapakasal na silang dalawa. Alam mo ang ganda niya at mukhang mas may dating pa kesa sa akin.” Down na kwento ko kay Sean. Para akong nanliit sa sarili ko. Bakit hindi ako ganu’n kaganda? Bakit hindi matangos ang ilong natin? Mukhang limang beses naliligo sa isang araw ang babaeng iyon. Samantalang ako, dalawang beses lang sa isang linggo naliligo. Nandito kami sa labas. I texte
“Don’t listen to them. Don’t try to change for them.” Masungit pa rin na sabi niya. “Pero tama naman sila. Babae dapat ang nagsisilbi at nag ta-trabaho sa bahay.” Katwiran ko. Tumingin siya sa akin, “Shielyn bakit ba ang tigas ng ulo mo? Kailan ka makikinig sa akin?” Seryosong tanong niya sa akin. Hindi ako nakasagot sa tanong niya. “Kung makikinig ka sa kanila, sila na lang dapat ang pinakasalan mo.” May bahid na pagka inis na sabi niya. Na-hurt ako sa sinabi niya at hindi na nagsalita. Ang sakit niya magsalita. “Sige, tapos papakasalan mo ‘yung business partner mo?” Masakit na damdamin na tanong ko sa kanya. Napahinto siya sa tinanong ko sa kanya. “Let me guess it, you heard that from Jase and Nathan. Am I right?” Kalmadong tanong niya sa akin. Tumango ako sa kanya. Guilty akong tumango. Malalim siyang bumuntong hininga. “Hindi ko na alam ang gagawin ko sa’yo.” He murmured. Para sobrang konsensya ang naramdaman ko sa inakto niya. “Sino ba siya?” Tanong ko sa kanya. “My
Wala naman something sa kanila ni Shane at fake news lahat ang narinig ng asawa niya. He wants to scold his two friends inside his room but he doesn't have energy to do that. Papalagpasin na muna niya ang ginawa ng dalawang ito.“Alam mo kung gusto mo pa maka-usap ng maayos si Shielyn, try mo muna matulog, sa lagay mong yan para ka ng mamamatay.” Rude na sabi ni Nathan at muling pinahiga si Kier sa kama na kanina pa nanghihina.Bahagya na lang din nakabukas ang mga mata niya pero gising na gising siya. Hindi na maintindihan ni Kier ang kanyang nararamdaman.“Tumatawag ang mother in-law mo.” Imporma sa kanila ni Jase, siya ang may hawak sa cellphone ni Kier.“Maybe umuwi siya sa kanila.” Conclude ni Jase.Hindi makita at masagot ni Kier ang mga kaibigan dahil sa pangihihna na nararamdaman.“Hayaan na muna natin umpekto ang mga gamot within hours. Kapag lumagpas na ng five hours at hindi ka pa rin makatulog at hindi pa rin nawala ang sakit ng ulo mo dadalhin ka na namin sa hospital.” Na
Kier groaned again in pain nang makalabas na ang mga kaibigan niya. “Fuck!” He hissed. He wants to sleep at hindi na maganda ang pagsakit ng ulo niya. Ramdam niya na pagod na pagod ang katawan niya at sobra na siyang inaantok. He must remind to himself that he’s not a hero and robot. “Kier! Kier! Fiero lumabas ka diyan!” Kier tried to get up from bed and before he could open the door of his room ay kusa na iyon bumukas. Nagliliyab na mga mata ang sumalubong sa kanya. “Anong ginawa mo sa anak ko?!” Galit na tanong sa kanya ng kanyang mother in-law. “Mom…” he greeted. Nakatayo lang siya sa kama at hindi siya makahakbang ang isa niyang paa, pakiramdam niya ay para siyang mabubuwang kapag naglakad siya. Kailangan na niya talagang matulog. Parang any time ay bibigay na ang katawan niya. “Kuya Kier, okay ka lang?” Nag-alalang tanong sa kanya ni Layla. He look at her at iniwas din ang kaagad ang tingin niya. Kier close his eyes deeply. “Sinong kabit mo, ah? Akala ko ba malinaw an
Hapon na at tulog na tulog pa rin si Kier. Sinusubukan ko na umalis sa pagkakahinga pero nagigising lang siya. Naiihi na ako. Sobrang taas na ng sikat ng araw at ang sarap pa rin ng tulog niya. Sa benteng pagkakataon na subukan na humiwalay sa pagkakayakap niya sa akin ay doon pa lang ako nagtagumpay. I stretch my muscles. Pagkatapos ko mag CR ay muli ko siyang tinignan at napahinga ako ng malalim na hindi siya nagising. Hindi ko alam na meron siyang insomnia. Kaya pala madalas siyang gising buong gabi. Akala ko nagbabantay siya ng mga magnanakaw sa bahay kaya siya gising. Pumunta akong kusina at sinubukan kong magluto. Pagbalik ko sa kwarto ay gising na siya. “Ken?” Tawag ko sa kanya. Gising na ba siya? “Where the hell have you been?” Tanong niya habang nakatingin sa akin. “Nagluto lang ako. Gutom ka na ba? Gusto mong kumain na muna? Hapon na kasi.” Imporma ko sa kanya. Napabuntong hininga siya. “How many hours have I've sleep?” Seryosong tanong niya sa akin.
Makalipas ang pitong taon. “I told you to not fucking open that damn door, Kladen!” Galit na sigaw ni Kier sa kanyang anak. “I’m sorry, dad,” hinging paumanhin ng bata sa kanya. Na-curious kasi ito kung bakit naka lock ang kwarto na iyon, at mahigpit na pinagbabawal ng kanyang ama na huwag buksan ang kwartong iyon. Sa sobrang curious ay binuksan niya iyon, nagtaka siya sa nakita sa loob. Mga gamit ng batang pangbabae. Meron ba siyang kapatid na babae na namatay? Nalaman ng kanyang ama ang kanyang ginawa kaya napagalitan siya. Ito ang first time magalit sa kanya ang kanyang ama. “Go to your room, I don’t want to you to open that damn door again, Kladen!” Galit na banta ng kanyang ama sa kanya. Hindi na siya sumagot, at malugkot na pumasok sa kwarto niya. Maglalaro na lang siya, nagbago na ang isip niya na bisitahan ang anak ng tito Ethan niya. “Hoy bata! Huwag mo ng pansinin ang tatay mo! Kulang lang siya sa pagmamahal!” Sabi ng kanyang tito Nate nang papasok na siya sa kanyang kw
Jase is inside the house of Kiers. He was the one who had control all over the CCTV camera in the place. He knows what’s happening to the couple. And, now, today. When Jase saw Shielyn packing her things, he abruptly went to his friend's house. “Where are you going?” He asked Shielyn when he saw her with her luggage. Shielyn stops walking and looks at him. “That’s how easy for you to leave Kier after all the things he did for you? Why are you hurting Kier, huh?” Sumbat ni Jase sa kanya. Pinunasan ni Shielyn ang kanyang luha. “Bakit ka nandito? At saka, hindi madali sa akin na iwan ko siya. Kailangan kong gawin ito para sa aming dalawa. Nagkakasakitan na kami, at mas maganda kung magpapahinga na muna kami. Hindi na maganda ang mga nangyayari. Iiwan ko siya, para sa kanya at para sa akin,” paliwanag ni Shielyn; she doesn’t owe him any explanation. And what does he cares? Nagpakawala ng buntong hininga si Jase at tumawa, “para sa kanya, or para sa sarili mo?!” Hindi na niya mapigil
He sounds fragile. Mas humigpit ang pagkakayakap niya sa akin. “I’ll hold the promises and words that you had said. You told me you won’t leave me, no matter what happens.” Nakakaramdam ako ng awa sa kanya. Hindi ako sanay na nakikita at naririnig ko siya na umiiyak. Kier, sorry, pero sobrang sakit na. Gusto ko munang maging buo. Tinaggal ko ang pagkakayakap niya sa akin, mukha pa siyang nabigla. Hindi niya inaasahan na gising ako. Na nagising ako sa pag-iyak niya. “I’m sorry for waking you up.” Pinunasan niya ang luha niya. Bahagya akong ngumiti sa kanya. Wala akong sinabi at niyakap ko siya. Yumakip din siya pabalik. Ang higpit niya yumakap. “Mahal na mahal kita,” bulong ko sa kanya. “Ikaw ang unang lalaking minahal ko ng ganito,” I added. “Siguro ganoon talaga. Hindi ko ma-appreciation ang happiness kung hindi ko mararamdaman na maging malungkot at msaktan. Siguro, it destine to be this way.” Kumalas ako sa pagkakayakap. Hinawakan ko ang kamay niya, at ngumiti ako sa k
Gusto kong magwala. “Kier! Kier!” Galit na sigaw ko sa pangalan niya. “Wife, I’m here,” dinig ko na sagot niya sa malalim na boses. Sinalubong ko siya ng sampal. Nabigla siya sa pagsampal ko sa kanya. “Sinungaling ka!” Sigaw ko sa kanya. “Kailan mo pa ako nililoloko, ah?! Hanggang kailan mo balak itago sa akin ang lahat?!” Nagwawala na ako dito. “What do you mean?” Naguguluhan na tanong niya sa akin. Muli ko siyang sinampal dahil sa galit ko. Bumalik ako sa coffee shop kanina at nagpasalamat ako na nandoon pa iyung priest na nagkasal sa amin. At mabuti na lang nakahanap ako ng picture na kasama siya noong wedding namin ni Kier. Inamin sa akin nu’ng priest na iyon, na hindi naman talaga siya priest at may nag hire sa kanya. Ang trabaho niya ay isang host sa mga wedding. Napakalaking kasinungaling ang sinampal sa akin. Nandilim ang paningin ko ng makita ang malaking wedding picture frame namin na nasa sala. Inabot ko iyon at malakas na tinapon sa tiles. Babasagin ko ang w
Ako lang ang may karapatan na magalit sa aming dalawa. Ang nanay niya ang nag cause ng lahat ng mga ito.“So, para mo na din sinabi na wala kang tiwala sa akin! Kier anong akala mo sa akin? Magpapaniwala sa mga kasinungalingan ng nanay mo?! Gusto ko ay makulong siya! Pagbayaran niya ang ginawa niya sa anak natin!” Pag-iitindi ko sa kanya.“Wife, I can’t do that,” pagsusumamo ni Kier sa akin.“Please, kahit na anong iutos mo sa akin, huwag lang ang bagay na iyon.”Lumapit siya sa akin at hinawakan ako sa kamay. Nagmamakaawa na ang kanyang mukha.“Iyon ang gusto kong gawin mo!” Sigaw ko at binawi ang kamay ko mula sa kanyang pagkakahawak.“Then, let’s get married. We will get married next two weeks.”Ano? Nahihibang na ba ang lalaking ito?Nag-aaway kami at sasabihin niya ako na madaliin ang kasal namin.“Huwag mong ibahin ang usapan! Alam mo, para ka na din nababaliw kagaya ng nanay mo! Nag-aaway tayo dito tungkol sa nanay mo, tapos ganoon ang isasagot mo sa akin?! Kier walang connect
“K-kier,” I groan. Minulat ko ang mata ko at nakita ko siya na bahagyang nakabukas ang bibig niya. I look at the clock. Umaga na pala. Nagpahinga lang ako saglit at naisipan ko ng tumayo. I was about to stand nang mapansin ko na nakayakap siya sa akin. Sinubukan kong tanggalin ang pagkakayakap niya sa akin pero nagising siya, at mas niyakap niya ako. Ikinulong niya ako sa mga bisig niya. “Hoy, umaga na,” bahagya ko siyang tinapik. He groaned at sinubsob ang mukha niya sa leeg ko. Mukhang pagod na pagod siya. Bumuntong hininga ako. Tumingin ako sa kanya at napansin ko na mahambing na siyang natutulog. I tried na tanggalin ang pagkakayakap niya sa akin pero nagigising siya. Nahiga pa ako ng ilang minuto. Pinapakiramdaman ko kung tulog na ba siya, o hindi. Nagigising kasi siya kapag gagalaw ako. Ilang beses ako nag try bago makawala sa yakap niya. Naglagay ako ng unan para yakapin niya, at hindi niya mapansin na wala na ako sa tabi niya. Una kong pinuntahan ang bata pagkalaba
“At naniwala ka naman sa kanya? Naku, friend, pinapa-ikot ka lang niya. Your husband is manipulating you,” komento ni Vane.Nandito ako sa shop niya, at nag kwento ako sa kanya ng mga nangyari. Updated siya sa buhay ko.“Kahit na anong gawin ni Kier sa akin ay pinipili pa rin ng puso ko na patawarin ko siya. Nakakatanga talaga ang pag-ibig. Tao siya, natural lang na magkamali siya. Naawa na din ako sa asawa ko. Alam ko na nahihirapan din siya sa sitwasyon namin,” amin ko.“Sus! Huwag ka maniwala sa kanya! Once a cheater always a cheater. Kaya niyang gawin ulit iyon sa pangalawang pagkakataon! Pupusta ako na may gagawin na naman siya na ikakasakit mo!”Biglang sumabat sa usapan namin si Faith. Umuwi siya, at binisita niya kami.Ilang taon din nawala si Faith.“Alam mo, huwag ka masyadonag bitter. Sinabi na nga ni Kier na under drugs siya at hindi niya alam ang ginagawa niya. Hindi siya lasing, at mabuti nga isa siyang mabuting ama at tunay na lalaki. Minsan na lang sa mga lalaki ang ma
“My wife wants to send my mom to jail,” problemadong sabi ni Kier. Nandito kami sa office ko sa bahay. Ilang araw na din hindi pumapasok si Kier sa kumpanya niya, at palaging nasa bahay ko para bisitahin ang kanyang anak. Minsan naman ay kinukuha niya sa akin ang bata para mamasyal silang dalawa. Putangina! Pakiramdam ko, isa kaming broken hearted family. Kinikilabutan ako sa naisip ko. “Diba siya ang dahilan ng pagkamatay ng anak niyo,” sabi ko at kumuha ng alak. Natutulog na ang anak niya. Si Jase palagi na lang missing in the action. Nasaan na ba ang gagong lalaking iyon? “I can’t send my mom to jail.” “Diba may connection ka? Naiintindihan ko naman kung bakit ayaw mo makulong ang nanay mo. Siya ang nanay mo, sino ba ang anak na gustong ipakulong ang sariling ina, diba?” Binigyan ko siya ng baso ng alak, kinuha naman niya sa akin iyon. Alak ang kailangan niya. “It’s not that. Fuck! I can send her to jail! I got mad at what she did to my wife and unborn child! But I can’t
“Siguro may babae ka kaya late ka na umuuwi, at palagi kang wala sa bahay,” akusa ko kay Kier. Nangunot ang noo niya. Ngumisi ako sa isipan ko. Binigay niya sa akin ang isang bowl na may naglalaman na grapes. Kinuha ko sa kanya iyon. Binigay niya din sa akin ang isang rapsberry wine. “Ayaw mo na sa akin kasi wala tayong anak,” pag da-drama ko. Nag da-drama na naman ako sa kanya kasi bored ako. Paalis na siya at may pupuntahan na naman siya. Napapansin ko na palagi siyang wala sa bahay, at palagi siyang may pinupuntahan. Kapag weekend ay aalis siya ng maaga sa bahay, pero babalik din naman kaagad siya. Palagi niyang dahilan sa akin na galing siya sa bahay ni Nathan. Baka kabit niya si Nathan? “Stop playing games with me,” seryosong sabi niya. Tumawa lang ako. ** “Tangina naman! Jase,sabi ko bantayan mo iyan!” Stress na singhal ko kay Jase. Nakaupo lang siya sa sofa at nanonood. Hinabilin ko sa kanya na bantayan ang bata, pero ang ginawa ay nanonood habang ang bata ay hi