"It was all her fault. Pati si Catherine, it was all about her.I hate her for doing this to me" nanggagalaiting sabi ni Andrew saka idinungaw ang mukha sa pinto para icheck kung nakapasok na si Catherine pero ilang empleyado pa lang ang naroon.Mukhang napaaga siya.Ilang oras na ata siyang naghihintay at nakailang silip na rin siya sa blinds na hanggang sa mga oras na iyong ay nakasarap pero wala pa rin ang hinihintay niya.Naiinis na si Andrew dahil late na si Catherine ng isang oras. Bukod sa masesermunan niya ito for being late ay makakatikim pa ito ulit ng parusa mula sa kanya dahil sa nakita niya kagabi."Subukan lang ng babaeng iyon na ideny ang nakita niya huh humanda siya. Asan na ba yun? aba..! hindi porket kilala ko siya ay aasta na siyang malakas sa pabrika at papasok ng kahit isang oras guato niya. Aba..! ibang klase din hah!" kausap ni Andrew sa sarili.Matapos makipagharutan sa lalaki sa ilalim ng ulan ngayong naman ay feeling may koneksiyon. Humanda ka sa akin Catherin
Nagsalubong ang kilay ni Andrew at humigpit ang hawak sa telepono. Nakahanda na sanang. bumuga ng apoy si Andrew at bulyawan ang tumawag ngunit naibaba mg kausap sa kabilang linya ang telepono."F*ck ...F*ck..." sabi ni Andrew na pinagtatadyakan ang gilid ng hagdan.Biglang siklab ng galit sa dibdib niya sa narinig na sinabi ng kausap. Kulang na lang ay pagsusuntukin ni Andrew ang dingding ng bahay niya dahil sa galit at kung ano pang ddin na nararamdaman niya.Padabog na tumalikod si Andrew at hindi na itinuloy ang pagakyat sa silid niya. Bahala ng mabulok sa silid ang bisitang iyon kung gusto nito wala ng pakialan si Andrew.Nagmarcha ito ng galit pabalik sa sasakyan nito saka mabilis na lumabas ng garahe at pinaharorot ang kotse habang nere-redial ang numerong tumawag kanina lang."D*mn...D*amn....! galit na sabi ni Andrew ng ihinto ang kanyang sasakyan sa isang aile sa Quirino Highway.Nakailang beses na kase niyang ne redial ang numero. pero out of reach na ito matapos mag ring ng
Kinabukasan ay maagang pumasok si Andrew pero hindi siya sa opisina nagpunta. Sa clinic muna siya tumambay dahil sa sakit ng ulo niya sa hangover.Pinagday off niya ang nurse sa clinic mayapso siyang bigyan ng gamot kaya tuwang tuwa ito. Nagbilin na siya sa guard na kung sakaling dumating si Catherine ay sa clinic ito paderetsuhin. Nahiga si Andrew sa kamang pag isahan na nasa loob ng clinic at sinikap umidlip matpos siyang painumin ng nurse ng gamot sa hagover ay umalis na ito at ipapasyal na lang daw ang mga anak.Pinangakuan niya kase ito na bayad ang araw niyang ngayon. Nagpopoyos pa rin sa galit si Andrew. Kagabi ay halos ilampaso na niya ang mukha ni sofia sa sahig pero kapit tuko pa rin ito sa kanya at iginigiit ang karapatan nito . Sukdulang sakalin na niya ang babse bumitaw lamang sa pagkakayakap sa kanya.And to his horror doon mismo sa sala sa harap niya ay naghubad ito at pinipilit buksan ang kanyang pundilyo. Si Andrew na nang nahiya sa sariling pamamahay.Mabuti na lang a
Ang matinding bugso ng selos at galit ni Andrew ang nagtulak sa kaya para hatakin si Catherine padarag patungong clinic bed.Saka sapilitang ihiniga doon ang dalaga.Malakas ang puwersa ni Andrew na tila ba mas pinalakas ng galit at ng kung anumang demonyo ng mga poot na sumapi dito.Nakasuot ng loose jeans si Catherine at polo blouse na may maliliit na botones sa harap pero balewala yun kay Andrew. Galit at panibugho ang nasa isipan nito.Pagalit na hinablot ni Andrew ang blouse ng dalaga hanggang sa mawasak ang pagkakabotones ng blouse ni Catherine at walang babalang sinaklot ng isang kamAy ni Andrew ang nabuyangyang na dibdib ng dalaga."Andrew ano bang ginagawa mo?Baka dumating si Nurse Remy at maiisakandalo ka pa" sabi ni Catherine na may inalala ang kahihinatnan ni Andrew kesa ang sitwasyun at kahihinantnan ng ginagawa nito sa kanya."Ano pa bang bago? Wala ng bago sa gianagawan ni Andrew. Magmula ng magkita sila ulit ay ilang ulit na ba ba siya nitong binastos bilang paniningil
Ang Nakaraan *May 10, 2018 "Sige na Catherine pls help me. I thought we're friends at saka diba nung tinulungan kita sa pataba nyo sa bukid hindi ka naman nagdalawang salita sa akin. Tapos diba noong halos hindi ka pag take in ng exam dahil di ka pa bayad sa tuition mo tinulungan kita" pangugulit ni Sofia. "Eh, kase naman Pia, ang bigat nung nererequest mo. Four months? Sayang yun makakahanap na ako ng trabaho nun" Katwiran ni Catherine. "What? saglit lang yun saka paguusapan natin kung paano ang diskarte para hindi ka talaga ma stock ng four months. Regarding money ako bahala" kumbinsi nito kay Catherine. "Paano kung maboking ka pati ako madadamay pa" pagaalala ni Catherine sa request ng kaibigan."No, it will not happen. It should not happen, Catherine. Magkamukha tayo ang pagkakaiba nga lang ay may nunal ako sa gilid ng baba. But dont worry ipatatangal ko ito sa America. At ung picture na pinadala ko inedit ko na wala ng nunal. So kapag nakita ka niya iisipin niya na ikaw
Natawa si Catherine pero sumampal sa kanya ang katotohanan. Maaaring exaggerated lang ang pang gagaya ni Sofia pero yun ang totoong siya hindi pinagpala katulad ni Sofia. Oa man ang tagyawat dahil wala siya noon. Pero sa paraan ng pang gagaya ni Sofia ay parang ibig nitong sabihin na ganun ang dating niya. Walang class at baduy. Looking at her habang suot ang wedding gown. Napakaganda ni Sofia kaya pala naiinsulto ito kapag napagkakamalan silang magkapatid dahil hawig da sila. Natapos ang kasal na halos hindi namalayan ni Catherine. Nagulantang na lamang siya ng marinig ang palakpakan dahil sabi ng pari you may now kiss the bride.Honestly, ito ang una niyang halik. Her first memorable kiss is with this handsome and gorgeously glowing stranger. Halos gustong mamatay sa nerbiyos ni Catherine ng iangat ng guapong lalaki ang belo niya. Pero ikinadismaya ni Catherine ang mabilis at halos parang walang buhay na halik ng lalaki. Ng tingnan niya ito sa mata ay nakita niyang blangko ang
Malayo na ang nabibiyahe nila ng maisipan ni catherine na magtanong. Kinakabahan na kase siya baka bigla siyang pababain nito eh hindi niya kabisado ang lugar. "Andrew, ahh..saan tayo pupunta? I mean where are we going?" "I don't know with you but I need to be somewhere else away from all of this.Kanina pa ako hindi makahinga sa tension" Sabi ni Andrew. "Ah, wait paki baba na ako dito. Hindi ko kabisado ang lugar na ito" Nagpapanic na sabi ni Catherine. "What? how come you didn't know this place?" Takang tanong ni Andrew. "Hah! Oh i mean I'm not used to the place. Please i know you also hate this wedding but please try to be reasonable this time.Ayoko din to pero eto na eh oh, why don't we compromise na lang" Sabi ni Catherine. "Sh*t!" Sigaw ni Andrew sabay tumingin ng ilang beses sa side Mirror."Hold on I need to change our lane. My father's car is following us damn it....!Kahit kaylan talaga tuso ang matandang yan" Sabi ni Andrew. Lumingon si Catherine para sana tingnan a
"Lilinawin ko lang ang ilang bagay dito Sofia" pormal na sabi ni Andrew "Una malaking kama ang kinuha ko, alam kong hindi ka sanay sa masikip but sorry, we need to share in one bed" "Hindi naman ako demonyo para sa sofa ka hayaang mamalultot at lalong hindi ako papayag na ako sa sahig" "I'm sure dad is outside.Kaya alam nun na isang room lag ang binook ko" May dinukot ito sa bulsa ng amerikana. "Lets talk about this!" abot nito ng isang coupon ban na naka tupi sa apat. "Ano to?" Kumunot ang noo ni Catherine. Wala siyang alam dun. "Pabor naman sa akin ang mga naka sulat dyan maliban lang sa bahaging dulo. "freedom?" Do you really ask for your freedom? Sorry, I cannot give you that Sofia. Hindi ka puwedeng lumabas kasama ng mga kaibigan mo and drink at the bar and spend my money until morning para mag party tulad ng dati mong gawain not until you are my wife. I need a wife Sofia, not a kid to monitor " sabi ni Andrew."At dapat din tayong bumisita sa kanya kanyang pamilya at least
💥Epilogue💥"Now that you're fine, and everything is back to normal babe, you have a lot of explaining to do with me now" Sabi ni Andrew."Hah, agad agad may kasalanan na naman ako?""Unang una, wag mong isiping galit ako I know why this happened. At habang buhay akong babawi pangako. Wag ka ring magagalit kung di ko muna sinabi kase nagpapagaling ka pa" Sabi ni Andrew.Medyo mali yung timing ng dumating ang report ng imbestigador na inupahan ko. You were battling death ng oras na yun time kaya hindi kita masesermunan."What pinaimbistegahan mo ako?""Diba nga I told you ipinahahanap kita for two years walang palya walang tigil babe. Sabi ko nga kahit maubos ang yaman ko mahanap ka lang. Kaso nauna kitang nakita bago ka nadiskobre ng inupahan ko.Diba panig pa rin sa akin ang may kapal."But after meeting him, lahat ng sermon ko para sayo bigla kung nalunok. My heart was so happy i i almost choke my breath. Babe, hindi ko maipaliwanag , wala akong ginawa kundi ang yakapin at halikan
"Ah, sorry Andrew wala akong maisip na idadahilan nong mga panahon na hinahanap ka niya.Ang hirpa mamg alibi ng paiba iba masyado soyang bibo.Kaya nang atick ma lang ako sa iisang alibi tapos para hindi din siya mausisa eh pagsuweldo ko bumibili ako ng toys tapos kunwari padala mo" biglang lumungkot ang mukha ni Catherine."Oh Babe, Sorry talaga sa mga panahong yun at salamat, salamamt Babe ng sobra sa lahat ng paghihirap na sinolo mo ng magisa babawi ako pangako ko yan" sabi ni Andrew at niyakap ng mahigpit ang asawa naiyak na ng sandalign iyon. Alam naman ni Andrew na sa pagkatao ni Catherine ay gagawin iyon ng asawa. She the perfect ideal woman nan mutokan na niyang mawala sa buhay niya kaya mas hinigpitan pa ni Andrew ang yakap sa asawa "I'm sorry... I'm so sorry my wife. I love you and always love you. I never stop loving you not even for a second babe, Please forgive me, Stay with me please, and love me again. I need you, babe. I can't live without you" sunod sunod na sabi n
"Pero Sir, bago ako bumalik ng Maynila noong isang linggo dumaan ako sa bahay na iyun ulit . Wala na doon si Maam Cath.Wala din yung ate niya.Tanging ang lola ng bata ang naroon. At alam mo ba sir? Ang suwerte nyo ni maam Cath.Bibo at malambing ang anak nyo""What? ulitin mo ang ang sinabi mo. Anak ko?Tama ba ang narinig ko?" malakas ang boses na sabi ni Andrew. "Opo sir, una kamukha mo nsg bsta kahit dalawang taon gulang pa lang.Kasong lago ng kilay mo sir eh.Wait sir Send ko picture sa messenger mo.Narecieve mo na sir..?Sir.. magpapaalam na ako sir nandito na kliyente ko" "Okay, thank you" tulalang sabi ni Andrew jabangvumuulit ulit sa tenga niya ang salitang "anak ko" Agad pinatay ni Andrew ang call botton at lumipat sa messenger. At ng ng makita ang larawan ng batang ipinadala ng kausap. Biglang napalabas ng kotse si Andrew at doon sumigaw ng sumigaw...."Aaaahhh.....Aaahh.......why..?why..?" sigaw ni Andrew sabay napaupo sa gilid ng kotse niya at doon na lang sa sumadal at n
"Mahal na mahal kita Catherine.Your my one and only wife hindi yun mababago ninuman" Sabi ini Andrew saka nito hinalikan ang naturulog pang si Catherine sa noo nito at sa tungki ng ilong. "I miss you babe, i love you so much. Magpagaling ka na please"Umaasa si Andrew na hindi pa huli ang lahat para sa kanila ng asawaa. Marami ng mga araw ang lumipas.Hindi biro ang mahigit dalawang taon na naghirap ang mga kalooban nila. Pinaglaruan sila ng panahon at mga maling akala. Pinaglaruan sila ng mapagbirong tadhana."Magpagaling ka my wife, wag kang magalala ako ang bahala sa lahat mahal na mahal kita" Sabi ni Andrew saka hinalikan ulit ang noo ni Catherine. Lumabas na si Andrew para asikasuhun ang mga dapat asikasuhin.Samantlaa....Catherine heard everything, kahit groggy sa gamot ay malinaw niyang naririnig ang pagtatapat ni Andrew. Lahat ng hinanakit sa loob ng dalawang taon, lahat ng hirap ng katawan at kalooban sa loob ng mga panahong iyon ay tila bulang naglaho.His sincere word and
He was so scared. Noon pa man si Catherine na ang tanging nakakapagdulot sa kanya ng mga ganitong pakiramdam mula sa pakiramdam na parang mamamatay hanggang sa pakiramdam na parang nalulunod.Whenever he though that he already lost her at paulit ulit na parang pinapatay si Andrew. Ang lahat ng poot at hinanakit niya noon kay Catherine ay panakitp butas lamang niya sa totoong nararamdan.Yun ang dahilan kaya kahit isang minuto hindi siya tumigil sa paghahanap dito.Kahit isang minuto hindi niya tinigilang mahalin ito and now he regreted all his stupid action just to hide his miserable life.Pinagsisishan ni Andrew na tiniis niya ang sariling damdamin at lumikha iyon ng mas malalim na sugat sa pinakamaahal and led her to put her life in danger now.Andrew went inside Catherine's room, slowly not to wake her up. Kailangan daw nito ng mahabang pahinga sabi ng doktor. Kailangan daw maiwasang ma stress ito o magalit to avoid further attack."Babe...Babe..." Pagbanggit pa lang ni Andrew ng e
"Ngayon Andrew sabihin mo sa akin hindi pa ba ako bayad? sigaw ni Catherine habang bumubuhos ang luha. napuno ng ng galit at kawalan ng pagasa si Catherine."Ng gabing ipagtabuyan ako ni Sofia sa bahay mo ng gabing halos mamatay ako sa lamig sa labas sa kakahintay sayo umaasang kahit pangunawa meron ka para sa akin.Umaasang kahit papaano pwede mo akong matulungan kahit bilang tao na lamang pero wala ka.Ni hindi mo ako binigyan ng pagkakataon para magpaliwanag" tumigil ang luha sa mata ni Catherine , napalitan ng galit."Dalawang taon akong nagpilit bumangon, dalawang taon akong nagtago dahil ang banta ni Sofia ay ipapaalam sa pamilya ko at sisirain ako. Dalawang taon akong namuhay magisa at namuhay sa kahihiyan at lahat ng iyon hindi pa sapat sayo Andrew? Napakalupit mo...napakalupit mo! " halos mamula sa galit si Catherine."Sa apat na buwan ba Andrew ni minsan ba hindi ako naging mabuting asawa sayo? Napakalupit mo?napakalupit nyo ni Sofia"... Hagulhol muli si Catherine.."Babe" Bu
So loob ng isang simpleng silid ay agad hinubaran ni Andrew ng damit si Catherine, kailangan ng matuyo agad ang katawan nito. Giniginaw na din si Andrew pero mas mahalagang matulungan agad si Catherine.She's freezing for hours for God's sake. Pero nagpupumiglas at nagsisisigaw si Catherine habang hawak ang dibdib. Kanina pa niya kinilimkim ang hinanakit. Kanina pa niya gustong sumabog.Wala na itong pinipiling lugar. At heto kahit ang kaladkarin siya sa motel ay gagawin nito para lamang sa ano? Sa pride nito? sa ego nito?. Sobra na... Sobra na" sabi ni Catherine"Tama na Andrew, oo na pagbabayaran ko na ang kasalanan ko. Kahit ang totoo matagal ko ng pinagbabayaran iyon hanggang ngayon" sigaw ni Catherine sa kabila ng paghahabol ng hininga. Hinubad ni Catherine ng tuluyang ang damit, lahat hinubad niya. Lahat lahat. Halos mapunit na nga niya ang blouse niya dahil sa pagmamadali na may kasamang galit."Oh eto, gawin mo na ang gusto mo diba ito ang gusto mong parusa. Sige gawin mo! bawi
Mabils ang takbo ng kotse at pakiramdam ni Catherine malayo na ang nararating nila malayo sa dapat na pupuntahan niya.This time hindi siya nakalagpas kundi hindi nakarating. Palakas ng palakas ang ulan kaya napilitan ang driver na mag menor. Hindi magawang sulyapan ni Catherine ang driver dahil sa nakikita niyang galit na mukha nitoNag zero visibility dahil sa biglang bugso ng malakas na ulan at makapal na ulap. Nagaalala siya dahil baha na ang kalsada pero mabilis amgpatakbo ang dating asawa.nangaalala si Cabntherine dahil baka mapahamak ito dahi lsa galit sa kanya.Madilim na madilm ang mukha ni Andrew.Marahil galit na galit talaga ito. Pero ang mukha ng driver mula kanina ay hindi nagbago. Madilim at galit pa rin ito. Pero lalong gumuguwao si Andrew kapag galit, kapag seryoso."Tumahimik ka Catherine. Anong kalandian yan? Balewala ba sayo ang galit niya? Hind ka ba natatakot sa kung anuman ang balak ni Andrew ha..!?" sita ng dalaga sa sarili."Bakit? May bago pa ba? Hindi pa ba sap
"Sorry Gentelmen i need to go. I need to talk to my wife excuse me" paalam ni Andrew sa mga bisita at sinabayan na ang mga ito palabas ng opisina. At pagkatapos ay nagmamadaling lumabas ng pabrika si Andrew para mahabol pa i Catherine. Imbis na magalit ay nasaktan siya sa nakita sa mga mata nito. Hindi kaya ni Andrew balewalain ang sakit na naidulot niya kay Catherine. Hind niya kayang makita itong luhaan. Hindi na niya kayang mawala ang babaeng bumaliw sa kanya sa loob ng dalawang taon at bumabaliw sa kanya ulit ngayon tuwing gabi. Kaya hindi nagdalawang isip si Andrew na sundan ang dalaga. Nang makita niyang tulala itong sumakay ng jeep agad sumakay si Andrew sa kanyang kotse at sinundan si Catherine. Hndi niya magawang umabante sa jeep at parahin ito kaya sinundan na lamang niya ang sinasakyan ng asawa para doon na lamang niya sa bababan nito kausapin. Nang makita ni Andrew na huminto ang Jeep at bumaba si Catherine, his heart beat fast. So fast... Pero ng makita niyang naglala