Mag-log inShare
Chapter 53. Sino ang ama ng iyong sanggol?
Huling Na-update:
2024-12-03 20:53:10Kaugnay na kabanata
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 54. Wala na akong natitira para pagsamantalahan mo.
Ang bigat ng pagkawasak ay bumabagabag nang husto sa aking mga balikat habang binabasa ko ang nakapipinsalang anunsyo sa opisyal na website ng kumpetisyon sa disenyo ng Paris. Ang mga salita ay nanlilisik pabalik sa akin, isang malupit na paalala ng ulat ng plagiarism na dumura sa aking pangalan at sumira sa dati kong magandang karera. Ang realisasyon ay lumubog na parang isang angkla, na hinihila ako sa dagat ng kawalan ng pag-asa. Isang alon ng pagkawasak ang bumagsak sa akin, na iniiwan akong naaanod sa dagat ng kawalan ng katiyakan at kawalan ng pag-asa. Ang mga pintuan ng bawat kumpanya ng disenyo ay sumara sa aking harapan habang ako ay ini-blacklist nila. Ang pangarap na pinangarap kong maging isang matagumpay na taga-disenyo ay nabasag sa hindi mabilang na mga fragment, na nag-iiwan sa akin sa kawalan ng kung ano ang susunod na gagawin. Dahil sa labis na emosyon, nakita ko ang aking sarili na nalilito sa gilid ng kawalan ng pag-asa. Ang mga luha ay nagbabantang tumulo
Huling Na-update : 2024-12-03Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 55. Isang bagong tuklas na pag-asa
Ring-Ring-Ring... Ang tunog ng aking nagri-ring na telepono ay tumagos sa tabing ng pagtulog, na nagpagising sa akin. Pilit kong pinoproseso ang sitwasyon habang kinakapa ko ang aking isipan, tinitigan ang screen upang makita ang pangalan ni Michael na naka-display. "Hello..." Sa paos na boses, sinagot ko ang tawag, nasa realm pa rin ng panaginip ang kalahati. "Good morning, sleepy head. Natutulog ka pa ba?" Sumasayaw ang mapaglarong tono ni Michael sa telepono. "Oo..." Napapikit ako. "Get up and freshen up. I will buy you breakfast and be there in a while." Agad kong iminulat ang aking mga mata, naiisip ko si Stanford na natutulog sa bulwagan. Desperado akong gumawa ng dahilan para hindi siya matuklasan ni Michael at hindi maintindihan ang sitwasyon. Naghahabulan ang mga galaw sa aking isipan, naghahanap ng isang mapaniniwalaang paliwanag. "Mm... Michael, late na akong nakatulog kagabi. Kumpleto pa ang tulog ko. Hayaan mo akong matulog ng ilang oras pa. I promise I'll h
Huling Na-update : 2024-12-03Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 56. Hiwalay na kami ni Melissa
May nararamdaman akong gumagapang sa pisngi ko. Napakunot ang aking ilong at pinipihit ang aking mga labi upang hindi pansinin ang kiliti at ipagpatuloy ang pagtulog. Napakasarap ng tulog ko. Ayokong gumising ng ganito kaaga. Pero itong gumagapang sa balat ko ay hindi pa nawawala. Ngayon ay may mabagal na gumagalaw sa aking anit sa pamamagitan ng aking buhok. Nakaka-aliw, pero at the same time, nakakaistorbo sa tulog ko. Sa ayaw kong iminulat ko ang aking mga mata. Sa aking sorpresa, sinalubong ako ng isang pares ng magiliw, mapagmahal na mga mata na nakatitig sa akin na may hindi natitinag na pagmamahal. Sa pagpikit ng mga labi ng tulog, unti-unting lumiliwanag ang aking paningin, at natamaan ako ng mapagtanto na si Stanford pala ang matamang nakatingin sa akin. Si Stanford naman. Naalala kong naglagay ako ng ice pack sa noo niya. Bigla niya akong hinila sa yakap niya. Hindi ko alam kung paano ako nakatulog sa tabi niya sa sofa. Ang kanyang titig ay may taglay na kahinahunan
Huling Na-update : 2024-12-03Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 57. Makukunan
Ang itim na kotse na tumama sa akin ay tumakas, na iniwan akong nasugatan at mahina. Alam ko, sa kaibuturan ng aking puso, na nawawala ang aking anak at ang pangarap ng isang magandang buhay ay lumalayo sa akin. Hindi pa rin nawawala ang pagiging mapaghiganti ni Melissa, kahit na sirain ko na ang career ko. Gusto niyang patayin ang anak ko. Alam ko na ngayon kung bakit niya ako pinuntahan at sinubukang akitin ako. Ito ay isang walang kabuluhang plano. Ibinaling ko ang tingin ko kay Melissa at isang nakakagigil na realisasyon ang bumalot sa akin nang makita ko ang kanyang nakakatakot na ngiti. Ang mga nanonood ay nagsimulang magtipon sa paligid ko, ang kanilang mga tinig ay nagsasama sa isang cacophony ng gulat at pag-aalala. Sa gitna ng kaguluhan, isang pamilyar na pigura ang sumugod sa akin, ang kanyang pag-aalala ay nakaukit nang malalim sa kanyang mukha. Si Stanford naman. Mukha siyang nag-aalala. "Veronica..." Tawag niya sa pangalan ko, puno ng urgency ang boses niya,
Huling Na-update : 2024-12-03Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 58 Wala kang halaga sa akin.
Pagkagising ko ulit kinabukasan, nakita ko si Stanford na nakaupo sa upuan sa tabi ng kama. Ang tindi ng galit at pagkamuhi ko sa kanya ang dahilan ng pagtibok ng puso ko sa dibdib ko. Siya ang pinagmumulan ng aking sakit at pagdurusa; siya ang nagpahintulot kay Melissa na ipagpatuloy ang mga malisyosong gawa niya sa akin nang walang anumang kahihinatnan. Dahil dito, naglakas loob si Melissa na patuloy akong saktan. Una, sinira niya ang kasal ko, pagkatapos ay sinira niya ang aking imahe at sinira ang aking karera. Ngayon ay pinatay niya ang aking anak. Lahat ng ito ay dahil sa kanya. Kung hindi siya sinuportahan ni Stanford, hindi niya ako gagawing labis na masama. Siya ang may kasalanan sa pagkamatay ng anak ko. Siya ay isang mamamatay-tao at isang makasalanan. Galit ako sa kanya. Kinamumuhian ko siya ng buong puso. "Veronica.. Kamusta na pakiramdam mo?" tanong niya na puno ng guilt ang mga mata. Pero wala na akong pakialam sa nararamdaman niya. Dahan-dahan akong bumab
Huling Na-update : 2024-12-03Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 59. Gusto kong makaganti kay Melissa.
POV ni Veronica.. Si Michael ay pumupunta sa akin sa gabi pagkatapos ng kanyang tungkulin. Masyado siyang mabait sa akin at inaalagaan ako na parang miyembro ng pamilya. Ang kanyang presensya ay nagbibigay sa akin ng aliw at katiyakan sa sandaling ito ng kahinaan. Masaya ako na mayroon akong taong tunay na nagmamalasakit sa akin. I am stupid enough para hindi makita ang magandang ugali niya at paulit ulit na mahulog sa bitag ni Stanford. Gayunpaman, natutunan ko ang aking aralin. Hindi na ako gagawa ng parehong pagkakamali. Dumating na ang oras ng paghihiganti. Maghihirap ngayon si Melissa. Iiyak siya nang malungkot, ngunit hindi siya tutulungan ng kanyang tagapagligtas na si Stanford. Desidido na ako sa gagawin ko. "Michael, kailangan ko ng tulong mo." sabi ko. "I will help you when you need it. Just say the word," he says affectionately. Siya ay nakikinig nang mabuti, ang kanyang titig ay hindi natitinag, na nagpapakita sa akin na siya ay tunay na nandiyan para sa akin.
Huling Na-update : 2024-12-04Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 60. Ang nakakadiri sa pakiramdam
Pag-uwi ko, ayan na, kinaumagahan. Pumasok ako sa apartment ko, magkahalong pagod at pangamba ang nararamdaman ko. Nakatayo si Michael sa pasukan, ang kanyang presensya ay nagpapaalala sa akin ng kanyang walang tigil na suporta. Pagod na akong harapin ang anumang paghaharap. Pero hindi ko rin siya mapapansin. Siguradong nag-aalala siya. Sa kabila ng aking pagod, nagawa kong gumawa ng isang malabong ngiti, umaasang maitago ang mga bakas na iniwan ni Stanford sa aking leeg at balikat sa pamamagitan ng maluwag na pagbabalot ng scarf sa kanila. Gayunpaman, ang mapagmasid na tingin ni Michael ay nakasilip sa mga markang iyon, at bumaba ang kanyang ekspresyon, halata sa kanyang mga mata ang pag-aalala. "Hindi ka pa natutulog," sabi ko habang binubuksan ang pinto at pumasok. "Kanina pa kita hinihintay." Hindi ako sinusundan papasok. Isinabit ko ang susi sa nakatalagang lugar nito, humarap kay Michael. Nagpapasalamat ako sa kanyang walang humpay na suporta, ipinapahayag ko ang a
Huling Na-update : 2024-12-04Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 61. Miss na kita.
Dumating ako sa bahay ng aking mga magulang upang kumain, kumain kasama sila, kasunod ng kanilang kahilingan. Sa sandaling titigan nila ako, halata ang kanilang pag-aalala. Ang aking maputlang kutis ay nagpapataasan ng alarma sa kanilang mga isipan, at sila ay lumalapit sa akin na may pag-aalala na nakaukit sa kanilang mga mukha. "Hindi ka pa rin ba magaling?" Tanong ni Nanay, puno ng tunay na pag-aalala ang boses niya. Maingat niyang sinusuri ang aking hitsura, sinusubukang suriin ang aking kalagayan. Summoning a faint smile, I reassure her, "Don't worry, Mom. I'm fine." "Paano ka magiging maayos?" Bahagyang napa-pout ang labi ni nanay. "Napakaraming mga bagay ang nangyari kamakailan. Ngunit ikaw ay kumikilos na parang walang humahadlang sa iyo, naglalagay ng isang matapang na harapan. Aking mahal..." Niyakap niya ako ng mahigpit, binalot ako ng kanyang ina na init. "Hindi sa lahat ng oras kailangan mong maging malakas. / Nandito kami para sayo. Lagi mong tandaan yan." Nagp
Huling Na-update : 2024-12-04
Pinakabagong kabanata
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 123. Ang wakas
Makalipas ang ilang buwan... POV ng tagapagsalaysay... Pinaliguan ng araw ang eleganteng hardin sa malambot, ginintuang kinang habang sina George at V ay nakatayo sa ilalim ng malinis na puting gazebo, na napapalibutan ng dagat ng makulay na mga bulaklak. Ang venue para sa kanilang kasal ay walang kapansin-pansin, kasama ang mga mayayamang dekorasyon at nakamamanghang floral arrangement na tila pumutok sa kulay at buhay. Para bang ang mismong lupa ang nagdiriwang ng kanilang pagsasama. Hindi umaalis kay Veronica ang mga mata ni Stanford habang papalapit ito sa kanya, puno ng emosyon ang puso nito. Nang maabutan niya ito, hinawakan niya ang kamay nito, ang mga daliri nila ay nag-uugnay sa pangakong walang hanggan. Sinimulan ng opisyal, na may magiliw na ngiti, ang seremonya, at ang kanilang mga kaibigan at pamilya ay tumingin nang may mainit na puso at lumuluha na mga mata. Natuwa sina Evan at Barbie nang makitang ikinasal ang kanilang mga magulang. Ang mga salitang binigkas
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 122. Ang pangako ni Stanford sa kanyang mga anak.
Samantala, pumasok sina Evan at Barbie. Lumiwanag ang mga mukha nila ng nakangiti nang makita akong gising. "Mommy!" Ang mga boses na umaabot sa aking pandinig ay puno ng pananabik at wagas na tuwa. Nagmamadali silang lumapit sa akin. Sa bukas na mga bisig, buong pananabik kong tinatanggap sila. Ang init ng kanilang maliliit na katawan ay bumabalot sa akin, at ang mga luha ng kagalakan ay umaagos sa aking mga pisngi. Ang kanilang presensya ay isang balsamo sa aking kaluluwa, na nagpapakalma sa mga umaalingawngaw na alingawngaw ng takot at sakit. Niyakap ko sila ng mahigpit, pinahahalagahan ang bawat sandali ng kanilang yakap. "My babies," bulong ko, nanginginig ang boses ko sa emosyon. "Nandito si Mommy. Ayos lang si Mommy." Ang mga mata ni Evan ay kumikinang sa walang humpay na luha habang nagsasalita, nanginginig ang kanyang boses na may halong ginhawa at matagal na pagkabalisa. “Tinakot mo kami,” he admits, his emotions raw and unfiltered. "Iyak ng iyak si Barbie." Pinali
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 121. Nanaig ang kanilang pagmamahalan.
Kanina pa hinahanap ng mga guwardiya ang lalaking nag-spray ng powder sa mga wedding gown. Sa wakas ay nahuli nila siya at inusisa siya, at ipinahayag niya na binayaran siya ni Michael para gawin iyon para i-frame ako. Ipinagtapat niya ang lahat sa pulisya. Inutusan ko ang departamento ng PR na gumawa ng pahayag. Sa wakas, naayos na ang krisis sa kumpanya, ngunit wala pa ring malay si Veronica. Tatlumpu't anim na mahabang oras ang lumipas, at ang kanyang patuloy na kawalan ng malay ay gumagapang sa aking kaibuturan. Umupo ako sa tabi ng kama niya, hinawakan ko ang kamay niya na para bang hinihikayat siyang bumalik sa kamalayan. Nais kong magising siya, makitang muli ang magagandang mga mata, marinig ang kanyang boses, at maramdaman ang kanyang presensya na pumupuno sa silid. Nag-aalala na rin sina Evan at Barbie. Pinupunasan ng luha ang kanilang mga murang mukha habang nilalabanan nila ang takot na baka hindi na magising ang kanilang ina. Nadudurog ang puso ko na makita silang
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 120. Ang kabaliwan ng paghihiganti.
Sa daan, nakatanggap ako ng video message sa aking telepono mula sa punong opisyal ng seguridad. Ito ang video na naka-record sa pendant. Habang lumalabas ang mensahe ng video sa screen ng aking telepono, nadala ako sa isang puyo ng tubig ng nakakagulat na mga paghahayag. Ang mga imahe at tunog na nakapaloob sa digital tape na ito ay nagsisilbing isang mapait na tableta upang lunukin, na gumising sa akin sa malupit na katotohanan na nabubuhay ako sa isang maingat na ginawang kasinungalingan sa loob ng maraming taon. Nanlaki ang mata ko sa hindi makapaniwala. Ang pagkakasala at panghihinayang na dumaloy sa loob ko ay parang isang magulong dagat, na nagbabantang matabunan ang aking sentido. Si Veronica, ang babaeng laging nandiyan para sa akin at nagmamahal sa akin nang walang pasubali, ay lumalabas bilang tunay na pangunahing tauhang babae ng nakamamatay na insidente ng pagkidnap na iyon. Ang panghihinayang, tulad ng isang walang humpay na tubig, ay dumaan sa akin. Kinastigo ko
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 119. Si Veronica ay namamatay na.
Ang aking katawan ay umiikot at nanginginig sa pagtatangkang iwasan ang mga suntok, ngunit ang kanyang mga hampas ay nakatagpo ng kanilang marka, ang epekto ay nagpapadala ng mga shockwaves ng matinding paghihirap sa akin. Tumutulo ang dugo sa mukha ko. Napaiyak ako sa sakit at takot. Ang bawat suntok ay parang isang saksak ng kadiliman, nagbabantang mapatay ang anumang pag-asa na mabuhay. Nabaliw na si Melissa. Hindi siya titigil hangga't hindi niya ako pinapatay. Pero ayokong mamatay, hindi sa ganito, hangga't hindi ko siya pinaparusahan. Kailangan kong sabihin kay Stanford ang lahat. "Stanford..." Hilaw na sigaw ng sakit ang boses ko habang nagsusumamo para kay Stanford, umaasang kahit papaano ay makarating sa kanya ang iyak ko at siya ang magliligtas sa akin. Nagiging itim ang lahat. Napapikit na ang mga mata ko. Nakaramdam ako ng gaan na parang lumilipad ako. "Veronica..." Umaalingawngaw sa tenga ko ang boses niya, isang lifeline na tila hindi maabot. Nandito ba talaga
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 118. Ang kilabot ng nakaraan.
Ang lahat ng mga eksena ay naglalaro bilang isang recording sa harap ng aking mga mata. Pakiramdam ko ay binabalikan ko ang lagim ng nakaraan. Dinala kami ng mga goons sa isang abandonadong bahay sa tuktok ng burol. Inihagis nila kami sa malamig na sahig at isinara ang pinto. Ang silid kung saan kami nakakulong ay parang isang tiwangwang na kulungan, malamig at mamasa-masa. Ang mga muffled na tunog ng labas ng mundo ay halos hindi tumagos sa makapal na pader. Wala pa ring malay si Stanford. Dumudugo ang kanyang noo. Nadala ako ng matinding determinasyon na protektahan siya. Pinunit ko ang aking damit gamit ang aking mga ngipin at ginagamit ang tela bilang isang impromptu bandage upang matigil ang pagdurugo. Ang kanyang kahinaan, na nakahiga doon na walang malay, ay humahatak sa aking puso. Nilibot ko ang aking paningin sa buong silid, ang aking mga mata ay dumapo sa kakarampot na kaginhawaan ng isang kutson at isang kumot. Dahan-dahan kong kinaladkad si Stanford papunta sa kutso
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 117. Paggunita sa nakaraan
Ang kanyang mga mata ay nagliliyab sa isang baliw na intensity, ang kanyang mga pupils ay lumalawak habang siya ay nagsasalita. "Mahal ko na siya simula bata pa ako," she said, her voice low and even. "I always wanted to be around him, play with him, and marry him. But he liked to play with you. I hate you for grabbing his attention." Nakakabagabag at nakakalungkot ang pag-amin ni Melissa. Ang kanyang pagkahilig sa pagkabata kay Stanford ay nauwi sa isang baluktot na pagkahumaling, at ang kanyang paninibugho sa aking koneksyon sa kanya ay nagpasigla sa kanyang poot. Ang kanyang pagpasok ay nagpinta ng isang malungkot na larawan ng kanyang pag-iisip, na inilalantad ang lalim ng kanyang maling akala. Ramdam ko ang malamig na takot na gumagapang sa aking gulugod habang patuloy siyang nagsasalita. Ang kanyang mga salita ay puno ng kamandag, ang kanyang galit at hinanakit ay ramdam. Bakit niya sinasabi ang mga bagay na iyon? Napagkamalan ba niya akong iba? Wala akong maalala na nak
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 116. Si Melissa ay nagtatrabaho kay Michael.
Habang unti-unting bumabalik ang aking kamalayan, ang mundo sa paligid ko ay nagiging mga pira-piraso. Ang marumi at sira-sirang kapaligiran ng silid ay napagtuunan ng pansin, na nagbibigay ng nakakatakot na kapaligiran na tumutugma sa nakakaligalig na sitwasyon na aking kinalalagyan. Ang mga sapot ng gagamba ay kumakapit sa mga sulok; sumasayaw ang mga anino sa dingding ng aking paningin. Ang bigat ng ulo ko, at nagpanting pa rin ang tenga ko sa suntok na natanggap ko. Kumurap ako, sinusubukang i-clear ang aking paningin, at ang aking puso ay lumaktaw nang tumibok nang mapagtanto kong nakatali ako sa isang upuan. Ang mga boses, tahimik ngunit naririnig, ay tumatagos sa ulap sa aking isipan. Lumalakas ang aking mga sentido, at pilit kong pinakinggan, pinagsasama-sama ang pag-uusap na lumalabas sa harapan ko. "Sabi ko sayong lumayo ka dito. Bakit ka pumunta dito?" Napapikit ako nang makita kong pamilyar ang boses na ito. Boses iyon ni Michael. Sino ang kausap niya? "Ugh..
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 115. Mapagpanggap si Melissa
Makalipas ang ilang araw... Dinadalaw ako ni Melissa kapag wala si Veronica Hindi ko maiwasang maramdaman ang alon ng inis na bumalot sa akin. Napakawalanghiya niya. Ang lakas ng loob niyang magpakita ulit sa harapan ko. "Stanford, oh, my God. Tignan mo nga, grabe ang sugat mo." Lumapit siya sa akin na may luha sa mga mata. Dati nalulungkot ako tuwing nakikita ko siyang umiiyak. Ngunit ngayon ay nakikita ko sa pamamagitan ng kanyang malisyosong kalikasan na nakatago sa ilalim ng kaawa-awang panlabas na ito. Mapagpanggap si Melissa. Hindi na mababago ng kanyang mga luha at matatamis na salita ang aking pananaw sa kanya. Alam ko na ngayon kung gaano katuso. Sinubukan niyang abutin at hawakan ang mukha ko, pero inalis ko ang kamay niya. Ayokong hawakan niya ako; hindi niya ba naiintindihan yun? Pinandilatan ko siya, kumikislap ang mga mata ko sa babala. "Nawalan na talaga ako ng pasensya sa'yo, Melissa," ungol ko, mahina at nagbabanta ang boses ko. "Stop trying to get clos
