Steve Pov...Namiss ko ang aking opisina, isang buwan akong namalagi sa Maynila dahil sa isang malaking proyekto. Umupo ako at pinaikot ang aking upuan na nakapikit. Hmmn! I miss this smell. Walang pinakamasarap sa pakiramdam ang mamalagi dito sa aking opisina. Ito na ang pangalawa kong bahay. Haaay! My little sanctuary! Pagbulalas kong nakapikit. Natinag ako sa pagmuni muni sa pagbukas ng pintuan. "Steve iho!" Bungad ni daddy pagkapasok niya. "Hi dad!" Nakangiti ko rin na sagot. "Kumusta ang lakad mo anak? Anung nangyari sa meeting mo doon sa Maynila. Paniguradong magugustsuhan nila, maganda ang lokasyon mo ngayon at ang disenyo." Tanong agad ni daddy pagkaupo niya. "Dad, okay naman, natuwa sila sa ganda ng lokasyon at plano kaya pumirma agad sila sa kontrata." Masaya kung pagbalitang sagot. Pinagulong man ako ni Mr. Salas nakabingwit naman ako ng mas malaking isda. Hindi ko alam kung papasalamatan ko ba siya o kakasuklaman. "I never doubted you iho! You always amazed and surpr
Jaya Pov..."Pinsan, bakit ganyan ang itsura mo parang hinahabol ka ng ilang kabayo sa pagtakbo." Sita ko sakanya pagkakita kong humahangos papasok ng mansion ni Lola Angela."Naku pinsan mas malala pa sa kabayo!" Kanyang sagot na hinihingal. Humalakhak ako sa kanyang kalokohan. "Anu naman ang drama mo pinsan. Nakakatawa ka!" Nakatawa kong sagot sa kanya. "Pinsan nagmamakaawa ako kailangang-kailangan ko ang tulong mo, please!." Habol kabayong hiningang sabi ng pinsan ko. "Magpahinga ka kaya muna bago mo sabihin sa akin ang pakay mo, ikukuha muna kita ng tubig baka lusubin pa kami ni Marco dito." Sabi ko sabay tumayong pumasok sa loob ng bahay. Gaano ba kaimportante ang gusto niyang sabihan. "Salamat pinsan." Saad niya pagkaabot ko ng baso ng tubig at nilagok dahil sa kauhawan. "Oh! Anung tulong ba ang kailangan mo sa akin na hindi pwedeng ipabukas. Hitsura mo parang galing pa sa welga!" Natatawa kong tanong sa kanya. "Alam mong nagtatrabaho ako sa isang hotel & resort corp dito s
Jaya Pov... Nasa harapan na kami sa Hotel na pinapasukan ni Karol at kabado akong makaharap ang kanyang amo. Sana mabait siya at kami'y magkakasundo. Sana'y akong ako ang boss hindi 'yong ako ang uutusan o maninilbihan sa ibang tao. Pero kailangan ko ding gawin ito hindi lang dahil kay Karol at Zion kundi para sa sarili ko. Kailangan kong umusad para sa pag-asenso ng buhay ko. Kahit usad pagong pa yan basta my patutunguhan. "Good morning Sir Steve. Siya po ang tuturuan kong papalit sakin." Nakangiting bungad bati ni Karol pagkarating ng kanyang amo. Muntik ng mapabuka ang bibig ko para sumigaw ng WOW. Hindi ko naman kasi aakalain na makalaglag panty pala ang magiging amo ko sa kagwapuhan. Lintek! Makakapal ang kilay na parang sinadyang pina-ayos, mapula-pula ang maninipis niyang labi na maaakit kang halikan, maganda ang kanyang malalim na kulay bughaw na mata, tamang hugis ng mukha katulad ng mga japanese anime at matangkad na pwedeng maging kasapi ng basketball game. Maganda rin
Jaya Pov... Hindi ko namamalayan ang pagdaan ng panahon. Dalawang taon na pala akong naging sekretarya ni Steve Montano at kasama na doon ang itaboy ang mga lintang hitad na humahabol sa kanya. Para silang mga sinilihang linta sa kakahabol sakanya pero isa lang naman silang one night stand o tagakamot ng kati niya. Hindi ko alam kong isusumpa ko ang aking amo o ang mga hitad na nagpapaloko.Hindi naman talaga mahirap mahalin ang isang Steve Montano eh, nakakatakot nga lang ang kabayaran kapag mahalin mo siya. Nagwagi na nga siya actually dahil nasungkit na nga niya ang puso kong talandi. Sobrang hina ko rin at tanga.Sobrang kapit ko lagi sa aking gilid ng aking mesa para mapigilan ang sarili kong tumalon sa kandungan niya. Maamoy ko palang ang presko niyang amoy sa umaga namimilipit na ang aking leeg para silipin siya pero pinandigan kong huwag lingunin. Mahirap na, tanga pa naman ang katawan ko gusto talaga magpasakop sakanyang matitipunong bisig buti nalang gumagana pa ang utak ko
Steve Pov...Dalawang taon kong nakasama si Jaya pero ni minsan hindi ako tinapunan ng tingin o matitigan sa mukha. Para akong isang aninong dumadaan sakanyang harapan. Pakiramdam ko mayroon akong sakit na nakakahawa. Kunwaring marami siyang ginagawa at isasabay sakanyang pagbati para hindi magkasalubong ang aming tingin. Wala ba akong epekto sakanya? May nagbago na ba sa mukha ko. Hindi na ba ako kaakit-akit tignan? Kulang ba sa puti ang aking ngipin at hindi magandang tignan kapag ako'y ngumingiti? Wala naman akong masasabi tungkol sa trabaho niya. Mabilis at malinis siya magtrabaho. Pagpasok ko palang sa opisina andoon na ang mainit kong black coffee kasama lahat ng itineraries sa buong araw. Lahat ng dokumentong dapat pirmahan at deadlines nakaayos na magkakasunod sa mesa ko. Hindi ko siya kailangang sabihan ng mga gagawin niya. Isa lang talaga ang hindi niya magawa, ang tumingin sa akin at ngumiti o kausapin ako ng matagal. Kaya naisipan kong imbitahin sa aking opisina kung ako
Jaya Pov..Gumising akong parang dinaanan lang naman ng truck ang buo kong katawan at may bonus pa na sakit ng ulo. Nanghihina at pagod na pagod. Umiikot din ang paningin sa sakit ng aking ulo at nahihilo. Pinilit kong imulat ang aking mata para tignan kung anung oras.Oh my God!... Jaya anung oras na bakit andito pa ako sa opisina ni sir Steve at dito pa talaga ako natulog. Sermon ko sa aking sarili na nakatingin sa wall clock sa loob ng opisina ni sir Steve. Hinilot ko ang aking sintido para gumaan ang aking pakiramdam nung mapansin kong wala akong saplot at nagkalat ito sa sahig. Lumaki ang aking mata na nakatitig sa aking saplot na nagkalat sa sahig.Biglang nagflashback ang nangyari pagpasok ko dito kahapon bago sana ako umuwi. Kung hindi ako pumasok dito kahapon hindi sana ako gigising na luhaan. Anung katangahan nanaman ba ang ginawa ko kagabi! Tangi kong usal sa aking sarili na paulit ulit nagiging tanga. Napaluha nalang ako dahil sa pangalawang pagkakataon ay inangkin nanama
Steve Pov...Dalawang buwan na ang nakaraan simula may mangyari sa amin ni Jaya. Sakanya parang wala lang yung nangyari samantalang ako gabi-gabi kong hinahanap ang kanyang labi, kanyang mainit at makinis na balat. Bawat ungol niya naging musika sa aking pandinig na lagi kong hinahanap.Nababaliw na ako kakaisip sa kanya. Anu ang mayroon sa kanya para maging baliw ako ng ganito sa kanya. Oh! Jaya nababaliw na talaga ako sa'yo anung meron ka para magkaganito ako. Andaming babae na pakalat-kalat jan at guztong gapangin ko pero simula natikman kita ikaw nalang ang tanging hinahanap hanap ng sistema ko. Dalawang buwan nadin ako walang kasiping kundi ang aking kamay. "Jaya baby." Mahina kong daing na puno ng pangungulila sa kanya.Jaya Pov...Malapit na ang ika-apat na kaarawan ni Zion ngunit hindi parin mawala ang kaba sa aking dibdib hindi ko maintindihan kung para saan, ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong kaba simula dumating siya sa buhay ko."Apo bumaba ka muna at my bisita ka."
Jaya Pov... Naidaos ng maayos ang naging celebration sa kaarawan ni Zion sa isang sikat na hotel dito sa Cebu na pag aari ng isang kaibigan ni mommy. Buti nalang nakasundo ko na ang aking magulang. Nagkaroon ng magandang birthday party si Zion. Talaga namang maraming naaliw sa kanya. Hindi lang siya gwapo kundi matalino.Maraming kakilala si mommy dahil dito ang kanilang angkan at kilala silang taga supply ng mga dried mangoes at mangga. Minsan ding naging mutya ng Cebu si mommy. Isa si uncle Jay na humanga sa kanyang kagandahan ngunit hanggang magkaibigan lang daw talaga ang kaya ni mommy na ipukol sa kanya.Palabas na ako ng venue nang may mahuli ang aking mata, ang isang lalaking nakamaskara ng itim na nakatayo sa harap ng elevator. Sabihing nagulat ako ay kulang. I'm totally shocked and frozen! Ilang sandali rin akong nakatulala na nakatitig sa kanya.Hindi bat siya 'yong lalaki nung gabing yun? Hindi ako pwedeng magkamali. Siya ang lalaking iyon pati ang gamit niyang pabango ay n
Xander Pov...Nabalitaan kong nagmomokmok nalang daw si Steve sa kanyang opisina at bugnutin. Kailan pa naging halimaw ang isang Steve Soledad. Napamura ako ng mahina nung makapasok ako sa loob ng kanyang opisina na parang bahay na ng albularyo sa dilim at sangsang ng amoy ng alak. "Pare, anu magmumokmok ka nalang ba jan. Pasado alasingko na ng hapon." Bulahaw ko pagkapasok ko na hindi niya inaasahan. Nag-angat lang siya ng kanyang paningin na walang kulay ang kanyang mukha. Fuck! Napamura pa akong muli ng tahimik pagkakita sa nakakatakot niyang hitsura. T*ngina sisirain ba niya buhay at negosyong pinaghirapan niya! Hindi maayos ang kanyang damit at malayo sa dating malinis tignan at presentable sa bawat okasyon. Para siyang tinakasan ng mundo sa mahahaba na niyang bigote, malalalim ang mata halatang kulang sa tulog, nag-iba rin ang kulay ng kanyang balat isang tingin palang alam mong hindi siya nagpapahinga at kulang sa araw. Nagkalat din ang mga basyo ng alak sa kanyang mesa. "
"Joel kailan ang uwi nina Zion at Jaya dito?" Tanong ko sa king panganay na anak. Hindi alam ni Jaya na umuwi sandali ang kanyang kuya."Honey sa susunod na linggo, araw ng sabado." Sabad naman ng aking asawa at hindi nga pala alam ni Joel din na uuwi na dito ang kanyang kapatid."Magkaroon tayo ng maliit na salo-salo selebrasyon ng pag uwi nila." Excited kong saad."Huwag ka munang mag iimbita ng mga kaibigan mo ayaw ni Jaya ipakilala pa si Zion sa mga tao. Ewan ko sa batang yun parang my kinakatakutan." Sabad naman ng aking kabiyak."Kausapin mo siya bakit gusto niya itago ang pagkatao ni Zion." Anu bang kinakatakutan niya mas maganda nga makita ng mga tao baka mahanap pa ang ama kailangan kong makilala ang hayop na kumalikot sa aking nag iisang anak.******Last day kona ngayon sa opisina hindi ko naman kailangang turuan ang kapalit ko dahil mas kabisado niya ang likaw ng bituka ng amo ko!"Hi Jaya. Good morning! Anjan pa ba ang halimaw mong boss?" Bungad ni Xander ang matalik niy
Xander Pov... Kakatapos ko lang ayusin ang mga papeles dito sa opisina ko nang magring ang aking telepono. Akalain mo ang nag-iisa kong kaibigan may oras ngayon sa akin pero hindi ko aakalain na my mabigat palang pinagdadaanan. Busy ako at maraming ginagawa kaya naman bihira kami magkita ni Steve. Malay ko bang iba pala ang kaganapa sa kanya. Hindi ko aakalain na ang lalaking hindi nauubusan ng babae kahit saan pumunta ay masisilo ng isang babae. Dapat ko siyang makilala at pasalamatan sa pagligtas niya sa aking kaibigan at higit sa lahat sa pagligtas niya sa akin sa kakahanap ng mga matinong babaeng magpapalamig ng kanyang ulo. Nauubusan na kasi ako sa bilis niya magpalit, ayaw niya ng take two! Habang pinapanood ko siyang lango sa alak at hindi na kaya ang sarili ngayon ko lang napagtanto na nakakatakot pala talaga ang mainlove. Nagiging baliw at tanga ka na. Eto na ba ang katapusan ng isang Steve Soledad sa tinik sa babae? Napailing nalang ako dahil iba na ang Steve na nasa ha
Jaya Pov...Ibinalita ko kaagad kay Misha na babalik na ako ng Maynila. Wala namang dahilan para magtatago pa ako dito. Pero hindi ko aakalain na ang desisyon ko na ito ay magbibigay ng panibagong yugto ng aking buhay. Sadyang ipinanganak yata akong madrama ang buhay. "Babalik kana ba talaga dito bakla? Sure na yan at walang halong keme?" Naninigurado niyang tanong."Oo bakla tutulungan ko si daddy sa pagpapatakbo ng aming negosyo. Alam mo naman na ako nalang ang maasahan niya dito at si kuya Joel naman ay nasa ibang bansa. Saka isa pa andito lang naman ako dahil nga inilihim ko ang pagbubuntis ko." Maliwanag na sagot ko sa kanya."Walang halong biro yan Jaya ha. So talaga palang iiwanan mo na ang pumapalakpak sa kagwapuhan mong amo. Sayang naman Jaya kapag iwanan mo si pogi!" Kanyang pahiwatig nanaman baka magbago ang aking isispan pero hindi na magbabago at isa siya sa dahilan kung bakit ako babalik na ng Maynila. Baka kasi mabaon ako at hindi kona kakayanin pa."Misha tigilan mo ak
Jaya Pov...Tanggapin ko nalang ang offer ni daddy na bumalik ng Maynila atleast andun sila na aalalay sa akin. May dalawang buwan pa naman ako bago dumating si Karol makakapagpaalam pa ako kay sir Steve ng maayos.. Kumatok muna ako sa pintuan ng opisina niya."Come in Ms. Jaya""Sir pwede pong maistorbo ko muna kayo?" Nag-aalangan kong tanong!"Yes! Anything I can help you with?""S-sir magpapaalam sana akong magresign." Biglang nag-angat siya ng mukha para magsalubong ang aming tingin. Napakagat ako sa labi na baka hindi ako papayagan. Tumikhim muna siya at tumingin ulit sa paper works niya bago magsalita."Tell me why are you quitting after four years working here. Mababa ba sweldo mo o may nagawa ba akong hindi maganda. You're an efficient worker Ms. Salas." Balik titig niyang tanong sa akin at sa kauna-unahang pagkakataon nakipagtitigan ako sakanya. Parang tumigil ang ikot ng mundo na hindi ako makasagot, titig palang niya ay nakakahipnotismo talaga na uurong ang iyong dila paan
Jaya Pov... Naidaos ng maayos ang naging celebration sa kaarawan ni Zion sa isang sikat na hotel dito sa Cebu na pag aari ng isang kaibigan ni mommy. Buti nalang nakasundo ko na ang aking magulang. Nagkaroon ng magandang birthday party si Zion. Talaga namang maraming naaliw sa kanya. Hindi lang siya gwapo kundi matalino.Maraming kakilala si mommy dahil dito ang kanilang angkan at kilala silang taga supply ng mga dried mangoes at mangga. Minsan ding naging mutya ng Cebu si mommy. Isa si uncle Jay na humanga sa kanyang kagandahan ngunit hanggang magkaibigan lang daw talaga ang kaya ni mommy na ipukol sa kanya.Palabas na ako ng venue nang may mahuli ang aking mata, ang isang lalaking nakamaskara ng itim na nakatayo sa harap ng elevator. Sabihing nagulat ako ay kulang. I'm totally shocked and frozen! Ilang sandali rin akong nakatulala na nakatitig sa kanya.Hindi bat siya 'yong lalaki nung gabing yun? Hindi ako pwedeng magkamali. Siya ang lalaking iyon pati ang gamit niyang pabango ay n
Steve Pov...Dalawang buwan na ang nakaraan simula may mangyari sa amin ni Jaya. Sakanya parang wala lang yung nangyari samantalang ako gabi-gabi kong hinahanap ang kanyang labi, kanyang mainit at makinis na balat. Bawat ungol niya naging musika sa aking pandinig na lagi kong hinahanap.Nababaliw na ako kakaisip sa kanya. Anu ang mayroon sa kanya para maging baliw ako ng ganito sa kanya. Oh! Jaya nababaliw na talaga ako sa'yo anung meron ka para magkaganito ako. Andaming babae na pakalat-kalat jan at guztong gapangin ko pero simula natikman kita ikaw nalang ang tanging hinahanap hanap ng sistema ko. Dalawang buwan nadin ako walang kasiping kundi ang aking kamay. "Jaya baby." Mahina kong daing na puno ng pangungulila sa kanya.Jaya Pov...Malapit na ang ika-apat na kaarawan ni Zion ngunit hindi parin mawala ang kaba sa aking dibdib hindi ko maintindihan kung para saan, ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong kaba simula dumating siya sa buhay ko."Apo bumaba ka muna at my bisita ka."
Jaya Pov..Gumising akong parang dinaanan lang naman ng truck ang buo kong katawan at may bonus pa na sakit ng ulo. Nanghihina at pagod na pagod. Umiikot din ang paningin sa sakit ng aking ulo at nahihilo. Pinilit kong imulat ang aking mata para tignan kung anung oras.Oh my God!... Jaya anung oras na bakit andito pa ako sa opisina ni sir Steve at dito pa talaga ako natulog. Sermon ko sa aking sarili na nakatingin sa wall clock sa loob ng opisina ni sir Steve. Hinilot ko ang aking sintido para gumaan ang aking pakiramdam nung mapansin kong wala akong saplot at nagkalat ito sa sahig. Lumaki ang aking mata na nakatitig sa aking saplot na nagkalat sa sahig.Biglang nagflashback ang nangyari pagpasok ko dito kahapon bago sana ako umuwi. Kung hindi ako pumasok dito kahapon hindi sana ako gigising na luhaan. Anung katangahan nanaman ba ang ginawa ko kagabi! Tangi kong usal sa aking sarili na paulit ulit nagiging tanga. Napaluha nalang ako dahil sa pangalawang pagkakataon ay inangkin nanama
Steve Pov...Dalawang taon kong nakasama si Jaya pero ni minsan hindi ako tinapunan ng tingin o matitigan sa mukha. Para akong isang aninong dumadaan sakanyang harapan. Pakiramdam ko mayroon akong sakit na nakakahawa. Kunwaring marami siyang ginagawa at isasabay sakanyang pagbati para hindi magkasalubong ang aming tingin. Wala ba akong epekto sakanya? May nagbago na ba sa mukha ko. Hindi na ba ako kaakit-akit tignan? Kulang ba sa puti ang aking ngipin at hindi magandang tignan kapag ako'y ngumingiti? Wala naman akong masasabi tungkol sa trabaho niya. Mabilis at malinis siya magtrabaho. Pagpasok ko palang sa opisina andoon na ang mainit kong black coffee kasama lahat ng itineraries sa buong araw. Lahat ng dokumentong dapat pirmahan at deadlines nakaayos na magkakasunod sa mesa ko. Hindi ko siya kailangang sabihan ng mga gagawin niya. Isa lang talaga ang hindi niya magawa, ang tumingin sa akin at ngumiti o kausapin ako ng matagal. Kaya naisipan kong imbitahin sa aking opisina kung ako