Kabanata 36

Umalis si Xavier at maya-maya ay bumalik hawak ang spare key. Buti na lang at naitago niya ang master key bilang spare key kaya kahit naiwan niya ang susi sa bukana ng susian ay makakapasok pa rin siya.

Itinulak niya ang susi at binuksan ang pinto. Nakita niya si Jessica na nakaupo sa kama. Hindi siya natutulog gaya ng sinabi niya. Nagningning ang kanyang mga mata nang may nagbuhos ng kinang sa mga ito. Pinupunasan sila ng luha.

Umiiyak siya pero naging normal ang boses niya. Nang makita ang mga luha, agad na natunaw ang galit na pinasok ni Xavier.

"Bakit ka umiiyak?" naiilang niyang tanong habang nakatayo pa rin siya sa may pintuan.

Napatingin sa kanya si Jessica. Hindi ba niya alam kung bakit siya umiiyak o sadyang masama lang talaga siyang mag-comfort ng iba?

Pinaningkitan siya ni Jessica ng mata. Ipinasok niya ang kanyang kamay sa bulsa ng kanyang pantalon at hindi komportable sa paa. Ang kanyang titig ay hindi komportable.

"Bakit ka umiiyak?" tanong niya ulit.

Iyon ba