“Let’s go, Luc,” sabi ko nang napansin ang paglingon ng ibang tao sa amin. Binaba ni Lucas si Max. Nakasunod lang ako sa kanila. “Mommy,” tawag ni Max sa akin. Agad akong lumapit sa kaniya. “Yes, Max? May problema ba?” I asked him. Tumingin ako sa paligid. Nakatingin silang lahat sa anak ko. “I want to go home. Ang daming tao rito,” sagot niya. Lumuhod ako para maka-level siya. “Max, hindi pa tayo pwedeng umuwi. Ililibing pa natin sina Tita Britney at Lolo mo. Pagod ka na ba? Gusto mo bang ako naman ang magbubuhat sa ‘yo?” “I’m not tired. I just want to go home,” he whispered. Napabuntong hininga ako. “Tataposin lang natin burol, Max. Uuwi tayo agad,” sabi ko. Bumaling ako kay Lucas. “Ayaw niya sa maraming tao. Baka naninibago na naman siya.” “Ako na muna ang bahala sa kaniya. Mauna ka na dahil nandiyana ang pari. Kailangan nandoon ka,” sabi ni Lucas. Tinapik ko ang balikat ni Lucas. “Sige, sige. Maraming salamat, Luc.” Malapit na akong dumating sa malaking tent nang bigla ko
Tahimik naming tinahak ang daan pauwi ng bahay pagkatapos ng libing nina Britney at Daddy. Hindi kami pwedeng magtagal sa sementeryo dahil baka maabotan kami ng ulan doon.Napalingon ako kay Liam nang bigla niyang hawakan ang kamay ko at hinalikan ito. “Are you okay?” tanong niya. “Pagod lang ako, Liam,” sagot ko. “Matulog ka muna. Gigisingan ko na lang kayo pagdating natin sa bahay niyo,” sabi ni Liam. Inayos niya ang takas na buhok ni Max. “When I first saw him, I know he’s my son. Pero bigla mong sinabi na hindi ko siya anak.”Sumandal ako sa balikat niya. Ipinagsiklop namin ang aming mga kamay. “I had no choice, Liam. Kailangan ko talagang itago sa ‘yo ang totoo kahit na makikita naman sa mukha ni Max na nagmana siya sa ‘yo. May anak kayo ni Celine –”“Kalimutan na natin ang tungkol doon, Francine. Lumabas na ang katotohanan. Hindi ako ang ama ng bata.” Hinalikan niya ulit ang kamay ko. “Kayo lang ang pamilya ko. Magpahinga ka muna.”“Yes, Liam.” Ipinikit ko ang aking mga mata.
Hinawakan ko ang buhok niya habang dinidilaan at sinisipsip niya ang pagkababae ko. Binilisan niya ang ginagawa niya. “Liam…” namamaos na tawag ko sa kaniya. “I can’t take it anymore…” Nawawala na ako sa sarili ko. Hindi ko na kayang hintayin pa ang pagpasok niya. Gusto ko ng maramdaman ang alaga niya sa loob ko. Nagmulat ako ng mata nang huminto siya sa ginagawa niya. Bumaba ang paningin ko sa malaking umbok ng kaniyang alaga. “Isasama mo ba ako sa America o hindi?” Ngumisi siya at hinalikan ako sa labi. Tinaasan niya ako ng kilay. “I’ll make sure that you’ll be pregnant with our second baby kung hindi mo ako isasama.”Napalunok ako. Nakaramdam ako ng excited sa sinabi niya. Sino ba naman ako kung aayaw ako sa kagustohan niya? Ang gwapo ng mapapangasawa ko. “Answer me, Francine.” Muli niya akong hinalikan sa labi pababa sa leeg ko at nagtagal sa aking dibdib. Napaigtad ako nang bigla niyang sipsipin ang aking dalawang suso. “Okay, fine. Sasamahan mo kami roon,” pagsuko ko. Hindi
“Akala ko hindi kayo makakarating sa birthday ko,” sabi ng Lola ni Liam. Yumakap ito sa akin. Napalingon ako kay Liam. Hindi ko alam na kaarawan pala ng Lola niya ngayon. Nakakahiya tuloy dahil wala man lang akong regalo para sa kaniya. “Happy birthday po,” nakangiting sabi ko kahit nakaramdam ako ng awkward. Ngayon ko lang ulit nakita ang pamilya niya. “Pasensiya na po kung wala akong maibigay na regalo. Hindi ko po kasi alam na kaarawan niyo po ngayon.” “Naku! Ayos lang, hija. Bigyan mo na lang ako ng ikalawang apo sa tuhod.” Bumaling siya kay Max. “Ang laki-laki na ng apo ko!”“Max, this is my Grandma,” pagpapakilala ni Liam sa Lola niya. “Hello, Granny. Happy birthday!” bati ni Max. Kinuha niya ang kamay ni Grandma at nagmano. Napakagat labi ako habang tinitingnan ang anak ko sa inaasal niya ngayon.“Pwede ko bang hiramin ang apo namin?” tanong ni Tito William kay Liam. Lumingon si Max sa kanila. Nakakunot ang noo niya habang tinitingnan angmga magulang ni Liam. “Max, meet m
Gabi na at hindi pa rin kami nakapag-usap ni Liam ng maayos ngayong araw. Buong araw rin kasama ng pamilya niya ang anak namin. “Ma’am Francine, ipatawag niyo lang po ako kung may kailangan pa po kayo rito sa kwarto niyo,” sabi ni Analyn pagkatapos niyang ayosin ang aming mga gamit ni Max. Pamangkin siya ni Manang Julie.Tumango ako at ngumiti. Umupo ako sa ibabaw ng kama. Pinasadahan ko ng tingin ang buong paligid. Walang nagbago. Ganun pa rin ang itsura ng kwarto nang umalis ako. Nandito pa ang dati kong mga gamit. Nagtataka nga ako kung bakit hindi nila itinapon.Napalingon ako sa pinto nang biglang may kumakatok. Naglakad ako patungo roon upang buksan ang pinto. Napalunok ako nang nakita ko si Liam. Nakatayo siya sa gilid ng pinto. “Pwede ba akong pumasok?” pormal niyang tanong. Agad akong tumango at nilakihan ang pagbukas ng pinto. “Bahay mo naman ‘to,” bulong ko. “May sinasabi ka ba?” tanong niya nang harapin niya ako.Isinara ko ang pinto at hinarap din siya. “Wala naman,”
Kinabukasan nagising ako na wala sina Max at Liam sa kama. Inayos ko muna ang kwarto niya bago ako lumabas. Pagpasok ko sa aking kwarto agad kong ginawa ang aking mga daily routine.Inilagay ko sa ibabaw ng kama ang susuotin kong damit. Magbibihis na sana ako nang may narinig akong kumatok sa pinto. “Sandali lang!” sigaw ko. Isinuot ko muli ang bathrobe. Napalunok ako nang nakita ko si Liam. Tagaktak ang pawis niya. “May lakad ka?” tanong niya. Pumasok siya sa loob ng kwarto. “Naligo lang, may lakad agad?” pamimilosopo ko. Kinuha ko ang aking mga damit sa ibabaw ng kama. “May nagawa ba akong mali? Kahapon ka ba ganiyan sa akin.” Pinunasan niya ang kaniyang mga pawis sa katawan gamit ang tuwalya ko.“Wala naman,” tamad kong sagot. “Magbibihis muna ako.” “Hey, wait. Sa banyo ka magbibihis?” Nilingon ko siya. “Saan pa ba ako magbibihis? Nandiyan ka naman,” pagtataray ko. “Ano naman kung nandito ako?” Tinaasan niya ako ng kilay. He crossed his arms. “Dito ka magbibihis.”“Liam!” s
Hindi ako makapagsalita. Parang binuhosan ako ng malalig na tubig sa sinabi ni Clint. Pinapamukha niya sa akin na anak ako ng isang kriminal. Si Tatay Aflredo ay nakapatay rin, ‘yon ang kinikilalang ama ni Alexa. Si Daddy naman ang pumatay sa totoo niyang ama. “Anong sabi mo, Clint?” Itinulak-tulak siya ni Liam. “Her father killed my father, Liam!” galit na sigaw ni Clint. “And so what? I thought you also liked her. Anong nangyari, Clint?” tanong ni Liam. Tinitigan niya si Clint. “Are you taking drugs again?” Napatingin ako kay Clint. Ngayon ko lang napansin na parang may kakaiba sa kinikilos niya. Hinawakan ni Clint ang kaniyang mukha. Nanginginig ang kamay niya. Kumurap-kurap siya ng ilang beses. “Gumagamit ka na naman ba ng druga?” tanong ulit ni Liam. Hinawakan niya ang magkabilang braso ni Clint. Naging kalmado na rin ang boses niya. “I know you’re stress lately and you just found out who your biological father is. Hindi mo kailangan ang druga para lang makalimutan mo ang mg
Nakaupo kaming lahat sa couch habang hinihintay ang pagbalik ni Tito William. Tapos na namin gamotin ang mga sugat at kalmot sa katawan ni Liam. Isa sa mga katulong ang nagsabi na unti-unti na raw natauhan si Clint sa nagawa niya. Inutosan ni Tita Blythe ang ibang mga tauhan nila na tulongan ang kaniyang asawa dahil baka siya naman ang mabugbog ni Clint. “Nandiyan na po sila, Señorita,” anunsiyo ni Manang Julie. May tali ang mga kamay ni Clint at nakabalot ng putting tuwalya ang mga kamay niya. Hindi ako makatingin ng diretso sa kaniya dahil natatakot at nahihiya ako. Baka sumbatan niya na naman ulit ako. Tumayo si Liam at nilapitan niya si Clint. Wala akong makitang galit sa mukha niya. Nag-aalala siya sa kapatid niya. “I-I’m so sorry. Hindi ko alam ang ginagawa ko –” Napahinto si Clint sa pagsasalita nang bigla siyang yakapin ni Liam. “I understand, Clint,” bulong ni Liam at hinagud-hagod ang likod ng kapatid niya. “Hindi ako galit sa ‘yo. Alam kong may pinagdaraanan ka ngayon.
Siguradong-sigurado na ako kay Liam, kahit na mabilis ang lahat, alam kong sigurado na ako sa kaniya. Pero hindi pa rin ako makapaniwala. Hindi ako makapaniwala na ikakasal na kami. Marami kaming pinagdaanan pero heto kami ngayon, nanatiling matatag ang pagmamahalan namin sa isa't isa. Binili niya lang ako ng dalawang milyon pero ang kapalit no'n ay panghambuhay ko siyang makakasamang bumuo ng pamilya. Nabuntis niya ako na wala sa plano, pero alam kong ginawa namin iyon na mahal ang isa't isa at alam ko ang kaakibat na responsibilidad sa likod ng lahat. Pero ganoon nga siguro, we make the most out of the things given to us. Iniwan ko siya, tumayo ako sa sarili kong mga paa, at nakilala ang tunay kong pamilya. Hindi naging madali ang lahat para sa amin. Naging magulo ang buhay namin at marami akong nalaman tungkol sa mga nakaraan ng aming mga pamilya. Ngayong araw ay papakasalan ko na ang lalaking mahal ko. Hindi nagbabago ang ang isip ko na abotin ang lahat ng mga pangarap ko. I
"Fuck!" he said when he realized that he couldn't successfully pull me out of him without hurting me. He exploded on my mouth. I stayed there to make sure I clean him up. He was helpless as he sat on our bed, still feeling the waves of his explosion. I smiled. I licked my lips and saw him locking helpless. He stroked my hair gently. He bit his lower lip. "That was so good..." he uttered. Without ado, I pulled my panties out of me. I am wearing a skirt. Itinapon ko ito sa sahig at muling hinawakan ang naninigas niyang alaga. I rode him while he's still very erect. I was extremely wet that he slid unto me easily, even when he's huge. Sumakit lang nang tuloyan na akong naupo sa kandungan niya. He was inside me to the brim. He filled me so much that just the act of putting him in almost made me convulse with pleasure. Then, I started thrusting on him, riding up and down.His kisses landed on my chin as I pushed myself away from him. Then he moved to my neck. His soft kisses made me ev
One Month Later. A cozy living room filled with wedding magazines, fabric swatches, and a calendar marked with important dates. I stand in the center of the room, surrounded by wedding planning materials, a mix of excitement and nervousness in my heart. It all starts here, the journey to the most important day of my life. I sit down with Liam, as we discuss potential wedding venues, flipping through brochures and photos."Liam, what do you think about having the ceremony in a garden? The idea of saying our vows surrounded by nature sounds magical," I suggested. Tiningnan ko ang ibang pahina upang tingnan ang ibang venue sa kasal namin. "I love that idea. Let's make it happen. It'll be a beautiful backdrop for our special day," komento ni Liam. "Mommy, I'm hungry," sabat ni Max. Kumuha ako ng biscuits sa bag ko at ibinigay ito kay Max. "Matagal pa po ba kayo?" "Malapit na kaming matapos, Max. Kainin mo muna ang biscuit. Tataposin lang namin 'to para makakain na tayo ng pananghalia
Francine's POV Umawang ang labi ko sa tanong ni Liam. Para akong biglang naestatwa at binuhosan ng malamig na tubig. "Daddy!" gulat na sambit ni Max at isinubsob ang mukha niya sa dibdib ni Liam. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Paano siya nagkaroon ng amnesia? Bakit hindi sinabi ng doktor sa amin ang tungkol dito? "Who are you, woman?" pagdidiin niya sa salitang woman. Kumurap-kurap ako. Kukunin ko na sana si Max ngunit bigla niya itong hinila. "W-Wala ka bang naaalala, Liam?" tanong ko. Umiling siya agad. "I know this boy is my son. But who are you?" Kumunot ang noo niya. Napasinghap ako nang naramdaman ang mabilis na pagtibok ng puso ko. "Dad, this is Mommy," sabat ni Max na siyang mas lalong nagpakunot sa noo ni Liam. "She's your mother? But how?" He smirked. Tumayo ako sa pagkakaupo. Parang hindi ko na kakayanin 'to. I need to see the doctor. Kailangan ko siyang makausap at itanong sa kaniya kung bakit hindi ako maalala ni Liam. Pinunasan ko ang nangingilid na l
Liam, Max, and Francine are seen resting in their beds, surrounded by medical equipment. May lumapit na nurse kay Francine para i-monitor ang kalagayan niya. Kagigising niya lang pero si Liam agad ang hinahanap ng mga mata niya. "How are you feeling today, Ma'am Maxey? Any dizziness or headaches?" Dahan-dahang inalis ng nurse ang bandage. "I'm okay, just a bit sore. Thank you for taking care of me." Bumaling siya sa anak niyang mahimbing na natutulog. "How's my son?" "Nasa maayos na kalagayan na po ang anak niyo, Ma'am," sagot ng nurse. "How about my fiance? Kumusta siya?" dagdag na tanong ni Francine. Napalingon ang doktor sa kanila. Ngumiti ito. "Mr. Smith is a fighter, Ma'am. Successful po ang operasyon." Nakahinga ng maluwang si Francine. Bumangon siya at umupo sa kama habang inaalalayan ng nurse na nag-a-assist sa doktor. Nilapitan siya ng doktor, tinitingnan ang mga sugat niya. "Your wounds are healing well. We'll remove the stitches soon and monitor your progress," sabi
Mabilis na lumapit ang mga pulis para pigilan si Francine sa pananabunot ng buhok ni Celine.“Mamamatay tao ka! Sarili mong anak pinatay mo!” sumbat niya.“I’m not a killer, Francine. Hindi ko pinatay ang anak ko!” galit na sigaw ni Celine. Sinubokan niyang atakihin si Francine ngunit hindi niya magawa dahil nakahawak ang mga pulis sa kaniya at pilit na inilalayo sa isa’t isa. “Buhay si Selena! Buhay ang anak ko!”“Wala na siya! You killed her! Nadamay siya sa pagiging makasarili mo! Ikaw ang dahilan kaya siya nasunog doon sa loob ng underground! Pinatay mo siya!” paninisi ni Francine.Umiling-iling si Celine. “No! She’s alive! My daughter is alive!” Tumawa siya. “Selena? Baby? Mommy won’t leave you. Magpakita ka na sa akin.” Sinipa ni Celine ang dalawang pulis na nakahawak sa kaniya at mabilis na tumakbo para pumasok sana sa nasusunog na factory. “I’ll find my daughter. Selena is alive. Nagmamakaawa ako sa inyo. Kailangan kong puntahan ang anak ko sa loob. Kailangan ako ng anak ko.”
Nagising si Francine pagkatapos ng malakas na pagsabog ng building. Napahawak siya sa ulo niya nang may nakita siyang tumutulong dugo. Parang mabibiyak ang ulo niya sa sakit dahil sa lakas ng pagkabunggo ng ulo niya sa puno. Dali-dali siyang bumangon at hinanap sina Max at Liam.“Max, Liam! Nasaan kayo?” sigaw niya habang nakahawak sa ulo niya.“Mommy!”Hinanap niya ang kinaroroonan ng boses ng bata. Napapadaing siya sa tuwing may naaapakan siyang matutulis na bato. Nanlaki ang mga mata niya nang nakita ang anak niyang umiiyak. Tumakbo siya para puntahan si Max. May sugat ito sa paa at galos sa kamay.“W-Where’s your Dad?” tanong niya habang pinupunasan ang mukha nito.Napalingon siya sa likuran niya nang ituro ni Max ang kinaroroonan ni Liam. Nakahiga ito sa lupa at walang malay. Binuhat niya si Max saka nila pinuntahan si Liam. Maingat niyang pinaupo si Max sa malaking bato. Hinawakan niya ang dibdib ni Liam. Nakahinga siya ng maluwang nang may narinig niya ang malakas na pagtibok n
Nakahinga nang maluwag si Liam pagkatapos niyang maalis ang nakakandadong kadena sa mga paa niya. Napaupo siya sa sahig nang naramdaman ang pamamanhid ng buong paa niya. Inalalayan siya nina Francine at ng mga bata sa paglalakad exit dahil hindi siya makalakad ng maayos. Napadapa sila nang bigla na namang may sumabog. Mabilis na hinila ni Liam ang mag-ina nang biglang may nahulog na kahoy galing sa kisame. "Mommy!" Hinawakan ni Liam ang kamay ni Selena nang bigla itong umiyak. "I'm scared..." "Don't be scared. Nandito lang si Daddy. Ililigtas kita," bulong ni Liam para pakalmahin ang bata. Kahit namamanhid ang mga paa niya at mahapdi ang kaniyang mga sugat, ginamit niya ang natitirang lakas niya para buhatin si Selena. Alam niyang hindi ito titigil sa pag-iyak kung hindi niya ito bubuhatin o hindi makita ang ina ng bata. Napaatras sila nang biglang may nahulog na namang kahoy at kumalat sa dingding ang apoy. Luminga-linga sila sa paligid habang naghahanap ng daan palabas. "We're
Binuhosan ng gasolina ang mga katawan nina Francine, Liam, at Max bago sila iniwan ng mga tauhan ni Celine. Makalipas ang ilang minuto mula nang nakalabas na sa underground ang mga tauhan ni Celine ay nagkamalay si Francine. Napahawak siya sa dibdib niya habang umubo at hinahabol ang paghinga niya. Agad na umalalay ang anak nila para makatayo siya. "Are you okay, Mommy?" nag-aalalang tanong ng anak nila habang nagpupunas ito ng mga luha. "A-Ayos l-lang a-ko, Max," sagot niya at pilit na pinapakalma ang sarili. Tumayo siya at nilapitan si Liam. Nagdurugo na ang mga paa at kamay nito. "H-Honey..." sambit ni Liam. Namumutla na ang labi niya dahil sa pagod, uhaw, at gutom. Napatingin silang lahat sa paligid nang may naamoy silang nasusunog. Nanlaki ang mga mata ni Francine nang nakita ang isang tauhan na may hawak na lighter. May sinusunog itong papel sa malaking lata. Nakangisi itong nakatingin sa kanila. "Naiinip na ako. Gusto ko ng sunogin ang buong lugar!" nakangising sabi ng lal