Hapon na at tulog na tulog pa rin si Kier. Sinusubukan ko na umalis sa pagkakahinga pero nagigising lang siya. Naiihi na ako. Sobrang taas na ng sikat ng araw at ang sarap pa rin ng tulog niya. Sa benteng pagkakataon na subukan na humiwalay sa pagkakayakap niya sa akin ay doon pa lang ako nagtagumpay. I stretch my muscles. Pagkatapos ko mag CR ay muli ko siyang tinignan at napahinga ako ng malalim na hindi siya nagising. Hindi ko alam na meron siyang insomnia. Kaya pala madalas siyang gising buong gabi. Akala ko nagbabantay siya ng mga magnanakaw sa bahay kaya siya gising. Pumunta akong kusina at sinubukan kong magluto. Pagbalik ko sa kwarto ay gising na siya. “Ken?” Tawag ko sa kanya. Gising na ba siya? “Where the hell have you been?” Tanong niya habang nakatingin sa akin. “Nagluto lang ako. Gutom ka na ba? Gusto mong kumain na muna? Hapon na kasi.” Imporma ko sa kanya. Napabuntong hininga siya. “How many hours have I've sleep?” Seryosong tanong niya sa akin.
“Wala akong pake sa’yo Nathan Lux Chen Mendoza.” Matabang na sabi ni Kier. Nathan's face became bitter when Kier mention his whole name including his surname. Naalala niya tuloy noong bata siya na hirap siyang isulat ang buong pangalan niya at hindi pa niya alam i-spelling. His momma really cursed them. Siguro, isang letter lang ang pangalan ng ina niya at sa kanya naman binawi ang napaka habang pangalan. Mother? Tsk! He doesn’t have mother. “Sir?” Sabay silang napatingin kay Heidi na nakadungaw sa bintana ng office ni Kier. “Heidi, don’t you know how to knock?” Masungit na tanong ni Kier. Napakagat ng labi si Heidi. “Sir, kanina pa po ako katok ng katok, I even called sa intercom. Bingi ka po yata.” Katwiran ni Heidi sa kanyang boss. Napakunot noo si Kier nang marinig na sinabihan siya nito na bingi. Heidi knows to back fight back to him. Hindi rin nakaligtas sa pandinig niya ang mahinang tawa ni Nathan. “Sir, pwede na po ba pumasok?” Paalam ni Heidi at ngumi
Tinaasan ko siya ng kilay. “Alam ko.” Kahit hindi ko naman talaga alam. Madali lang naman pag-aralan iyon at nag-aral naman ako ng business, sapat na iyong knowledge na iyon. “I won’t give it to you that easily. I’ll let you to manage it but first, it need to transfer under my name.” Pinal na sabi niya sa akin. Napahinto ako sa kanyang sinabi. “Hindi ako papayag!” Nabigla siya sa biglang pagsigaw ko. “Bakit mo ba ipapangalan iyon sa’yo? Sa amin naman iyon!” Laban ko. Palagi na lang siya ang nasusunod sa relasyon namin at palagi na lang siya ang tama. May tama talaga siya, malakas ang tama niya. He sighed again and massage his temple. “Shielyn, can you trust me? And listen to me?” Nagsusumamong paki-usap niya. Tinawag na niya ako sa pangalan ko. Wala man lang siyang ka-sweetan sa katawan. Iyong ibang couple merong endearment at kami na lang iyung wala. ‘Yung endearment pa ng ibang couple is Mhie15, BaBY atsaka, BeyBeqoueh@ Masama ang loob ko. Sinong may gusto?
“Wooooh, the very important person is finally here! The CEO of two companies, with a degree in business management and criminology, a billionaire, a loving husband, hardworking, kind but a very short-tempered handsome man! Let’s all welcome Kier Fiero Saltzman, together with his wife -Shielyn!” Pagpasok pa lang namin sa pinto ay iyan na ang narinig namin. Nakahawak sa mic si Bryden habang nakatayo sa isang coach. Ang mga kasama naman niya ay nagpalakpakan. “Ako, wala bang akong grand entrance?” Pagtatampo ni Nathan. “Next time ka na bro, du’n muna tayo sa manlilibre tonight.” Sabi ni Bryden sa mic. Hinila ako ni Kier paupo. Tabi kami at nakatingin lang ako kay Bryden. Ako lang mag-isa na babae at pakiramdam ko ay ma o-out of the place ako dito. “Kung inaya niyo ako para bayarin ang bills niyo, fuck you kayo!” Malutang na mura ni Kier and he even showed his middle finger at them. Kung titignan sila, parang hindi sila mayayaman. Para silang mga bata na walang iniintindi
“Ma!” Ungot ni Kier sa kanyang ina. “Fiero, hijo. Na-miss ka ni mama.” His mom kissed him in his left cheek. “Bakit ngayon ka lang dumalaw dito, huh?! Alam mo naman na wala akong kasama dito sa bahay at ikaw na lang ang nag-iisang anak ko hindi mo pa ako pinupuntahan.” May bahid ng pagtatampo na sabi ng kanyang ina. Niluwagan ni Kier ang kanyang necktie. Sumandali lang siya sa kumpanya at nagtungo dito sa bahay para kausapin ang kanyang ina. “What did you do?” Pagod na tanong ni Kier at umupo sa couch. “Layla.” Tawag niya sa pinsan niya. “Anong ginawa ko?” Walang idea na tanong ng kanyang ina. Hindi niya pinansin ang tanong ng kanyang ina. “Layla!” Tumaas na ang boses ni Kier. “Nag-away na naman kayo ng asawa mo?” Tanong ng kanyang ina at hinubad ang suot niyang coat, “kilala kita, hindi ka pupunta dito nang walang dahilan. Hiwalayan mo na siya anak, hindi na healthy ang nangyayari sa inyo. May ipapakilala ako sa’yo.” Hindi niya pinansin ang sinabi ng kanyang ina,
“ANO ba! tara na! Ipaglaban mo ang sa’yo, huwag kang matakot. Lalaban ka, lalaban tayo! Huwag tayong matakot!” Hinila ako ni Yvlaine papasok sa kumpanya namin. Sinabi ko sa kanya na ibibigay ni Kier sa akin ang kumpanya pero ayaw ko ng i-manage dahil na-realized ko na hindi ko naman kaya. Nakikita ko kasi siya na palaging busy at palaging stress, lalo na kapag may malaki silang proyekto. Natatakot ako dahil hindi ko naman alam ang aking gagawin. “Yvlaine…” kinakabahan na banggit ko sa pangalan niya. Nakakahiya kung bigla-bigla na lang kami gagawa ng scene dito at mang-aagaw ng posisyon. “Kailangan muna yata ng approval at signal ni Kier.” Bulong ko sa kanya habang pilit na hinihila ang sarili ko mula sa kanya. Pinipilit niya akong sumakay ng elevator. Masasabi ko na mahigpit ang guards niya at may kung pa-detect na kemene pa silang nalalaman, akala mo naman may gold bar dito. “Loka! Hindi na natin kailangan ng approval at signal niya dahil sa’yo naman talaga ito! Huwag
“Hindi ko pala kaya maging CEO, pagharap pa lang sa kanila kailangan ng preparations.” Umiiyak na amin ko sa kanya. Kailangan ng madaming confident. “What position do you want? Do you want to be the chief financial officer?” Malumanay na tanong niya sa akin. “Ayaw ko. Ang hirap!” Nahihirapan nga ako sa accounting tapos dadalhin naman niya ako sa financial. He chuckled. “Let me introduce you to everyone and let’s talk about your position in the company.” Hinawakan ko siya sa kamay at tinignan ko siya ng nagmamakaawa. “Huwag na muna.” I pleaded. “I thought, you want to be the CEO of this company? I can give the K&M to you, right away.” He assured me. “Pag-aralan ko na muna lahat bago ako mag take in charge. Kailangan ko muna maging prepared at magkaroon ng knowledge sa company na ito.” “Okay, I’ll tell my secretary to bring all the files.” Marahan na sabi niya sa akin. “What do you want to eat?” Hinila niya ako. Umupo siya sa swivel chair niya at pinaupo niya ako sa
“Sinungaling ka kasi!” Inis na akusa ko sa kanya. “When did I lied to you?” Umiigting na panga na tanong niya sa akin. Hala, hindi niya yata nagustuhan ang sinabi ko. Nagbibiro lang naman ako. Nakalimutan ko na huwag makipag joke sa kanya. Wala akong maalala na nagsinungaling siya sa akin, pero alam ko nagsinungaling na siya. “Hindi ko na maalala.” Dahilan ko. Tumunog ang intercom niya. “Sir, nandito po ‘yung mga friends mo.” Dinig ko na sabi nang secretary niya sa kabilang linya. “Let them come in.” Baritonong utos ni Ken. “Sir, ca-cancel ko po ba ‘yung meeting mo sa kabilang company?” Hindi na naituloy ni Heidi ang sasabihin nang patayin ni Ken ang tawag. Ang bastos kausap ng lalaking ito. Pero hindi naman siya ganyan sa akin. Mabait siya sa akin. Actually nagbago na siya. “We need to talk. This is important.” Bungad ni Jase. Tumingin siya sa akin. Bakit ganyan makatingin sa akin si Jase? “Just the two of us.” Sabi ni Jase habang nasa akin pa rin ang tingin niy
Makalipas ang pitong taon. “I told you to not fucking open that damn door, Kladen!” Galit na sigaw ni Kier sa kanyang anak. “I’m sorry, dad,” hinging paumanhin ng bata sa kanya. Na-curious kasi ito kung bakit naka lock ang kwarto na iyon, at mahigpit na pinagbabawal ng kanyang ama na huwag buksan ang kwartong iyon. Sa sobrang curious ay binuksan niya iyon, nagtaka siya sa nakita sa loob. Mga gamit ng batang pangbabae. Meron ba siyang kapatid na babae na namatay? Nalaman ng kanyang ama ang kanyang ginawa kaya napagalitan siya. Ito ang first time magalit sa kanya ang kanyang ama. “Go to your room, I don’t want to you to open that damn door again, Kladen!” Galit na banta ng kanyang ama sa kanya. Hindi na siya sumagot, at malugkot na pumasok sa kwarto niya. Maglalaro na lang siya, nagbago na ang isip niya na bisitahan ang anak ng tito Ethan niya. “Hoy bata! Huwag mo ng pansinin ang tatay mo! Kulang lang siya sa pagmamahal!” Sabi ng kanyang tito Nate nang papasok na siya sa kanyang kw
Jase is inside the house of Kiers. He was the one who had control all over the CCTV camera in the place. He knows what’s happening to the couple. And, now, today. When Jase saw Shielyn packing her things, he abruptly went to his friend's house. “Where are you going?” He asked Shielyn when he saw her with her luggage. Shielyn stops walking and looks at him. “That’s how easy for you to leave Kier after all the things he did for you? Why are you hurting Kier, huh?” Sumbat ni Jase sa kanya. Pinunasan ni Shielyn ang kanyang luha. “Bakit ka nandito? At saka, hindi madali sa akin na iwan ko siya. Kailangan kong gawin ito para sa aming dalawa. Nagkakasakitan na kami, at mas maganda kung magpapahinga na muna kami. Hindi na maganda ang mga nangyayari. Iiwan ko siya, para sa kanya at para sa akin,” paliwanag ni Shielyn; she doesn’t owe him any explanation. And what does he cares? Nagpakawala ng buntong hininga si Jase at tumawa, “para sa kanya, or para sa sarili mo?!” Hindi na niya mapigil
He sounds fragile. Mas humigpit ang pagkakayakap niya sa akin. “I’ll hold the promises and words that you had said. You told me you won’t leave me, no matter what happens.” Nakakaramdam ako ng awa sa kanya. Hindi ako sanay na nakikita at naririnig ko siya na umiiyak. Kier, sorry, pero sobrang sakit na. Gusto ko munang maging buo. Tinaggal ko ang pagkakayakap niya sa akin, mukha pa siyang nabigla. Hindi niya inaasahan na gising ako. Na nagising ako sa pag-iyak niya. “I’m sorry for waking you up.” Pinunasan niya ang luha niya. Bahagya akong ngumiti sa kanya. Wala akong sinabi at niyakap ko siya. Yumakip din siya pabalik. Ang higpit niya yumakap. “Mahal na mahal kita,” bulong ko sa kanya. “Ikaw ang unang lalaking minahal ko ng ganito,” I added. “Siguro ganoon talaga. Hindi ko ma-appreciation ang happiness kung hindi ko mararamdaman na maging malungkot at msaktan. Siguro, it destine to be this way.” Kumalas ako sa pagkakayakap. Hinawakan ko ang kamay niya, at ngumiti ako sa k
Gusto kong magwala. “Kier! Kier!” Galit na sigaw ko sa pangalan niya. “Wife, I’m here,” dinig ko na sagot niya sa malalim na boses. Sinalubong ko siya ng sampal. Nabigla siya sa pagsampal ko sa kanya. “Sinungaling ka!” Sigaw ko sa kanya. “Kailan mo pa ako nililoloko, ah?! Hanggang kailan mo balak itago sa akin ang lahat?!” Nagwawala na ako dito. “What do you mean?” Naguguluhan na tanong niya sa akin. Muli ko siyang sinampal dahil sa galit ko. Bumalik ako sa coffee shop kanina at nagpasalamat ako na nandoon pa iyung priest na nagkasal sa amin. At mabuti na lang nakahanap ako ng picture na kasama siya noong wedding namin ni Kier. Inamin sa akin nu’ng priest na iyon, na hindi naman talaga siya priest at may nag hire sa kanya. Ang trabaho niya ay isang host sa mga wedding. Napakalaking kasinungaling ang sinampal sa akin. Nandilim ang paningin ko ng makita ang malaking wedding picture frame namin na nasa sala. Inabot ko iyon at malakas na tinapon sa tiles. Babasagin ko ang w
Ako lang ang may karapatan na magalit sa aming dalawa. Ang nanay niya ang nag cause ng lahat ng mga ito.“So, para mo na din sinabi na wala kang tiwala sa akin! Kier anong akala mo sa akin? Magpapaniwala sa mga kasinungalingan ng nanay mo?! Gusto ko ay makulong siya! Pagbayaran niya ang ginawa niya sa anak natin!” Pag-iitindi ko sa kanya.“Wife, I can’t do that,” pagsusumamo ni Kier sa akin.“Please, kahit na anong iutos mo sa akin, huwag lang ang bagay na iyon.”Lumapit siya sa akin at hinawakan ako sa kamay. Nagmamakaawa na ang kanyang mukha.“Iyon ang gusto kong gawin mo!” Sigaw ko at binawi ang kamay ko mula sa kanyang pagkakahawak.“Then, let’s get married. We will get married next two weeks.”Ano? Nahihibang na ba ang lalaking ito?Nag-aaway kami at sasabihin niya ako na madaliin ang kasal namin.“Huwag mong ibahin ang usapan! Alam mo, para ka na din nababaliw kagaya ng nanay mo! Nag-aaway tayo dito tungkol sa nanay mo, tapos ganoon ang isasagot mo sa akin?! Kier walang connect
“K-kier,” I groan. Minulat ko ang mata ko at nakita ko siya na bahagyang nakabukas ang bibig niya. I look at the clock. Umaga na pala. Nagpahinga lang ako saglit at naisipan ko ng tumayo. I was about to stand nang mapansin ko na nakayakap siya sa akin. Sinubukan kong tanggalin ang pagkakayakap niya sa akin pero nagising siya, at mas niyakap niya ako. Ikinulong niya ako sa mga bisig niya. “Hoy, umaga na,” bahagya ko siyang tinapik. He groaned at sinubsob ang mukha niya sa leeg ko. Mukhang pagod na pagod siya. Bumuntong hininga ako. Tumingin ako sa kanya at napansin ko na mahambing na siyang natutulog. I tried na tanggalin ang pagkakayakap niya sa akin pero nagigising siya. Nahiga pa ako ng ilang minuto. Pinapakiramdaman ko kung tulog na ba siya, o hindi. Nagigising kasi siya kapag gagalaw ako. Ilang beses ako nag try bago makawala sa yakap niya. Naglagay ako ng unan para yakapin niya, at hindi niya mapansin na wala na ako sa tabi niya. Una kong pinuntahan ang bata pagkalaba
“At naniwala ka naman sa kanya? Naku, friend, pinapa-ikot ka lang niya. Your husband is manipulating you,” komento ni Vane.Nandito ako sa shop niya, at nag kwento ako sa kanya ng mga nangyari. Updated siya sa buhay ko.“Kahit na anong gawin ni Kier sa akin ay pinipili pa rin ng puso ko na patawarin ko siya. Nakakatanga talaga ang pag-ibig. Tao siya, natural lang na magkamali siya. Naawa na din ako sa asawa ko. Alam ko na nahihirapan din siya sa sitwasyon namin,” amin ko.“Sus! Huwag ka maniwala sa kanya! Once a cheater always a cheater. Kaya niyang gawin ulit iyon sa pangalawang pagkakataon! Pupusta ako na may gagawin na naman siya na ikakasakit mo!”Biglang sumabat sa usapan namin si Faith. Umuwi siya, at binisita niya kami.Ilang taon din nawala si Faith.“Alam mo, huwag ka masyadonag bitter. Sinabi na nga ni Kier na under drugs siya at hindi niya alam ang ginagawa niya. Hindi siya lasing, at mabuti nga isa siyang mabuting ama at tunay na lalaki. Minsan na lang sa mga lalaki ang ma
“My wife wants to send my mom to jail,” problemadong sabi ni Kier. Nandito kami sa office ko sa bahay. Ilang araw na din hindi pumapasok si Kier sa kumpanya niya, at palaging nasa bahay ko para bisitahin ang kanyang anak. Minsan naman ay kinukuha niya sa akin ang bata para mamasyal silang dalawa. Putangina! Pakiramdam ko, isa kaming broken hearted family. Kinikilabutan ako sa naisip ko. “Diba siya ang dahilan ng pagkamatay ng anak niyo,” sabi ko at kumuha ng alak. Natutulog na ang anak niya. Si Jase palagi na lang missing in the action. Nasaan na ba ang gagong lalaking iyon? “I can’t send my mom to jail.” “Diba may connection ka? Naiintindihan ko naman kung bakit ayaw mo makulong ang nanay mo. Siya ang nanay mo, sino ba ang anak na gustong ipakulong ang sariling ina, diba?” Binigyan ko siya ng baso ng alak, kinuha naman niya sa akin iyon. Alak ang kailangan niya. “It’s not that. Fuck! I can send her to jail! I got mad at what she did to my wife and unborn child! But I can’t
“Siguro may babae ka kaya late ka na umuuwi, at palagi kang wala sa bahay,” akusa ko kay Kier. Nangunot ang noo niya. Ngumisi ako sa isipan ko. Binigay niya sa akin ang isang bowl na may naglalaman na grapes. Kinuha ko sa kanya iyon. Binigay niya din sa akin ang isang rapsberry wine. “Ayaw mo na sa akin kasi wala tayong anak,” pag da-drama ko. Nag da-drama na naman ako sa kanya kasi bored ako. Paalis na siya at may pupuntahan na naman siya. Napapansin ko na palagi siyang wala sa bahay, at palagi siyang may pinupuntahan. Kapag weekend ay aalis siya ng maaga sa bahay, pero babalik din naman kaagad siya. Palagi niyang dahilan sa akin na galing siya sa bahay ni Nathan. Baka kabit niya si Nathan? “Stop playing games with me,” seryosong sabi niya. Tumawa lang ako. ** “Tangina naman! Jase,sabi ko bantayan mo iyan!” Stress na singhal ko kay Jase. Nakaupo lang siya sa sofa at nanonood. Hinabilin ko sa kanya na bantayan ang bata, pero ang ginawa ay nanonood habang ang bata ay hi