Mariemar " Good morning Tay!" Bati ko sa aking ama ng aking itong mabungaran sa may maliit na sala ng aming bahay. Agad naman itong tumingin ngunit hindi sa akin kundi sa aking likuran. Waring may sinisipat ito roon at ng walang makita napailing pa. Nangunot rin agad ang noo nito saka nagsalita. " Si Azul na saan na Nak?" Sagot nito sa bati ko ng good morning. Napanguso ako dahil ako ang bumati at anak n'ya pero ang hinanap ay yung lalaking naiwan sa kwarto at nag-iinaso sa arte at pagpapa-bebe sa akin. "Asus gusto mo rin naman!" Natatawa ako na naiilang sa mga pinaggagawa ni Azul kanina kaya iniwan ko na sa kwarto dahil baka may maganap pa na wala sa oras. " Tay naman e,,, Binati ko po kayo tapos si Azul ang hanap niyo!" Pinatunog selos ko ang paraan ng pagkakasabi ko noon sa aking Tatay. " Aba, aba naman! Selos na selos e, Nako Mariemar e, nobyo mo naman iyon kaya naman inaalala ko. Anak isa pa bisita natin si Azul kaya kung, inaalala ko siya ay para din naman walang masabi a
Mariemar" Breathless kiss…. Breathless kiss…." Parang dumadagundong ang salitang iyong sa aking buong sistema. Tila rin waring humihinto na ang gulong o pag-inog ng aking mundo ibang iba ang epekto ni Azul sa aking buong pagkatao. " Is this for real? " Malaking tanong na sa sarili ko, na waring maaarok ko lang rin ang mga posibleng sagot sa aking sarili. Pero ang totoo talaga na malaking tanong dito ay kung totoo ba, sincero ba siya at hindi lang ba talaga basta panaginip itong nangyari sa amin ni Azul? Gusto ko naman ang malagay sa ganitong sitwasyon, I mean kami ni Azul pero sa ngayon na biglang nangyayari sa amin ay parang ang bilis naman at parang instant naman agad-agad ang hiling ko. Parang tunay na may kakaibang intesyon ang lalaki sa akin at tila rin ba may kung anong nag-uudyok sa akin na 'wag muna maniwala agad. Dahil para bang isang bitag lang ito nanakaumang o nakahatag sa akin, at tunay na nakakalamang na sa bandang huli ay ako lang rin ang papatayin sa sakit kung
AzulHindi ko na maarok sa sarili ko kung bakit biglang nagbago na lang basta ang desisyon ko na nauna. Sa isang iglap naging vocal ako sa babaeng kanina lang hinaharot ko. Akala siguro ni Mariemar ay puro banat lang iyon at kalokohan, pero ang totoo ay iyon naman talaga ang laman ng puso at isip ko. Kakatwa na bumalik ang dating gaan at sigla ko sa pakikipag-usap sa ibang tao. " Baka mahal mo na talaga?" Sigaw ng aking isipin na ikinangisi ko lang. Mahal ko na nga ba ang lalaking ito? o baka naman nadadala lang ako ng kakaibang pakiramdam na dala niya sa akin? o pwede rin na nababaguhan lang ako sa mga pahiwatig niya.Naging masarap nga ang tulog ko mag mula pa kagabi ng matulog kaming sa iisang kama, kaya siguro ganadong ganado akong magpakatotoo sa dalaga. Aliw na aliw naman ako sa mga kakaibang reaksyon ni Mariemar sa tuwing mag bibitaw ako ng mga tirada ko. I'm sure if Dragen was here and already witness what I did to her, Malamang aabutin ako ng katakot-takot na kanchaw sa kany
Nakita ko sa mga mata ni Mariemar ang kakaibang saya, katanungan at takot. Nauunawaan ko naman ang damdamin niyang iyon dahil nga bago lang ito sa kanya maging sa akin din naman. Hindi ko pa ito nararamdaman noon. Siguro kaya ganun din ay dahil alam niya kung saan kami nag simula at alam niya din ang pwedeng maganap. Ngunit wala na akong pakialam pa doon dahil sa ngayon ay gustong gusto ko ang nararamdaman ko na kaligayahan ngayon sa puso ko habang kasama ko si Mariemar. I even considering na kalimutan na muna si Erra at subukan talaga ang samin ni Mariemar para ang gaan sa loob ko kung susubukan ko. Tama ang huli ng sinabi na subukan na nga namin para walang pagsisihan. From that I know she already had feelings for me. Hanga na din ako sa aking sarili dahil napigil ko ang init at gigil na nadarama ko sa dalaga ng mag lapat ang aming mga balat at labi. I feel that I need to respect her because she deserves it. Yun bang kailangan dahan dahanin ko lang para mas maging magaan, tumatata
Mariemar Hindi na pala mawala-wala ang ngiti sa aking labi halos kanina pa, at dahil ito sa nakikita ko na kasiyahan at aliwas sa mukha ni Azul habang nakikisali sa gulo ng mga kamag-anak ko. Masayang masaya siya sa biruan at asaran ng mga ito. Pakiwari ko naging ka close ko ang mga pinsan ko in an instant ng dahil kay Azul. Mapapansin kasi talaga nino man na may kakaiba sa kanila ngayon. Ayon na rin sa tunay na pagtrato nila sa akin noon pa nang wala pa si Azul sa eksena. Masaya naman na din ako dahil kahit paano ay maayos sila na nakisama sa aming bisita. Gusto ko kasi masayang alaala ang dala ng pagbisita ni Azul dito sa amin. Sa totoo lang naaaliw ako ng sobra dahil sa nakikita ko ngayon ang ibang katauhan ni Azul, at masasabi ko na mahusay ang kanyang mga magulang sa pag-akay sa kanilang anak dahil sa husay ni Azul makibagay sa mga tao sa paligid niya. Simple lang kasi ang mga ito at hindi sila maarte sa mga pagkain, lugar at kung sino ang makakahalubilo . Pero sa totoo lang h
MariemarMatapos ang sagutan na iyon at ang simple yet satisfying moment namin ni Azul ay umuwi na rin kami sa bahay kaagad. Magaan at masarap sa pakiramdam ang baon ko pauwi sa amin. Lahat ng masasakit na salita ay natabunan ng mga salitang ibinato sa akin ni Azul. Sa lahat ng 'yon na ipinamalas sa akin ni Azul ang ilang reyalisasyon. Iyon ay ang pagiging totoo, tapat at bukas sa sarili. Totoo naman kasi na mas pinili kong itago o ikulong sa loob ko ang mga sakit, masasakit naganap o makadurog puso na pangyayari. Masisisi niyo ba ako kung gawin ko 'yon? Pinili ko 'yon dahil kailangan at 'yon ang makakabuti sa akin/ sa amin. Hindi ako pwedeng madurog at manghina kasi nasa akin 'yun source na pinaghuhugutan ng lakas nina Paula at Tatay. Pinili kong ako ang sumalo ng extra, takot, sakit, pagod at responsibilidad dahil kailangan. Mali pala hindi dahil kailangan kundi para magkaroon ako ng halaga at kabahagi sa pamilya nila. Mali man ang iniisip o iisipin ng iba sa akin wala naman ako
MariemarDalawang araw ang mabilis na lumipas. Lahat ng oras sa mga araw na iyon pakiwari ko ay espesyal. Natuloy kami ni Azul nung isang araw para mag-grocery. Sa totoo lang para kaming mag ina sa grocery dahil panay siya lagay sa cart ako naman panay balik, lalo't alam kong hindi naman iyon kailangan. Pero mapilit ang huli at iginigiit niya pa rin na gusto iyon kaya wala na akong nagawa kundi hayaan na siya sa mga gusto niyang bilihin tutal siya naman ang magbabayad ng lahat ng 'yon. Tila ba talagang nag-asal bata si Azul habang namimili kami. Kitang-kita ko ang pagkatuwa at aliw niya sa mga bagay at pagkain na kinuha niya. Panay ang dampot ng kung anu-ano na mga pagkain like chips, cookies, gummies, chocolate, yakult at iba pa. Grabe nakalimutan ata ng lalaki na ito kung ano ang tunay niyang edad sa mga oras na 'yun. Marami nga sigurong na miss out si Azul sa mga nagdaang taon ng buhay niya dahil sa kabiguan kay Erra. Hindi ko tuwirang kilala ang babae, ngunit nahihiwagaan ako ku
Mariemar Matapos namin mag-usap ni She, ay mabilis din kami na lumabas. Wala namang ibang mga tanong na inurirat ang aking kaibigan sa akin. Hinanap namin kaagad ni She, si Azul at Dragen ilang sandali lang naman ay nakita naman na namin ang mga ito sa may parte kung nasaan nakagarahe ang mga sasakyan na aming gagamitin namin sa pag-alis papunta sa beach resort. Kapansin-pansin naman ang parang may awkwardness na sa dalawa na namamagitan sa bigla sa magkaibigan. Para bang may mga isyu sila na hindi na pinagkasunduan o napagkaunawaan. Ngunit para bang hangin naman na nawala iyong awkwardness sa pagitan nila ng makalapit na kami ni She, sa pwesto kung saan naroon silang dalawa. Magiliw naman na niyakap ni Dragen agad ang aking kaibigan at pinatakan ng magaan na halik sa labi at noo. I find that so sweet and respectful. Sa mga ganung gesture masabilis akong nahuhulog.Kitang-kita ko kung gaano kasaya silang pareho sa kanilang relasyon. Sa isip at puso ko ay lihim kong inuusal ang dalang