Capitulo Tres

Kumatok si Theo sa pinto. May hawak-hawak siyang bouquet ng red roses. Pinindot muli ni Theo ang buzzer nang walang sumagot sa kanya. At ilang segundo lang  ay bumukas na ang pinto at bumugad sa kaniyang ang magandang mukha ni Camilla. Nakalugay ang kulay itim at kulot nitong buhok.

“Hi, Baby!” Masiglang bati ni Camilla sa kanya.

Parang sasabog naman sa tuwa ang puso ni Theo. “Flowers for you, Baby.” Inabot pa nito ang hawak na bulaklak kay Camilla.

“Thank you! Nag-abala ka pa,” Niluwagan ni Camilla ang pagbukas ng pinto. “Pasok ka na. I cooked dinner for us.”

Humakbang papasok si Theo at siniil ng halik si Camilla. Ito ang dati niyang kasintahan noon ngunit naghiwalay sila dahil ayaw ng Abuelo niya rito, lalo na isa itong modelo. Hindi siya makaayaw sa gusto ng Abuelo niya noon lalo pa’t hindi pa nito binibigay sa kanya ang posisyon na nararapat kay Theo. Ngunit ngayon na nalalapit na ang araw na iyon ay siya namang pagbalik ni Camilla sa Pinas.

Dahilan upang muling umusbong ang nararamdaman niya para rito. Kahit pa na kasal na siya kay Viviene. Sa tuwing magkasama sila ni Camilla ay nakakalimutan ni Theo si Viviene, nakakalimutan nitong kasal na ito. Hanggang sa mas lumalim ang nararamdaman niya para sa babae at tuluyan na siyang nagpasya na iiwan na niya si Viviene.

“T-Theo,” wika ni Camilla sa pagitan ng halik nila. “Mamaya na ako. We need to eat eal food, Baby. Hindi ako,” natatawang aniya ni Camilla.

Humiwalay naman si Theo sa pagkakahalik kay Camilla, “Sorry. I just missed you so much, Baby. Alam mo naman na ilang taon rin tayong naghiwalay. I can’t get enough of you. Even if we’re together, I still miss you.”

Pabirong hinampas ni Camilla ang dibdib ni Theo, “Bolero ka pa rin, talaga ano? Three years had passed and you’re still the same. And that’s what I loved about you,” pinagapang ni Camilla ang kamay niya sa dibdib ni Theo. “So… how’s your wife?”

Theo smirked, “Of course. Everything is settled now. Pumayag na siya. Unti everything is passed on to me, she will pretend to be my wife. After that malaya na tayong magsama at magpakasal, Camilla.” Pinagdikit ni Theo ang noo nila ni Camilla, “I can’t wait to marry the loved of my life!”

“Me too, Theo. I can’t wait to become your wife. To be legally, Mrs.  Sutherland. I love you, Theo…” Siniil ni Camilla ng halik si Theo hanggang sa ang mainit na palitan ng halik ay nauwi sa mas mainit pang tagpo.

Buong magdamag ay paulit-ulit nilang inangkin ang isa’t-isa hanggang sa mapagod. Sa ilang tao na magkawalay sila ay kahit pa halos araw-araw silang magkasama ay hindi pa rin sapat iyon para punuin ang mga panahon  na magkahiwalay sila.

Nagising si Theo sa sunod-sunod na pagtunog ng cellphone niya mula sa bedside table. Inabot niya iyon at wala sa sariling sinagot ang tawag habang pikit pa rin ang mga mata at mas hinigpitan ang yakap sa natutulog na si Camilla sa kanyang bisig.

“What is it?” Iritadong tanong nito, ang sarap-sarap pa ng tulog niya dahil katabi niya ang babaeng tunay niyang minamahal.

“Hello, Sir?”

Kumunot ang noo ni Theo nang marinig ang pamilyar na boses. Inilayo niya ang cellphone niya sa tenga niya at pupungas-pungas na tinignan ang screen ng cellphone niya. Nang makita niya kung sino iyon ay ibinalik niyang muli sa tenga niya ang cellphone nito.

“Cherry? Why are you calling in this Godly hour?”

“Sir,  kasi… ano–”

“Pwede ba Cherrym diretsuhin mo ako. Wala akong oras na hintayin kung kailan ka matatapos magsalita–”

“Baby, who’s that?”

Napalingin si Theo nang magsalita si Camilla, papikit-pikit pa ito. Sumenyas siyang tumahimik ito kaya hindi na nagtanong pa si Camilla.

“Hello? Ano nga uli iyong sasabihin mo, Cherry?”

“Si Ma’am Camilla iyon, Sir?”

“Stop asking questions, Cherry. Sagutin mo ang tanong ko, ano ka ba?!” Iritadong sambit ni Theo. Sinasayang mo lang ang oras ko.

“Ay, kaya pala nakikipaghiwalay ka, Sir--”

“May sinasabi ka?”

“Ay! Wala ‘ho. Kasi nga ‘ho, umalis na po si Ma’am Vivi rito. Ni isa po ay walang gamit na natira sa silid niyo maliban siyempre sa gamit niyo. Paggising po namin ay wala na rin siya.”

“I am sure she will be back. Hayaan mo na. Alam naman nating babalik rin iyon sa bahay. Just call me is she’s back, Cherry o kaya kapag may tumawag sa isa sa pamilya ko. Don’t tell them about sa paglalayas ni Viviene.”

Pinatay ni Theo ang tawag. Hindi na siya nakatulog pang muli at maaga na lang siyang nagtungo sa trabaho niya. Buong magdamag siyang abala sa mga gawin niya. Bandang alas seis ay tinext niya si Camilla na hindi siya matutulog roon dahil magkakaroon sila ng family dinner.

Nang makarating si Theo sa venue, sa Yati na pagmamay-ari ng pamilya nila at nanduun na lahat ng pamilya niya. Including his parents. Humalik siya sa pisngi ng ina niya at nagmano naman sa Daddy niya at Abuelo, ganoon rin sa mga tiyuhin niya na kapatid ng Daddy niya.

“Where’s Vivi?” Tanong agad ng Abuelo niya.

He smiled, “Vivi had something to do, Abuelo.”

“Nonsense! Mas may importante pa ba sa family dinner natin? Masyado talagang workaholic ang batang iyan. Hindi yata alam ang salitang pahinga,” Pagbibida naman ng Abuelo niya na ikina-irita ni Theo.

Naupo na si Theo katabi ng kapatid niya. Eksakto naman na sini-serve na ang mga pagkain. Nag-usap-usap lang silang pamilya patungkol sa mga nangyari nitong nakaraang araw.

“So, Papa… Kailan nga I-ti-take over ni Theo ang lahat?” Tanong ng ina niya, dahilan para mapatingin lahat sa Abuelo niya.

“Hmm… I don’t know, maybe right after Vivi’s birthday? Next month is Viviene’s birthday. Sa susunod na buwan na iyong pag-take over ni Theo sa kompanya. Ayos lang naman siguro iyon, Hijo? Isa pa, you should make  Vivi’s birthday memorable.”

Kuyom ang kamao ni Theo. Kung tutuusin ay mas apo pa ang turing nito kay Viviene. Kahit saang pagtitipon ay madalas nitong binibida si Viviene. Wala namang nagseselos na mga pinsan niya dahil gusto rin ng mga ito si Viviene. Mabait ito madaling pakisamahan, sadyang hindi lang talaga kayang mahalin ni Theo si Viviene. Dahil simula’t sapul pa lang ay si Camilla na talaga ang nilalaman ng puso niya.

“Oh, right, Hijo.” Tawag ng ina niya, “Last night was your wedding anniversary. Anong ginawa niyong mag-asawa? Are we expecting to have a little Vivi and little Theo after nine months?”

“Mom!” Saway niya sa ina.

“What? Three years na kayong kasal. Pagbigyan niyo naman sana kami at bigyan niyo na kami ng apo. I am sure you’re Abuelo will be happy about it, right Papa”

Humalakhak ang Abuelo niya, “Of course! I would love to see my great-grandchildren, anak! Sana naman ay babae na. Pulos lalaki kayong mga anak at apo ko. Kaya pagbigyan niyo na kami.”

“We will see about that, Abuelo.”

Iyon na lamang ang naisagot niya. Kahit pa ang katotohanan ay balak na niyang hiwalayan si Viviene upang magpakasal kay Camilla, ang babaeng totoong mahal niya. Napuno ng halakhakan ang usapan nilang magpapamilya hanggang sa nagpasya na silang umuwi.

Habang si Theo naman ay nagpaiwan muna para magpakalma. Habang nagmamasid sa dagat ay napansin ni Theo ang isa pang yati na katabi nila. Kumurap siya nang may makitang pamilyar na pigura. Nakatalikod ito ngunit pakiramdam niya ay kilalang kilala niya ito. May kausap itong lalaki, hanggang sa humarap ang babae. At hindi nga nagkakamali si Theo, it was his wife! Mas nanlaki pa ang mga mata ni Theo nang biglang yakapin ng lalaki ang asawa niya.