2 - Bump

The next morning, I woke up earlier than expected. Nalaman ko kasi na classmates ko sina Hari at Baste sa STEM, hindi ko alam na nasa STEM din sila.

I knew that Hari was interested in becoming a doctor because I had learned that his parents were doctors themselves. It made sense that he would want to follow in their footsteps. But Baste’s choice was a bit of a mystery to me. I wondered why he decided to pursue a career in medicine as well.

Then the thought of him in a white lab coat crossed my mind. I couldn’t help but picture how he would look and I had to admit, he would definitely be looking so gorgeous and hot. Damn it! Why am I daydreaming about him? He already has a girlfriend! I mentally scolded myself, feeling a mix of frustration and embarrassment. Bakit ba mga ganito ang iniisip ko at pinagpapantasyahan ang lalaking iyon? I really needed to get a grip and focus on the present instead of getting lose in these unrealistic thoughts! 

Nakapasa ako sa exam, at highest score pa. Halos mahigit isang taon din akong tumigil dahil sa tarantado kong ama, kaya nawala na ang mga pinag-aralan ko. Mabuti ay tinulungan ako nila Tita Nika at Tito Niko sa pag-aaral ko, kahit sobrang rush na iyon dahil gusto talaga akong ihabol ni tita ngayong semester.

“Aga ah,” natatawang sabi ni Tita Nika na kakalabas lang mula sa kwarto nila Tito Elio. Nag-inat inat pa siya halatang kakagising lang. Nakapajama parin si Tita at tingin ko ay papunta sa kwarto ng kambal para gisingin na ang mga ito.

Lumapit ako kay tita para halikan siya sa pisngi, “Yes, tita! And aalis narin! Muah!”

Narinig ko pa ang pagsigaw at pagtawag ni Tita sa pangalan ko. Sinabihan niya pa akong kumain pero kinawayan ko lang siya, rinig ko pa ang pagtawa ni Tita kaya natawa din ako.

I immediately run towards the downstairs ang grabbed a bread. “Haven! Kumain ka ng maayos!” Rinig kong sigaw ni Nanay Kelly.

“Hindi na po, ‘nay! Salamat sa pagkain!” Nakangiting sabi ko.

Pagkalabas ko nag mansyon para sana sumakay na ng sasakyan nang may sasakyang huminto sa tapat ko. Nabigla ako nang bumaba roon si Dra. Hira. Halos mahulog ang tinapay na nasa bibig ko dahil sa kagandahan niya.

“G-good morning po,” shit! Bakit ako nauutal? Ang ganda niya talaga!

Napatawa naman siya tsaka ginulo ang buhok ko. Hindi halatang nasa early forty's na siya dahil sa ganda niya.

“Nasa loob pa ba sila Nika?” Tanong niya, napakahinhin ng boses. Kung lalaki lang ako ay baka nain-love na ako kay Dra. Hira. Tumango ako na parang aso kaya muling natawa si doktora.

“Back to Earth, Cheska.”

Kumunot ang noo ko nang marinig ko ang boses ni Hari. Umalis narin kaagad si Doc sa harapan ko kaya inilibot ko ang tingin ko at nakita ko si Hari na nakasandal sa sasakyan, ang mga kamay ay nasa loob ng bulsa ng kanyang slacks.

Nakasuot na siya ng uniform at ang gwapo niyang tignan lalo na sa kanyang magulong buhok. Bakit ganon ang awra? Sobrang intense. Maybe because ganon din ang awra ni Doc Hira?

“Done checking up on me?” He joked. Even though he has this intense aura. He looks charming and friendly. Para siyang prince charming sa isang fairytale na handang sagipin ang prinsesang nanganganib.

Inirapan ko naman siya at lumapit sa kanya tsaka inabot ko ang isang tinapay na dala ko na wala pang kagat. May palaman iyon, ham and cheese na si Tita Nika mismo gumawa kagabi at bi-nake kanina.

“Gusto mo?” I offered. Tsaka ko kinagat ang isang tinapay na kinagatan ko na kanina na kinuha ko lang sa bibig ko nang magtanong si Dra. Hira.

But instead of grabbing the bread on my hand, his face went closer to me and bite the bread that's on my mouth.

“Hari!” Singhal ko sa kanya at pinagpapalo ko siya.

Natawa naman siya at pilit na iniiwasan ang mga palo ko sa kanya. Kaunti nalang iyon at nang kagatin niya ay halos dumampi narin ang labi niya sa balat ko. Napakalandi talaga ng isang ‘to!

Bwiset! Sobrang bilis ng tibok ng puso ko sa ginawa niya! Nakakainis!

Nasa loob na kami ng sasakyan, sinabay na ako ni Hari at boryong-boryo ako habang pinapaliwanag ni Hari ang mga lessons na nakaligtaan ko para ngayong semester.

“You need to listen, Cheska.” Sabi niya. Hindi ko alam pero mapang-akit ang boses ni Hari, o sadyang iyon lang ang pagkakarinig ko.

“Umaga pa, Hari!” Nakabusangot kong sabi sa kanya. Umagang-umaga rin pero sira na agad ang araw ko dahil pag-aaral kaagad nasa isip ni Hari.

“Kaya nga. It's a perfect time to study than any time of the day. As hours went by, you’re get less and less energetic, and your mind can’t concentrate, kasi pagod ka na.” Paliwanag niya. Iba talaga kapag anak ng doctor e no. Daming sinasabi.

“Di mo sure,” nakangising sabi ko.

Napanganga naman siya kaya sinarado ko iyon at natawa. Kinuha ko ang librong nasa lap niya at tinignan iyon.

“Anong hindi mo sure? It's science, Cheska. The scientist already proven that—”

I faced him once again and cutted him off. “Hindi mo sure, kasi isang Haven Francheska Laurier ang kaharap mo! I don't run out of battery.” Nakangiting sabi ko.

Napatitig naman siya saakin kaya lumawak ang ngiti ko. Simula nang kunin kami ni Tita sa magaling naming ama at ina, hindi na ako nawawalan ng energy. Like the happiness consumed me and never ever let me go. Ang saya ko na lagi. Siguro dahil narin sa environment na nasa paligid ko kaya kayang bawiin ang pagod na nararamdaman ko nitong mga nakaraang buwan at taon.

Nakarating kami ng school at halos huminto sa paglalakad mga estudyante lalo na't makita ang sasakyan nila Hari. Uh? Sikat ba sila? Maybe because Tito Elio's cousin, Miss Raine is the school president?

Bababa na sana ako nang pigilan ako ni Hari. “Don't, let me open the door for you, Cheska.”

Napanguso ako sa sinabi niya. “Ang OA naman! Bababa lang e, need talaga ng princess treatment?” Kunot-noong sabi ko sa kanya.

Tumawa lang siya bago bumaba at ang lalaki, pinagbuksan nga talaga ako ng pintuan.

“Every girl in this world deserves a princess treatment, Cheska. Regardless of who they are or what they have. Whether they’re rich or poor,” he said, his tone sincere and his smile warm.

His words took me by surprise, and for a moment, I was speechless. But as he closed the door behind him, laughing, I couldn’t help but give him a playful, disapproving look.

Hari then extended his hand to me with an exaggerated flourish, as if presenting me with a grand gesture. I rolled my eyes, though I couldn’t suppress a small smile, and placed my hand in his.

“Ang OA talaga.” Sabi ko.

He grinned mischievously and said, “Baka kasi magsumbong ka kay Tita Nika o Tito Elio, sabihin mong inaapi kita.”

Hari is an ideal man. Not just for a boyfriend—pang-asawa na siya! Pero kasi hindi ko siya type. I'm drawn into his cousin, Baste.

I shot him a mock glare, unable to hide my amusement. Despite my teasing, I couldn’t deny that his attention and care were charming.

Hari is truly an ideal man—someone who seems perfect not just as a boyfriend but as a potential husband. His thoughtfulness and the way he treats others make him a standout person. Yet, despite his admirable qualities, my heart seems to be more drawn to his cousin, Baste. There’s something about Baste that captivates me in a way that Hari doesn’t. It’s a confusing mix of feelings, especially when Hari’s kindness and charm are so evident.

There’s something about Baste that I can’t quite put into words. It’s like an indescribable quality that makes him incredibly captivating. I can say that every woman would definitely falls for him.

Hari, on the other hand, has a vibrant, happy-go-lucky aura. He has this easygoing and approachable demeanor mixed with a hint of intensity and authority. Although he doesn't often show his more intense and authoritative side around me, I know it’s part of who he is. Para sa kanya, I see to be like a younger sister, kahit na ang totoo e dalawang taon ang tanda ko sa kanya. His attitude towards me is caring and protective, but there’s a certain distance that keeps me from seeing the full spectrum of his personality.

In contrast, Sebastian, or Baste as he’s more commonly called, carries a demeanor that seems cold and detached. There’s an air of mystery about him that draws me in. Even though he maintains a reserved and unfazed exterior, his actions towards his girlfriend reveal a different side of him. He’s incredibly caring and attentive to her, always showing affection and frequently smiling at her. He rarely smiles, and when he does, it’s a fleeting, enigmatic expression.

Baste’s reserved nature, coupled with his deep affection for his girlfriend, creates a fascinating dichotomy. It’s like he has this hidden depth that’s only visible to those he truly cares about. And while Hari’s playful and charming demeanor is delightful, it’s Baste’s elusive and enigmatic presence that truly intrigues me.

Napatingin naman ako sa paligid nang marinig ko ang bulong-bulungan nila. Kaintriga naman, naging talk of the town agad ako dahil lang sa nakasama ko si Hari.

“Sino siya?”

“Bakit kasama niya si Hari?”

“Baka pinsan niya?”

“Lol, kilala naman natin mga pinsan niya, lalo na mga babae!” someone chimed in, referring to the fact that they knew Hari’s relatives well, especially the female ones.

“Hindi naman kasi bababa 'yan sa sasakyan ni Hari kung hindi niya pinsan ano?”

“Bakit si Sebby nga girlfriend si Gen. Hatid-sundo pa nga. Baka girlfriend 'yan ni Hari.”

Nagkatinginan kami ni Hari at sabay na natawa. “Ikaw? Boyfriend ko?” Natatawa kong sabi.

“Hindi tayo talo, Ate!” Sagot ni Hari na may malawak na ngisi, halatang manghang-mangha sa mga pinagsasabi ng mga kapwa estudyante namin dahil lang sa magkasama kaming dalawa. Issues! Napatawa nalang kami ni Hari sa mga samu’t-saring mga salita na patungkol saaming dalawa.

“I hate her! Inaagaw ang bebe Hari ko.”

“Inaagaw daw kita,” I said, smirking.

Napangisi din siya at inakbayan ako. Mas matangkad kasi si Hari kahit na dalawang taon ang tanda ko sa kanya, "magpapa-agaw naman ako, kung sa'yo lang din naman." He winked. Napailing nalang ako sa biruan naming dalawa.

I scoffed as I heard those buzzes. Mukha ba akong mang-aagaw? Sa pagkain lang ako nakikiagaw! Hindi sa lalaki! Kahit i*****k niyo pa sa baga niyo!

“Oh? Why are you suddenly turned into a grumpy grandma?” Asar ni Hari. “Akala ko ba hindi ka nauubusan ng energy, bakit ngayon palang pigang-piga ka na?” Dugtong niya pa kaya nahampas ko ang balikat niya.

“Manahimik ka nga, Hari! Kakainin ako ng buhay ng mga fans mo!” Singhal ko sa kanya dahilan para mapatingin ulit siya sa paligid.

Bigla namang nagsiiwasan ng mga tingin ang estudyante at nagpatuloy sa paglalakad na parang walang chismisang naganap. Kaya muling napatawa kaming dalawa, kunyari walang kaming narinig na pangchichismis tungkol saamin.

“Wala naman ah,” sinamaan ko ng tingin si Hari, halatang nangangasar. Clearly, teasing me.

Maglalakad na sana kami papasok ni Hari nang may humintong sasakyan sa tapat namin. Kaagad na bumaba roon si Baste, at nang magtama ang mga mata namin ay nagulat siya, pero kaagad ding ngumiti tsaka naglakad papunta sa kabilang side, para pagbuksan ng pintuan ang girlfriend niya.

Hindi ko alam kung bakit kumikirot ang puso ko. Crush mo lang siya, Haven. Ano itong pinag-iisip mo?!

Mas naunang dumating ang girlfriend niya kesa sa'yo. "Tara na, Hari." Nakangiting sabi ko kay Hari.

Pumasok na kami sa loob at hindi ko magawang hindi malungkot. Hindi dahil sa mga tingin ng tao sa paligid. Kung di dahil kay Baste.

Kung ako ba nauna, ako kaya magiging girlfriend niya? Ano ba ito?! Bakit ba iyon ang iniisip ko?!

Kakakilala mo lang sa tao, Haven, crush mo na kaagad siya?! Maghunos-dili ka nga!

“Hey? Problem?” Tanong ni Hari nang mapansing malungkot ako.

Kaagad akong ngumiti, “Gutom ako.” Napanguso din kaagad kaya ginulo ni Hari ang buhok ko.

“Bakit kasi tinapay lang ang kinain mo, isusumbong kita kay Tito Elio. Daming-daming pagkain, tinapay lang gusto mong kainin.” Panenermon niya.

Kaagad kong hinila ang kamay niya papuntang cafeteria. “Ingay, daming sinasabi! Pwede namang samahan nalang agad ako, de ba?” Natatawang sabi ko sa kanya tsaka napailing.

“What if there's something happened in you here? Edi lagot kami kay Tito Elio kasi pinabayaan ka namin?”

Binatukan ko naman siya sa pagiging OA niya. “As if may masamang mangyayari saakin! Tsaka tigilan mo pagiging overprotective mo, hindi ako magkaka-boyfriend dahil sa'yo!” Pagbibiro ko.

Naging close kami ni Hari noong nasa Laguna kami, palagi akong inaasar at ang daldal. Tulad ngayon, parang hindi nauubusan ng laway kakadaldal.

“Ah, 'yun pala ang nais. Sige, isusumbong kita kay Tita Nika at boyfriend pala ang hanap dito—” kaagad kong tinakpan ang bibig ni Hari.

“Eto naman! Hindi mabiro e!” Asar kong sabi.

Kaagad ko ding tinanggal ang kamay ko sa bibig niya nang hawakan niya ang pulsuhan ko. Naningkit naman ang mga mata ko pero kaagad ko ding inayos ang sarili ko.

“Ang mahuli manglilibre!” Natatawang sabi ko sabay takbo patalikod.

Hari smiled at me, clearly amusing by the personality I’m showing to him. I’ve never had a friend. Kaya nang maging kaibigan ko si Hari ay naging masaya ako kaya siguro lumalabas ang other side ko na hindi ko kayang ipakita sa iba—ang pagiging masayahin.

“Cheska!” Sigaw niya dahilan para mapatingin ako kay Hari, pero nang paglingon ko ay may bolang papalapit saakin.

Nanlaki ang mga mata ko at tila naging estatwa sa kinatatayuan ko nang hagitin ako hanggang sa pareho kaming mapahiga sa damuhan.

Sa sobrang bilis ng pangyayari hindi ko na alam kung anong nangyayari. Namalayan ko nalang na nasa ibabaw na ako ni Daniel, ang kaibigan nila Baste at Hari na kasama din sa Laguna.

“You should be careful next time, Haven.” He said in a husky voice. My heart flutters as I looked straight at his eyes. It's magnetizing.

Bumaba ang tingin ni Daniel dahilan para mapakurap ako. He's looking into my lips!

Sobrang bilis ng tibok ng puso ko dahil sa kaba, kaya ay napaupo ako kaagad at inayos ang sarili.

“Shit. Sorry!” Paghingi ko ng tawad kay Daniel. He chuckled and tapped my head.

“Cute,” he muttered, reason for me to stay still, faltered.

Ano daw? Cute? A-Ako?