LOGINShare
Kabanata 62
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Tumatakbo sa isip ko ang tungkol kay Lionel habang nag-uusap kami ni Russel. Napansin niya ang pananahimik ko kaya tumigil siya sa pagsasalita.
“You're spacing out,” puna niya.
Ibinaba ko ang baso matapos sumimsim sa juice.
“Nalaman ko na... d-dalawa ang kinikilalang nanay ni Lionel. Is it true?”
“Yeah but it's a long story. Kaunti lang ang alam ko tungkol doon, Alliyah. I can't feed your curiosity.”
Tumango ako. Ayos lang naman. Nagtataka ako pero wala naman akong balak manghimasok. I'm just concerned because Lionel is my student.
Hindi ko na muling binanggit pa kay Russel ang tungkol doon. Dismissal na't nag-aya si Lionel sa ice cream shop kaya't kasama rin ako papunta roon. Nakasabay pa namin ang ilang mga bata, pare-parehong nag-aaya sa kani-kanilang magulang.
“You love ice cream?” tanong ko kay Lionel pagkapasok namin.
“Yes po!”
Naupo kami sa tatluhang mesa
Related chapters
Beyond The Lines Kabanata 63
Balisa ako habang naghahanda sa pag-alis. Hindi pa rin umuuwi si Russel kaya medyo tagilid ako ngayon. Nagpresinta si Luke na siya na ang maghahatid sa amin ni Lionel sa shop kaya't sinang-ayunan ko na lang. Ang huling mensahe ni Russel ay baka tanghali na siya makakaalis doon. Nadidismaya ako pero wala naman akong magagawa. Iintindihin ko na lang ang sitwasyon ni Denise. Gaya nga ng inasahan ko, kakaiba ang sigla ngayon ni Lionel lalo pa't ang papa niya ang mismong maghahatid sa kaniya. Sa biyahe ay panay ang kwentuhan ng mag-ama habang ako naman ay lumilipad ang isip. Nahihiya akong paghintayin si Luke kaya hindi na ako dumaan sa gallery. Mamayang hapon na lang ako bibisita roon. “Good luck, son.” Luke patted Lionel's head. Pagkatapos ay bumaling siya sa akin. “I'll send you the reference.” I nodded. Iginiya ko silang dalawa sa loob. Dahil kasabay ko si Lionel, siya pa lang ang estudyanteng narito. Saglit na inilibot ni Luke ang tingin sa loob at mu
Beyond The Lines Kabanata 64
Panay ang pangaral sa akin ni Nanay tungkol sa relasyon namin ni Russel lalo na't minsan ay nakikitulog ako sa condo nito. I can't blame her though. Ang mahalaga, alam ko ang ginagawa ko at kung mangyari man ang mga bagay na wala sa inaasahan, paninindigan ko. “Hayaan mo na, Allissa. Nasa edad naman na si Alliyah,” singit ni Tiya Marga sa usapan namin. Bihira akong makasabay sa kanila sa agahan dahil sa farm sila kumakain. Mas maaga silang nagigising kaya madalas akong naiiwan sa bahay. Ngayon naman, sadyang inagahan ko ang paggising dahil may commission ako kay Luke. “Oo nga. Basta ba'y pakakasalan ka, hija,” segunda ni Tiyo Carlos. I smiled at them. I appreciate their concern. Wala pa rin naman akong balak mag-asawa. It's just that... may mga pagkakataong hindi napipigilan ang bugso ng damdamin. Nobyo ko si Russel at imposibleng makaiwas ako sa tuksong dala niya. “Ang sinasabi ko lang, sana'y hindi magpadalos-dalos dahil alam niyo naman ang
Beyond The Lines Kabanata 65
Katatapos lang naming mag-almusal nang dumating si Luke kasama si Lionel. They both smiled at us. Nang alukin ko ng pagkain, tinanggihan ni Luke dahil nakapag-almusal na rin sila.“I'm excited!” si Lionel na kanina pa nanonood sa ginagawa ko. Kahit hindi niya sabihin, bakas na bakas ang galak sa kaniya.Kaming dalawa lang ang narito sa sala dahil sina Russel at Luke ay mukhang may seryosong pinag-uusapan sa kusina.Mayroon ding sariling canvas at easel si Lionel. Determinado siyang sundan ang gagawin ko. I can't help but smile at him sa tuwing namamangha siya sa bawat galaw ko. Hindi gaya sa huli kong commission, katamtaman lang ang sukat nitong pangatlo. I think the girl here is matured than the last pero hindi naman nabawasan ang ganda. Her face shows the same innocence and peace, bagay na sana'y 'wag mawala sa kaniya. Mas lalong tumindi ang kuryosidad ko kung bakit at paano nagkaroon ng malaking problema si Luke at ang asawa niya. Mukha kasi itong
Beyond The Lines Kabanata 66
Pagkagaling ko sa shop, umuwi muna ako sa bahay at ayos lang sana sa akin na mag-commute na lang pero nagpumilit si Russel kaya pati si Lionel ay nakarating doon. Tuwang-tuwa si Nanay. Natatandaan kong minsan na ring niyang pinangarap magkaroon ng anak na lalaki ngunit pinagdamutan siya ng kapalaran dahil maagang kinuha sa amin si Tatay. “Good afternoon po!” Lionel greeted them. Nasa terasa sina Nanay at Tiya Marga, nagbabalot ng suman. Si Tiyo Carlos naman ay nasa farm pa't mamaya pa uuwi. Samantala, parehong nasa eskwelahan pa ang magkapatid na sina Olive at Kleen. Bakas sa hitsura ni Lionel ang pagiging kuryoso sa ginagawa nina Nanay kaya lumapit siya sa kanila. Si Russel naman ay nanataling nakatayo sa tabi ko. “Aba, may naligaw na bata!” bulalas ni Nanay. Lumapad ang ngiti ni Tiya Marga matapos magmano ni Lionel sa kanila. “Anak po ni Luke... at estudyante ko,” pagbibigay ko ng impormasyon. Napasinghap si Nanay. “Kaya pala
Beyond The Lines Kabanata 67
Ipinaalam ko kay Russel ang lakad namin ni Eiser sa darating na Sabado, ilang araw pa mula ngayon. “Sasamahan kita.” Minamasahe niya ang palad ko, nilalaro pati ang mga daliri. Break time ng mga bata ngayon. May palaruan sa gilid nitong shop at halos ang lahat ay naroon kasama ang mga magulang. Ang tanging naiwan lang dito sa loob ay si Arianne at ang kaniyang ina. Nahihiwagaan nga ako kung bakit nariyan siya gayong palagi naman niyang iginagala noon si Arianne kapag break time. Pasulyap-sulyap si Rica sa gawi namin samantalang abala naman ang kaniyang anak sa pangungulit kay Lionel. “Medyo malayo pala iyon... kakailanganin ng suite na matutulugan,” napagtanto ko. “That's not a problem.” Nagbalik ang tingin ko kay Rica, sabay lihis kay Russel. “Arianne's mom likes you,” I understated. Ni hindi nawala ang mga mata sa akin ni Russel nang sabihin ko iyon. “Ilang araw ka nang pinagmamasdan,” dagdag ko. He lazily sig
Beyond The Lines Kabanata 68
Nasisira ang konsentrasyon ko sa pagpipinta dahil kay Ivan Herdima. Nakadagdag pa sa pagkabahala ko ang paalala ni Arcel kanina. Malakas ang pakiramdam kong kilala niya iyon sa paraan pa lang ng pagtingin niya rito hanggang sa pangangaral niya sa akin.Panaka-naka'y napapasulyap ako sa cellphone ko, pinag-iisipan kung tatawagan ko ba si Russel upang ibalita iyon. Subalit dahil alam kong nasa planta siya ngayon, ayaw ko siyang abalahin.Isang katok ang nakapukaw sa malalim kong pag-iisip. Tumayo ako't binuksan ang pinto. Si Kleen ang nabungaran ko roon.I smiled. “Ano iyon, Kleen?”“Magpapatulong po sana ako, ate... Hindi kasi ako marunong mag-drowing.”“Oh, sure!”He shyly nodded. “Tara po sa sala...”Sinundan ko siya't iniwan muna ang ginagawa ko. Sa kawayang mesa'y nakalatag ang ilang bond papers kasama ng mga nilamukos na papel.Sabay kaming naupo. Agad niyang nilinis ang mga k
Beyond The Lines Kabanata 69
Dumating sina Luke sa sinabing oras. Sa tabi niya'y naroon ang asawa. Patakbong nagtungo sa kaniya si Lionel at hindi na napigilang maiyak. Nakangiti ngunit may luha rin sa pisngi si Slyghen. Marahan niyang hinagod ang likod ng kaniyang anak. “I'm sorry, Clay...” aniya sa garalgal na tinig. Nagbara ang lalamunan ko sa nasasaksihan. Masyadong madamdamin ang tagpong iyon dahilan para mamasa ang mga mata ko. Kumurap-kurap ako upang mapigilan ang nagbabadyang luha. Nahahabag lang ako sa iyak ni Lionel. Hindi ko itatangging napamahal na rin sa akin ang bata. I sighed as I composed myself. Hindi naman ako ang ina ni Lionel pero damang-dama ko ang saya ng muli nilang pagkikita. Ilang sandali lang ay tumahimik na si Lionel. Naantala ang pagtuloy nila sa sala dahil sa mag-ina. Iginiya sila ni Luke sa couch. “I'm happy for you, bro,” halos pabulong na saad ni Russel. Luke smirked. Hindi gaya noong unang beses siyang nagpunta rito, medyo maaliwal
Beyond The Lines Kabanata 70
Mabigat ang loob na pumasok ako sa gallery. Hanggang sa labas lang ako nagpahatid kay Russel dahil ayaw kong makadagdag pa sa hahabulin niyang oras. Marami raw siyang aasikasuhin ngayon. Hindi na namin muling napag-usapan ang tungkol doon pero ni isang segundo'y 'di nawala sa isip ko.Nasasaktan ako at wala akong karapatang magreklamo. Kung mayroon man, wala pa rin naman akong laban. Bakit kailangang siya pa ang pumasan sa problema ng mga Lewisham? Bakit palaging siya? Mula sa pekeng engagement, pag-aalaga kay Denise, hanggang ngayon... sa anak nito. Isang napakalaking insulto sa akin ito. Ni hindi man lang inisip ng Senior ang magiging opinyon ko hinggil dito. Kung sabagay, noon pa man ay mainit na ang dugo niya sa akin. Ngayon pa kayang opisyal na kaming magkasintahan ng apo niya?Kagabi, panay ang paghingi ng tawad ni Russel kalakip ng mga pangakong aayusin niya ito sa lalong madaling panahon. Ngunit ang kapalit no'n ay ang pagbalik niya sa mansion. Oo, babalik na s
Latest chapter
Beyond The Lines Wakas
Inilapag ko sa tomb ang bulaklak na dala ko. Nilingon ko si Russel na tuwid na nakatayo sa aking tabi, nakapamulsa at sa puntod nakatingin. Umupo ako't tinanggal ang mga dahong nalaglag doon. I sighed as I silently prayed for her soul. “What are you doing here?” Sabay kaming napabaling ni Russel sa likuran. Hindi namin namalayan ang pagdating ni Alodia. Mayroon din syang dalang isang palumpon ng mga bulaklak. Tumayo ako at ibinigay sa kanya ang pwesto. Dahan-dahan niyang inilapag ang mga bulaklak sa tabi ng akin. “I'm here to pay respect for the child,” mahinahong turan ko. “Hindi naman kami magtatagal.”“Thank you.”Napatitig ako sa kanya nang sambitin nya ang mga katagang iyon. “Thank you for understanding, Alliyah.” Hinahaplos-haplos niya ang nitso habang nagsasalita. “I know I've done too many bad things to you. I know I was such a selfish woman. I did nothing but ruin your lives.” Her voice cracked. “I hope you forgive me...”“Wala na sa akin iyon, Alodia,” I said. “Let me s
Beyond The Lines Kabanata 270
“Wait for me!” “Bilis, Usher, ang bagal mo! Mauuna na ako roon!” sigaw ni Lionel sabay takbo palabas.Dumagundong ang hagdan sa nagmamadaling pagbaba ni Usher. Ni hindi pa sya tapos sa pagsusuot ng kanyang damit.“Dahan-dahan–” Hindi ko natapos ang sasabihin ko. He quickly kissed my cheek and ran outside.“Dahan-dahan, Usher! Papaluin kita!” I shouted.“Love you, 'Ma!” aniya't natatawa pa. Napailing ako. The wall clock says it's already 11:58PM. Kaya ganito sila ka-hyper dahil new year count down.“Two minutes na lang! Ba't nandyan ka pa, Alliyah?” puna sa akin ni Olive. Talagang binalikan nya ako rito. Nakapamaywang pa ang bruha sa tapat ng pinto. “Eto na!” Isinuot ko ang long cardigan upang panlaban sa lamig. Hindi ko alam kung gaano katagal kami sa labas. Masakit sa ilong ang lamig ngayon, normal na nangyayari tuwing Bagong Taon. Nagmadali na akong lumabas. Halos kaladkarin pa ako ni Olive papunta sa front yard.Doon nakaipon ang lahat at pare-parehong excited sa pagsisindi ng
Beyond The Lines Kabanata 269
“Puwede na raw akong umuwi.” Nakangisi sa akin si Venus at may pagmamalaking sinabi iyon. “I told you, I'm stronger than you thought. Masyado lang kayong nag-alala sa akin pero kaya ko naman. Kaya ko pang magsurvive ng isa pang linggo sa kamay ni Theo kung 'di niyo ako kinuha.”Awtomatiko akong napangiwi. “Sus! Hindi mo kasi nakita ang hitsura mo no'n! Mukha kang binugbog na puno ng saging!”“Really?”“Anong really? Alam kong alam mo 'yon! Hindi ka na nga halos makatayo tapos gusto mo pa ng extension!”“Kidding!” She exclaimed. “I'm just so happy that I'm all free now. Okay na ako, wala na akong nararamdamang kahit ano!” “Which is good, Venus. Ito yung pinakahihintay namin, yung gumaling ka.”I can see the changes in her. Hindi na gaanong halata ang mga pasa niya sa iba't ibang parte ng katawan, pagaling na ang mga ito. Naghilom na rin ang mga maliliit na hiwa, maging ang mga sugat sa mukha niya. She was kidnapped and battered. Wala siyang kalaban-laban. Ayokong ma-imagine kung paan
Beyond The Lines Kabanata 268
Ilang malalaking hakbang lang ay nahawakan ko na si Venus. She looked confused when in no time, I started untying her hands. Umamba pa syang magpupumiglas ngunit hindi siya makakilos. Kung nagkataong hindi siya nakatali, malamang ay nakatanggap na ako ng sipa. “What the fuck are you doing?” mariing tanong niya. “Get away from me! Don't touch me, you Theo's bitch!” Naiintindihan ko kung bakit ganito sya katalas manalita. Labis siyang nasaktan. She had enough pain.This is the end of her suffering and I'm willing to sacrifice my safety for her. In addition, ang alam niya'y ako si Hera. “H-huwag kang maingay. W-we don't have much time,” sa nanginginig na boses ay sinabi ko.Nanlaki ang mga mata niya nang makilala ako. “Alliyah?”I just nodded and signalled her to keep quiet. My tears started to fall because of too much happiness. Ngunit hindi lang kasiyahan ang nararamdaman ko. Ito ang kasiyahang may halong takot. Lumala ang panginginig ng mga kamay ko nang magsimula na akong kalasin
Beyond The Lines Kabanata 267
I fixed the black hat I'm wearing as we parked at the spacious parking lot in front of this grand hotel. Hindi mabilang ang mga sasakyang narito sa sobrang dami. Nagkatinginan kami ni Russel at ilang sandaling naghintay sa pagdating ng sasakyan ni Daimler hanggang sa ito'y pumarke sa tabi ng sasakyan ni Russel at sa kabila'y doon pumuwesto si Arcel.“Let me help you.” Russel insisted to remove my seat belt. Hindi kasi ako makagalaw nang maayos ngayon dahil sa mabigat na regalong nakapatong sa mga hita ko.After removing my seat belt, he cupped my chin and planted a short but deep kiss on my lips. Kita ko ang pamumungay ng kanyang mga mata sa ilalim ng dim lights sa loob ng sasakyan nang siya'y kumalas. He then licked his lower lip that was slightly reddened because of my lipstick. May nagbabadyang ngiti sa kanyang labi. “I'm nervous.” As always. Mula nang umalis kami ng bahay ay hindi na ako mapalagay sa gagawin naming ito. I tried my best to calm myself while we're on our way to the
Beyond The Lines Kabanata 266
“Huwag kang malikot,” saway ko kay Russel. I'm cleaning his wounds. Hindi nakakatulong ang pagtingin niya kung saan-saan, nagugulo ang ginagawa ko. I'm not professional when it comes to this. Naipa-check up na nya ito sa hospital at kailangan ko nang palitan ngayon. It's 7 in the morning, katatapos lang naming mag-almusal. “Ang likot ni Usher. Baka may mga nagkalat pang bubog sa sahig,” aniya. I get it. We just finished cleaning the house. Tumambad sa amin ang mga basag na gamit kinaumagahan. Lahat ng salamin ay may sira na, wala silang pinalampas kahit isa. Tanging ang mga bintana lang sa ikalawang palapag ang nakaligtas sa mga bala. We already contacted Luke regarding sa pagpapaayos ng bahay. Magsasama siya ng ilang workers para mabilis itong matapos. Siguro nama'y dalawa hanggang tatlong araw lang ang kakailanganin kung tuloy-tuloy. “I wanna skate here, Papa!” Tuwang-tuwa na naman si Alias. Paano kasi, mas lumawak ang tanggapan ng aming bahay dahil nag-rearrange kami ng mga gami
Beyond The Lines Kabanata 265
“Nasaan na kayo, Arcel? Bakit hindi ko na makontak si Russel? What the fuck is happening?” Halos maibato ko ang flower vase sa gilid ko. Hindi ko mapigilan ang panginginig ng katawan ko, gusto ko nang magwala! “We can't also contact him.” Unlike mine, his voice is calm and controlled. Mahinang-mahina iyon, pabulong lang kung tutuusin. “Nandito na kami sa hideout. We need to be extra cautious. Huwag ka munang tumawag, please?” “Paano si Russel? What if he's lost right now?” “That won't happen. Trust him, Alliyah. Kailangan ko nang ibaba 'to. Please, don't do anything stupid. Huwag kang lalabas ng bahay kahit anong mangyari. Wait for our call.”Napasinghap ako nang putulin na niya ang linya. I kept staring at my phone, still not believing that this is happening. Napamura ako sa labis na pag-aalala. It's been two hours since Russel left at wala pa akong natatanggap na update mula sa kanya! He said he's going to update me but where is he now? I've been calling him but he missed all my
Beyond The Lines Kabanata 264
“Dahan-dahan, hija. Ako na ang magtitimpla, baka mapagod ka,” ani Ma'am Navi sa maaliwalas na tinig. Hindi na natanggal ang ngiti niya sa akin mula nang malamang buntis ako.I awkwardly smiled. “Hindi naman po ako mapapagod.” Nagtitimpla lang ako ng juice. Bukod dyan, tinulungan nya rin akong maghanda ng meryenda kahit hindi naman kailangan. Kayang-kaya ko naman ito. Sila nina Ate Ziri, panay ang sunod sa akin. I can't believe this.“Ay, naku! Kami na ang bahala riyan! Ang mabuti pa, magpahinga ka na lang.”Wala akong nagawa nang agawin niya sa akin ang garapon ng juice powder.“Ako na ang magdadala nito. Halika na, Ma'am. Sumama ka na sa akin,” paanyaya ni Manang Elsa matapos kunin ang dalawang tray ng sandwich.Seriously! Yes, I'm pregnant but it doesn't mean I can't move! Hindi ako makapaniwala. Bakas pa rin ang gulat sa mukha ko nang sundan ko si Manang sa living room kung saan nakatipon ang lahat. Tapos naman na ang anunsyo pero nariyan pa rin sila. Akala ko'y uuwi rin sila agad
Beyond The Lines Kabanata 263
“Hello? Who's this?” Bagama't wala pa akong naririnig na sagot sa kabilang linya ay nanginginig na ang aking kamay. I swallowed. “Please, magsalita ka! Who are you?” Tumaas ang boses ko dahil sa inip. Bukod sa inip, nilulukob ako ng hindi maipaliwanag na kaba. Nagbuntong-hininga ako't ibinalik sa lata ang hawak kong brush. Kasalukuyan akong nagpipinta rito sa balkonahe nang may tumawag. Hindi rehistrado ang numero kaya agad akong ginapangan ng takot. O baka naman napapraning lang ako dahil sa sitwasyon? Nangunot ang noo ko nang makarinig ng malalalim na paghinga. “Why don't you speak?” padabog kong tanong. The wind blew harshly. Hindi na ako nag-abalang ayusin ang buhok kong nilipad ng hangin. I'm distracted. Maging ang maliit na latang muntik nang matumba ay hindi ko na pinansin. “Alliyah...”My eyes widened when I immediately recognized the voice. Napatayo ako sa gulat dahilan para masipa ko ang isang lata ng paint. Umagos ang laman nito sa sahig subalit hindi ko na iyon naasik
