CHAPTER 66WALANG IBANG ginawa si Arthuro kung hindi ang paikot-ikot siya sa kaniyang kuwarto habang pabalik-balik na binasa ang text ng yaya ni Owen. “Sir, patawad po. Si Owen ay nawala na lang bigla dito sa Boracay. Isang gabi na ang lumipas pero hindi pa rin siya namin mahanap. Nagpatulong na po ako dito sa local government unit pero wala pa rin.Hindi siya mapalagay sa kaniyang kuwarto. “Sana pala hindi ko na lang sila pinagbakasyon!” sisi niyang sabi sa sarili.Hindi naman niya maaaring sisihin ang yaya dahil wala itong ibang ginawa kung hindi ang alagaan at bantayan. “Maingat ko po naman siyang binantayan dito pero isang iglap lang po ay biglang nawala si Owen. Sana mapatawad mo na ako, Sir.” Muling binasa niya pa ang isang text message nito. Napahilamos siya sa kaniyang mukha. Umupo siya sa kaniyang study table. “May dala bang cell phone si Owen, yaya? Huwag kang mag-alala hindi ako galit.” Iyon ang reply niya pero hindi na nag-reply ito.Tumayo siya at pum
CHAPTER 67WALANG IBANG inisip si Arthuro kung hindi ang kalagayan ng kaniyang anak. Kung kumakain ba ito o umiyak na ba ang kaniyang anak.Habang nasa loob pa man siya ng eroplano ay panay pa rin ang tipa niya sa kaniyang cell phone. “Michel, sabihin mo ng diretso ang mga nalaman mong plano tungkol kay Anastashia. May babayad ako sa ‘yo ng malaking halaga.” Hindi na niya mabilang kung ilang beses na niyang sinend iyon kay Michel pero wala pa rin itong reply.“Owen... Daddy is coming to save you,” sabi niya habang tiningnan ang litrato ng kaniyang anak at siya na nakapatong ito sa kaniyang balikat. “Hindi ka talaga kaya ang hindi ka makita ng maayos. Sana nasa magandang kalagayan ka pa rin,” patuloy pa niya.Sandali pa ang lumipas ay tumunog ang kaniyang cell phone at nag-reply na sa kaniya si Michel.“Kung hindi lang kita mahal. Arthuro, ay hindi ko naman ito gagawin. Okay, ganito. Ayaw ni Anastashia sa lahat na gusto mong mangyari. Kaya gumagawa siya ngayon ng mga masaman
CHAPTER 69MALAWAK ANG buong paligid na natatanaw ni Anastashia. Ito ang isang napakalaking hasyenda na kabibili lang niya kahapon. At walang mapagsisidlan ang labis na tuwa sa buong katawan niya.“Madame, ito na po ang grape juice napinakuha niyo po sa akin,” pagsasalita ng isang mais.Binalingan niya ito ng tingin at kinuha niya agad ang juice. “Ikaw di ba ang pinakamatagal nang maid dito sa hasyenda?” tanong niya agad nang nasa kamay na niya ang grape juice. Nagtatakang tumingin sa kaniya ang maid. Nakikita niyang parang natatakot ito sa kaniya.“B-Bakit po?” nauutal nitong tanong habang unti-untin nanginginig ang mga kamay nito.“May alam ka bang iilang hidden room or mga underground room dito?” tanong niyang walang pag-alinlangan. Hindi niya alintana ang takot na namayani sa mukha nito. Ang mahalaga ay malaman niya ang kaniyang tinanong dito.“Ah ang pagkakaalam ko po ay may tatlong hidden room po at isang undersground po dito. Iyon nga lang po ay hindi ko po a
CHAPTER 68HINDI MAPALAGAY si Arthuro lalo pa at hindi na niya alam kung ano ang uunahin niyang problema ngayon. He was very overwhelm by the things that adrubtly knew. “Hindi ko na alam kung na ba ang gagawin ko ngayon! This is so alarming!” hiyaw niya sa kaniyang sarili habang hawak ang cell phone. “Anastashia, ano ang ginawa mo?” tanong niya sa ere na gusto niyang si Anastashia mismo ang sasagot niyon.Bumalik ang kaniyang tingin sa bintana. Maganda ang natanaw niyang tanawin pero mas lumulukob sa kaniyang buong katawan ang galit, pagkalito, at pangamba. Una, gusto niyang malaman kung bakit talaga ito ang gustong mangyari ni Anastashia. Pangalawa, ang flashdrive. Pangatlo, ang takot na hindi na maibalik sa kaniya ang anak niyang si Owen. Pang-apat, may ideyang pumasok sa kaniyang isipan na gusto niyang makipagbati kay Anastashia pero hindi niya alam kung paano iyon. Maraming bagay ang bumabagabag sa kaniya ngayon at halos ang lahat nang iyon ay may
CHAPTER 69MALAWAK ANG buong paligid na natatanaw ni Anastashia. Ito ang isang napakalaking hasyenda na kabibili lang niya kahapon. At walang mapagsisidlan ang labis na tuwa sa buong katawan niya.“Madame, ito na po ang grape juice napinakuha niyo po sa akin,” pagsasalita ng isang mais.Binalingan niya ito ng tingin at kinuha niya agad ang juice. “Ikaw di ba ang pinakamatagal nang maid dito sa hasyenda?” tanong niya agad nang nasa kamay na niya ang grape juice. Nagtatakang tumingin sa kaniya ang maid. Nakikita niyang parang natatakot ito sa kaniya.“B-Bakit po?” nauutal nitong tanong habang unti-untin nanginginig ang mga kamay nito.“May alam ka bang iilang hidden room or mga underground room dito?” tanong niyang walang pag-alinlangan. Hindi niya alintana ang takot na namayani sa mukha nito. Ang mahalaga ay malaman niya ang kaniyang tinanong dito.“Ah ang pagkakaalam ko po ay may tatlong hidden room po at isang undersgrou
CHAPTER 70NANG dumating na sila sa lake ay nakita ni Anastashia kung paano nanlaki ang mga mata ng kaniyang anak.“I miss you, mom!” saad nito habang nakatitig sa malawak na lake. Nilapitan niya ang anak at hinalikan niya ito sa noo. Hindi namalayan ni Anastashia na tumulo na pala ang kaniyang mga luha. In all fairness, hindi nagpakita ng galit sa kaniya ang anak. Noong kinuha nga niya ito at makapag-hotel sila ng saglit ay bigla agad siya nitong niyakap ng mahigpit. She really missed her son so much.“I am so sorry, Owen. Magsinungaling ako sa ‘yo. Sana mapatawad mo ako sa aking malaking kasalanan. I really don’t know kung galit ka ba sa akin o hindi mo lang pinapakita ang tunay mong nararamdaman ngayon. Kung galit ka man sa ‘kin, tatanggpin ko ‘yon. But I promise you na simula ngayon, hindi ka na iiwan ni mommy,” paliwanag niya.Bumaling sa kaniya ang anak. “No, mom. Hindi ko kayang magalit sa ‘yo. I tried to. Kaso lang, mas nangingibabaw sa akin ang pagkamiss ko sa ‘yo,”
CHAPTER 71HINABOL nang hinabol ni Anastashai ang kaniyang anak hanggang sa makauwi na sila sa mansyon.“Owen!” sigaw niya nang malapit na siya sa pintuan ng mansyon.Sumalubong sa kaniya ang isang maid ngunit hindi niya ito pinansin. Nilagpasan lamang niya ito at tila hindi nakikita kahit ito pa ay nakangiti.“Owen, I am so sorry!” muling sigaw niya. Nang nasa loob na siya ay nakita niya si Owen na pumasok sa loob ng kuwarto. Bumaling ang kaniyang paningin sa buong paligid. Ayaw niyang may makakita na kinokompronta niya ang anak. Ayaw niyang makarinig na ibang tao tungkol sa pinag-aawayan nila.Kumatok si Anastashia sa siniradong kuwarto. “Anak, Owen, kausapin mo ang mommy mo. I will explain to you,” sabi niya.“No!” tanging sigaw ni Owen mula sa loob ng kuwarto.Napahilamos na lamang si Anastashia sa kaniyang mukha. Kinatitigan niya saglit ang pinto. Sandali pa ang lumipas ay muli siyang nagsalita. “I know you are so angry to me, Owen. Naiintindihan ko ang sobrang galit
CHAPTER 72HINDI na makatiis si Arthuro na hindi niya agad puntahan kung nasaan ang kaniyang anak. Kaya naman nang malaman niya na nasa isang liblib na lugar pala ito kasama ang mommy nito ay hindi na siya agad nagpatumpik-tumpik pa. Ngayon na magkaharap na sila ni Anastashia ay galit na galit siya dito lalo pa at tinutukan agad siya nito ng isang pistol. Nagsalita siya nang natahimik ito habang nasa lupa na ang pistol.“Alam natin na hindi ka naging mabuting magulang para sa anak nating parating hinahanap ka. Parati ka niyang hinahanap noon. Hindi mo alam kung gaano mo siya nasaktan, Anastashia.” Kinatitigan lang niya ito. Dinaluhan ng mga guwardiya si Anastashia. Muli siyang nagsalita. Damang-dama niya sa mga oras na iyon na nagsisisi si Anastashia at kailangan pa niyang mas maramdaman pa nito iyon. Ngunit sandali lang ay muling pinulot ni Anastashia ang pistol. Nanlaki ang kaniyang mga mata nang makitang kinalabit na nito ang hawakan. Nang pumutok ang pistol ay hindi niya a