NAGISING si Sylvie nang maramdamang tumatama sa kanya ang liwanag na nangggagaling sa glass wall ng kwarto. She’s still sore on one of the most amazing nights of her life with Cedrick. That was the very first birthday sex she had with him.
“Good morning…”
Napalingon siya nang makita ang lalaking nakasuot ng kulay navy blue na shirt at itim na jogging pants. Nagsusuklay ito ng buhok habang may kape sa bed side table.
“Mag-jog ka na?” tanong niya at saka dahan-dahang naupo.
“Nope. My flight is at one o’clock in the afternoon. Ano’ng oras ang celebration ng birthday mo?”
“Mamayang gabi pa. ‘Di ka talaga pupunta?” tanong pa niya at saka tinali ang mahabang buhok.
“You know that I wanted to. Pero, this is important, Syl. I am really sorry.”
“Iniiwasan mo ba ako?”
Umiling agad ang lalaki. “Why would I do that?”
“Ayaw mo bang may makipag-date sa akin?” tanong pa niya.
“Of course, not! Alam mo bang masaya ako kasi naka-move on ka na? I just want the best for you. Bakit ba ganyan ka magtanong?” anito habang nakangiting nakatingin sa kanya.
Tumayo siya. Hinayaan niyang malaglag ang puting kumot na naging tanging tapis niya mula pa kagabi at saka lumapit sa lalaki.
“Ilang araw kang nasa Malaysia?”
“Hmm…maybe two weeks?”
“Oh, c’mon, Ced. What happened? May problema ba kayo sa inyo kaya ang tagal mong aalis?”
“Ano ka ba? Why are you thinking that way?”
“Nakakapanibago ka kasi…” nakasimangot niyang tugon.
“Don’t mind me, okay? At saka, you already have your special person now. Focus on him. H’wag sa akin. Alam mo naman na nandito lang ako kapag kailangan mo ako.”
“Eh, wala ka nga mamaya.”
“Kailangan mo ba ako mamaya?” Hinarap siya ng lalaki.
This is the first time na nakatingin lang ito sa kanyang mga mata kahit na wala siyang saplot sa katawan.
“M-maybe, I need you…”
“Why?” Tell me…” Isinandal nito ang likod sa isang wooden cabinet at hinintay ang kanyang sagot.
“What if this fails?”
“Who said that? Your instincts? Why don’t you trust him?”
“Pa’no kung ‘di niya magustuhan ‘yong kadaldalan ni Ate Minerva? Pa’no kung ma-off siya kasi may tatay akong PWD? Pa’no kung—”
“Shh…” He sighed and hugged her as he noticed her panicked. “If ever na mangyari ‘yan, call me.”
“Eh paano nga? Nasa Malaysia ka na mamaya.”
“Just call me. You know that I am one call away, right? At saka, wala namang kaso if your family has flaws because all of us have that.”
“Wala ngang kaso sa ‘yo pero kay Roy…”
“Stop.”
“Cedrick…” Napangiti ang lalaki nang marinig niya ang pagtawag nitong tila atungan. He always finds it cute.
“Do you want me to help you take a bath or let’s have breakfast first?” pilyong tanong nito nang maghiwalay sila sa pagkakayakap.
“I am still sore, Ced. I am going to take a bath. Please, huwag kang aaligid sa pinto. Sinasabi ko talaga sa ‘yo.”
Natawa lang ang lalaki sa pag-irap niya at saka nagtungo sa banyo.
***
CEDRICK is making his version of their breakfast. Lahat ng paboritong almusal ni Sylvie ay niluto niya. Tuyo, malasadong sunny-side up, nakahiwang kamatis na natanggalan ng buto, itlog na maalat, at syempre, sinangag na maraming bawang.
“Grabe, hanggang banyo amoy ‘yong sinangag!” natutuwang saad ng babae habang nagpupunas ng buhok. Wala itong ibang saplot sa katawan kundi ang bath robe na ginamit niya kanina.
“I bought you some clothes there,” sabi niya at saka nginuso ang isang paper bag sa sala.
“Ayaw mong ito ang isuot ko?”
Umiling siya ngunit pilyong ngumiti. “Wear that or I’ll take you here…right now.”
“Ito naman ‘di mabiro, eh. Magbibihis na nga.”
Padabog nitong kinuha ang paper bag at bumalik sa loob ng kwarto.
“Oh my, Cedrick!”
Nang marinig niya iyon, napangisi siya. Matagal nang pinag-iipunan ni Sylvie ang branded dress na iyon ngunit hindi nito mabili-bili. Isang beses, nakita niya ang babae na nakatingin lang sa polo dress na iyon sa isang mall kaya binili niya iyon bago pa man dumating ang araw na ito.
Look, malandi siyang lalaki pero kay Sylvie lang. Hindi naman siya ganoon dati. Siguro, iba talaga ang naging impact sa kanya ng pakikipagbreak ni Camilla. When he met Sylvie, she had this kind of aura that he can’t resist. Actually, hindi niya rin alam kung bakit pumayag ang babae sa setup nilang ganito. Ayaw niya na tanungin. Ayaw niya nang malaman pa.
“Pa’no mo nalaman?” natutuwang tanong nito sa kanya nang lumabas ng kwarto.
“Ano’ng pa’no ko nalaman? I just bought that randomly. Did you like it?”
“No! I love it, Ced. Thank you so much!” Nagulat pa siya nang yakapin siya nito mula sa likuran.
You don’t do cuddles, right?
“Tara, kumain na tayo at baka—”
Paupo pa lang silang dalawa nang marinig ang pagtunog ng cellphone ni Sylvie.
“Who’s that?”
“Si Roy. Please excuse me…” Nagmamadali itong tumayo at nagtungo sa living room.
“Yeah. Let’s meet at 4:00 P.M. Susunduin mo ba ako?”
Nakita niyang tumango-tango si Sylvie.
“Sige. Sa K-Mart na tayo magkita. Okay. Bye.”
Umayos siya sa pagkakaupo nang makitang palapit sa dining area ang babae.
“Are you okay?” tanong niya pa habang sinasadukan ito ng sinangag.
“Yeah. Red flag na ba sa ‘yo kapag ‘di niya ako sinundo sa bahay?”
“Bakit mo sa ‘kin tinatanong ‘yan?”
“Wala lang. Lalaki ka, eh.”
“Marami kasing possibilities kung bakit hindi ka niya masusundo. Nasabi niya ba sa ‘yo?”
“Sabi niya, medyo busy raw siya kaya magkita na lang daw kami sa K-Mart,” nakangusong tugon nito habang kumukuha ng kamatis.
“Hmm…gusto mo bang sunduin ka niya?” tanong pa niya habang kumakain.
“Gusto ko. Kaso, okay lang naman kung magkikita kami. Wala namang kaso ‘yon.”
“Hayaan mo na. Once lang naman ‘yan nangyayari. Hindi naman kada magkikita kayo. Kumain ka na.”
“Are you not going to stay?”
“Are you in love with me, Sylvie?” natatawang tanong niya ngunit kinakabahan siya sa magiging sagot ng babae.
“Of course, not! My God, Ced. Kumain ka na nga. Kung anu-anong pinagsasasabi mo.”
“Yeah, right? Silly of me. Did you like my cooking?”
“Oo naman. Thank you. Na-appreciate ko ‘to kasi lahat ng paborito ko sa almusal. Pa’no mo nalaman?”
“Ayan ka na naman. Puro ka tanong. Kumain ka na nga lang. Kailangan ko pang mag-ready sa flight ko.”
Nakita niya pang umismid ang babae bago ito nagpatuloy sa pagkain. Siya naman, naka-focus sa kinakain. He’s thinking about being torn between leaving and staying for her.
TAHIMIK sina Cedrick at Sylvie habang nasa sasakyan. Parang ayaw pa ni Sylvie na paalisin ang lalaki ngunit nakita niya ang mga bagahe nitong nilagay noon sa compartment ng kotse.Makailang ulit siyang nagbuntong-hininga. Hindi makukumpleto ang birthday niya nang wala si Cedrick. Mula noong nag-break sila ng karelasyon niya, ang lalaki ang naging dahilan para makabangon siya ulit.“Ced, aalis ka talaga?” pangungulit niya habang nasa kahabaan sila ng traffic.“Bigyan mo ako ng dahilan kung bakit ‘di ako aalis.”“Kasi birthday ko.”“Nice try, Syl. But no. I know this day is important to you but we’ve already celebrated your birthday last night and early this morning.”“Eh, kahit na.”“So bakit nga ayaw mo akong umalis. Do you want us to go somewhere? We still have time.”“Hindi. ‘Di naman sa gano’n. Gusto ko lang sanang kumpleto
“I THOUGHT you are going to Malaysia?” nagtatakang tanong ni Simon nang makita si Cedrick sa opisina nito.“Shut the fuck up, Simon. Just work. Don’t mind me.”“Gusto mo bang mag-inom? Maaga pa naman. Alas tres pa lang ng hapon.”“Nope. I want to get busy.”“Bakit ka na naman parang babae kung sumagot? Hindi ba naging maganda ang naging regalo mo kay Sylvie kaya ka ganyan?”“Do you want to know what happened?”“Yes, of course,” taas-noo at nakatindig na sagot nito.“We made it until three rounds. Binigay ko na sa kanya ‘yong polo dress na pinabili ko sa ‘yo last week, at pinagluto ko siya ng almusal bago ko siya hinatid sa kanila. Are you satisfied with my answer?” dire-diresto niyang tugon.“Mukha ka namang boyfriend material sa ginawa mo, Ced. ‘Di ba nandiri sa ‘yo si Syl?” Tumawa pa ito.
ISANG ORAS at kalahati nang naghihintay si Sylvie kay Roy sa K-Mart ngunit hindi pa rin niya nakikita ni anino ng lalaki. Nakailang beses na rin siyang tumawag ngunit dinidiretso lang siya nito sa voice mail.“Ano kayang nangyari? Tawagan ko kaya si Ced?”Mayamaya pa’y nakita niya ang kulay maroon na sasakyan nitong nagpa-park sa labas ng K-Mart kaya naman lumabas na siya ng convenience store.“I am really sorry, babe!”Sinalubong siya nito at nagbeso sa kanyang pisngi. Ikinagulat niya pa ang gesture na iyon ng lalaki dahil ngayon na lang ulit may humalik sa kanyang pisngi matapos mag-sorry.“Kanina ka pa ba rito?”“H-hindi. Medyo thirty minutes pa lang,” pagsisinungalning niya sabay ang pilit na ngiti.“Here. This is for you.”Nanlaki ang mga mata niya nang makita ang isang malaking bouquet ng pulang rosas na halos hindi niya mahawakan ng isang kam
“NASAAN ka ba?!” Halos maitapon ni Cedrick ang cellphone na hawak nang marinig niya ang boses ni Minerva noong sagutin niya ito.“Why? What happened? Is she in trouble?” sunod-sunod niyang tanong habang aligagang inaayos ang kanyang gamit.“Wala! Sinagot niya na si Roy! Bakit kasi wala ka dito?!” Nakakarindi ang boses nito ngunit alam niya nag-aalala lang ito sa kapatid.“Ate, hayaan mo siya. We’re just friends—”“With benefits! Wala ka bang pagmamahal sa kapatid ko?”He sighed. “I love her as her partner in bed. Pero, Ate, hayaan na natin siya. ‘Yan ang gusto niya. Maging masaya na lang tayo. Saka na lang natin resbakan kapag pinaiyak niya na si Syl. Okay?”Narinig niya ang pagbuntong-hininga nito.“Ano ba kasing nangyari? ‘Di ka naman tatawag ng ganyan kung wala lang.”“Hindi ko siya gusto para kay Sylvie,”
THREE WEEKS nang walang paramdam si Cedrick kay Sylvie. Kahit saang social media app nito ay wala man lang itong update. Nakatingin siya ngayon sa huling message na sinabi niya sa lalaki matapos niyang sagutin si Roy ngunit nag-heart react lang ito.Kapag tinatanong naman niya ang secretary nitong si Simon ay hindi rin alam kung nasaang lupalop ng Asya ang lalaki.Napabuntong-hininga siya dahil napakarami niyang gustong ikwento kay Cedrick. Liban kay France, si Cedrick lang ang lalaking walang ibang reaksyon kapag magkukwento siya. Talagang makikinig lang ito unless gusto niya itong magbigay ng opinyon.“’Di ka pa mag-lunch, Sylvie?” tanong sa kanya ng katrabahong nadaanan siya sa bay.“Mamaya na ako. Hinihintay ko pa si Roy, eh.”“Ha? Kanina pa sila naka-lunch. Kasama niya ‘yong mga investors pagkatapos ng meeting nila. ‘Di ba nagsabi sa ‘yo?”Unti-unting nawala ang pagkakangiti sa
ILANG araw pang naging hindi maganda ang pakikitungo ni Roy kay Sylvie. Madalas na ang mga naging pagtatalo nila. Dumarating na rin sa puntong naitutulak siya ng lalaki na ikinabibigla niya.“Roy, mag-break na lang tayo kung ganito lang din naman ang gagawin mo sa akin,” aniya habang pinipigilan ang luha sa mga mata.Nasa kotse sila ng lalaki at hinihintay na mag-go ang traffic light. Simple lang naman ang pinag-awayan nilang dalawa ngayong araw. Tinanong niya lang naman kung sino iyong babaeng kasama ni Roy na lumabas sa conference room.“Baby, don’t do this to me. You know how much I love you, right?”“Para kasing hindi na nag-wo-work ‘tong relasyon natin. Konting kibot lang, nagagalit ka kaagad. Masama na bang magtanong ako sa ‘yo? ‘Di ako nagseselos, Roy. Gusto ko lang naman malaman kung sino ‘yon?”Hindi na ito umimik.“She’s just one of the new investors we h
HINDI rin natiis ni Cedrick na umuwi agad ng Marikina nang malaman niya ang sitwasyon ni Sylvie. Sa makalawa pa dapat siya uuwi ngunit may kung anong nag-usig sa kanya at bumulong na umuwi siya as soon as possible.Malayo ang naging byahe niya mula isla pauwi ng Marikina upang tunguhin ang trabaho ng babae. Ikinataas niya ng kilay nang makita ito sa isang kotse na hindi maipinta ang mukha. Base sa buka ng bibig at mga mata nito, mukhang may hindi magandang nangyayari. Kaya naman nai-park niya ang sasakyan silang bloke ang layo sa parking space ng dalawa sa may coffee shop.Lumabas siya ng sasakyan. Tumayo sa may sidewalk at hinintay ang susunod na mangyayari base sa kilos ng dalawa. Agad siyang naglakad nang makita niyang tila ba mas matindi ang pagtatalo ng dalawa.This was the only time that he saw the fear in her eyes. Hindi naman siya papayag sa ganoon kaya mas binilisan niya ang paglalakad. Saktong akma nitong susuntukin si Sylvie ay hinampas niya ang harap
MABIGAT ang nasa bandang puson ni Sylvie kaya naimulat niya ang kanyang mga mata. Halos mapapikit siya nang maramdaman niya ang hininga ni Cedrick na nasa bandang leeg niya. Doon niya lang napansin na nakayakap lang lalaki sa kanyang baywang at mahimbing na natutulog.Hindi nila alam kung ilang oras silang nagpapawis sa kwarto nito at mukhang napagod talaga ang lalaki. Aaminin niyang nanabik siya…at na-miss niya talaga si Cedrick.Maingat niyang tinanggal ang pagkakayakap sa kanya at nagtungo ng banyo upang maligo saglit.“Gusto kong matikman ‘yong spaghetti na ikaw ang nagluto.” Napangiti siya. Minsan na lang mag-request ang lalaki bakit hindi pa niya pagbigyan.Nagtungo siya sa kusina matapos maligo at pinagpatuloy ang naudlot na pagluluto ng lalaki. Mabilis siyang kumilos upang paggising nito ay kakain na lang sila.“Why didn't you wake me up?”Halos mapaigtad siya nang marinig ang boses ng lalaki na kalalabas lang ng kwarto. Bagong ligo rin ito at nakasuot ng pambahay.“Ang sarap
“GUSTO mong sumama?” pagbubukas ni Cedrick ng usapan habang nanananghalian sila sa isang fastfood chain. “Sa’n ka na naman pupunta?” takang tanong niya dahil matapos ng dalawang linggo magmula noong nagbuno sila ni Roy, ngayon na lang ulit ito nagpakita sa kanya. “May business trip ako sa Davao bukas. Gusto mo ba sumama? One week lang naman. Para makapag-unwind ka na rin.” Umiling siya. “Walang maiiwan sa bahay, Ced. Kaka-resign ko nga lang, ‘di ba?”“Kaya nga magtrabaho ka na kasi sa akin.” Muli siyang umiling. “Hinding-hindi mangyayari ‘yan, ako na ang nagsasabi sa ‘yo.”“Bakit ba kasi ayaw mo?” alburoto nito. “Ako pa talaga ang tinatanong mo?” Ngumisi siya habang sinasawsaw ang fries sa sundae. “Matalino ka naman, ah. Organized. Mabilis kumilos.” “Hindi, Ced. Ayoko. Baka lalong wala akong magawa na trabaho kung ikaw ang boss ko.”Tumaas ang kilay ng lalaki. Ngayon lang nito na-gets ang ibig sabihin ni Sylvie. “Grabe, gano’n ba ako kamanyak sa paningin mo?” may halong pagtat
MABIGAT ang nasa bandang puson ni Sylvie kaya naimulat niya ang kanyang mga mata. Halos mapapikit siya nang maramdaman niya ang hininga ni Cedrick na nasa bandang leeg niya. Doon niya lang napansin na nakayakap lang lalaki sa kanyang baywang at mahimbing na natutulog.Hindi nila alam kung ilang oras silang nagpapawis sa kwarto nito at mukhang napagod talaga ang lalaki. Aaminin niyang nanabik siya…at na-miss niya talaga si Cedrick.Maingat niyang tinanggal ang pagkakayakap sa kanya at nagtungo ng banyo upang maligo saglit.“Gusto kong matikman ‘yong spaghetti na ikaw ang nagluto.” Napangiti siya. Minsan na lang mag-request ang lalaki bakit hindi pa niya pagbigyan.Nagtungo siya sa kusina matapos maligo at pinagpatuloy ang naudlot na pagluluto ng lalaki. Mabilis siyang kumilos upang paggising nito ay kakain na lang sila.“Why didn't you wake me up?”Halos mapaigtad siya nang marinig ang boses ng lalaki na kalalabas lang ng kwarto. Bagong ligo rin ito at nakasuot ng pambahay.“Ang sarap
HINDI rin natiis ni Cedrick na umuwi agad ng Marikina nang malaman niya ang sitwasyon ni Sylvie. Sa makalawa pa dapat siya uuwi ngunit may kung anong nag-usig sa kanya at bumulong na umuwi siya as soon as possible.Malayo ang naging byahe niya mula isla pauwi ng Marikina upang tunguhin ang trabaho ng babae. Ikinataas niya ng kilay nang makita ito sa isang kotse na hindi maipinta ang mukha. Base sa buka ng bibig at mga mata nito, mukhang may hindi magandang nangyayari. Kaya naman nai-park niya ang sasakyan silang bloke ang layo sa parking space ng dalawa sa may coffee shop.Lumabas siya ng sasakyan. Tumayo sa may sidewalk at hinintay ang susunod na mangyayari base sa kilos ng dalawa. Agad siyang naglakad nang makita niyang tila ba mas matindi ang pagtatalo ng dalawa.This was the only time that he saw the fear in her eyes. Hindi naman siya papayag sa ganoon kaya mas binilisan niya ang paglalakad. Saktong akma nitong susuntukin si Sylvie ay hinampas niya ang harap
ILANG araw pang naging hindi maganda ang pakikitungo ni Roy kay Sylvie. Madalas na ang mga naging pagtatalo nila. Dumarating na rin sa puntong naitutulak siya ng lalaki na ikinabibigla niya.“Roy, mag-break na lang tayo kung ganito lang din naman ang gagawin mo sa akin,” aniya habang pinipigilan ang luha sa mga mata.Nasa kotse sila ng lalaki at hinihintay na mag-go ang traffic light. Simple lang naman ang pinag-awayan nilang dalawa ngayong araw. Tinanong niya lang naman kung sino iyong babaeng kasama ni Roy na lumabas sa conference room.“Baby, don’t do this to me. You know how much I love you, right?”“Para kasing hindi na nag-wo-work ‘tong relasyon natin. Konting kibot lang, nagagalit ka kaagad. Masama na bang magtanong ako sa ‘yo? ‘Di ako nagseselos, Roy. Gusto ko lang naman malaman kung sino ‘yon?”Hindi na ito umimik.“She’s just one of the new investors we h
THREE WEEKS nang walang paramdam si Cedrick kay Sylvie. Kahit saang social media app nito ay wala man lang itong update. Nakatingin siya ngayon sa huling message na sinabi niya sa lalaki matapos niyang sagutin si Roy ngunit nag-heart react lang ito.Kapag tinatanong naman niya ang secretary nitong si Simon ay hindi rin alam kung nasaang lupalop ng Asya ang lalaki.Napabuntong-hininga siya dahil napakarami niyang gustong ikwento kay Cedrick. Liban kay France, si Cedrick lang ang lalaking walang ibang reaksyon kapag magkukwento siya. Talagang makikinig lang ito unless gusto niya itong magbigay ng opinyon.“’Di ka pa mag-lunch, Sylvie?” tanong sa kanya ng katrabahong nadaanan siya sa bay.“Mamaya na ako. Hinihintay ko pa si Roy, eh.”“Ha? Kanina pa sila naka-lunch. Kasama niya ‘yong mga investors pagkatapos ng meeting nila. ‘Di ba nagsabi sa ‘yo?”Unti-unting nawala ang pagkakangiti sa
“NASAAN ka ba?!” Halos maitapon ni Cedrick ang cellphone na hawak nang marinig niya ang boses ni Minerva noong sagutin niya ito.“Why? What happened? Is she in trouble?” sunod-sunod niyang tanong habang aligagang inaayos ang kanyang gamit.“Wala! Sinagot niya na si Roy! Bakit kasi wala ka dito?!” Nakakarindi ang boses nito ngunit alam niya nag-aalala lang ito sa kapatid.“Ate, hayaan mo siya. We’re just friends—”“With benefits! Wala ka bang pagmamahal sa kapatid ko?”He sighed. “I love her as her partner in bed. Pero, Ate, hayaan na natin siya. ‘Yan ang gusto niya. Maging masaya na lang tayo. Saka na lang natin resbakan kapag pinaiyak niya na si Syl. Okay?”Narinig niya ang pagbuntong-hininga nito.“Ano ba kasing nangyari? ‘Di ka naman tatawag ng ganyan kung wala lang.”“Hindi ko siya gusto para kay Sylvie,”
ISANG ORAS at kalahati nang naghihintay si Sylvie kay Roy sa K-Mart ngunit hindi pa rin niya nakikita ni anino ng lalaki. Nakailang beses na rin siyang tumawag ngunit dinidiretso lang siya nito sa voice mail.“Ano kayang nangyari? Tawagan ko kaya si Ced?”Mayamaya pa’y nakita niya ang kulay maroon na sasakyan nitong nagpa-park sa labas ng K-Mart kaya naman lumabas na siya ng convenience store.“I am really sorry, babe!”Sinalubong siya nito at nagbeso sa kanyang pisngi. Ikinagulat niya pa ang gesture na iyon ng lalaki dahil ngayon na lang ulit may humalik sa kanyang pisngi matapos mag-sorry.“Kanina ka pa ba rito?”“H-hindi. Medyo thirty minutes pa lang,” pagsisinungalning niya sabay ang pilit na ngiti.“Here. This is for you.”Nanlaki ang mga mata niya nang makita ang isang malaking bouquet ng pulang rosas na halos hindi niya mahawakan ng isang kam
“I THOUGHT you are going to Malaysia?” nagtatakang tanong ni Simon nang makita si Cedrick sa opisina nito.“Shut the fuck up, Simon. Just work. Don’t mind me.”“Gusto mo bang mag-inom? Maaga pa naman. Alas tres pa lang ng hapon.”“Nope. I want to get busy.”“Bakit ka na naman parang babae kung sumagot? Hindi ba naging maganda ang naging regalo mo kay Sylvie kaya ka ganyan?”“Do you want to know what happened?”“Yes, of course,” taas-noo at nakatindig na sagot nito.“We made it until three rounds. Binigay ko na sa kanya ‘yong polo dress na pinabili ko sa ‘yo last week, at pinagluto ko siya ng almusal bago ko siya hinatid sa kanila. Are you satisfied with my answer?” dire-diresto niyang tugon.“Mukha ka namang boyfriend material sa ginawa mo, Ced. ‘Di ba nandiri sa ‘yo si Syl?” Tumawa pa ito.
TAHIMIK sina Cedrick at Sylvie habang nasa sasakyan. Parang ayaw pa ni Sylvie na paalisin ang lalaki ngunit nakita niya ang mga bagahe nitong nilagay noon sa compartment ng kotse.Makailang ulit siyang nagbuntong-hininga. Hindi makukumpleto ang birthday niya nang wala si Cedrick. Mula noong nag-break sila ng karelasyon niya, ang lalaki ang naging dahilan para makabangon siya ulit.“Ced, aalis ka talaga?” pangungulit niya habang nasa kahabaan sila ng traffic.“Bigyan mo ako ng dahilan kung bakit ‘di ako aalis.”“Kasi birthday ko.”“Nice try, Syl. But no. I know this day is important to you but we’ve already celebrated your birthday last night and early this morning.”“Eh, kahit na.”“So bakit nga ayaw mo akong umalis. Do you want us to go somewhere? We still have time.”“Hindi. ‘Di naman sa gano’n. Gusto ko lang sanang kumpleto