Chapter 108

“Wala na tayong ibang magagawa, Brit!” Galit na sigaw ni Daddy. Humakbang siya papalayo sa akin. “Kahit maghintay pa tayo ng ilang araw, lingo, at buwan na magising siya may magbabago ba? Patay na ang katawan niya! Nasa kritikal na kondisyon ang kapatid mo. Alam ko naman na hindi ka papayag na gawin ang bagay na ‘yon.”

Pinunasan ko ang aking mga luha. “Hindi ako papayag, Dad. I’m still holding that one percent hope na magiging maayos ang kalagayan niya. Huwag muna kayong magdesisyon. Anak niyo siya, Dad. Bakit ang bilis-bilis niyong magdesisyon?”

“That’s the best way –”

“No!” I cut him off. “Nasasabi niyo lang ‘yan dahil ang bilis niyong panghinaan ng loob! Hindi kayo marunong maawa. Anak niyo siya! Kambal ko siya! Gusto ko pa siyang makasama ng matagal. Wala akong pakialam kahit patay na ang katawan niya as long as alam kong buhay pa siya…”

“Why are you crying, Tita Brit?” tanong ni Max. Lumapit siya sa akin at binigyan ako ng tissue. Mas lalong bumuhos ang luha ko nang nakita ko