Malapit na tayo sa exciting part! <3 HEHEHEHE
“I will not even ask you about this if I can’t handle what you’re going to say, Vivianne,” sagot ni Beckett. Malalim ang kan’yang boses at maging ang paraan ng pagtingin nito. “I just wanted to know the truth.” Tumango si Vivianne bago ngumiti nang malungkot. “Sasabihin ko sa ‘yo ang lahat. Lahat-lahat.” Nagbalik ang isip ni Vivianne sa oras kung saan ay nandoon siya sa Allamino warehouse. Doon ginagawa ni Alfred ang mga ilegal na transaksiyon kung saan siya nagbebenta ng droga at mga babae. She didn’t like to be there, pero kung hindi siya pupunta ay baka kung ano ang gawin ni Alfred sa mama niya. Despite her lack of will, Vivianne endured all the trainings Alfred had prepared for her. Tapos na siya sa physical training dahil iyon ang inuna sa kan’ya noong bata pa lang siya, kaya ngayon ay focus na si Alfred sa pagtuturo tungkol sa negosyo at tamang pakikipagtransaksiyon. “Puwede na ba akong umuwi?” bored na tanong ni Vivianne bago sumulyap sa kan’yang wristwatch. “May trabaho pa
A FEW seconds later, Beckett was snoring heavily. Sa sobrang himbing ng tulog nito, kahit lumindol ngayon sa El Continental Hotel ay hindi siya magigising. Hinaluan kasi ni Vivianne ng pampatulog ang wine ni Beckett kanina.Hindi niya gustong umabot sa ganito ang lahat, pero alam niyang mahihirapan siyang iwan si Beckett kung gising ito. Beckett would surely stop him from leaving, at baka tuluyan siyang madala sa agos ng kan’yang damdamin.But their relationship needs to end now.“Mahal kita. Mahal na mahal kita…” bulong ni Vivianne habang hinahaplos ang pisngi ng binata. Patuloy rin sa pagtulo ang luha nito. “At sana, kapag nagkita tayo ulit, huwag mo akong patawarin.”Vivianne kissed Beckett for the last time before wiping her tears. Ilang saglit siyang tumitig sa lalaki bago tuluyang umalis. Sobrang hirap ang lumisan sa piling ng pinakamamahal niya, pero kung hindi niya ito gagawin, masisira ang buhay nila.Tahimik na lumabas si Vivianne sa kuwarto nila ni Beckett. She looked aroun
“A-ANO’NG IBIG mong sabihin?” halos hindi na marinig ni Vivianne ang kan’yang sarili nang sambitin iyon. “May ginawa ka bang masama sa kan’ya? Pinapatay mo na ba siya ngayon?” “Hindi pa, pero malapit na.” Ngumisi ang ama bago kumuyom ang magkabilang kamay. Nagpipigil lang ito ng galit. “Wala ka nang pakialam kung ano man ang gawin ko sa kan’ya. Hiwalay na kayo, Vianne. Hindi ka na dapat mag-alala sa kan’ya, at alam mo kung bakit.” Napabuntong hininga si Vivianne nang malalim. Gusto niyang sumagot, pero hindi niya alam ang sasabihin. Kita niya kasi sa mata ng ama na hindi nito nagugustuhan ang reaksiyon na ipinapakita niya. Vivianne still had a hard time hiding her emotions sometimes. “When are you planning to kill him?” tanong ni Vivianne. “As soon as possible. Kapag may nakita akong pagkakataon para ipapatay siya, susunggaban ko na kaagad iyon.” Naging matalim ang tingin ni Alfred, kasabay ng pagtaas ng mga balahibo ni Vivianne. “Kailangan niyang mamatay, dahil kung hindi, tayo an
BECKETT WAS more than surprised, seeing the love of his life pointing a gun at him. And he was doing the same thing. Alam man niyang si Vivianne ang nasa harapan niya ngayon ngunit hindi niya magawang ibaba ang baril.He trusts her, but there's something different about Vivianne's gaze. The hatred looked genuine, and he wondered why.“Vivianne...” pagtawag ni Beckett sa dalaga. Puno ng pangungulila ang tono ng boses nito. “Why did you leave me?”Hindi sumagot si Vivianne. Imbes ay humigpit ang pagkakahawak nito sa baril. “Huwag mo na akong hanapin ulit. Huwag mong puntahan ang kumpanyang pinasukan ko, ang apartment ko, at huwag mo ring tangkaing hanapin ang mga kaibigan ko.”“Vivianne—”“At huwag ka ring lalapit sa akin. Diyan ka lang. Huwag kang hahakbang dahil hindi ko alam ang puwedeng mangyari kapag ginawa ko iyon,” saad ni Vivianne sa matigas na tono.Ganoon pa man, rinig ni Beckett ang sakit at kalungkutan sa boses ng nobya. Sa loob ng maikling panahon ay nakilala na niya ito. A
[BECKETT CLAINFER’S Secret: Talaga nga bang nagmamay-ari siya ng drug business?]“What the fuck?” Tumaas ang kilay ni Beckett nang makita ang sunod-sunod na articles tungkol sa kan’ya. Binuksan niya ‘yon lahat, at mas lalo lang sumama ang timpla ng kan’yang mukha nang makita kung gaano kasira ang pangalan niya. “Shit.”No one’s cleaning his mess right now, and even the higher-ups from the Syneverse Entertainment were calling him nonstop, too. Ganoon din si Fiona. Mas lalong binalot ng pagtataka si Beckett dahil walang kahit sino ang nagtatanggol sa kan’ya laban sa masasamang articles.Nasaan ang trolls niya?Beckett took his phone and called Nathan. “Where are you—”“Boss, may malaking problema tayo ngayon!” sigaw ni Nathan. May halong kaba at pagpa-panic sa tono ng boses nito. “May nagpasabog ng lugar kung nasaan ang mga naglilinis ng pangalan mo, at nawawala rin si Jeremy! Masyadong magulo rito sa loob ng warehouse ngayon!”Beckett’s forehead creased as he bit his lower lip. “Do you
THE TIME passed by quickly, and it was already the last week of February 2024. Sa March ay pupunta siya sa Agrianthropos City para sa initiation. Kapag nandoon na siya at nagsimula na ang initiation, hindi na siya puwedeng umalis pa. Kaya naman bago ‘yon mangyari, mayroon muna siyang gustong makita. It was Vivianne, and now, he knew where to find her. Nakuha niya ang impormasiyon na ‘yon mula kay Nathan at sa isang investigator nito, pero walang kasiguraduhan kung doon nga ba nananatili si Vivianne palagi. But he took the risk. He went to the Allamino family’s warehouse despite the hefty sum of money in his head. Marami ang nagpapahanap sa kan’ya—Buong mundo ay hinahanap siya, kasali na ang media industry. Pero kung hindi niya makikita ang babae bago siya umalis, ano pa ang silbi ng mabuhay sa mundong ito? ‘I hope she’s here,’ saad ni Beckett sa sarili habang nakatago sa gilid ng pader. Doon siya sumisilip-silip para makita ang pintuan ng warehouse pero mas madalas siyang nakatago.
MARCH 2023, MONDAY: FOEDUS INITIATION Tuwing araw ng Marso ginaganap ang initiation sa Foedus Corporation, kaya naman ngayon ay naghahanda na si Beckett ng kan’yang mga gamit para pumunta sa Agrianthropos. His clothes were enough to last for a month. Hangga’t nandoon kasi siya sa initiation ay hindi muna siya aalis. It's not like he wanted to wander around with his back hurting from the lashes, though. Sa huling beses ay tiningnan ni Beckett kung dala na ba niya ang lahat ng kailangan bago siya umalis. Mahirap na. Sobrang tagal niyang hinintay ang araw na ito at hindi ito puwedeng mabulilyaso. Nathan was depending on him, too. “All set,” saad ni Beckett sa sarili bago inilagay ang brown envelope sa loob ng kan’yang maleta. It consists of some documents and files containing his assets and bank books. Bago kasi makapasok sa Foedus ay kailangan munang magpakita ng isang bilyong dolyares na net worth, at kailangan din niyang magbayad ng one hundred million pesos para sa membership fe
“Jeremy,” pagtawag ni Beckett kasabay ng pagkunot ng noo nito. “What are you doing here? How did they capture you?” dagdag niya pang tanong pero hindi sumagot ang lalaki. Nanatili lang itong nakayuko at hindi siya pinapansin.Pinasadahan ni Beckett ang buong kaayusan ni Jeremy. He looked drained and exhausted. Mukhang wala pa itong matinong tulog at kain, at halata rin ang panginginig ng katawan nito.“What the hell?” Mas lalong kumunot ang noo ni Beckett nang tumingin ito kay Jeru.“Hep. Don’t take it the wrong way,” ani Jeru habang nakataas ang dalawang kamay at nakangisi. “His body isn't trembling because he is afraid of what we did. Dahil 'yan sa itinurok na pampatulog sa kan'ya. Eh malay ba naming nagdodroga rin pala siya? Gan’yan tuloy ang naging epekto.”“He’s not using drugs,” giit ni Beckett. “He’s one of my most trusted scientists, and he was the one modifying and formulating the different kinds of drugs I make, but he never tasted it.”“Hmmm. Kung ‘yan ang gusto mong paniwal
Hello, readers!Una po sa lahat, thank you po sa mga nagbasa ng story ni Beckett at Vivianne mula umpisa hanggang huli. Salamat po sa mga nagwa-watch ads, nagco-comment, nagbibigay ng reviews at gems, at bumibili ng coins para basahin ang next chapters. Kung hindi dahil sa suporta ninyo, hindi ko rin matatapos ang pagsusulat nito.Maraming salamat din po kay Ate Sophia at sa iba pang founders sa Wild Men Series! Sobrang saya ko na napabilang ako rito sa collaboration na ito.Ngayon po, ang ANNOUNCEMENT ko ay tungkol sa special chapters. If may curious sa inyo if may special chapters si Beckett at Vivianne dahil ganoon ang ending nila, YES PO. Pero bago ko pa man matapos ang story nila, matagal ko nang pinaplano na i-publish sila as a physical book at doon ilagay ang special chapters.Hindi pa ngayon, pero soon po ‘yan.Puwede rin po kayong mag-suggest kung ano ang gusto n’yong mabasa sa special chapters, and kung may message po kayo sa akin at sa story, go lang din po hahahaha. Sana po
ITINAAS ni Alfred ang kanang kamay, at lumabas ang lahat ng tauhan ng Allamino mafia. Ganoon din ang ginawa ni Beckett, at nagsilabasan din ang mga tauhan niyang nagtatago lang sa puno at mga damuhan kanina.Seeing how the two leaders are determined to clash with each other, it only means one thing: this place will be in bloodshed soon.At ganoon na nga ang nangyari. Nagsimulang maglabanan ang mga tao sa pagitan ni Beckett at Alfred. Dumanak ang dugo, at maraming buhay ang nawala. It was a long-time war between the two of them, and Beckett won.Ngayon ay nasa harapan na sila ng isa’t-isa. Si Alfred ay nakaupo sa sahig habang puno ng sugat at pasa ang katawan dahil sa pambubugbog ni Beckett sa kan’ya, habang si Beckett naman ay nakatayo. Nakatutok ang baril nito kay Alfred.“I know you want to kill me… But why can’t you fucking pull the trigger?” tanong ni Alfred habang nakangisi. “Bumalik na naman ba ang takot mong pumatay ng tao?”“Hah.” Beckett clicked his tongue, annoyed.Ngunit hin
SA GALIT ni Alfred, lumapit siya kay Vivianne sa malalaking hakbang bago hinawakan ang kuwelyo ng damit nito. “Bawiin mo ‘yang sinabi mo.”“Hindi kita tatay para sundin ka.” Ngumisi si Vivianne, lalo na nang makitang mas lalong nag-alab ang galit sa mga mata ni Alfred. “Kahit kailan, hindi kita itinuring na ama dahil wala akong demonyong ama kagaya mo—”Hindi na natapos ni Vivianne ang sasabihin dahil bigla na lang binitiwan ni Alfred ang kuwelyo niya at sinampal siya. Hindi lang isa, kun’di tatlong beses.Vivianne smiled painfully. ‘Yong masayang pamilyang pinapangarap niya… Kahit kailan ay hindi niya makukuha ‘yon. At kailangan niyang tanggapin ang masakit na katotohanan.“Wala kang modo! Pagkatapos ng lahat ng ginawa ko para sa ‘yo, ganito ang igaganti mo sa akin? Ang labanan ako at insultuhin?!” Pumalibot ang sigaw at galit ni Alfred sa buong office.Natawa si Vivianne nang sarkastiko. “Wala akong modo? At para sa akin ang lahat ng ginawa mo? Bakit, tinanong mo ba muna kung gusto
PAGKATAPOS no’n, pinag-usapan nila magdamag kung ano ang susunod nilang plano. Nagkasundo sila sa isang bagay. Itatakas nila si Ella sa ospital, at ituturok ang panibagong gamot na ginawa ni Beckett upang magising ito.“I will distract Alfred and his men,” ani Beckett bago itinuro ang kanang bahagi ng footprint. “We will go here, since Ella’s room is on the left side of the hospital. And while we’re here, use the opportunity to escape with your mother.”“Pero delikado ‘yon.” Umiling si Vivianne. “Baka napaghandaan ‘to ni Alfred, at ipapatay ka sa mismong ospital. Kayang-kaya niya ‘yon gawin. Maniwala ka sa akin.”“I believe you, but it doesn’t matter. What’s important for me right now is to save your mother, and fullfil my promise to you…” Muling humalik si Beckett sa noo ng asawa. “So let’s do this… and see the end together.”KINABUKASAN ay oras na para maisakatuparan ang plano. Nandoon na sa parking lot si Beckett, maging ang mga tauhan na magpapanggap bilang doktor, nurse, at janit
NAGPUNTA si Alfred sa ospital matapos no’n para tingnan ang kalagayan ni Ella. He’s making sure Ella will be alive, but not enough to wake her up. Ipagagamot niya lang ito sa oras na sumunod si Vivianne sa mga kagustuhan niya.Pero tila hindi yata umaayon sa kan’ya ngayon ang tadhana, dahil laking gulat na lang niya nang makitang kalalabas lang ni Vivianne sa kuwarto ni Ella, at may hawak itong isang malaking maleta.“Ano’ng ibig sabihin nito?” tanong ni Alfred sa isang malalim at galit na tono. “Iiwan mo ang nanay mo para sa lalaking 'yon?”“Kakapaalam ko lang sa kan’ya kanina, at sigurado akong maiintindihan niya ako,” sagot naman ni Vivianne.“How can she understand if she's already dead?”“She won’t die.” Nagtiim ng bagang si Vivianne, ngunit pinilit niyang ikalma ang sarili. Hindi ito ang oras para makipag-away siya sa ama. Sobra na rin siyang pagod sa dami ng nangyari. “Aalis na ako.”Humakbang si Vivianne paabante, at akala niya ay hindi na magsasalita ang ama, ngunit nagkamali
“TWENTY million dollars.”“Twenty million? Dollars? Nahihibang ka na ba?!” biglang sigaw ni Vivianne nang mapagtanto kung ano ang gustong gawin ng asawa. “Huwag! Masyadong malaki ang pera na ‘yon! Iwan mo na lang ako rito!”“Shut up, lady,” saad ni Raul sa malalim na boses. Nakakunot ang noo nito at mukhang naingayan dahil sa pagsigaw ni Vivianne sa lenggwaheng hindi naman niya maintindihan.“Non maledire con mia moglie, Raul.” [Don’t curse at my wife.]At hindi rin naman nagustuhan ni Beckett ang ginawang pagsita ni Raul sa asawa, lalo na ang tono ng boses nito. Sumama ang tingin niya kay Raul, ngunit mabilis din naman niyang napakalma ang sarili.“So, is this enough for you to buy guns from their organization?” tanong ni Beckett bago itinaas ang diamond card. “You have collateral, and remember how I saved your ass when we’re in elementary school?”Lingid sa kaalaman ng lahat, hindi lang basta magkakilala si Raul at Beckett. Magkaklase sila noon, at nang may magtangkang gumulpi kay Ra
“DON’T talk shit with me. Alam kong ikaw ang dahilan kung bakit siya nawawala.” Lumapit si Beckett kay Alfred. Halata na ang galit sa mga mata nito. “Saan mo siya dinala?”“Hindi ko alam. Alin doon ang hindi mo maintindihan?” Padabog na inilagay ni Alfred ang diyaryo sa gilid bago tinapatan ang masamang tingin ni Beckett. “And don’t forget that you’re in my territory. Kaya kong pasabugin ang bungo mo ngayon mismo.”Ngumisi si Beckett. “Kung talagang balak mo ‘yon gawin, dapat kanina pa.”“Saka na, kapag nasa akin na ang lahat ng yaman mo.”Nang marinig ni Beckett ang mga katagang ‘yon, hindi niya mapigilang mapahalakhak. Tama nga ang hinala niya—Na may ibang binabalak si Alfred kaya pumayag ito sa kasal nila ni Vivianne, at kaya pilit siya nitong pinakikisamahan.“Mangarap ka lang,” bulong ni Beckett habang nag-iigting ang panga. “Mahahanap ko siya, kahit gaano pa katagal. Mark my words, Alfred Allamino.”Tumalikod na si Beckett at aalis na sana ng mansiyon, ngunit napatigil siya nang
KAAGAD nahampas ni Beckett ang pader nang maisip ‘yon. Hindi na siya nag-aksaya pa ng oras. Binilisan niyang maghanap ng papel at ballpen para isulat doon ang mga nasa isip niya.Mabuti na lang at memorize niya pa ang ingredients, at alam niya rin ang mga gamot na puwedeng makagulo sa chemicals.Dahil sa walang katapusang pag-iisip, naging mabilis tuloy para kay Beckett ang tatlong araw na lumipas. Ni hindi niya namalayang dalawang beses sa isang araw na lang pala siya kumakain, at halos buong araw ay nakaupo lang siya sa gilid at nag-iisip.Halos isang buong notebook na ang nasulatan at na-drawing-an niya ng kung anu-ano. Everything was settled, kaya naman ang kailangan na lang niyang gawin kapag nakalabas ay pumunta sa warehouse at i-test ang lahat ng naiisip niya.“Kung tama nga ang naiisip ko, ibig sabihin ay ‘yong isa pang ininom ni Ella ang dahilan kung bakit siya na-comatose. It was the reason for her nosebleed, too,” bulong ni Beckett habang nakatitig sa notebook niya.Nabo-bo
PUMASOK na si Vivianne sa loob ng kuwarto ng ina. Umupo siya sa gilid nito habang tahimik na umiiyak. Hindi siya mapakali dahil kanina lang ay nakakausap niya pa ito nang maayos, ngunit ngayon, para na itong lantang gulay. Namumula ang balat, at nakaratay sa kama.“Ma… I’m sorry,” bulong niya sa ina at bahagyang pinisil ang kamay nito.Pakiramdam ni Vivianne, kasalanan niya ang lahat ng nangyari. She couldn’t blame anyone on this, pero kanina ay sumabog na siya sa dami ng problemang pinagdaraanan.Her trauma hasn’t healed yet. Malaki ang trust issues niya. Alam niya rin na dapat hindi naging ganoon ang trato niya kay Beckett kanina, lalo na at gusto lang naman nitong tumulong. But because of what happened, her walls were up again.“I’m sorry, Beckett…” aniya, at maya maya ay tuluyan nang bumuhos ang luha nito.Pero lingid sa kaalaman ni Vivianne, sumunod si Beckett sa kan’ya. Nabuksan na nito ang pinto at handa na sanang pumasok sa loob, pero nang makita kung gaano kalungkot si Vivian