"Sofia!" nagulat man ay hindi nagpahalata Catherine."Hush! wag kang maingay. Ang lakas ng boses mo may pagka bobita ka talaga eh noh" sita nito agad."How is everything? Pasensya ka na alam ko nahihirapan ka dyan pero konting pasensya. Kung anuman ang mga sinasabi sayo ni Andrew ipasok mo sa tenga mo at ilabas sa kabila ganun" Bilin nito."Okay naman dito kaya pa naman" ewan ni Catherine pero hindi niya magawang magsumbong dito ng lahat ng emotional turmoil niya. kilala kase niya ito .Siya lang din ang sisisihin at huhusgahan pa siya nito."Kaylan ka ba babalik?" wala sa loob na tanong ni Catherine."Diba nga i told you, give me four months. Wala pa nga dalawang buwan dyan eh atat ka na" Sabi ni Sofia."Hindi mo ba magagawang mas mabilis pa sa four months? Pwede ba akong tumawag sa inang ko?" tanong ni Catherine."Hindi pa gaga, sabi ko diba nakakontrata ka. Dont worry nagpadala ako ng pera doon medyo sakto yun para sa anihan"sabi ng kausap ni Catherine."Generous ang mga nagregalo
Napakapit na din si Catherine sa batok ni Andrew. Wala siyang balak i deny ang katotohanang mas miss niya si Andrew and she's been in agony for days now. Their precious longing ended in bed again giving Catherine another blast of sex experience. Andrew never let her breathe.Tila ito isang batang uhaw at matagal na hindi pinadede ng ina. Tila ito isang tutang iniwan ng matagal at gutom sa yakap at aruga. Catherine's body was plastered in bed. It was already 3 am but she was still awake. Her body was aching and she was almost sore after their 3 rounds. Dios miyo hindi talaga siya pinangpahinga ni Andrew literal na inangkin at pinagpakasasaan siya nito ng tatlong beses na magkakasunod.Again Catherine looks at her side. She feels good seeing Andrew almost snoring beside her. He must be tired from his urgent flight but he didn't forget to love her""Love her? Are you crazy Cathy? Are you out of your mind? Wake up girl hindi ka si Sofia and youll never be Sofia" sita rin niya sa puso niya
Ng mga sumunod pang araw ay halos abala si Andrew. Halos hindi na ito nakakapag almusal at gabi na rin nakakauwi. Umabot ng halos isang buwan na ganun ang set up nilang magasawa. Paminsan minsan ay pinipilit nitong paligayahin ang sarili pero hindi katulad ng dati na aggresibo ito at nakakailan pa nga.Nitong huling inangkin siya nito ay katulad lamang noong minsan nila sa banyo ay mabilis parang walang emosyunDapat ay ikatuwa iyong ni Catherine dahil pabor sa kanya iyon pero hindi yun nagdulot ng kahit munting tuwa sa kanya kahit magkasama naman sila ay palagi niya itong namimiss.Bagamat malambing naman ito pero parang may kulang. Dahil sa madalas ay pagod at hapo ito. Halos dampi na lamang ang halik nito pagkatapos ay subsob na ito sa working table. Trabaho sa opisina at trabaho pa rin sa bahay.Unti unti ng nakakasanayan ni Catherine ang buhay sa piling ni Andrew at unti unti na rin siyang nasasanay na nasa tabi niya ito habang tumatakbo ang araw na kung tutuusin ay pinananalangin
Hindi na din naging kainip inip kay Catherine ang sumunod na mga araw dahil nakakasanayan na niya ang routine sa bahay. At naging parang pamilya niya ang mga kasama sa mansion lalo na pag wala si Andrew. Kahit paaano nakakaramdam si Catherine na may kakampi siya. Hindi nga lamang niya alam kung ano ang magiging reaksiyon ng mga ito kapag nalaman ng mga ito na nangpapangap lamang siya. Pero para kay Catherine siya ang unang unang masasaktan bago ang mga ito. Isang hapon ay nagulat si Catherine ng biglang umuwi si Andrew. Nataranta siya dahil kitang kita siya nito na tumutulong magsampay kay Betty. Nakasuot pa ng short na maiksi si Catherine at nakataas ang buhok in a messy way na tila galing lamang sa paglalaba sa batis. "What's going on? why is my wife looking like this?Manang?Can anyone answer me?" Sigaw ni Andrew. "Andrew,teka wag kang magalit please wag mo silang sigawan" patakbong salubong ni Catherine sa asawa. Pero nanggagalaiti na ang hitsura ni Andrew. "Explain this Mana
Pinihit ni Catherine ang doorknob para sana puntahan si Andrew . Ayos lang sa kanya kahit bulyawan siya nito o physikal na parusahan ang mahalaga makahingi siya ng tawad dito dahil nangdulot pa siya ng isang bagay na ikagagalit nito. Mukha kaseng bago pa ito magalit sa kanila kanina ay mainit na ang ulo nito.Nasilip niyang naninigarilyo ang asawa habang ang isang kamay ay humihilot sa batok nito. Larawan si Andrew ng taong problemado o kaya ay badtrip na nagpipigil ng galit. Hindi malaman ni Catherine kung paano paglulubagin ang loob ng asawa.Humakbang siya palabas ng pinto para sana puntahan si Andrew at bahala na kung ano ang mangyari pero napatigl siya ng tumunog ang Cellphone ni Andrew. napaatras ulit si Catherine saka sumilip na lang sa pinto."Hello........?" paangil na sagot nito sa tumawag."Yes, oh I'm so sorry, maraming nangyayari naikinabubuwisit ko. i cant let it slide this time. pinakaayoko sa lahat ay ang ginagawa akong gago"sabi ni Andrew sa kausap.'"Who? what? who s
Hindi nakakibo si Catherine sa normal na sitwasyun at sa malayang babae iyon naman talaga ang normal na ginagawa pero hindi para kay Catherine. Hindi na lamang ngbigay ng commento ang dalaga at tumango na lang. "Gusto talaga ni Andrew na parang reyna ang asawa niya sa bahay yun kase ang pangarap niya sa nanay niya noon pa. Hindi kase naging maganda ang trato ng papa ni Andrew sa nanay nito kase may pagka babaero. Kaya binatilyo pa lang yan sabi niya palagi pag naka Girlfriend o asawa daw siya ay ituturing niyang reyna" "Ang mabuti pa kainin mo itong dinala ko inakyat ko na kase hindi ka nagalmusal at nananghalian. Bukod sa masama ang magpalipas ng kain, kapag nalaman ni Andrew na hindi ka kumain at hindi ka namin pinilit kami ang malilintikan. Kaya sige na iha, kain na " pakiusap ng matanda. Nakonsensya naman si Catherine na nadadamay ang mga ito kaya kahit mabigat ang ulo at masakit ang katawan ay pinilit ng dalaga ang bumangon at ipakita sa matanda na kumakain siya. Lumaba
Sa kusina ay pinilit ni Catherine pasiglahin ang sarili at kalimutan ang nakita. Total isang buwan na lamang ay tapos na ang paghihirap niya. Binagalan ni Catherine ang pagkain ng cup noodle na paborito niya.Nerequest niya ito ng minsang mag grocery si nanay Mila at masaya siyang naalala pala ng matanda.Matapos maubos ang cupped noodles ay naisipan ni Catherine na gumawa ng ham with egg sandwich at para mas matagal ay ginawan niya lahat ng katulong.Nag enjoy si Catherine na panuorin na kumain si Betty na matakaw pala sa egg sandwich."Naku buti ka pa Senyorita Sofia mabait at down to Earth samantalang yung kasama ni Senyorito Andrew sa labas ay masungit na matapobre pa" Sabi ni Betty."Psst! Betty ang bibig mo.Baka marinig ka ni Andrew.Diba kakasermon lang sa atin" saway ni Nanay Mila."Iha, ang mabuti pa ay umakyat ka na ng silid nyo. Baka abutan ka ni Andrew dito pag uwi ni Senyorita Bernadette mapagalitan ka na naman. Ako ng magliligpit ng mga ginamit mo sige na"Taboy sa kanya
"Babe, hindi naman ako nagagalit na ginagawa mo iyon sa akin personally. To be honest, stress ako sa proposal ni Bernadette kaya ng makita kitang nagsasampay at mukhang pagod inisip ko agad na baka inaalila ka nila. Pero siyempre pinagsisihan ko din ang sinabi ko" sabi ni Andrew while caressing her cheek."Manang has been my maid for years at alam kung hindi ka ituturing ng ganun. Stress lang talaga ako lately" Tumagilid si Catherine sa harap ng lamshade pero hindi pa rin sinusulyapan si Andrew."Sige lang magsinungaling ka lang ng magsinungaling.Titiisin ko lahat ito total malapit naman ng matapos pero hinding hindi mo na ako mabobobla pa Andrew. Dun ka humanap ng kaligayahan sa babae mo. Bakit mo ba kase pinauwii pa" inis na bulong ni Catherine. Kinakain na talaga siya ng selos at naging makasarili na. tumingin.at tumalikod sa nagpapaliwanag na si Andrew."May sinasabi ka ba Sofie?" tanong ni Andrew. Hindi pa rin kumikibo si Catherine. Sumumpong na ang sukdulan niya. Matapang naman
💥Epilogue💥"Now that you're fine, and everything is back to normal babe, you have a lot of explaining to do with me now" Sabi ni Andrew."Hah, agad agad may kasalanan na naman ako?""Unang una, wag mong isiping galit ako I know why this happened. At habang buhay akong babawi pangako. Wag ka ring magagalit kung di ko muna sinabi kase nagpapagaling ka pa" Sabi ni Andrew.Medyo mali yung timing ng dumating ang report ng imbestigador na inupahan ko. You were battling death ng oras na yun time kaya hindi kita masesermunan."What pinaimbistegahan mo ako?""Diba nga I told you ipinahahanap kita for two years walang palya walang tigil babe. Sabi ko nga kahit maubos ang yaman ko mahanap ka lang. Kaso nauna kitang nakita bago ka nadiskobre ng inupahan ko.Diba panig pa rin sa akin ang may kapal."But after meeting him, lahat ng sermon ko para sayo bigla kung nalunok. My heart was so happy i i almost choke my breath. Babe, hindi ko maipaliwanag , wala akong ginawa kundi ang yakapin at halikan
"Ah, sorry Andrew wala akong maisip na idadahilan nong mga panahon na hinahanap ka niya.Ang hirpa mamg alibi ng paiba iba masyado soyang bibo.Kaya nang atick ma lang ako sa iisang alibi tapos para hindi din siya mausisa eh pagsuweldo ko bumibili ako ng toys tapos kunwari padala mo" biglang lumungkot ang mukha ni Catherine."Oh Babe, Sorry talaga sa mga panahong yun at salamat, salamamt Babe ng sobra sa lahat ng paghihirap na sinolo mo ng magisa babawi ako pangako ko yan" sabi ni Andrew at niyakap ng mahigpit ang asawa naiyak na ng sandalign iyon. Alam naman ni Andrew na sa pagkatao ni Catherine ay gagawin iyon ng asawa. She the perfect ideal woman nan mutokan na niyang mawala sa buhay niya kaya mas hinigpitan pa ni Andrew ang yakap sa asawa "I'm sorry... I'm so sorry my wife. I love you and always love you. I never stop loving you not even for a second babe, Please forgive me, Stay with me please, and love me again. I need you, babe. I can't live without you" sunod sunod na sabi n
"Pero Sir, bago ako bumalik ng Maynila noong isang linggo dumaan ako sa bahay na iyun ulit . Wala na doon si Maam Cath.Wala din yung ate niya.Tanging ang lola ng bata ang naroon. At alam mo ba sir? Ang suwerte nyo ni maam Cath.Bibo at malambing ang anak nyo""What? ulitin mo ang ang sinabi mo. Anak ko?Tama ba ang narinig ko?" malakas ang boses na sabi ni Andrew. "Opo sir, una kamukha mo nsg bsta kahit dalawang taon gulang pa lang.Kasong lago ng kilay mo sir eh.Wait sir Send ko picture sa messenger mo.Narecieve mo na sir..?Sir.. magpapaalam na ako sir nandito na kliyente ko" "Okay, thank you" tulalang sabi ni Andrew jabangvumuulit ulit sa tenga niya ang salitang "anak ko" Agad pinatay ni Andrew ang call botton at lumipat sa messenger. At ng ng makita ang larawan ng batang ipinadala ng kausap. Biglang napalabas ng kotse si Andrew at doon sumigaw ng sumigaw...."Aaaahhh.....Aaahh.......why..?why..?" sigaw ni Andrew sabay napaupo sa gilid ng kotse niya at doon na lang sa sumadal at n
"Mahal na mahal kita Catherine.Your my one and only wife hindi yun mababago ninuman" Sabi ini Andrew saka nito hinalikan ang naturulog pang si Catherine sa noo nito at sa tungki ng ilong. "I miss you babe, i love you so much. Magpagaling ka na please"Umaasa si Andrew na hindi pa huli ang lahat para sa kanila ng asawaa. Marami ng mga araw ang lumipas.Hindi biro ang mahigit dalawang taon na naghirap ang mga kalooban nila. Pinaglaruan sila ng panahon at mga maling akala. Pinaglaruan sila ng mapagbirong tadhana."Magpagaling ka my wife, wag kang magalala ako ang bahala sa lahat mahal na mahal kita" Sabi ni Andrew saka hinalikan ulit ang noo ni Catherine. Lumabas na si Andrew para asikasuhun ang mga dapat asikasuhin.Samantlaa....Catherine heard everything, kahit groggy sa gamot ay malinaw niyang naririnig ang pagtatapat ni Andrew. Lahat ng hinanakit sa loob ng dalawang taon, lahat ng hirap ng katawan at kalooban sa loob ng mga panahong iyon ay tila bulang naglaho.His sincere word and
He was so scared. Noon pa man si Catherine na ang tanging nakakapagdulot sa kanya ng mga ganitong pakiramdam mula sa pakiramdam na parang mamamatay hanggang sa pakiramdam na parang nalulunod.Whenever he though that he already lost her at paulit ulit na parang pinapatay si Andrew. Ang lahat ng poot at hinanakit niya noon kay Catherine ay panakitp butas lamang niya sa totoong nararamdan.Yun ang dahilan kaya kahit isang minuto hindi siya tumigil sa paghahanap dito.Kahit isang minuto hindi niya tinigilang mahalin ito and now he regreted all his stupid action just to hide his miserable life.Pinagsisishan ni Andrew na tiniis niya ang sariling damdamin at lumikha iyon ng mas malalim na sugat sa pinakamaahal and led her to put her life in danger now.Andrew went inside Catherine's room, slowly not to wake her up. Kailangan daw nito ng mahabang pahinga sabi ng doktor. Kailangan daw maiwasang ma stress ito o magalit to avoid further attack."Babe...Babe..." Pagbanggit pa lang ni Andrew ng e
"Ngayon Andrew sabihin mo sa akin hindi pa ba ako bayad? sigaw ni Catherine habang bumubuhos ang luha. napuno ng ng galit at kawalan ng pagasa si Catherine."Ng gabing ipagtabuyan ako ni Sofia sa bahay mo ng gabing halos mamatay ako sa lamig sa labas sa kakahintay sayo umaasang kahit pangunawa meron ka para sa akin.Umaasang kahit papaano pwede mo akong matulungan kahit bilang tao na lamang pero wala ka.Ni hindi mo ako binigyan ng pagkakataon para magpaliwanag" tumigil ang luha sa mata ni Catherine , napalitan ng galit."Dalawang taon akong nagpilit bumangon, dalawang taon akong nagtago dahil ang banta ni Sofia ay ipapaalam sa pamilya ko at sisirain ako. Dalawang taon akong namuhay magisa at namuhay sa kahihiyan at lahat ng iyon hindi pa sapat sayo Andrew? Napakalupit mo...napakalupit mo! " halos mamula sa galit si Catherine."Sa apat na buwan ba Andrew ni minsan ba hindi ako naging mabuting asawa sayo? Napakalupit mo?napakalupit nyo ni Sofia"... Hagulhol muli si Catherine.."Babe" Bu
So loob ng isang simpleng silid ay agad hinubaran ni Andrew ng damit si Catherine, kailangan ng matuyo agad ang katawan nito. Giniginaw na din si Andrew pero mas mahalagang matulungan agad si Catherine.She's freezing for hours for God's sake. Pero nagpupumiglas at nagsisisigaw si Catherine habang hawak ang dibdib. Kanina pa niya kinilimkim ang hinanakit. Kanina pa niya gustong sumabog.Wala na itong pinipiling lugar. At heto kahit ang kaladkarin siya sa motel ay gagawin nito para lamang sa ano? Sa pride nito? sa ego nito?. Sobra na... Sobra na" sabi ni Catherine"Tama na Andrew, oo na pagbabayaran ko na ang kasalanan ko. Kahit ang totoo matagal ko ng pinagbabayaran iyon hanggang ngayon" sigaw ni Catherine sa kabila ng paghahabol ng hininga. Hinubad ni Catherine ng tuluyang ang damit, lahat hinubad niya. Lahat lahat. Halos mapunit na nga niya ang blouse niya dahil sa pagmamadali na may kasamang galit."Oh eto, gawin mo na ang gusto mo diba ito ang gusto mong parusa. Sige gawin mo! bawi
Mabils ang takbo ng kotse at pakiramdam ni Catherine malayo na ang nararating nila malayo sa dapat na pupuntahan niya.This time hindi siya nakalagpas kundi hindi nakarating. Palakas ng palakas ang ulan kaya napilitan ang driver na mag menor. Hindi magawang sulyapan ni Catherine ang driver dahil sa nakikita niyang galit na mukha nitoNag zero visibility dahil sa biglang bugso ng malakas na ulan at makapal na ulap. Nagaalala siya dahil baha na ang kalsada pero mabilis amgpatakbo ang dating asawa.nangaalala si Cabntherine dahil baka mapahamak ito dahi lsa galit sa kanya.Madilim na madilm ang mukha ni Andrew.Marahil galit na galit talaga ito. Pero ang mukha ng driver mula kanina ay hindi nagbago. Madilim at galit pa rin ito. Pero lalong gumuguwao si Andrew kapag galit, kapag seryoso."Tumahimik ka Catherine. Anong kalandian yan? Balewala ba sayo ang galit niya? Hind ka ba natatakot sa kung anuman ang balak ni Andrew ha..!?" sita ng dalaga sa sarili."Bakit? May bago pa ba? Hindi pa ba sap
"Sorry Gentelmen i need to go. I need to talk to my wife excuse me" paalam ni Andrew sa mga bisita at sinabayan na ang mga ito palabas ng opisina. At pagkatapos ay nagmamadaling lumabas ng pabrika si Andrew para mahabol pa i Catherine. Imbis na magalit ay nasaktan siya sa nakita sa mga mata nito. Hindi kaya ni Andrew balewalain ang sakit na naidulot niya kay Catherine. Hind niya kayang makita itong luhaan. Hindi na niya kayang mawala ang babaeng bumaliw sa kanya sa loob ng dalawang taon at bumabaliw sa kanya ulit ngayon tuwing gabi. Kaya hindi nagdalawang isip si Andrew na sundan ang dalaga. Nang makita niyang tulala itong sumakay ng jeep agad sumakay si Andrew sa kanyang kotse at sinundan si Catherine. Hndi niya magawang umabante sa jeep at parahin ito kaya sinundan na lamang niya ang sinasakyan ng asawa para doon na lamang niya sa bababan nito kausapin. Nang makita ni Andrew na huminto ang Jeep at bumaba si Catherine, his heart beat fast. So fast... Pero ng makita niyang naglala