หลังจากได้รับคำสั่งให้จัดเตรียมการประชุมใหญ่ของคณะผู้บริหารระดับสูง สองสัปดาห์นี้กิ๊ฟแทบจะไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาจากโต๊ะของตนเองเลย เพราะต้องทำงานแข่งกับเวลาก่อนอื่นเธอต้องสะสางงานเก่าให้เสร็จก่อน เพื่อที่จะได้ศึกษาพื้นฐานงาน แล้วจะได้ต่อยอดทำงานใหม่ได้ถูก เมื่องานเก่าหมด เธอก็เดินหน้าจัดตารางงานของประธานบริษัทลงในแอปพลิเคชันออนไลน์ รวมถึงการนัดประชุมต่าง ๆจากนั้นก็เริ่มเตรียมการจัดประชุม โดยเริ่มจากค้นหาข้อมูลคณะกรรมการผู้บริหารระดับสูง ของบริษัทเดอะคิง กรุป เพื่อทำหนังสือเชิญ และส่งอีเมลแต่การนัดหมายเธอจะใช้ DooDle ซึ่งเป็นโปรแกรมในระบบออนไลน์ เพื่อจะได้ไม่ต้องโทรสอบถามทีละคนว่าว่างเมื่อไหร่ วันไหนเมื่อเตรียมทุกอย่างเสร็จสรรพ กิ๊ฟก็กดอินเตอร์คอมบนโต๊ะต่อสายเข้าห้องประธานโดยตรง“คุณคิงคะ ขออนุญาตเข้าพบค่ะ”- เชิญ –เมื่อเสียงอนุญาตตอบกลับมาแล้ว เลขาสาวก็ลุกขึ้นเดินฉับ ๆ ไปยังห้องท่านประธานเธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อรวบรวมสมาธิทำใจก่อนเข้าไปพบหน้าท่านประธานจอมโหด นิวแนะนำเธอว่า หากไม่อยากถูกท่านประธานเล่นงานอีก เธอก็ต้องหัดเป็นลูกน้องที่หัวอ่อน ๆ ว่านอนสอนง่าย เจ้านายพูดอะไรมาให้ส่ง
“ต้องคลิกช่องนี้”“ตรงนี้เหรอ”เสียงทุ้มดังขึ้นข้าง ๆ หู ทำเอากิ๊ฟขนลุกซู่ขึ้นทั่วทั้งตัว เธอจึงรีบหันหน้ากลับไปด้วยความตกใจ“อ๊ะ”และคราวนี้เธอก็ต้องอุทานด้วยความตกใจยิ่งกว่า เมื่อแก้มของเธอชนเข้ากับริมฝีปากอุ่นซ่านของเขา ทำเอาหัวใจของเธอเต้นรัวราวกับกลองตี อีกทั้งเธอเพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองจับมือเขาอยู่ !“เอ่อ.. ขอโทษค่ะ ท่าน”กิ๊ฟรีบผละออกห่างเขาเขาไม่ตอบว่าอะไร ใบหน้าหล่อคมดุนั้นยังดูราบเรียบ ทำให้เธอเดาอารมณ์เขาไม่ถูกว่าถือโทษโกรธเธอหรือเปล่า“ถ้าคุณคิงทราบแล้วงั้น กิ๊ฟขอตัวนะคะ”เธอสาวเท้าหมายจะรีบออกไปจากห้องเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกประหลาด ๆ ที่กำลังโจมตีเธออย่างหนักจนสมองคิดอะไรไม่ออกแล้ว“เดี๋ยว”เสียงเข้มนั้น ทำให้เธอหยุดชะงัก แล้วค่อย ๆ หันกลับมาเผชิญหน้ากับเขาด้วยใบหน้าเห่อร้อน“คุณคิงมีอะไรจะสั่งอีกหรือเปล่าคะ”“กาแฟผมเย็นหมดแล้ว ไปชงมาให้ใหม่ที”กิ๊ฟเหลือบตามองไปที่แก้วกาแฟ ที่ดูเหมือนว่าจะถูกจิบพร่องลงไปเพียงแค่นิดเดียว นี่เป็นกาแฟถ้วยที่ 3 ที่เขาบอกให้เธอชงมาให้ใหม่ในเช้านี้“ได้ค่ะ”เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ขณะที่เดินไปหยิบถ้วยกาแฟของเจ้านายออกมาด้วยเรื่องที่เขาไม่เข้าใ
ชายหนุ่มคนนั้น ยิ้มแห้ง ๆ สีหน้าคล้ายกับยังไม่มั่นใจว่าหญิงสาวไม่ได้เป็นอะไรตามที่เธอบอกจริง ๆ เพราะเขาเห็นเธอหน้าซีด ใบหน้าเหยเกเหมือนจะเป็นลม หรือเจ็บท้อง“แน่ใจค่ะ ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วง... เอ่อ... คุณทำงานที่ตึกนี้เหรอคะ บริษัทอะไรคะ”กิ๊ฟยืนบิดตัวอย่างเอียงอาย ยกมือขึ้นกรีดนิ้วทัดปอยผมเข้าที่หู นาน ๆ ทีจะเจอชายหนุ่มหน้าตาดีในลิฟต์สองต่อสอง ไหน ๆ ก็โสดตั้งแต่เกิด ตอนนี้ก็เข้าเลขสามแล้ว ขอเต๊าะผู้ชายให้กระชุ่มกระชวยหัวใจหน่อยแล้วกันนะ“ครับ ผมทำงานอยู่ที่บริษัทซีเจกรุปครับ เอ๊ะ ถึงชั้นที่ผมทำงานพอดีเลย ขอตัวนะครับ”เขาตอบเธออย่างสุขภาพกิ๊ฟมองตามเขาตาละห้อย แล้วเมื่อเธอหันหน้าไปยังด้านหลังลิฟต์ซึ่งเป็นกระจกบานใหญ่ เธอก็ต้องตกใจกับใบหน้าของตนเอง“ตายห่าแล้ว......”มิน่าเล่าเขาถึงถามว่าไม่สบายหรือเปล่า ก็ดูสภาพเธอตอนนี้สิ ราวกับคนป่วยที่เพิ่งหลบหนีออกมาจากโรงพยาบาลบ้า ผมเผ้ากระเซอะกระเซิงเพราะซ้อนท้ายมอร์ไซต์ วิ่งขึ้นรถไฟฟ้า แล้วตบท้ายด้วยการพุ่งตัวเข้าลิฟต์สุดกำลังหน้ายังไม่ได้แต่งเหมือนผีตายซากไม่มีผิด ที่แย่ไปกว่านั้นคือ เธอลากอีแตะมาจากคอนโดจนถึงที่ทำงาน“ตาย ๆ จะอ้อยหนุ่มทั้งที
ถ้าให้ขนไปทีละกล่อง ๆ คาดว่าต้องคางเหลืองแน่ ๆ กว่าจะเสร็จ เพราะห้องประชุม Great Wall of China อยู่ที่ชั้น 25 ต้องลงลิฟต์ไปอีก ดังนั้น เขาจึงนำรถเข็นของสำนักงานมาบรรทุกกล่อง แล้วขนลงไปในคราวเดียวกิ๊ฟซึ่งเอากล่องเอกสารการประชุมไปวางไว้ที่ห้องประชุมแล้ว ก็กลับขึ้นมาที่ชั้น 30 เพื่อขนกล่องเอกสารการประชุมที่เหลือทันทีที่เธอออกจากลิฟต์มา เธอก็พบกับปีเตอร์ที่หน้าลิฟต์ เธอถึงกับตาวาวกับสิ่งที่เห็น“ว้าว... สำนักงานเรามีรถเข็นด้วยเหรอพี่เพิ่งรู้”“อ่อ... รถเข็นนี้ รถประจำตัวผมเองครับพี่ ฮ่า ๆ ผมเป็นน้องฝ่ายธุรการที่เด็กที่สุด ก็เลยถูกใช้ให้ขนนู้นขนนี่บ่อย ๆ เรียกว่า เป็นฝ่ายเจเนอรัลเบ้ก็ได้ ฮ่า ๆ”ปีเตอร์ตอบปนขำ หัวเราะให้กับชะตาชีวิตของตน พลางดันรถเข็นเข้าไปในลิฟต์ โดยที่หญิงสาวเป็นคนกดลิฟต์ค้างเอาไว้ให้“ฮ่า ๆ ดีออก ทั้งออฟฟิศมีแค่เธอนะ ที่มีรถประจำตำแหน่งที่มีประโยชน์แบบนี้ เห็นทีพี่ต้องขอยืมรถเธอบ่อย ๆ แล้วแหละ”กิ๊ฟหัวเราะร่วนไปกับชายหนุ่ม วันนี้เป็นวันแรกที่เธอกับน้องปีเตอร์ได้มีโอกาสพูดคุยกันมากขึ้น และมีโอกาสได้มองเขาอย่างใกล้ชิดปีเตอร์ เป็นเด็กหนุ่มที่เพิ่งจะเรียนจบปริญญาเมื่อสองป
เมื่อกรีดร้องออกมาจนสาแก่ใจแล้ว เธอจึงค่อยตอบกลับไปว่า“ได้ค่ะ ท่านประธาน.... ไม่ทราบว่าท่านประธานต้องการจะสั่งอะไรเพิ่มเติมไหมคะ กิ๊ฟจะได้จัดทำให้ท่านประธานทั้งหมดในคราเดียวค่ะ”กิ๊ฟกัดฟันพูด เมื่อไหร่ที่เธอเรียกเขา ‘ท่านประธาน’ ด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เมื่อนั้นคือ ปรอทในตัวเธอพุ่งปี๊ดจนถึงขีดจำกัดแล้วในขณะที่เลขาฯ โมโหจนแทบคลั่ง คนที่อยู่ปลายสายกลับยิ้มกริ่มอย่างพึงพอใจ เมื่อครู่หากเขาหูไม่ฝาด เขาได้ยินเสียงเธอกรีดร้องอย่างขัดใจแน่ ๆ‘ไม่มีแล้ว อีก 10 นาทีผมจะลงไปห้องประชุม’สิ้นคำ คนปลายสายก็กดตัดสายทิ้งไปอย่างไร้เยื่อใย“อ๊ายยยยยย อีตาเจ้านายจอมโหด จะเอานั่น เอานี่ คิดว่าอีกิ๊ฟเป็นทาสรึไง อึ๋ยยยยยย”กิ๊ฟตะคอกใส่โทรศัพท์เพื่อระบายอารมณ์จากนั้นเธอก็ต้องสลัดอารมณ์เดือดพล่านทิ้งไปก่อน เพราะสิ่งสำคัญที่สุดคือ ต้องหาข้าวกล่องเจ และของว่างเจ มาให้เจ้านายให้ได้ !ตึก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆกิ๊ฟวิ่งไปขึ้นลิฟต์เพื่อไปยังชั้นที่ 30 เพื่อขอความช่วยเหลือจากป้าโอ่ง คุณป้าแม่บ้านที่สนิทกันให้ช่วยมาเสิร์ฟของว่างให้ผู้เข้าร่วมประชุมระหว่างที่เธอลงไปซื้ออาหารเจ ให้ประธานบริษัทตึก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆจากนั้น กิ๊
คิงเอ่ยเสียงจริงจัง เคร่งขรึม เสียงทรงอำนาจนั้นทำให้บรรดาคณะกรรมการผู้บริหารระดับสูงค่อย ๆ เงียบเสียงลงเขาตวัดสายตาคมกริบมองเลขาของตน แม้ภายนอกเขาจะไม่ได้เอ่ยปากชื่นชมเธอ แต่ในใจเขารู้สึกภูมิใจไปกับเธอด้วยจริง ๆ ที่สามารถเอาชนะใจผู้บริหารขิงแก่เหล่านี้ได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันย้อนกลับไปเมื่อ 5 ปีก่อน ครั้งแรกที่เขานั่งบริหารงานในตำแหน่งประธานบริษัท คณะกรรมการผู้บริหารระดับสูงต่างไม่ยอมรับ เพราะผู้บริหารเหล่านั้นมีอายุรุ่นพ่อ หรือบางคนเป็นถึงรุ่นปู่เขาด้วยซ้ำ จึงดูถูกความสามารถของเด็กรุ่นลูกหลานเช่นเขาดังนั้น นอกจากจะพิสูจน์ฝีมือในการบริหารงานแล้ว เขายังต้องสร้างเปลือกนอกให้ดูแข็งแกร่ง มีเขี้ยวเล็บแหลมคมรอบตัวเข้าไว้ โดยเฉพาะการปั้นสีหน้าดุดัน เอาจริงเอาจังกับงาน ทุกคนจึงยอมรับความเป็นประธานบริษัทที่อายุน้อยที่สุดของเขามากขึ้นระหว่างที่คุณคิงซึ่งเป็นประธานการประชุมกำลังเอ่ยถึงวาระการประชุม กิ๊ฟก็มองสำรวจความเรียบร้อยภายในห้องประชุมอีกครั้งอาหารว่างถูกวางไว้ตรงหน้าคณะกรรมการทุกคนเรียบร้อยแล้ว แสดงว่าตอนที่เธอวิ่งไปซื้ออาหารเจให้บอสใหญ่ ป้าโอ่งทำหน้าที่แทนเธอได้ดีมาก เดี๋ยวหลังเลิ
ผู้บริหารฝ่ายบัญชีและการเงินคล้อยตามคิงปล่อยให้ทุกคนพิจารณา และเสนอข้อคิดเห็นออกมา หากเขาไม่เห็นด้วยกับแนวทางนั้น ๆ เขาก็มักจะบอกที่ประชุมว่า - ขอผมกลับไปคิดดูก่อน แล้ววค่อยตัดสินใจในการประชุมครั้งหน้า –แต่หากข้อเสนอใดที่เขาเห็นด้วย และตรงใจเขาที่สุด เขาก็เพียงแค่บอกว่า“ผมเห็นด้วยกับเสียงข้างมาก ให้เป็นมติในที่ประชุมครับ”กิ๊ฟได้ยินเช่นนั้นก็ฉีกยิ้มกว้าง ต่อไปนี้ทุก ๆ การประชุมเธอจะไม่ต้องหอบเอกสารไปถ่ายเอกสาร ไม่ต้องหอบเอกสารมาเป็นตั้ง ๆ ให้เหมื่อยตุ้มอีกแล้วโว้ย !เมื่อคิงเอ่ยปิดการประชุม กิ๊ฟก็รีบเข็นรถอาหารที่บรรจุข้าวกล่องเอาไว้แล้วออกมาตรงหน้าประตู จากนั้นก็ทำตัวเป็นแม่ค้าเชิญชวนให้ลูกค้าหยิบสินค้าในรถเข็นโดยการพูดเชิญชวนว่า“สำหรับเบรกที่ทุกท่านได้รับประทานไปแล้วนั้น เป็นทองหยอด ฝอยทอง ของนางตองคิมา ส่วนอาหารเที่ยงวันนี้เราก็จัดให้พิเศษเช่นกันค่ะ นั่นคือ หมูโสร่ง ที่แม่การะเกดทำให้พี่หมื่นเจ้าค่ะ”กิ๊ฟส่งเสียงสดใสแนะนำเมนูอาหารโบราณที่เธอสั่งทำเป็นพิเศษเพื่อให้คณะกรรมการในลิ้มลอง เนื่องจากในช่วงเวลานั้น ละครเรื่องบุเพสันนิวาส กำลังฮิตทั่วบ้านทั่วเมือง แม้ว่ากิ๊ฟจะไม่ค่อยไ
“บะหมี่เกี๊ยวคะ อยากกินอะไรร้อน ๆ อีกอย่างร้านบะหมี่เกี๊ยวจะมีข้าวหมูแดง ข้าวขาหมูที่มันไม่เผ็ด คุณคิงจะได้ทานได้ด้วย”กิ๊ฟเอ่ยขณะที่เดินเข้าไปหาที่นั่งว่าง ๆ ของร้านบะหมี่เกี๊ยว“นี่คุณเป็นเลขาที่ใส่ใจผมมากเลยนะ แม้แต่อาหารยังต้องกังวลว่าผมจะทานได้หรือเปล่า”คิงอมยิ้มขณะนั่งบนเก้าอี้พลาสติกพลาสติกสีแดง โต๊ะของร้านเป็นโต๊ะเหล็กขนาดสำหรับสองคนนั่งพอดี พับเก็บได้“เปล๊า.....” กิ๊ฟปฏิเสธเสียงสูง จากนั้นก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ๆ ก่อนเอ่ยขึ้นว่า “ฉันขี้เกียจเขี่ยพริกออกให้ต่างหาก” พูดจบเธอก็หัวเราะคิกคักรอยยิ้มบาง ๆ ที่เกิดขึ้นที่มุมปากเขามลายหายไปในที คิงยืดอกขึ้น แล้วทำเสียงเข้มว่า“นี่คุณ ผมเป็นเจ้านายคุณนะ คุณเป็นเลขาฯ ก็ต้องดูแลใส่ใจเจ้านายสิ”“ค้า.... เจ้านายสุดที่รัก”กิ๊ฟขึ้นเสียงสูงประชดคิงเลิกคิ้วสูงเมื่อได้ยินคำนั้น เหมือนเขาจะอึ้ง ๆ ไปเล็กน้อย ส่วนกิ๊ฟนั้นเมื่อคิดได้ว่าตัวเองพูดอะไรออกไป ใบหน้าของเธอก็ร้อนผ่าวขึ้นมาทันที เธอจึงรีบเอ่ยว่า“คุณคิงจะทานอะไรคะ เดี๋ยวกิ๊ฟไปสั่งให้”“ข้าวหมูแดง”จากนั้นกิ๊ฟก็ลุกขึ้นไปสั่งอาหารให้เจ้านาย และของตน เสร็จแล้วก็ไปเอาน้ำดื่มตรงจุดที่ร้านติด
“โธ่เอ๊ย !... ให้มันได้แบบนี้สิ”คิงลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำจัดการปลดปล่อยตัวเองอย่างสุดเซ็ง“คืนนั้น ฉันยังไม่ได้เสียตัวให้คุณเหรอ แล้วทำไมฉันตื่นขึ้นมาในสภาพเปลือยเปล่าแบบนั้นล่ะ แถมยังนอนกอดคุณด้วย”กิ๊ฟซักถามสามี เช้าวันนั้นสภาพที่เห็น ทำให้เธอเข้าใจว่าได้เขาเป็นสามีไปแล้ว มิน่าเล่า ทำไมเธอถึงจำอะไรไม่ได้เลย“ผมเป็นคนถอดเสื้อผ้าคุณออก สร้างสถานการณ์ให้ดูเหมือนว่าเรามีอะไรกันแล้ว เพื่อผูกมัดคุณไม่ให้หนีผมไปไง แต่คิดไม่ถึงว่า ผมยอมลงทุนขนาดนั้นแล้ว คุณยังกล้าทิ้งผมไปอีก ! คืนนี้คุณอย่าหวังว่าจะรอดเลย”คิงคำรามลั่น พร้อมกับพลักเจ้าสาวลงไปกับเตียง จากนั้นก็ขึ้นทาบทับเธอเอาไว้ทั้งตัว“ว๊าย ! เดี๋ยวคะ”หญิงสาวร้องโวยวายขึ้น ใช้สองมือดันหน้าอกเขาไว้ให้ออกห่าง หัวใจเธอเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาอยู่แล้ว เมื่อรู้ว่าคืนนี้จะเป็นคืนแรกที่เธอจะเสียตัวจริง ๆ“เดี๋ยวอะไรอีก”ชายหนุ่มถามติดจะหงุดหงิด“กะ... กิ๊ฟกลัว” ร่างของเธอสั่นระริกขึ้นมาจริง ๆ ใบหน้าแดงก่ำ เธอเอ่ยตะกุกตะกักออกไปว่า “ขอกิ๊ฟดื่มเหล้าย้อมใจก่อนได้ไหม เผื่อว่าจะได้หายกลัว”คิงหัวเราะเต็มเสียง เลขาสาวผู้แสนจะเก่งกาจไม่เ
หญิงสาวน้ำตารื้นขึ้นมา แผ่นหลังของเธอแนบชิดกับแผงอกจนรับรู้ได้ถึงไออุ่นที่แสนคุ้นเคย แต่หัวใจเธอกลับบีบรัดกันแน่นจนรู้สึกเจ็บ เพราะหากเธอยอมกลับไปอยู่ในสถานะเดิม วันหนึ่งประวัติของเธอก็คงจะซ้ำรอยเหมือนกับแม่ของเธอแน่ ๆ“ปล่อยฉันเถอะค่ะคุณคิง เราสองคนไม่คู่ควรกัน สักวันหนึ่งคุณก็ต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่แม่คุณเลือกให้”เธอพยายามขยับตัวหนี แต่เขากลับรัดวงแขนแน่นขึ้นไปอีก“ไม่ ผมไม่ปล่อย ผมอุตส่าห์ตามคุณมาถึงที่นี่ ทำทุกอย่างเพื่อให้เราสองคนได้อยู่ด้วยกัน คุณยังคิดจะหนีไปจากผมอีกหรือ.....”เขาส่งเสียงตัดพ้อออกมา ทันทีที่เขารู้เรื่องราวของหญิงสาวทุกอย่าง และรู้ว่าบริษัทไอยรา กรุปกำลังย่ำแย่ จึงวางแผนเข้ากวาดซื้อหุ้นของไอยรา แย่งชิงสิ่งที่ควรจะเป็นของเธอกลับคืนมาให้ แล้วบีบให้คนที่ทำร้ายเธอในอดีตให้จนตรอกอย่างถึงที่สุด ไม่ว่าเขาจะหมดเงินไปกี่หมื่นล้านก็ตามชายหนุ่มจับต้นแขนของเธอทั้งสองข้าง แล้วผลักให้หญิงสาวหันมาสบตาเขา ก่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า “ชั่วชีวิตนี้ผมจะรัก และแต่งงานกับคุณแค่คนเดียวเท่านั้น”“ถ้าแม่คุณ.....”กิ๊ฟเอ่ยออกมาได้ยากยิ่ง เพราะก้อนแข็ง ๆ วิ่งขึ้นมาจุกที่ลำคอ น้ำตา
คิงแกล้งส่งเสียงไอขึ้น พลางปรายตาคมดุมองมาที่คู่รักข้าวใหม่ปลามันที่จีบกันไม่รู้จักเวล่ำเวลา ทำเอาคนทั้งคู่ยิ้มเจื่อนไปทันที“ผมยังพูดไม่จบ...” คิงเอ่ยขึ้นอย่างทรงอำนาจแม้ว่าจะอยู่ในบริษัทของคนอื่นก็ตาม “เงื่อนไขของผมคือ หุ้นของบริษัทไอยรา กรุปในมือผม จะถูกโอนไปให้นางสาวกนกพิชญ์ เรืองระวี ทันทีที่เธอยอมลงนามในทะเบียนสมรส”เมื่อเอ่ยถึงตรงนี้ เจ้าหน้าที่อำเภอรีบนำเอกสารขึ้นมาทันที ทั่วทั้งต่างตกตะลึงกับสิ่งที่ได้ยิน คิงจึงเอ่ยต่อท่ามกลางความเงียบนั้นว่า“หากคุณจันทิราต้องการให้ลูกชายของคุณครองตำแหน่งประธานบริษัท ก็เอาเงินที่มีทั้งหมดมาขอซื้อหุ้นจากคุณกิ๊ฟไปได้ แต่ตอนนี้ราคาหุ้นสูงขึ้นมากแล้ว อาจจะได้แค่ 2 – 3 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น”เมื่อคิงเอ่ยจบ คุณจันทิมาถึงกับกรีดร้องออกมาลั่นห้องทันที“กรี๊ดดดดดดด ฉันไม่ยอม !” หากนังลูกเมียเก็บนั่นยอมจดทะเบียนสมรสกับมหาเศรษฐีหนุ่มคนนี้ เธอสองแม่ลูกก็จะตกเป็นเบี้ยล่างมันทันที นี่เธอตกอับถึงขนาดต้องไปกราบกรานขอซื้อหุ้นจากมันเชียวหรือ“มันไม่ใช่คนในตระกูลไอยรา มันก็แค่ลูกเมียเก็บ มีสิทธิ์อะไรมาครอบครองหุ้นของโรงแรมนี้ !”จันทิราโวยวายขึ้นอย่างไม่ลืมหูลื
“ขออนุญาตค่ะ มิสเตอร์อเล็กซานเดอร์มาถึงแล้วค่ะ”เลขานุการของไอยรา เปิดประตูให้กับแขกคนสำคัญเดินเข้ามา ฝ่ายนั้นเดินเข้ามาในห้องเกือบสิบคนสามคนสุดท้ายที่เดินเข้ามานั้น ทำให้กิ๊ฟถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตื่นตะลึง หัวใจเธอเต้นโครมครามทันทีที่สบเข้ากับดวงตาคมกริบคู่นั้น“คุณคิง”เสียงแผ่วเบาหลุดรอดออกมาจากริมฝีปากของหญิงสาว ในขณะที่น้องชายของเธอก็เอ่ยขึ้นว่า“ยินดีต้อนรับครับมิสเตอร์อเล็กซานเดอร์” เก่งรีบลุกขึ้นเข้าไปจับมือทักทายกับแขกคนสำคัญ “เชิญนั่งครับ”คณะของมิสเตอร์อเล็กซานเดอร์ หรือ คิงนั่งลงที่ฝั่งตรงข้าม เขามองหญิงสาวที่แสนคิดถึงนั้นด้วยแววตาวาววับคมกล้า ในขณะที่เขาเอ่ยแนะนำคนในทีมของตนให้อีกฝ่ายรู้จักผู้ร่วมทีมของเขาในวันนี้ประกอบด้วยทนายความฝีมือดีที่สุด ผู้แทนของบริษัทหลักทรัพย์ (Broker) เจ้าหน้าที่ฝ่ายทะเบียนราษฎร ผู้จัดการสินทรัพย์ของบริษัท รองประธานคณะกรรมการ และหัวหน้าฝ่ายการตลาดนิวนี่ที่ถูกแนะนำเป็นคนสุดท้าย แอบยักคิ้วให้กับเพื่อนสาว ที่ยังคงนั่งแข็งค้างคล้ายคนถูกสาป คนในตระกูลไอยราไม่ทราบว่าเขากับกิ๊ฟเป็นเพื่อนสนิทกัน ดังนั้น เขาจึงร่วมทีมมากับคุณเค และคุณคิงโดยไม่ต้อง
จันทิราชะงักฝีเท้า แล้วหันมามองสามี แต่เมื่อแลเลยไปเห็นลูกสาวของเมียอีกคนของเขา คอเธอก็ชูตั้งแข็งขึ้นมาทันที“คุณแม่ครับ เชิญมาคุยกันก่อน”เก่งลุกขึ้น เข้าไปโอบมารดาให้มานั่งลงที่โซฟานุ่ม เพื่อที่จะได้สนทนาเรื่องสำคัญ“เรื่องอะไร มีอะไรต้องพูดกัน ทุกวันนี้แกสองพ่อลูกเคยเห็นฉันอยู่ในสายตาไหม ดีแต่จะคอยโอ๋เอาใจคนอื่น”จันทิราปรายตามองไปที่กิ๊ฟ จงใจกระแทกเสียงคำว่า – คนอื่น – ให้ลูกเมียเก็บได้ยิน“แต่คนอื่นที่คุณเอ่ยถึง คือ ลูกสาวของผม และคือคนที่ช่วยบริษัทของเราไว้ เป็นคุณเสียอีกที่ขายบริษัทให้กับคนอื่นกับมือตัวเอง !”ปนนธีร์ขึ้นเสียงเข้มกับภรรยา แววตาของเขาเต็มไปด้วยความผิดหวัง“นี่คุณอย่ามาขึ้นเสียงกับฉันนะ ! ฉันขายบริษัทให้ใครที่ไหน”จันทิราตวาดสามีกลับ ยังไม่รู้ตัวว่าตัวเองได้พลาดพลั้งทำอะไรลงไป“ก็หุ้นของไอยรากรุป ที่คุณขายออกไปจนหมดอย่างไงล่ะ”ปนนธีร์จ้องหน้าภรรยาด้วยใบหน้าถมึงทึง“ฉันขายหุ้นในส่วนของฉัน มันผิดตรงไหน ถ้าราคามันสูงขึ้นเราก็รีบขายเอากำไรสิ ใคร ๆ เขาก็ขายกัน”จันทิราเถียงคอเป็นเอ็น ให้ตายเธอก็ไม่ยอมรับว่าเป็นคนขายบริษัท“พ่อครับ แม่ครับ ใจเย็น ๆ แล้วฟังผมอธิบายก่อนนะ
“เหอะ ! ไปทำงานที่บริษัทไม่กี่วัน แกก็จะนับญาติกับผู้หญิงคนนั้นแล้วเหรอ ผู้หญิงเขาทิ้งพี่แกไป แกยังจะไปเห็นดีเห็นงามอะไรอีก ยังไงยัยหนูมิ้น ลูกสาวของคุณหญิงก็ดีกว่าเป็นไหน ๆ”นริศรเชิดหน้าขึ้น พูดได้ไม่เต็มปากนัก เธอยังไม่อยากยอมรับหญิงสาวเป็นลูกสะใภ้ในตอนนี้ เพราะกลัวจะเสียหน้า“ที่คุณกิ๊ฟเขาทิ้งผมไป ก็เป็นเพราะว่าคุณแม่เป็นคนบีบบังคับให้เธอต้องหนีไป” คิงเอ่ยเสียงขรึม“ตาคิง !”นริศรเสียงสูง ตกใจที่ลูกชายของตนรู้เรื่องที่เธอแอบทำทั้งหมดแล้ว“ส่วนผู้หญิงที่คุณแม่อยากได้มาเป็นสะใภ้นั้น เธอมีผัวแล้ว และที่สำคัญครอบครัวเป็นหนี้ธนาคารอยู่ร้อยล้าน”“ไม่จริง !”นริศรส่ายหน้าอย่างยากที่จะยอมรับได้“คุณแม่ดูคลิปนี่ครับ”เคเปิดคลิปในมือถือให้คุณนริศรดูในหน้าจอสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ปรากฏภาพของมายด์มิ้นเดินออกมาจากห้องพักผู้ป่วย ใบหน้าหญิงสาวเต็มไปด้วยความหงุดหงิดนริศรได้ยินเสียงของมายด์มิ้นคุยโทรศัพท์กับคุณหญิงแม่ชัดถ้อยชัดคำ โดยเฉพาะประโยคที่ว่า......ถ้าลูกชายของยัยป้านริศรหน้าโง่นั่นจับง่ายก็ดีสิ ฉันกับแม่จะได้สบายไปทั้งชาติ...........มิ้นกลับไปนอนกอดผัวให้กีฉ่ำดีกว่า....“ตายแล้ว !”นริศรยกมื
“ตอนนี้หุ้นบริษัทไอยรากรุป ตระกูลไอยราถืออยู่ 50 เปอร์เซ็นต์หุ้น ส่วนผู้บริหารคนอื่น ๆ ถือหุ้น 30 เปอร์เซ็นต์ ที่เหลืออีก 20 เปอร์เซ็นต์เป็นผู้ถือหุ้นทั่วไป”“ประกาศลงไปหรือยังว่า ห้ามผู้ถือหุ้นทุกคนขายหุ้น”หญิงสาวถามเสียงเครียด เธอกลัวว่า หากหุ้นราคาต่ำลงมาก ๆ เกรงว่าผู้ถือหุ้นจะรีบขายออกเพื่อเอาตัวรอด เพราะคิดว่าบริษัทกำลังจะล้มละลาย“พี่... เราไม่มีสิทธิ์ห้ามเขาขายหุ้นนะครับ”แววตาของผู้บริหารหนุ่ม เต็มไปด้วยความลำบากใจ เขาเพิ่งจะจบปริญญาตรี อายุเพียง 22 ปีก็ต้องนั่งในตำแหน่งผู้บริหารระดับสูง ตลอด 3 ปีที่ผ่านมา ยังไม่มีใครเชื่อใจผู้บริหารที่อ่อนประสบการณ์เช่นเขา“แต่เราขอความร่วมมือได้ไม่ใช่เหรอ”กิ๊ฟแย้งขึ้น“ผมจะลองดูครับ”เก่งรับปากด้วยท่าทีลังเล“ไม่ต้องลอง ทำเลย ทำเป็นประกาศขอความร่วมมือออกไป ยิ่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี ส่วนหุ้นของตระกูลไอยราสั่งห้ามขายเด็ดขาด เพราะหากคนในตระกูลขายออกบริษัทมีความเสี่ยงสูงที่จะต้องเปลี่ยนเจ้าของกิจการ”กิ๊ฟย้ำข้อสำคัญกับน้องชาย“ครับ ผมจะทำตามที่พี่แนะนำ”“โอเค หากคนในตระกูลไม่มีใครขายหุ้นออก ก็สบายใจได้ว่า โรงแรมยังเป็นของไอยราอยู่ ส่วนเรื่องต่อไป
“คุณคิงอย่ามองนี่ แบบนั้นสิคะ นิวนี่เป็นผู้หญิง ไม่กินชะนีด้วยกันค่ะ มันผิดผี และที่สำคัญ นิวเมาหัวทิ่มนอนอยู่บนโซฟา ส่วนกิ๊ฟมันนอนร้องไห้ขี้มูกโป่งอยู่บนเตียง”เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของคิงก็เริ่มผ่อนคลายลง แต่ยังไม่วายทำเสียงเข้มขึ้นว่า“ผมยังไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย รีบเล่าต่อไปสิ”นิวนี่พ่นลมหายใจออกทางปากรู้สึกโล่งอกขึ้น อย่างน้อยก็สบายใจได้ว่าคุณคิงจะไม่ชกหน้าเขาเพราะความหึงหวงอีกจากนั้นนิวก็เริ่มต้นเล่าตั้งแต่ตอนที่กิ๊ฟร้องไห้มาเขาที่คอนโด เพราะถูกแม่ของคุณคิงบังคับให้ลาออกจากบริษัท โดยเสนอเงินให้ 20 ล้านบาท กิ๊ฟตัดสินใจรับเงินเพราะกิ๊ฟคิดว่าสักวันหนึ่งคุณคิงจะต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่แม่เลือกให้ เหมือนพ่อของเธอ แล้วหญิงสาวก็กลับขึ้นเหนือไปช่วยน้องชายฟื้นฟูกิจการที่ภาคเหนือ“เดี๋ยวนะ” เสียงเคแทรกขึ้นมา เขาถามในสิ่งที่หลาย ๆ คนสงสัยว่า “คุณกิ๊ฟเป็นเด็กกำพร้าแม่ตาย ไม่มีพ่อไม่ใช่เหรอครับ”“นั่นสิ ผมสืบประวัติมาหมดแล้ว เธอเป็นลูกสาวคนเดียวมีแค่แม่ แล้วจู่ ๆ มีทั้งพ่อ ทั้งน้องชายได้ไง”คิงถามขึ้นบ้าง ระดับประธานบริษัทอย่างเขา ทุกข้อมูลที่เขาอยากรู้ เขาไม่มีวันที่สืบพลาด หรือตกหล่นแน
น้องชายคาดเดา เพราะนอกจากเธอแล้ว ไม่มีผู้หญิงคนไหนใกล้ชิดพี่ชายเขาได้มากเท่าเธอชื่อของหญิงสาวกระตุ้นไฟโทสะในใจของคิงให้ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง เขาตะโกนออกมาอย่างเกรี้ยวกราดว่า“อย่าเอ่ยชื่อผู้หญิงแพศยาคนนั้น !”ความรู้สึกรักอย่างลึกซึ้งแปรเปลี่ยนเป็นโกรธแค้น และเจ็บซ้ำเพียงชั่วข้ามคืนหัวใจของนิวนี่สั่นสะท้านกับถ้อยคำด่ารุนแรงนั้น ความโกรธพุ่งวาบขึ้นสมอง เขาตะคอกเจ้านายอย่างไม่ไว้หน้าว่า“กิ๊ฟไม่ใช่ผู้หญิงแพศยา !”คิงหันขวับจ้องหน้านิวนี่ตาถลึง ตวาดอย่างเดือดดาลว่า“ไม่ใช่ผู้หญิงแพศยางั้นเหรอ เพื่อนของคุณหลอกให้ผมรัก แล้วก็ปั่นหัวผมเล่น เมื่อคืนก่อนนอนกอดกับผม แต่พออีกวันกลับนอนอ้าขาให้ผู้ชายคนอื่น....” แววตาสั่นระริกของคิงเต็มไปด้วยความเจ็บปวด “อ่อ... ผมลืมไปว่าเพื่อนคุณนอนกับผู้ชายคนอื่นแล้วได้เงินตั้ง 18 ล้าน แบบนี้ไม่เรียกว่าแพศยาหรอก แต่เรียกว่า กะหรี่ !”เพี๊ยะ !ฝ่ามือของนิวนี่ฟาดเข้าแก้มของคิงเต็มแรงโกรธ ชายหนุ่มถึงกับหน้าหันไปตามแรงตบนิวนี่โมโหจนตัวสั่น กิ๊ฟรักผู้ชายคนนี้มาก เมื่อคืนก่อนหญิงสาวยังร้องไห้จะเป็นจะตายเพราะต้องตัดใจจากเขา แต่ผู้ชายตรงหน้ากลับตอบแทนความจริงใจของเพื่อ