Nang magtanghalian ay naipon kami sa hapag. Bakas ang tuwa sa bawat sulyap sa akin ni Ma'am Navi at ganoon din si Madeley na kanina pa masiglang nagsasalita sa tabi ko.
“It'll be just two weeks, Mom,” anito.
Naikwento kaagad ni Madeley ang painting series na gagawin. Alam naman pala iyon ng mga magulang niya. Base sa nakikita kong reaksyon ni Russel, siya lang yata ang hindi na-inform tungkol dito pati na rin si Denise at ang napag-alaman kong pinsan niyang si Celeste.
“Oh, ang bilis naman? You can stay here for months, Alliyah.” Ma'am Navi chuckled.
Tipid akong ngumiti.
Samantala, hindi pa rin maipinta ang mukha ni Denise.
“We'll start tomorrow, by the way,” dagdag ni Madeley. “Our team will be here by 7 in the morning.”
“Great! Hindi muna ako papasok bukas.”
“Okay lang naman, Mom. We'll all be fine here. Right, Denise?”
“Of course, Mad. It's as if her presence is such a big deal. Ano ka ba.” Denise laughed.
Panay ang pose ni Madeley sa swimming pool. Mayroong shots na nakalubog ang kaniyang katawan, mayroong nakaupo sa gilid at mayroong ding nakatayo. Kita ko sa monitor ang ganda ng mga kuha niya.“Perfect!” Pumalakpak ang manager pagkatapos ng huling shot.Pumuwesto na ako sa harap ng canvas nang handa si Madeley.Nagtataka ako kung bakit kailangan nila ng live painting gayong ang artist lang ang magbebenefit sa ganito. I was thinking what's the point not until they explained it to me. Ayon sa manager, parte raw ito ng preparation nila para sa darating na event. They just need some clips for this project. Actual ko pa rin namang gagawin ang live painting pero hindi ko kailangang tapusin. I can just continue the painting using the reference. Walong paintings ang laman ng series na tatawagin nilang “Madeley”. The paintings will be displayed in the upcoming event. Puwede itong mabili kung may magkagusto man at sa akin nakapangalan ang lahat ka
I remained myself calm the moment we entered the city jail. May ilang mga pulis na tumitingin sa amin at ang iba'y bumabati pa kay Arcel. Nakaramdam ako ng hiya nang maalala kung paano ko sinisinghalan ang nirerespeto nilang si Zandrif Arcel Delarcia. Well, I think we're friends even before. Ayos lang naman siguro iyon.At kilala siya rito dahil ilang beses na siyang napadpad rito. Dahil sa pag-iimbestiga'y mas madalas pa siyang dumalaw kay Ivan Herdima kaysa sa mga kamag-anak nito.“Girlfriend mo?” pabirong saad nung isang pulis.Rinig ko ang mahinang pagtawa ni Arcel. Tinaasan ko siya ng kilay nang magkatinginan kami.“'Di ko type!” natatawang anas niya. Nagtawanan ang mga nakarinig no'n.“Wow, thanks for the insult,” mariing saad ko.“Kay Clausen 'to, eh.” Ngumisi si Arcel sa mga kausap niya. Pansin ko ang paghupa ng usapan na tila mayroon silang napagtanto.Ilang blocks ang nilampasa
Ang pangalawang spot namin ay sa garden. Naging madali na sa akin ang pag-cope up sa new environment dahil hindi naman na bago ito. Naging kumportable na rin ako sa new companions ko dahil mababait naman sila lalo na ang manager. Kaya nga lang, panay ang kulit sa akin tungkol kay Russel. Napag-alaman kong may gusto raw siya rito. That's funny, though. But I can't forget the pain he's given me — reason for me to always sound bitter with my answers. “Sa 'yo na. I don't mind,” matabang kong saad. Nagseseryoso ako rito sa pagguhit habang talak sila nang talak. Kahit si Madeley ay nakikisali rin. “Naku, Miss Martinez! Talagang ibubulsa ko ang Clausen na iyon kung papayag lang siya!” Sabay halakhak nito. Madeley just grinned. Seriously, pagkatapos ng nangyari kahapon, wala na akong kaamor-amor sa lalaking iyon. If he hates me, so be it! Tapos na akong sumubok! And Madeley's manager... Hindi niya kailangang ipagpaalam sa akin ang pagkakagusto niya ka
Kaliligo ko lang bilang paghahanda sa panibagong araw. Pababa ako sa hagdanan, may nauulinigan akong mga boses. Base sa dalas ng pagpapalitan ng dayalogo, palagay ko'y may mga bisita ngayon. I'm wearing my black skinny ripped jeans and white square neck crop top matched with my white snickers. Ang mahaba kong buhok ay simpleng nakapusod pero kulot ang dulo. Lumangitngit ang sahig nang mapakiskis doon ang sapatos ko sa bigla kong pagtigil. Sabay-sabay na nag-angat ng tingin sa akin ang mga taong nakaipon sa living room. Tama ang hinala ko. Agad akong ginapangan ng galit nang makita kung sino-sino ang mga bisita. Mula sa gitna ng mahabang couch, una kong nakita ang Senior Clausen, katabi ni Alodia. Sa kanan ni Alodia, naroon si Ma'am Navillie at sa tabi nito'y si Sir Ridley. Sa kaliwa naman ng Senior ay si Russel, sunod ay si Daimler. Si Madeley lang ang wala. Nagtagal ang tingin ko sa mga taong kaharap nila. Si Denise na hawak ang bata, Celeste, isang
My hands are trembling while holding the pregnancy test kit. Kumibot ang labi ko sa nakikitang resulta. Ang dibdib kong kanina pa kabado ay dumoble pa. Sa malaking salamin ng banyo, kita ko ang sariling pagkakagulantang. “Alliyah?” tawag ni Venus sa labas. She's also knocking the door. Nagbuntong-hininga ako. Mariin akong pumikit at paulit-ulit na suminghap. How I wish this is not true. I'd rather be left alone than be left with a baby. Nakikinita ko na ang magiging kinabukasan ng anak ko: hindi siya titigilan ng mga Lewisham. I weakly opened the door. Parang tubig na biglang pumasok si Venus. She intently looked at me. “A-anong result?” My eyes are already watering, though. Alam kong kahit hindi ko sabihin, obvious na iyon sa reaksyon ko. Binitiwan ko ang pregnancy test kit sa sink. Naikuyom ko ang aking kamay habang patuloy sa pagtaas-baba ang dibdib ko. Venus took it. Her eyes widened when she saw the two red lines o
Nakipagkita kaagad ako kay Mr. Andrew pagkarating namin ni Olive sa Britain. Yes, she's with me. Tinanggihan ko nga kasi ayaw ko namang maabala ang trabaho niya sa Fort. Industries. But what had shocked me is the information that she already resigned in the company. May kutob akong hindi niya sinabi ang totoong dahilan. Aniya'y gusto lang talaga niyang mag-explore kaya desidido siyang sumama sa akin patungo rito. Si Venus naman ay nalungkot dahil sa biglang pag-alis ko. Syempre, kakikita lang namin ulit tapos ganito ang nangyari. We simply celebrated the mother's day in the new house that I bought. It was quick. Sa sumunod na mga raw ay inasikaso na kaagad namin ni Olive ang mga papel. “I'm so glad that you're back!” bulalas ni Mr. Andrew. We're having a coffee meeting here in the usual spot where the students are the main customers. Ilang metro mula rito, pagliko'y matatanaw na ang matayog na gusali ng institusyon. “I'm glad, too, Mr. Andrew.” I smil
Sumasabog sa mukha ko ang aking buhok sa lakas ng hangin. Narito kami ngayon sa Huerian Hills kung saan tanaw na tanaw ang kalawakan ng Verdi Yoa City. Papalubog na ang araw na nakadagdag sa ganda nito. Ang mga pinaghalong kulay ng kalangitan ang siyang sumasalamin sa kagandahan ng paparating na gabi, kasabay ng unti-unting pagkalat ng city lights na nagmistulang mga tala sa lupa. “Yuhooo!” Olive's arms are extended as if she's embracing the fresh and cold wind. Kakaiba ang lamig dito kumpara sa Pinas pero sa tatlong taong pananatili namin ay nasanay na kami. Ganoon din naman noong dito ako nag-college. Naulit lang. Pareho kaming balot na balot mula ulo hanggang paa. Kagaya ko'y nililipad rin ng hangin ang kaniyang buhok. Ang kaibahan lang, mahaba iyon samantalang maiksi ang sa akin. Mula sa hanggang balakang na haba, hanggang balikat na lang ang buhok ko ngayon. Nagdesisyon akong magpagupit nang manganak ako kay Alias. Payo iyon ng doktor ko upang maiwasan u
Ipinipinta ko ang dagat nang bumalik si Hailey. Pareho kaming napalingon ni Olive sa kaniya. She looked happy. May naiwan pang bakas ng tuwa sa mukha niya at mukhang may magandang ibabalita. She smiled wider as she handed me the camera. I stopped from painting. “What's up?” “Uhh... there are two guys who approached me and then... they requested for some shots...” I nodded. I immediately viewed the recent photos she took. Naka-pitong lipat din ako bago ko makita ang tinutukoy niya. These are far shots. Sa unang tingin, inakala kong British sila dahil sa matitikas na katawan. Ngunit nangunot ang noo ko nang mamukhaan sila. I zoomed one photo to have a clearer view. Pareho silang naka-itim na shades pero 'di maitatago ang pamilyar nilang mukha. My mouth formed “o” as I finally realized who they are! Balisa akong bumaling kay Olive at sinenyasan siyang lumapit sa akin. Buhat-buhat niya si Alias nang pumuwesto siya sa gilid