Chapter 3

Nagising ako ng makaramdam ng gutom. Halos di ko maigalaw ang katawan ko dahil bagay na nakadagan sa katawan ko. We both agreed to sleep for a while ago, para na rin makapagpahinga. Sa ilang oras kasi na binyahe namin, ay talagang nakakabagot.

He's still asleep, kaya marahan lang ang ginawa kong pagkilos bago pumasok sa shower. Pagkatapos ay saka ako nagbihis ng damit at bumaba saglit. He has no maids, wala ba siyang balak mag-hire? O baka masyado siyang private person at ayaw niyang may ibang tao sa bahay niya.

"Oh, gising na kayo?!" Halos mapatalon ako ng may magsalita sa likuran ko.

"Gio, nandito ka pa pala?" akala ko kasi ay umalis na siya kanina. Saan naman kaya siya nagpunta kanina?

"Yeah, aalis din ako mamaya, si kuya pala?"

"Nasa taas pa, natutulog. Baka mamaya gumising na rin 'yon."

"You're Eras Analed Fross, right?" para akong nalagutan ng hininga sa tanong niya at walang imik na pumasok sa kusina. Sumunod siya sa akin at naupo sa harap ng table.

"Oo, hindi ba halata?"

"Well, you're a Fross, everyone knows you."

"So, why are you here?" hindi ko alam kung anong klaseng tono ang ginamit niya ng itanong iyon. Hindi ko alam kung nangiinsulto o curious lang.

"Isn't it obvious, I-I'm his girlfriend."

"Kuya Seigraine doesn't settle for one girl; he can't be in a relationship, especially with an enemy."

Nanunuyang tanong niya na tila naghihinala at siguradong sigurado sa sinasabi. Hindi ako makasagot, wala naman kasi akong maidadahilan. Nanliliit na ang pakiramdam ko ng biglaan siyang humagalpak ng tawa.

"Hey! Don't be so serious, sinusubukan lang kita. Actually wala naman akong pakialam kung karibal ka ng pamilya namin. But still, I know that you're not his real girl. Pinagpapanggap ka lang niya, yes! I know that." nakangiti niyang sabi habang nakatingin sa akin.

"Expert kang mang-inis no? Halos nahihiya na ako kanina kung hindi ka tumawa." napatawa siya sa sinabi ko."

"I like you. You're not just a girl... you're something."

Hindi na ako nakasagot nang pumasok si Seigraine na gulo-gulo ang buhok at nakasimangot. Mabilis itong lumapit sa akin at hinalikan ako sa labi bago nilingon ang nakaawang ang labing pinsan.

"Why are you here and keep on flirting with my girlfriend?"

"Woah! Hang in there, Kuya! No one's flirting here. Nakikipag kwentuhan lang ako kay Ean."

"It's Ate Ean, matanda pa rin siya sa 'yo Gio."

"Isang taon lang naman, hindi na nalalayo ang edad namin."

"Call her ate, she's your ate, so call her that way."

"Aish! Ang weird no'n."

"Go home."

"Kuya? 'Di pa nga ako nakakapag dinner eh."

"Umuwi ka na bago pa kita sipain palabas."

"So possessive, huh? Okay, I'll go. Bye, Ean!" nag-flying kiss pa ito sa akin bago tumatawamg lumabas.

"I said, call her ate!" Singhal ni Seig ngunit hindi na 'yon narinig ng pinsan niyang nakalabas na.

"Tarantado."

"Ang sungit ah!"

"Stop flirting with my cousin."

"Hindi naman ah! Naguusap lang kami."

"Talking or whatever, stay away from these guys." Napanganga ako sa sinabi niya."

"Ano bang sinasabi mo? Ako ba lumalapit? Saka anong stay away? Pano ako makakalayo eh nandito naman talaga 'yong pinsan mo kanina pa? Nababaliw ka ba? Baka naman nananaginip ka pa?"

"If I'm still asleep, I can't do this." Mabilis niyang ipinasok ang kamay niya sa short ko at walang pakundangang pinasok ang isang daliri niya.

"Seig?!" he slowly thrust his finger inside at halos napasandal na ako sa kaniya sa ginagawa niya. Hindi ko alam na bukod sa babaero ang lalaking eto eh may pagkamanyak pa!

He kissed my neck. He sucked on my lips, pushing his tongue inside while touching me down there. Halos makagat ko ang labi niya dahil sa pakiramdam ng pagpihit ng tiyan ko at sa sa pakiramdam ng ginagawa niya.

"Masarap ba?" he asked against my lips, at tanging ungol lang ang naisagot ko hanggang sa tuluyan ko nanamang naramdaman ang pagpihit ng tiyan dahil sa kaniya.

Namula ako ng bigla niyang isubo ang daliri bago ako tinalikuran at naupo sa inuupuan ni Gio kanina. I bit my lip, trying to hide my smile. Pinagpatuloy ko ang pagluluto at paminsan-minsan siyang sinusulyapan na nakatitig sa akin at pinapanood ako.

"Seigraine," hindi siya sumagot, I want to ask him something. Matagal ko na itong gustong itanong. Pero hindi naman kami close. I bit the bottom of my lip first before gaining the courage to spill it out.

"Bakit parang galit ka sa akin?" sandaling katahimikan ulit ang namagitan sa aming dalawa.

"Because you're the daughter of someone who once ruined my family." Bigla akong napatungo. Bakas kasi ang galit sa boses niya at mayamaya lang ay tumayo na siya at nagsimulang maglakad palabas. I don't know what it is all about, pero alam kong bukod sa kompetensya sa pagitan ng dalawang pamilya, may mas malalim pa siyang rason para magalit ng gano'n.

Kung ako ang tatanungin kung bakit inis na inis ako sa kaniya noon.

It's because he comes across as arrogant, coldhearted jerk, and a womanizer. Madalas ko siyang makitang iba't ibang babae ang nakakasama. Minsan naririnig ko pa sa mga naging babae niya kung paano sila pinaligaya ni Seigraine sa kama. That's when I started to hate him. I fucking hate him!

Tinapos ko ang pagluluto at hinanap siya, I found him outside. Nakatitig sa kawalan at tila napakalalim ng iniisip.

"Seig, dinner's ready."

"Mauna ka nang kumain." Napatungo ako sa sinabi niya at agad na sumunod. Nauna rin ako sa kwarto at naghintay pa ako ng ilang oras bago siya tuluyang pumasok. Akala ko deretso siyang hihiga sa tabi ko ngunit nagulat ako ng pumaibabaw siya sa akin.

He gently kissed my lips, and I could taste a hint of hard liquor on his lips. Uminom siya?

Napaungol ako ng galugarin ng kanyang dila ang aking bibig. His hand started to explore my body as he caressed my thighs. Nagtaka ako ng bigla siyang humiwalay sa paghalik sa akin at nanatiling nakatukod ang dalawang kamay sa pagitan ko.

"Sleep, we won't do that now." pagkasabi niya noon ay mabilis siyang umalis sa ibabaw ko at pumasok sa banyo. Dinig na dinig ko ang lagaslas ng tubig doon hanggang sa lumabas siyang walang pangiataas.

He dried his hair before he laid down in bed, right next to me.

Nanatili akong nakatitig sa kisame at pinagiisipan kung itatanong ko ba sa kaniya ang isang bagay.

"Seigraine."

"Why?"

"Am I?... Am I good?""

"What do you mean?"

"On that thing ? Did I satisfy you?"

Pansamantalang katahimikan ang namayani sa amin bago siya sumagot habang unti-unting pumipikit ang talukap ng mga mata ko.

"You don't have to ask me that, because for me, you're more than enough."

Gusto kong maniwala, pero bakit kapag siya ang hirap? Bakit parang may mali?

______

I was busy cooking for his breakfast. Buti na lang at mabilis ako nakatapos bago pa siya bumaba. Pumasok siya sa kusina habang inaayos ang tie niya and I greeted him, he just nodded to me.

"Saan pala ang company niyo rito?"

"Why?" mukhang wala siyang balak sabihin kaya tumalikod na ako at hinugasan ang mga ginamit ko pagluluto.

"Nothing," saktong pagkatapos ko maghugas ay siya ring pagtayo niya, kakatapos lang din kumain.

"Stay here, I'll be home at six."

"Hindi ba ako pwedeng mamasyal?"

"You have the money to do that?"

"C-can I borrow?" nahihiya akong napatungo at pinaglaruan ang daliri ko.

"Hahanap lang ako ng work then kapag nagsweldo na ako babayaran kita," I even bit my lip because of what I said. Akala ko'y aalis na siya ngunit nagulat ako ng hindi lang cash ang nilapag niya kundi pati ang card niya. Nanlalaki ang matang napaangat ang tingin ko sa kaniya.

"O-okay na sa 'kin 'yong cash."

"Buy a new set of clothes and other things you need. Remember, wala kang ibang gamit na dala. Ibalik mo na lang sa'kin mamaya. I'm going." Hindi ako makapagsalita dahil sa sinabi niya, ginusto ko pang habulin siya pero dahil sa pagkagulat ay hindi ko na magawa.

Shocks! Black card pati 'yong card na binigay niya!  For pete's sake? Gaano ba kagalante ang lalaking 'yon? Mabilis akong nagpalit, I borrowed his clothes and coat saka sinuot ang boots ko bago lumabas.

It was cold, but I don't care! I love winter. Pumara ako ng cab at pumunta sa pinakamalapit na mall para doon nalang magshop. I was taking pictures too, for remembrance. Ang gaan sa pakiramdam na malaya. Nagagawa ko lahat ng gusto ko ng walang pumipigil sa akin.

I was staring at the wedding dress, na nadaanan ko sa isang sikat na botique, like wow! Ang ganda!

"Ma'am Ellena! Welcome to New York, ma'am. It's our pleasure to see you here!" Ellena? 'yong sikat na model? Nilingon ko 'yon at nanlaki ang mata kong makita siyang kakapasok lang sa botique kung saan ko tinitingnan ang wedding dress.

Ellena Moore! What is she doing here? Akala ko may photshoot siya sa Hongkong? Kakabasa ko lang no'n sa magazine. Anyway, that's not my concern anymore.

Pipihit na sana ako paalis ng aksidenteng makabangga. God! Mapapahamak ka sa katangahan mo Eras e!

"Oh, I'm sorry! I didn't mean to—"

Parehas kaming napatitig sa isa't-isa at halatang gulat na gulat. Pareho ding nakaawang ang mga labi namin at hindi alam ang sasabihin. He pointed at me like he recognized me, hindi siya makapagsalita na tila gulat parin sa nakita ko.

"Woah! Wait! I can hardly believe it—Ean?Hey! It's me, Luke! We used to be best friends, right? No'ng high school?" pagpapakilala niya na desperadong maalala ko. I know! I know him. Hindi ko naman siya makakalimutan.

"Luke! Ano ba nakikilala kita! Hindi kita makakalimutan. Hindi lang ako makapaniwala na makikita kita ulit. " hindi naman talaga, hindi ko siya kailanman makakalimutan.

"Well, I thought you already forgot about me. You know, bigla na lang kasi akong nawala." pareho kaming natahimik. Of course, alam ko rin 'yon—cause I was broken when he left me without saying good bye. Luke was my first ever heartbreak.

"That's way long ago, Luke, kumusta ka na?"

"Eto, Mas pinagbubuti ang work dito, nag-aaral din ako."

"That's good!"

"So, how about you? Can't believe you're here? Nagbakasyon ba kayo ng family mo? Or dito ka na magpapatuloy ng pag-aaral?" bigla akong natigilan.

"A-ah no, actually I'm here with my... boyfriend?" natigilan siya sa sinabi ko.

"M-may boyfriend ka na?"

"Y-yeah."

"N-nice! Ang swerte naman niya sa 'yo." awkward akong ngumiti at hindi na alam kung ano ang sasabihin.

"So, Ahm, can I invite you for lunch? Para naman makapagkwentuhan pa tayo."

"Sure!" mabilis na sagot ko. I was so happy we met again. Hindi na ako galit sa kaniya, hindi ko lang talaga makalimutan 'yung sakit nung bigla na lang siyang umalis.

Luke will always be my first love. At pakiramdam ko hanggang ngayon, may natitira pa rin akong feelings para sa kaniya.

After kumain sinamahan niya rin akong magshop ng mga damit, siya na rin nag-volunteer na magbuhat at ihatid ako kaya laking pasalamat ko."

"Saan ka nakatira ngayon?"

"Ah, s-sa boyfriend ko. Sa kaniya ako nakatira ngayon."

"Oh, I see. May I know the address?" sinabi ko naman agad sa kaniya at bahagya pa siyang natigilan.

"Bakit Luke?"

"T-that's Seigraine's house." nanlaki ang mata ko sa sinabi niya."

"Kilala mo si Seig?"

"He's a friend of mine." bigla kaming natahimik pareho hanggang sa marating ang bahay ni Seig.

Pagkahatid niya sa 'kin sa bahay ni Seig ay agad na rin siyang nagpaalam dahil may meeting pa raw siyang pupuntahan.

"Thank you Luke!"

"Welcome, best friend. Glad to see you again." kumaway ako ng papapaalis na siya bago pumasok sa bahay ni Seig bitbit ang mga pinamili ko.

I was taken aback when I entered the house and I saw Seig, standing midway down the stairs. Nakapamulsa ito at matatalim ang tingin na binibigay sa akin.

"Seig, ang aga mo 'yata?"

"Sino 'yon?" bakas ang galit sa boses niya, at hindi pinansin ang naging tanong ko.

"Ah si Luke, aksidente kaming nagkakita sa mall kanina sa tagal ng panahon. Bestfriend ko siya no'ng high school, tinulungan na rin niya akong dalhin ito pauwi." Nanatiling gano'n ang tingin niya sa akin at nakita ko pa kung paanong magtagis ang bagang niya. Is he mad?

"Bestfriend huh? I see."

"Hindi ka ba naniniwala?"

"Paano ako maniniwala kung ganyan kalaki ang ngiti mo?" unti-unting napawi ang ngiti ko dahil sa sinabi niya.

"Bakit ano bang iniisip mo?" hamon ko sa kaniya.

"You look like someone fucked you better than I did." para akong hinampas nang mabigat sa dibdib ko dahil sa sinabi niya. "What the hell are you thinking? Anong tingin mo sa 'kin, kung kani-kanino bumubuka ang hita?!" naiinis na tanong ko.

"Kaya nga bumuka 'yan sa 'kin 'di ba?" walang emosyon na sabi niya bago ako tinalikuran at mabilis na umakyat papasok sa kwarto. Tears escape my eyes. Pinilit kong tuyuin 'yon ngunit ayaw magpaawat. Bakit ba kasi napakabilis kong umiyak! I hate it! I am so fragile and vulnerable. Napakababaw ng luha ko na makarinig lang ako ng masasakit na salita naiiyak na ako.

Para akong nanghina bigla sa sinabi niya. Gano'n pala ang tingin niya sa akin? I can't believe that he can be this unreasonable?! Mabilis kong tinahak ang daan papasok sa kwarto namin at malakas na binuksan at sinara ang pinto. Naabutan ko siyang naninigarilyo at agad niya iyong nilagay sa ash tray ng makita ako.

"All this time, gano'ng klaseng babae ang tingin mo sa 'kin?" hindi ko alam kung nagulat ba siyang makita akong umiiyak o ang pagdabog ko ng pintuan. Kalmado siyang sumandal sa pader at walang emosyon akong tiningnan.

I walked towards him without breaking our contact.

"Never in my entire life have I let anyone get on my pants, Seig, and you know that." namamaos na sabi ko bago napayuko at kinuha ang kamay niya.

"I hate you! I hate you so much. I hated you, sa t'wing nakikita kita kumukulo ang dugo ko. Pero sa mga oras na 'to, I can't! Dahil sa 'yo nakalaya ako, kung wala ka baka nandoon parin ako sa Pilipinas nakikipagsapalaran para mabuhay. I can't betray you, Seig. Kung iniisip mo, na matapos sa 'yo magpapagamit ako sa iba nagkakamali ka. I am not like that. I'm not." umiiyak na sabi ko, pinunasan ko ang sariling luha at akma na sanang tatalikod ng mabilis niya akong hilahin pabalik at marahang halikan.

The softness of his lips, the warmth, and the minty flavor. Lahat 'yon kabisado ko na. My hands slowly snaked around his nape as I kissed him back with the same ferocity.

Our tongues fought against each other as our bodies pressed together, mabilis niya akong pinangko at marahang binuhat papahiga sa kamay without breaking our kisses.

Bumaba ang mga kamay niya sa tiyan ko caressing it up on my chest. Akala ko'y may mangyayari ulit sa amin ngunit pinahid niya lang ang mga luha sa pisngi ko at marahan akong ginawaran ng isa pang halik bago nahiga sa tabi ko. Marahan niyang pinulupot ang braso niya siya akin at hinila ako palapit sa kaniya.

"You're my bedmate, Eras."

It wasn't meant to be insulting. Iba ang dating no'n sa akin. It was like a warm thing enveloped my heart.

It was gentle and felt like he was saying that I was his.