LOGINShare
Kabanata 53
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Malayang pumasok ang pang-umagang hangin sa kuwarto nang buksan ko ang glass doors. Bakas pa rin ang iniwan ng ulan sa magdamag at ang mga dahon ng puno't halaman ay hindi pa natutuyo. Malalim akong huminga at mas dinama ang sariwang simoy ng hangin bago muling bumalik sa kama upang ayusin ang nagulong bedsheets.
Nag-iinit ang mukha ko sa tuwing naaalala ko ang nangyari. Akala ko isang beses lang pero nasundan pa dahil sa kalikutan ni Russel. It was a quick moment. Parang kahapon lang, nasa ibang bansa ako at nangungulila sa kaniya. Mabilis na nagbago ang kapalaran matapos ang isang gabi. Ang makasama siya kahit saan ay nakalulunod na. Paano pa kaya kung ganitong senaryo ang mabungaran ko araw-araw? Maybe when we get married. My face heated more. Parang hindi naman talaga ako nagka-edad dahil walang nagbago sa reaksyon ko sa tuwing naiisip siya. And it sucks to feel like I'm still a teenager having a crush on him.
Naayos ko na ang kama nang pumasok si Russel bitbit a
Inbluence Hello, readers. Thank you so much for reading this story. This story is supposed to be written into two books but I realized that would be more time consuming so I decided to write it all down in one straight book. Anyways, since you've already reached this far, I'd like to know your thoughts, if you don't mind sharing me some. Thanks! – Inbluence
Related chapters
Beyond The Lines Kabanata 54
Wala akong ideya sa kung paano ko ipakikilala si Russel sa kanila pero nang makarating kami sa bakuran, tila bigla akong itinulak ng kumpiyansa. I smiled as I reach for his arms. Iginiya ko siya sa terasa kung saan naroon ang mag-asawa at si Nanay, kasalukuyang nag-uusap. Agad tumayo si Nanay nang makita kami. Dumapo ang tingin niya sa kamay kong nakahawak sa braso ni Russel at alam kong nakuha niya ang ibig sabihin nito. “Tuloy ka, hijo.” Tumikhim ako upang mabawasan ang pagkailang sa nagtatakang tingin nina Tiya Marga at asawa niyang si Tiyo Carlos. “Uh, Tiya, si Russel po, boyfriend ko,” anas ko sabay baling kay Russel. “Si Tiya Marga, nakababatang kapatid ni Nanay at siya naman si Tiyo Carlos, asawa niya.” “Magandang araw po.” Ngumiti ang dalawa. “Nice meeting you, hijo! Kaygandang lalaki, ah!” palatak ni Tiyo Carlos. Napangisi ako. “Akala ko ba manliligaw pa lang, Alliyah?” Makahulugan akong tiningnan ni Nanay.
Beyond The Lines Kabanata 55
Tuwang-tuwa ako sa mga bata sa unang araw ko sa shop. They're all bubbly and energetic. Halos bitin pa sa ilang oras na session dahil ang lahat ay may kani-kaniyang rason kung bakit gusto nilang maging mahusay na artist balang araw, dahilan kaya nagtagal ang pagpapakilala. Some of the moms are there, too. Ang iba nama'y ayos lang kahit maiwan ng magulang. Our first lesson is all about shapes and colors. Naalala ko ang kabataan ko noon. Natuto akong gumuhit nang minsang nabighani ako sa isang larawan. That's how it all started. Nagkaroon ako ng interest sa pagguhit dahil sa kuyosidad. Iniisip ko noon kung anong kalalabasan ng isang larawan kung iguguhit ko. Masaya ang naging unang araw. I also discussed to them some parts of my childhood days kung kailan ako nagkaroon ng interes sa Sining at kung paano ko iyon napaunlad. They're also attentive kaya hindi ako nahirapang ipaliwanag sa kanila yung basic lessons. Ang kahalagahan ng art at kung anong maitutulong nito sa in
Beyond The Lines Kabanata 56
Bigla akong napalabas ng opisina nang umalingawngaw ang malakas na iyak ni Arianne. Naabutan ko siyang nakasalampak sa sahig kasama ng mga nagkalat na krayola. “What happened?” nag-aalala kong sabi matapos ko siyang akayin patayo. “He pushed me, Teacher!” iyak niya habang itinuturo si Lionel na mas busangot pa ang mukha. “Is it true?” malumanay kong tanong. Hindi nawala ang matalas na tingin ni Lionel kay Arianne. “Yes, Teacher. She ruined my drawing that's why I pushed her.” Simangot na simangot si Arianne habang patuloy ang pagpalahaw. Inalo ko siya't pinunasan ang pisngi. “Sshh. Why did you ruin his drawing, baby?” “Because he colors the clouds green! Clouds are not green!” Humikbi pang lalo si Arianne kaya bahagya akong nakaramdam ng awa. “They look green in my eyes!” buwelta naman ni Lionel. Napahilamos ako, hindi ko alam kung matatawa ako o ano. These kids! I sighed as I fix the crayons. Ibinalik ko ang mg
Beyond The Lines Kabanata 57
Tulog pa rin si Lionel nang matapos ako sa pagluluto. Nakapagluto na ako't nakaligo. Nang balikan ko si Russel sa sala, mukhang malalim na rin ang tulog. Dahan-dahan akong sumiksik sa kaniya sa couch. “Hey, handsome...” mahinang saad ko habang pinaglalaruan ng daliri ko ang pang-ibaba niyang labi. Idinantay ko ang binti ko sa tiyan niya. “Russel...” Hindi siya natinag. Bumangon ako't tuluyan na siyang dinaganan. I buried my face on his neck while I'm on top of him. Nanatili ako sa ganoong posisyon at hinayaang lumipas ang ilang sandali. I closed my eyes and rested for a while. Hanggang sa naramdaman ko ang paggalaw niya. Ipinulupot niya ang mga braso sa akin. “Oh... my poor baby. I'm sorry,” aniya sa namamaos na boses habang marahang hinahaplos ang ulo ko. “I disturbed you.” I chuckled. It's too comfortable that I feel sleepy now. “Dinner's ready,” anas ko sa papahinang boses. “Alright. Five minutes,” he requested as he tightened the h
Beyond The Lines Kabanata 58
Sumisilip na ang mga nakatakas na sinag ng araw nang magmulat ako. Unti-unti kong nasilayan ang liwanag ng umaga na idinaan ko sa pagkurap-kurap. Ang mahabang binti at matipunong braso ni Russel ay nakadagan sa akin na siya ring nagbalik sa akin sa antok. Ngunit tapos na ang magdamag at panibagong araw na ito kaya't itinuloy ko na ang pagbangon. Sakto rin ang pagtunog ng doorbell, aligaga akong nabalik sa wisyo. Akmang tatayo ako ngunit napagtanto kong tanging kumot lang ang nakabalot sa akin ngayon. Napahilamos ako. “Russel...” Tinapik-tapik ko ang kaniyang mukha. Patuloy ang pagtunog ng doorbell na para bang inip na ang pumipindot noon kaya mas lalo akong naalarma. He groaned. Saglit na nagmulat ngunit umambang pipikit ulit. “Bangon na, Russel! May bisita ka!” Tamad siyang bumangon. He even checked his wristwatch like he's confirming something. Tumayo siya kaya't naiwan sa akin ang kumot. Buti pa siya, naka-boxer! Hindi man l
Beyond The Lines Kabanata 59
Makailang ulit kong pinasadahan ang establisyilemento kung saan ko tatagpuin si Venus. Bago pa man kami makarating dito ay sinabihan ko na siyang kasama ko si Russel nang sa ganoon ay hindi magulat.Sa isang maaliwalas at malawak na coffee shop na kahit tanghali na'y maeengganyo magkape ang sinoman.“I can wait for you here,” pagbabago ng isip ni Russel.“Sumama ka na.” Inangkla ko ang aking kamay sa braso niya at hinila siya papasok.Agad kong inilibot ang tingin ko upang maghanap ng magandang puwesto. Pinili ko ang sa bandang dulo, sa tabi ng bintana.“Sigurado kang ayos lang na nandito ako?” paninimbang niya.“Okay nga lang. Bakit hindi? Wala namang isyu.”I checked my phone. May message si Venus na nagsasabing malapit na siya. Habang nasa cellphone ang aking atensyon ay pansin ko naman ang tingin sa akin ni Russel kaya binalingan ko siya.“Bakit?”“Not
Beyond The Lines Kabanata 60
Marahas na tumayo si Venus at hindi makapaniwalang hinarap si Daimler.“What are you doing here?” aniya sa galit na tono. Sinundan niya ng tingin ang bawat galaw ni Daimler.Prente itong umupo sa bakanteng upuan.“Daimler!” Venus ranted.Hinawakan ko siya sa braso para awatin. “Kalma, Venus. Maraming nakatingin...”Dahil sa galit kaya maging ang mga taong nakikiusyoso sa amin ay matalas na binalingan ni Venus. Nagulat ang mga ito at sila na rin ang kusang umiwas.“Magkita na lang tayo ulit sa ibang araw,” mahinang saad ko.Hindi iyon nakapagpakalma sa kaniya. Padabog siyang umupo sa harap ni Daimler. Nanatili akong nakatayo roon habang si Russel naman ay nasa tabi ko na.“Speak up! Come fucking on!” inip na singhal sa kaniya ni Venus.“I thought you're going to slap me... I'm waiting...” mabagal ngunit naghahamong sagot ni Daimler.Napabuga si
Beyond The Lines Kabanata 61
Nanatili ang hindi maipintang mukha ni Alodia kahit nang simulan ko ang birthday message ko sa kaniya.“Uh, hi... I don't know you personally and I got invited here without knowing what for so I didn't know it's your birthday. I do hope you'll enjoy this day and, uh, happy birthday! You're beautiful!” tipid kong sabi.Ibinalik ko na ang mic sa lalaki.“Thanks,” hilaw na saad ni Alodia.May mga ilan pa rin namang pumalakpak at nag-cheer.“K, next!” Alodia exclaimed.Dumiretso ako kay Russel. “Ikaw na.”He nodded. “Wait for me here.”Siya naman ngayon ang pinanood kong pumunta sa unahan. Siguro dahil alam ng mga bisita na may nakaraan sila kaya kakaiba ang tono ng cheers na naririnig ko. And I admit, hindi ko iyon nagugustuhan.Iniabot ni Russel ang papel sa lalaki.“Five facts about Alodia!” malakas na anunsiyo nito sa mic.Malaki ang ng
Latest chapter
Beyond The Lines Wakas
Inilapag ko sa tomb ang bulaklak na dala ko. Nilingon ko si Russel na tuwid na nakatayo sa aking tabi, nakapamulsa at sa puntod nakatingin. Umupo ako't tinanggal ang mga dahong nalaglag doon. I sighed as I silently prayed for her soul. “What are you doing here?” Sabay kaming napabaling ni Russel sa likuran. Hindi namin namalayan ang pagdating ni Alodia. Mayroon din syang dalang isang palumpon ng mga bulaklak. Tumayo ako at ibinigay sa kanya ang pwesto. Dahan-dahan niyang inilapag ang mga bulaklak sa tabi ng akin. “I'm here to pay respect for the child,” mahinahong turan ko. “Hindi naman kami magtatagal.”“Thank you.”Napatitig ako sa kanya nang sambitin nya ang mga katagang iyon. “Thank you for understanding, Alliyah.” Hinahaplos-haplos niya ang nitso habang nagsasalita. “I know I've done too many bad things to you. I know I was such a selfish woman. I did nothing but ruin your lives.” Her voice cracked. “I hope you forgive me...”“Wala na sa akin iyon, Alodia,” I said. “Let me s
Beyond The Lines Kabanata 270
“Wait for me!” “Bilis, Usher, ang bagal mo! Mauuna na ako roon!” sigaw ni Lionel sabay takbo palabas.Dumagundong ang hagdan sa nagmamadaling pagbaba ni Usher. Ni hindi pa sya tapos sa pagsusuot ng kanyang damit.“Dahan-dahan–” Hindi ko natapos ang sasabihin ko. He quickly kissed my cheek and ran outside.“Dahan-dahan, Usher! Papaluin kita!” I shouted.“Love you, 'Ma!” aniya't natatawa pa. Napailing ako. The wall clock says it's already 11:58PM. Kaya ganito sila ka-hyper dahil new year count down.“Two minutes na lang! Ba't nandyan ka pa, Alliyah?” puna sa akin ni Olive. Talagang binalikan nya ako rito. Nakapamaywang pa ang bruha sa tapat ng pinto. “Eto na!” Isinuot ko ang long cardigan upang panlaban sa lamig. Hindi ko alam kung gaano katagal kami sa labas. Masakit sa ilong ang lamig ngayon, normal na nangyayari tuwing Bagong Taon. Nagmadali na akong lumabas. Halos kaladkarin pa ako ni Olive papunta sa front yard.Doon nakaipon ang lahat at pare-parehong excited sa pagsisindi ng
Beyond The Lines Kabanata 269
“Puwede na raw akong umuwi.” Nakangisi sa akin si Venus at may pagmamalaking sinabi iyon. “I told you, I'm stronger than you thought. Masyado lang kayong nag-alala sa akin pero kaya ko naman. Kaya ko pang magsurvive ng isa pang linggo sa kamay ni Theo kung 'di niyo ako kinuha.”Awtomatiko akong napangiwi. “Sus! Hindi mo kasi nakita ang hitsura mo no'n! Mukha kang binugbog na puno ng saging!”“Really?”“Anong really? Alam kong alam mo 'yon! Hindi ka na nga halos makatayo tapos gusto mo pa ng extension!”“Kidding!” She exclaimed. “I'm just so happy that I'm all free now. Okay na ako, wala na akong nararamdamang kahit ano!” “Which is good, Venus. Ito yung pinakahihintay namin, yung gumaling ka.”I can see the changes in her. Hindi na gaanong halata ang mga pasa niya sa iba't ibang parte ng katawan, pagaling na ang mga ito. Naghilom na rin ang mga maliliit na hiwa, maging ang mga sugat sa mukha niya. She was kidnapped and battered. Wala siyang kalaban-laban. Ayokong ma-imagine kung paan
Beyond The Lines Kabanata 268
Ilang malalaking hakbang lang ay nahawakan ko na si Venus. She looked confused when in no time, I started untying her hands. Umamba pa syang magpupumiglas ngunit hindi siya makakilos. Kung nagkataong hindi siya nakatali, malamang ay nakatanggap na ako ng sipa. “What the fuck are you doing?” mariing tanong niya. “Get away from me! Don't touch me, you Theo's bitch!” Naiintindihan ko kung bakit ganito sya katalas manalita. Labis siyang nasaktan. She had enough pain.This is the end of her suffering and I'm willing to sacrifice my safety for her. In addition, ang alam niya'y ako si Hera. “H-huwag kang maingay. W-we don't have much time,” sa nanginginig na boses ay sinabi ko.Nanlaki ang mga mata niya nang makilala ako. “Alliyah?”I just nodded and signalled her to keep quiet. My tears started to fall because of too much happiness. Ngunit hindi lang kasiyahan ang nararamdaman ko. Ito ang kasiyahang may halong takot. Lumala ang panginginig ng mga kamay ko nang magsimula na akong kalasin
Beyond The Lines Kabanata 267
I fixed the black hat I'm wearing as we parked at the spacious parking lot in front of this grand hotel. Hindi mabilang ang mga sasakyang narito sa sobrang dami. Nagkatinginan kami ni Russel at ilang sandaling naghintay sa pagdating ng sasakyan ni Daimler hanggang sa ito'y pumarke sa tabi ng sasakyan ni Russel at sa kabila'y doon pumuwesto si Arcel.“Let me help you.” Russel insisted to remove my seat belt. Hindi kasi ako makagalaw nang maayos ngayon dahil sa mabigat na regalong nakapatong sa mga hita ko.After removing my seat belt, he cupped my chin and planted a short but deep kiss on my lips. Kita ko ang pamumungay ng kanyang mga mata sa ilalim ng dim lights sa loob ng sasakyan nang siya'y kumalas. He then licked his lower lip that was slightly reddened because of my lipstick. May nagbabadyang ngiti sa kanyang labi. “I'm nervous.” As always. Mula nang umalis kami ng bahay ay hindi na ako mapalagay sa gagawin naming ito. I tried my best to calm myself while we're on our way to the
Beyond The Lines Kabanata 266
“Huwag kang malikot,” saway ko kay Russel. I'm cleaning his wounds. Hindi nakakatulong ang pagtingin niya kung saan-saan, nagugulo ang ginagawa ko. I'm not professional when it comes to this. Naipa-check up na nya ito sa hospital at kailangan ko nang palitan ngayon. It's 7 in the morning, katatapos lang naming mag-almusal. “Ang likot ni Usher. Baka may mga nagkalat pang bubog sa sahig,” aniya. I get it. We just finished cleaning the house. Tumambad sa amin ang mga basag na gamit kinaumagahan. Lahat ng salamin ay may sira na, wala silang pinalampas kahit isa. Tanging ang mga bintana lang sa ikalawang palapag ang nakaligtas sa mga bala. We already contacted Luke regarding sa pagpapaayos ng bahay. Magsasama siya ng ilang workers para mabilis itong matapos. Siguro nama'y dalawa hanggang tatlong araw lang ang kakailanganin kung tuloy-tuloy. “I wanna skate here, Papa!” Tuwang-tuwa na naman si Alias. Paano kasi, mas lumawak ang tanggapan ng aming bahay dahil nag-rearrange kami ng mga gami
Beyond The Lines Kabanata 265
“Nasaan na kayo, Arcel? Bakit hindi ko na makontak si Russel? What the fuck is happening?” Halos maibato ko ang flower vase sa gilid ko. Hindi ko mapigilan ang panginginig ng katawan ko, gusto ko nang magwala! “We can't also contact him.” Unlike mine, his voice is calm and controlled. Mahinang-mahina iyon, pabulong lang kung tutuusin. “Nandito na kami sa hideout. We need to be extra cautious. Huwag ka munang tumawag, please?” “Paano si Russel? What if he's lost right now?” “That won't happen. Trust him, Alliyah. Kailangan ko nang ibaba 'to. Please, don't do anything stupid. Huwag kang lalabas ng bahay kahit anong mangyari. Wait for our call.”Napasinghap ako nang putulin na niya ang linya. I kept staring at my phone, still not believing that this is happening. Napamura ako sa labis na pag-aalala. It's been two hours since Russel left at wala pa akong natatanggap na update mula sa kanya! He said he's going to update me but where is he now? I've been calling him but he missed all my
Beyond The Lines Kabanata 264
“Dahan-dahan, hija. Ako na ang magtitimpla, baka mapagod ka,” ani Ma'am Navi sa maaliwalas na tinig. Hindi na natanggal ang ngiti niya sa akin mula nang malamang buntis ako.I awkwardly smiled. “Hindi naman po ako mapapagod.” Nagtitimpla lang ako ng juice. Bukod dyan, tinulungan nya rin akong maghanda ng meryenda kahit hindi naman kailangan. Kayang-kaya ko naman ito. Sila nina Ate Ziri, panay ang sunod sa akin. I can't believe this.“Ay, naku! Kami na ang bahala riyan! Ang mabuti pa, magpahinga ka na lang.”Wala akong nagawa nang agawin niya sa akin ang garapon ng juice powder.“Ako na ang magdadala nito. Halika na, Ma'am. Sumama ka na sa akin,” paanyaya ni Manang Elsa matapos kunin ang dalawang tray ng sandwich.Seriously! Yes, I'm pregnant but it doesn't mean I can't move! Hindi ako makapaniwala. Bakas pa rin ang gulat sa mukha ko nang sundan ko si Manang sa living room kung saan nakatipon ang lahat. Tapos naman na ang anunsyo pero nariyan pa rin sila. Akala ko'y uuwi rin sila agad
Beyond The Lines Kabanata 263
“Hello? Who's this?” Bagama't wala pa akong naririnig na sagot sa kabilang linya ay nanginginig na ang aking kamay. I swallowed. “Please, magsalita ka! Who are you?” Tumaas ang boses ko dahil sa inip. Bukod sa inip, nilulukob ako ng hindi maipaliwanag na kaba. Nagbuntong-hininga ako't ibinalik sa lata ang hawak kong brush. Kasalukuyan akong nagpipinta rito sa balkonahe nang may tumawag. Hindi rehistrado ang numero kaya agad akong ginapangan ng takot. O baka naman napapraning lang ako dahil sa sitwasyon? Nangunot ang noo ko nang makarinig ng malalalim na paghinga. “Why don't you speak?” padabog kong tanong. The wind blew harshly. Hindi na ako nag-abalang ayusin ang buhok kong nilipad ng hangin. I'm distracted. Maging ang maliit na latang muntik nang matumba ay hindi ko na pinansin. “Alliyah...”My eyes widened when I immediately recognized the voice. Napatayo ako sa gulat dahilan para masipa ko ang isang lata ng paint. Umagos ang laman nito sa sahig subalit hindi ko na iyon naasik
