เข้าสู่ระบบแชร์
CHAPTER 18 โกหกกันทำไม
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-07 13:43:23
บทที่เกี่ยวข้อง
Bad Love|รักร้ายนายสารเลว CHAPTER 19 ฉันมันโง่เอง
"ฉันมันโง่เอง ที่คิดว่านายอาจจะเปลี่ยนไป ฉันมันโง่ที่ยังเชื่อใจนาย!" ฉันพูดพร้อมกับเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้า แต่ยิ่งเช็ดมันก็ยิ่งไหลเรย์ยังคงนิ่งเงียบ ไม่พูดอะไร แต่ฉันเห็นว่าดวงตาของเขามีความรู้สึกบางอย่างที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน ความรู้สึกที่ฉันไม่แน่ใจว่าจะเรียกว่าอะไร"ฟ้า...ฉัน.." เขาเรียกฉัน น้ำเสียงของเขาแผ่วเบาราวกับลมกระซิบเขาก้าวเข้ามาใกล้ฉันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ฉันถอยหนี ไม่ต้องการให้เขาเข้ามาใกล้ฉันอีกแล้ว ไม่อยากรับฟังอะไรจากเขาอีกต่อไป"ต่อไปนี้เราสองคนถือว่าไม่เคยเจอกัน" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชากล้ำกลืนน้ำตายกมือขึ้นปาดทิ้งลวกๆ"ฟ้า.."“พอเถอะ!! ฉันเหนื่อยแล้ว...ผู้ชายเฮงซวย เจ้าชู้เอาไม่เลือกอย่างนาย มันไม่ควรมีใครให้โอกาสซ้ำแล้วซ้ำเล่า นายมันก็แค่คนหลอกลวงที่ไม่เคยรู้จักพอ! ทำร้ายคนที่เชื่อใจนายได้หน้าตาเฉย ทำเหมือนทุกอย่างเป็นแค่เกม! ทุกคำพูด ทุกความรู้สึกของนายมันก็แค่การโกหก!” ฉันพูดด้วยความโกรธ ราวกับทุกคำที่ออกจากปากฉันคือมีดที่กรีดแทงจิตใจของเขา และที่เจ็บที่สุดคงเป็นตัวฉันเอง แต่ฉันยังพูดต่อ ทั้งหมดที่เป็นอัดอั้นถูกระบายออกมา“นายมันเห็นแก่ตัว ไม่เคยสนใจความรู้สึกขอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07Bad Love|รักร้ายนายสารเลว CHAPTER 20 เจอกันอีกครั้ง
“ไปทำงานกันดีกว่า เดี๋ยวไม่มีเงินไปเที่ยว” ฉันพูดขัดจังหวะความฝันหวานของพี่เจนอย่างมีความสุข“ฟ้านะฟ้า ให้พี่ฝันกลางวันหน่อยก็ไม่ได้ เชอะ!” พี่เจนทำหน้าทำตาเหมือนงอน ก่อนจะสะบัดหน้าเดินไปหลังร้าน“ระวังคอหักนะคะพี่เจน อดเล่นน้ำทะเลไม่รู้ด้วยน้า” ฉันตะโกนตามหลังไป ไม่ต้องตกใจนะ ตอนนี้ร้านยังไม่เปิดเลยตะโกนได้เต็มที่ถ้าไม่นึกถึงใครบางคน ชีวิตฉันก็มีความสุขดี แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่นึกถึงเขา… ไม่มีอันทำงานเลยทีเดียว เหม่อลอยทั้งวันก็ว่าได้ คิดๆ แล้วก็ตลกดี ทำไมคนแบบนั้นถึงทำให้ฉันตกหลุมรักเขาได้ ทั้งๆ ที่เขาเป็นแค่ผู้ชายเจ้าชู้คนนึง... จะว่าไป เขาก็หายไปตั้งแต่วันนั้น สองเดือนแล้วที่ฉันไม่ได้เจอเขาและเพื่อนๆ ของเขา เหมือนทุกอย่างถูกตัดขาดไปหมดจริงๆแค่ช่วงเวลาสั้นๆ แต่กลับทำให้ฉันรู้สึกผูกพันมากมาย ราวกับเรารู้จักกันมานาน แต่จริงๆ แล้วกลับไม่ใช่ คนที่ไม่เคยมีความรักอย่างฉัน พอได้รักแล้วกลับถอนตัวถอนใจออกมาไม่ได้ ฉันเองก็ไม่รู้ว่าทำไม“คิดอะไรอยู่จ๊ะ? พี่เปิดร้านแล้วนะ” ฉันสะดุ้งจากความคิด เมื่อพี่เจนเดินเข้ามาพูดใกล้ๆ“ขอโทษค่ะๆ พี่เจน พอดีคิดอะไรเพลินไปหน่อย แฮร่ๆ” ฉันรีบขอโทษพี่เจนและทำท่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07Bad Love|รักร้ายนายสารเลว CHAPTER 21 อยากได้เขากลับมาก็ง้อสิวะ
ผมเดินเข้ามาในร้านอาหารด้วยความรู้สึกหนักอึ้งหลังจากที่เจอฟ้าเข้าโดยบังเอิญ ในหัวผมยังคงมีภาพของเธอวนเวียนอยู่ตลอดเวลา เธอดูเหมือนคนที่พยายามลบทุกอย่างเกี่ยวกับผมไปแล้ว และนั่นมันเจ็บ...เจ็บยิ่งกว่าที่ผมเคยคาดคิดไว้“ช้าจังว่ะ!” ไอ้เตอร์บ่นขึ้นมาทันทีที่ผมนั่งลง“โทษที” ผมตอบกลับไปอย่างไม่ค่อยใส่ใจ ไม่ได้บอกมันว่าผมเจออะไรมาเมื่อครู่“แค่เนี่ย!!” ไอ้เตอร์ยังคงบ่นต่อ“เออ…แค่นี้แหละ! สั่งสิกูหิวแล้ว” ผมตัดบทและรีบก้มหน้าก้มตาดูเมนูอาหาร จากนั้นก็สั่งอาหารกับพนักงานที่ยืนรอรับ จริงๆ แล้วผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมอยากกินอะไร ความคิดยังคงจมอยู่กับภาพที่เห็นฟ้าเดินผ่านผมไปโดยไม่เหลียวหลังกลับ ความรู้สึกที่ได้เห็นเธออีกครั้งมันทำให้ใจผมสั่นไหวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมพยายามคิดว่าทุกอย่างจะดีขึ้น แต่ในความจริงแล้ว...มันกลับยิ่งแย่ลง“พวกมึงไม่สั่งกันเหรอ?” ผมถามพวกมันหลังจากที่ผมสั่งเมนูไปจนหมดทั้งโต๊ะ“มึงเล่นสั่งมาขนาดนั้น เหลืออะไรให้พวกกูสั่งอีกล่ะ?” ไอ้บิลพูดประชด น้ำเสียงของมันเต็มไปด้วยความขบขัน แถมยังส่ายหัวน้อยๆ เหมือนจะด่าผมที่เล่นสั่งอาหารเยอะจนเหมือนจะเลี้ยงคนทั้งโรงแรม“อ้าวเหรอ? โท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08Bad Love|รักร้ายนายสารเลว CHAPTER 22 นายมันเลว
“หนีผัวมาอยู่กับชู้ คงจะมีความสุขน่าดู หึ!!” เสียงที่ฉันไม่คาดคิดว่าจะได้ยินทำให้ฉันชะงักทันที หันไปมองก็เห็นเขายืนสูบบุหรี่ มองมาทางพวกเราหัวใจฉันเต้นแรง รู้สึกเหมือนลมหายใจสะดุด แต่ฉันเลือกที่จะทำเป็นไม่สนใจ ไม่ตอบโต้คำพูดที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดของเขา ฉันเดินต่อไปเรื่อยๆ ข้างๆ มีกองทัพ ส่วนพี่เจนก็เดินนำไปก่อนแล้ว“ทำเป็นไม่ได้ยินซะด้วยสิ ว่าแย่จังเนอะ! ว่าจะมาคุยเรื่องคลิปซะหน่อย” คำว่า "คลิป" ทำให้ฉันชะงัก รีบหันไปมองเขาทันที แต่เขากลับเดินออกไปอย่างไม่สนใจ“นี่นาย หยุดนะ! คุยอะไร แล้วคลิปอะไรของนาย!” ฉันตะโกนถาม พยายามเร่งฝีเท้าเพื่อไล่ตามเขา“หยุดนะ! ไม่ได้ยินหรือไงเนี่ย เรย์!” ในที่สุดเขาก็หยุด หันกลับมาพร้อมกับรอยยิ้มเยาะที่มุมปาก ซึ่งฉันเกลียดที่สุด“อยากรู้เหรอ?” เขายังทำท่ากวนประสาทใส่ฉัน ฉันถลึงตาใส่เขาอย่างไม่พอใจ“คลิปอะไร”“อยากรู้ก็ไปหาฉันที่สระว่ายน้ำสิ แต่...ไม่ไปก็ได้นะ ฉันไม่ได้ว่าอะไร” เขาพูดจบก็หันหลังเดินไปทางสระว่ายน้ำของโรงแรมที่ฉันพักอยู่ นี่อย่าบอกนะว่าเขาเองก็พักที่นี่ด้วย?ฉันไม่แน่ใจว่าเขาหมายถึงคลิปอะไร แต่ถ้าเป็นอย่างที่ฉันคิดจริงๆ ละก็... ถ้าไม่ไปดูใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08Bad Love|รักร้ายนายสารเลว CHAPTER 23 ฉันไม่ใช่หมา!
จนกระทั่ง...“อ๊ะ!” ฉันร้องออกมาอย่างตกใจ เพราะรู้สึกเหมือนเท้าพลิกและเหยียบโดนอะไรบางอย่าง“เป็นอะไร” เรย์ถามขึ้นอย่างกะทันหัน ฉันเพิ่งรู้ว่าเขาเดินตามมาด้วย“ไม่รู้สิ เหมือนโดนอะไรบาด” ฉันก้มมองเท้าตัวเองในความมืด พยายามเพ่งดูว่ามีอะไรผิดปกติเขาเดินเข้ามานั่งลงข้างๆ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่องไฟฉาย“เธอเดินยังไงของเธอ..เลือดออกเลย โดนอะไรเข้าเนี่ย” เสียงเขาฟังดูดุ ราวกับฉันตั้งใจให้ตัวเองเจ็บตัว“ก็รองเท้ามันพลิก ฉันตั้งใจหรือไงเล่า!” ฉันตอบกลับด้วยความหงุดหงิด พยายามจะดึงเท้ากลับ แต่เขาก็จับไว้แน่นไม่ยอมปล่อย“อยู่นิ่งๆ สิ จะดูให้ว่ามีเปลือกหอยยังติดอยู่มั้ย” เขาพูดเสียงเข้ม พร้อมกับจับขาฉันพลิกไปมาเพื่อตรวจดูอาการฉันรู้สึกไม่สบายใจที่เขาทำแบบนี้ มือเขาจับขาฉันแน่น รู้สึกเหมือนมันใกล้ชิดเกินไป “นี่ปล่อย! มันไม่มีอะไรแล้วละ พอแล้ว” ฉันรีบพูด หวังให้เขาหยุด ก่อนที่ความรู้สึกวุ่นวายใจจะทวีคูณไปมากกว่านี้“ทำไม?”“ฉันเมื่อยขา” ฉันพูดเบี่ยงประเด็น แต่อันที่จริงฉันก็เมื่อยจริง ก็ให้ยืนขาเดียวมานานแล้ว ขาอีกข้างก็วางพาดอยู่บนตักเขาแบบนี้มันไม่ค่อยถนัดเลย“ก็ไม่บอก” เขาพูดพร้อมกับลุกขึ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08Bad Love|รักร้ายนายสารเลว CHAPTER 24 ทำไมใจเต้นแรง
ฉันยิ้มออกมาเมื่อเห็นข้อความจากกองทัพ เปิดดูในถุงกระดาษก็พบว่าเป็นกำไลข้อมือ ทำจากเปลือกหอยเหมือนกับอันที่ฉันเพิ่งซื้อเมื่อวานเลย แม้จะซ้ำกัน แต่กองทัพคงตั้งใจซื้อมาให้จริงๆ“ทำอะไรน่ะ!” เสียงเรย์ดังขึ้นขัดจังหวะทันที ทำเอาฉันสะดุ้งเฮือก“เปล่า” ฉันตอบกลับพยายามทำตัวให้ปกติ“แล้วนั่นจะไปไหน?”“ไปเดินเล่น”“เดินได้?” เขาถามเสียงเข้ม แต่สายตาแสดงความเป็นห่วง“ก็แค่เท้าเป็นแผลมั้ย ไม่ได้พิการเสียหน่อย” ฉันตอบกลับอย่างติดตลก“งั้นฉันไปด้วย” เขาพูดพร้อมกับคว้าเสื้อมาใส่อย่างเร็ว“ไม่ต้องหรอก ฉันแค่ไปเดินเล่นแป๊บเดียว อะนี่..ฝากเอาไปเก็บให้ที” ฉันยื่นถุงกระดาษให้เขา เขารับไปอย่างงงๆ แต่ฉันดึงกระดาษโน้ตออกมาแล้วซ่อนไว้“ไปละ” ฉันบอกก่อนจะเดินออกไป“อืม เดี๋ยวตามไป อย่าไปไหนไกลนะ” เขาตอบแบบนั้น บางทีก็ดูห่วงใย แต่บางทีก็ดูจะเอาแน่เอานอนไม่ได้ฉันเดินเลียบชายหาดไปเรื่อยๆ ทะเลตอนเช้าสวยมาก ลมเย็นๆ พัดมาเบาๆ แต่เท้าที่เจ็บทำให้ฉันต้องหยุดพัก นั่งลงบนทรายขาวละเอียด มองน้ำทะเลที่ใสและท้องฟ้าสีคราม“ไหนบอกมาเดินเล่น ทำไมดันมานั่งเป็นนางเอกเอ็มวีอยู่นี่ได้ล่ะ” เสียงของเขาดังขึ้นอีกแล้ว ฉันถอนหายใจออ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08Bad Love|รักร้ายนายสารเลว CHAPTER 25 ฉันไม่เคยไว้ใจนายอยู่แล้ว
“ขอโทษที่เสียมารยาทนะคะ” เธอพูดเบาๆ แก้มแดงระเรื่ออย่างน่าฟัดคงเพราะอายที่แกล้งผมแล้วเผลอทำให้เพื่อนผมเห็น สมน้ำหน้าเล่นเป็นเด็กไปได้“ไม่เป็นไรครับ น้องฟ้าอยากทำอะไรทำเลยครับ พี่ไม่ถือ” ไอ้บิลตอบแบบติดตลก แต่ผมสิที่รู้สึกไม่ค่อยดี มีอย่างที่ไหนคนเยอะแยะยังจะมาทำตัวเสียมารยาทอีก“รีบกิน จะได้ขึ้นไปอาบน้ำ” ผมบอกเธอ“อาบน้ำไปไหน” เธอถามขึ้น“วันนี้พวกเรานัดกันไปดำน้ำนะครับ” ไอ้เตอร์ตอบแทนผม“อ๋อค่ะ” เธอพยักหน้า แล้วก้มหน้าก้มตากินอาหารต่ออย่างเงียบๆ กินเก่งจริงๆพอขึ้นมาบนห้อง ผมก็กะว่าจะไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน แต่พอมาถึง เธอกลับวิ่งเข้าไปในห้องน้ำก่อนผมซะอีก“นี่นาย! ฉันลืมหยิบผ้าเช็ดตัวเข้ามา หยิบให้หน่อยสิ” เธอโผล่หัวออกมาจากประตูห้องน้ำแล้วบอกผม นี่แสดงว่าโป๊อยู่ละสิ ถึงได้มาใช้ผมแบบนี้ผมเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวให้ตามที่เธอบอก ก่อนที่ผมจะคิดอะไรดีๆ ออก หึๆ“อะเอาไป” ผมยื่นผ้าเช็ดตัวให้พรึบ!พอเธอเอื้อมมือมารับ ผมก็ดึงมือกลับ ทำเป็นมองไม่เห็นเธออยู่ในสภาพแบบนั้น“นี่นาย! เล่นอะไรเนี่ย” เธอโวยวายขึ้นทันที“ก็อยากเห็นหน้าเธอชัดๆ ก่อนให้ผ้าเช็ดตัวไง” ผมยิ้มมุมปาก เล่นเอาเธอหน้าแดงก่ำ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08Bad Love|รักร้ายนายสารเลว CHAPTER 26 ทริปทะเล
เมื่อน้ำรักหยดสุดท้าย ถูกรีดออกจนหมดสิ้นผมก็เลื่อนใบหน้ามาที่หน้าอกอวบ จมูกซุกไซ้คลอเคลียอยู่แบบนั้น ก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่าผละออกมามองใบหน้าพริ้มเพราที่แดงซ่านเพราะเลือดสูบฉีดจากการปลดปล่อย“เหนื่อยมั้ย” ผมถามแล้วยิ้มล้อเธอนิดนึง ก่อนที่เธอจะหันหน้าหนีผมไปอีกทาง เวลาเขินนี้น่ารักมากเลยนะ“เหนื่อยสิ! ถามได้” ขนาดไม่มีแรงเธอยังพูด ออกมาเสียงดุ ปากเล็กๆ เนี่ย น่ากัดให้ปากแตก อดไม่ได้ที่จะก้มลงไปขบเม้มริมฝีปากล่างที่บวมเปล่งของเธอ แล้วจูบหนักๆ ไปทีนึง“ไปอาบน้ำกัน เดี๋ยวจะเลยเวลานัด”"อุ้มหน่อยสิ ไม่มีแรงแล้ว" เธอพูดพร้อมกับยื่นแขนมาหาผม ทำหน้าอ้อนแบบนี้มันน่าจะแกล้งอีกสักรอบ! บทจะอ้อนก็อ้อนออกมาเสียน่ารัก“อย่าทำตัวน่ารักแบบนี้ ถ้าไม่อยากให้ฉันอุ้มพากลับไปต่อที่เตียง…จุ๊บ!” ผมพูดก่อนจะช้อนตัวเธอขึ้น และจูบเธอเบาๆ ที่ริมฝีปากบางอย่างอดไม่ได้“ไม่เอาน่า! ฉันเหนื่อยจะแย่แล้ว” เธอบอกพลางกอดคอผมไว้แน่น แล้วซุกหน้าลงที่อกผมอย่างอ้อนๆ“แน่ใจเหรอว่าเหนื่อย ไม่ได้กำลังอ่อยใช่ไหม?” ตั้งแต่เราเริ่มมีอะไรกัน นี่เป็นครั้งแรกที่เธอทำตัวน่ารักและอ้อนแบบนี้ใส่ผม ไหนจะท่าทางแบบนั้นอีก ทำเอาผมแทบไปต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08
บทล่าสุด
Bad Love|รักร้ายนายสารเลว CHAPTER 46 ด้วยเกียรติของผู้ชายที่ชื่อ เดมอนต์ อดิศวรทัติ
“จะกลับบ้านไปอยู่กับแม่ปอง อึก!” เสียงสะอื้นของเธอทำเอาผมเจ็บในใจ“จะกลับได้ไง...”“กลับได้สิ ในเมื่อนายไม่ได้รักฉัน ที่นายอยู่กับฉันก็อาจจะเป็นเพราะแค่ความต้องการ นายคงไม่เข้าใจหรอกว่าฉันรู้สึกยังไง ฉันเจ็บ” เธอพูดเร็วเหมือนกลัวว่าผมจะแย่งพูด“ใครบอกว่าฉันไม่รู้สึก ใครบอกว่าฉันไม่รัก? ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะ!” ผมพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ผมรู้ว่าผมผิดที่ทำให้เธอเข้าใจแบบนี้ แต่ครั้งนี้ผมจะไม่ยอมเสียเธอไปแน่ๆเธอมองหน้าผมนิ่งๆ ทั้งน้ำตา กัดริมฝีปากแน่น ความเจ็บปวดสะท้อนในดวงตาของเธอ“ฟ้า...ฉันรักเธอนะ” ผมพูดออกไปในที่สุด ทั้งหมดที่อยู่ในใจมันถูกปลดปล่อยออกมาเสียที ผมยอมเธอมาตั้งนานแล้ว ยอมที่จะรักเธออย่างหมดหัวใจ และตอนนี้คงถึงเวลาที่ต้องพูดทุกอย่างออกมาให้ชัดเจน“ขอโทษ... ขอโทษสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา ขอโทษที่ไม่เคยเอ่ยปากบอกเธอเลยสักครั้ง ถึงแม้ว่าฉันจะทำผิด” คำขอโทษที่ผมไม่เคยคิดจะพูดกับเธอ มันออกมาจากปากผมแล้วตอนนี้ ด้วยความรู้สึกผิดที่อัดแน่นอยู่ในใจมาตลอด ความรู้สึกผิดที่ก่อตัวอยู่ในใจผมมันหนักอึ้งมาตลอด ผมรู้ตัวว่าตัวเองพลาด ผิดที่ทำให้เธอเจ็บ ผิดที่ไม่เคยพูดสิ่งที่
Bad Love|รักร้ายนายสารเลว CHAPTER 45 หนูรักพี่นะ
“หนูฟ้า มาหาแม่สิลูก” ฟ้าที่ถูกเรียกถึงกับสะดุ้งเล็กน้อย แต่ไม่รอช้า เธอลุกจากที่นั่งแล้วเดินมานั่งลงบนพื้นตรงหน้าแม่ของเรย์อย่างนอบน้อม“อุ๊ย! ขึ้นมานั่งข้างแม่มาสิลูก” แม่ของเรย์พูดด้วยความตกใจเมื่อเห็นฟ้านั่งบนพื้น ก่อนจะจับไหล่บางและพยุงเธอขึ้นมานั่งข้างๆ“แม่ขอโทษนะ ทั้งสองคนเลย” แม่ของเรย์เริ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด แล้วหยุดเล็กน้อยเพื่อมองหน้าฟ้า“เอาเป็นว่า...หนูฟ้า มาเป็นลูกแม่อีกคนนะ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่นและใจดี ฟ้าที่นั่งเกร็งมาตลอดถึงกับหลั่งน้ำตาออกมาด้วยความตื้นตัน“ค่ะ ขอบคุณนะคะ” ฟ้าพูดพร้อมกับยกมือไหว้ ก่อนจะก้มลงกราบที่อกของแม่เรย์ จากนั้นเธอก็ได้รับอ้อมกอดอันอบอุ่นจากคนที่เคยเป็นแม่สามีในความคิด ร่างเล็กของฟ้าสั่นเล็กน้อยด้วยความดีใจ ที่ในที่สุดเธอก็ได้รับการยอมรับพ่อของเรย์และเรย์ที่นั่งมองอยู่ต่างก็โล่งใจ เรย์ยิ้มบางๆ ก่อนจะพูดขึ้นว่า “แม่ครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ฟ้ามีเรียน เดี๋ยวจะสาย”“ได้จ้ะลูก วันหลังมาหาแม่นะ มาค้างที่บ้าน เอ่อ...อันที่จริง กลับมาอยู่กันที่บ้านก็ดีนะ” แม่พูดด้วยความอ่อนโยน“เอาไว้ค่อยว่ากันครับแม่ ผมกับน้องขอตัวก่อนน
Bad Love|รักร้ายนายสารเลว CHAPTER 44 ยอมรับ
เช้าวันรุ่งขึ้น ฉันตื่นมาในอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นและคุ้นเคยของเขา ความสุขมากจนไม่อาจอธิบายได้ ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันคงถอนตัวจากเขาไม่ได้ ฉันรักเขาหมดหัวใจ ฉันเงยหน้ามองใบหน้าของเรย์ที่หลับสนิท ขนาดหลับเขายังดูหล่อเหลือเกิน“มองขนาดนั้น ไม่กินฉันเข้าไปเลยล่ะ” เสียงของเขาดังขึ้น ฉันตกใจไม่น้อย“ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่?” ฉันถามด้วยความเขิน“ตื่นนานแล้ว ตื่นก่อนจะรู้ว่ามีคนแอบมองตั้งนาน”“ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกฉันล่ะ วันนี้ฉันมีเรียน” ฉันรีบหาข้ออ้าง แอบเขินกับสายตาของเขา“ก็เห็นหลับอยู่เลยไม่อยากกวน”“ปล่อยได้แล้ว เดี๋ยวเข้าเรียนไม่ทัน” ฉันรีบลุกขึ้น แต่เขากลับพลิกร่างฉันลงบนเตียงแล้วคร่อมไว้ รวบมือทั้งสองข้างของฉันขึ้นเหนือศีรษะ นัยน์ตาสีดำขลับทอประกายร้อนแรงทำเอาฉันเขินอายไปกับสายตาของเขาจุ๊บ!เขาจูบลงมาที่หน้าผากฉันเบาๆ สัมผัสของเขาทำให้รู้สึกอุ่นซ่านเข้ามาในหัวใจ ทำเอาใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ฉันเขินอายเกินกว่าจะสบตาเขา และเอียงหน้าหนีเขาขำเบาๆ แล้วกดจมูกโด่งลงมาบนแก้มใสหนักๆ แล้วขยี้อย่างมันเขี้ยวทำเอาฉันจั๊กจี้แล้วหัวเราะออกมาเพราะหนวดเคราที่เริ่มขึ้น ฉันยกมือขึ้นดันใบหน้าคมออกหัวเราะไม่หยุดจนน
Bad Love|รักร้ายนายสารเลว CHAPTER 43 เห็นธาตุแท้
“น้องออกไปเที่ยวกับเพื่อน วันนี้คงค้างบ้านเพื่อนเลย” แม่ของพี่เรย์ตอบ แต่นัยน์ตายังคงจับจ้องมาที่ฉันไม่วาง ยิ่งเห็นพี่เรย์จับมือฉันแน่นไม่ปล่อย สายตาของเธอก็ยิ่งเต็มไปด้วยความไม่พอใจมากขึ้นไปอีก“แม่ครับ ผมถามอะไรแม่อย่างได้ไหมครับ” พี่เรย์เอ่ยถามเสียงเรียบ“ได้จ้ะ ถามมาเลย” แม่พี่เรย์หันไปมองพี่เรย์แล้วยิ้มออกมา“ถ้าเกิดสมมติว่า...ลูกสะใภ้คนโปรดของแม่ แอบทำเรื่องไม่ดีลับหลัง แถมยังไปนอนกับผู้ชายคนอื่นทั้งๆ ที่หมั้นกับผมแล้ว แม่จะทำยังไงครับ?”“ขนาดแกยังนอนกับคนอื่นได้เลย” พอแม่เขาได้ยินสิ่งที่พี่เรย์ถามสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที แล้วตอบออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาที่บอกให้รู้เลยว่าไม่พอใจ พลางหันมามองฉันอย่างตำหนิ ฉันก้มลงมองมือตัวเองรู้สึกถึงความอึดอัดปะทะใบหน้าจนอยากจะลุกออกไปจากตรงนี้แต่พี่เรย์ก็ไม่ยอมปล่อยฉันไปง่ายๆ“มันไม่เกี่ยวกับฟ้า ผมบอกแล้วไงว่าเราเป็นแฟนกัน และผมก็ไม่ได้อยากหมั้นกับผู้หญิงคนนั้นตั้งแต่แรก แต่แม่ยังจะยอมรับอยู่ไหม ถ้ามันเป็นแบบที่ผมพูด?” เรย์ถามต่อด้วยน้ำเสียงจริงจัง“หนูฟางข้าวไม่มีทางทำแบบนั้นแน่ แม่รับรองได้ แม่เป็นแม่ แม่ก็ต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูกอยู่แล้
Bad Love|รักร้ายนายสารเลว CHAPTER 42 ง้อเรย์
“สวัสดีทุกคน”“อืม /ดีปราง” พี่เตอร์กับพี่เรย์เอ่ยทักทาย“สวัสดีค่ะ” ฉันยกมือไหว้และทักทายด้วยรอยยิ้ม พี่ปรางยิ้มตอบกลับอย่างเป็นมิตร แล้วหันไปมองพี่บิลด้วยสายตาไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ก่อนจะพูดขึ้น“ยืมรถหน่อยดิ จะกลับบ้าน”“ไม่มีทาง!” พี่บิลตอบเสียงแข็ง หน้าตาดูไม่พอใจนัก“รถฉันเสีย...”“เรื่องของเธอสิ” พี่บิลยังไม่ทันให้พี่ปรางพูดจบก็สวนขึ้น“โอเค ได้..กลับก่อนนะทุกคน” พี่ปรางตัดบทแล้วเดินออกไปแบบไม่สนใจอะไรอีก“อะไรของพวกมึงนักหนาวะ” พี่เรย์ถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจ ฉันเองก็สับสนเหมือนกัน“จะไปไหน?” ฉันถามอย่างงงๆ เมื่อเห็นพี่เรย์ยืนขึ้น“กลับบ้านสิ ลุก!” เขาบอกพร้อมกับดึงให้ฉันลุกแล้วก็จับมือพาฉันออกมาบนรถ“พี่เรย์..จะไม่หายโกรธฉันจริงๆ เหรอ?” ฉันถามเขาขณะที่เขากำลังสตาร์ทรถ มันนานเกินไปแล้วที่เขาทำตัวเย็นชาแบบนี้ มันไม่โอเคเลย“ถ้าไม่หายโกรธ ฉันจะคอยพาไปนั่นไปนี่เหรอ?”“ไม่จริงหรอก การกระทำพี่อาจจะใช่ แต่มันไม่ทั้งหมดไงแล้วคำพูดที่พี่พูดก็ไม่เหมือนเดิม บอกฉันสิว่าฉันต้องทำยังไง” ฉันพูดด้วยความอัดอั้นมองพี่เรย์อย่างมีความหวัง แต่พี่เรย์ก็ยังเงียบพรึบ!ฉันตัดสินใจปืนข้ามไปนั่งบนตักเขา หั
Bad Love|รักร้ายนายสารเลว CHAPTER 41 ความโกรธของเรย์
Ray Partหงุดหงิด!! โกรธทั้งโมโห ผมอยากจะฆ่าไอ้บ้านั่นให้ตายตรงนั้นเลย กว่าผมจะรู้ที่อยู่ของมันก็เกือบจะสายเกินไป ผมต้องรู้ให้ได้ว่าใครร่วมมือกับมัน!ผมพูดทิ้งท้ายไว้ก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำ หวังว่าจะดับไฟความโกรธในใจได้บ้าง ถามว่าผมโกรธมั้ยที่ฟ้าโกหก บอกเลยว่าโกรธมาก แต่ก็ห่วงมากฉิบหายเหมือนกัน ก็แค่บอกผมสักคำว่าจะไปกับมัน ไปงานวันเกิดบ้าๆ อะไรก็ช่าง! แค่บอกให้ผมรับรู้บ้าง ถ้าไม่ได้ไอ้เตอร์ช่วย เธอคงไม่รอดแน่ๆ ผมให้ไอ้เตอร์ไปเค้นถามที่อยู่ของไอ้กองทัพจากเพื่อนมันที่อยู่ในผับของไอ้เตอร์'ถ้ามันไม่บอกก็ฆ่ามันซะ!' นั่นคือสิ่งที่ผมพูดกับไอ้เตอร์ก่อนจะได้ที่อยู่ของกองทัพมา ผมนอนมองฟ้าที่เดินเข้ามาในห้องอย่างเงียบๆ ไม่พูดไม่จา เดินก้มหน้าไปห้องน้ำ เอ่อ ดี! ไม่คิดจะเล่าอะไรหรือแก้ตัวเลยใช่ไหม?“พี่เรย์ หลับแล้วเหรอคะ” คนตัวเล็กที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำถามขึ้นหลังจากคลานขึ้นมานอนข้างผม หึ! ตั้งแต่ตอนที่ทำผมโกรธก็พูดเพราะขึ้นมาเชียว พี่เรย์เหรอ..น่ารักชะมัด แต่ผมไม่ยอมหายโกรธเธอง่ายๆ แน่ หายโกรธไวเดี๋ยวก็ดื้ออีก อย่างน้อยต้องให้เธอสำนึกก่อน"พี่เรย์.." เพราะเสียงที่ดังคล้ายจะร้องทำให้ใจแข็งไม
Bad Love|รักร้ายนายสารเลว CHAPTER 40 คนที่ไว้ใจ
แควก!เสียงเสื้อของฉันถูกฉีกขาด ความกลัวเข้ามาแทนที่ กองทัพไม่สนใจคำอ้อนวอนจากปากของฉันเลย กลับทำตัวป่าเถื่อนยิ่งขึ้น ชุดที่ฉันสวมอยู่ถูกฉีกขาดออกจากร่างอย่างไม่ปรานี“ไม่เอาน่า ร้องไห้ทำไม ไหนๆ ก็เคยมาแล้วนี่” กองทัพพูดด้วยน้ำเสียงหืดหาดในลำคอ เขาดูบ้าไปแล้ว“เธอสวยมากเลยนะฟ้า ไม่เสียดายเลยว่ะที่เลี้ยงเธอไว้ ถึงไม่ซิงก็ไม่เป็นไร ฉันไม่ถือ” เขาพูดพร้อมกับก้มลงมาซุกไซ้ที่ซอกคอฉัน สัมผัสนั้นทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยงจนแทบอยากจะหายไปจากตรงนี้ ทำไมเขาถึงทำแบบนี้? เขายังเห็นฉันเป็นเพื่อนอยู่ไหม? ฉันไม่น่าหลงเชื่อคนอย่างเขาเลย สุดท้ายเขาก็เห็นฉันไม่ต่างจากผู้หญิงที่เขาเก็บไว้เล่นสนุก“ไม่! นายทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง! เรย์! เรย์ช่วยฉันด้วย ฮือ... เรย์ นายอยู่ไหน ช่วยด้วย!”ฉันร้องเรียกเรย์ด้วยความสิ้นหวัง ถ้าฉันเชื่อเขาตั้งแต่แรก เรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้น ฉันขอโทษที่ไม่ฟังคำเตือนของเขา"กองทัพ… ฮึก! ขอร้องล่ะ ปล่อยฉันไปเถอะ เราเป็นเพื่อนกันนะทัพ" ฉันอ้อนวอนพร้อมหันหน้าหนีจากริมฝีปากที่กำลังซุกไซ้ฉัน“เพื่อน? เพื่อนบ้าบออะไร เธอก็แค่คนที่ฉันเก็บไว้เล่นสนุกๆ เท่านั้นแหละ คิดเหรอว่าฉันจะคบผู้หญิงจนๆ
Bad Love|รักร้ายนายสารเลว CHAPTER 39 เป็นของฉันเถอะฟ้า
Ray Partจริงๆ แล้ว ผมไม่ได้อยากทิ้งยัยตัวแสบของผมไว้ที่ห้องคนเดียวเลยนะ แต่ก็พาไปด้วยไม่ได้ เพราะผมต้องกลับไปทานข้าวกับแม่ที่บ้าน และว่าจะเข้าผับต่อ หวังว่าปล่อยให้อยู่คนเดียวคงไม่เป็นไร“มาแล้วเหรอลูก? มาๆ เข้าบ้านก่อน” แม่รีบออกมาต้อนรับทันทีที่ผมลงจากรถ“ครับแม่ วันนี้พ่ออยู่บ้านด้วยใช่มั้ยครับ?”“ใช่จ้ะ”“พี่เรย์ สวัสดีค่ะ! มาเหนื่อยๆ ดื่มน้ำก่อนนะคะ” ...ยัยนี้อีกแล้ว! นี่แหละเหตุผลที่ผมไม่ค่อยอยากกลับมาบ้าน เพราะยัยต้นหญ้านี่ไง!“พ่อครับ สวัสดีครับ” ผมไม่สนใจยัยนั้น แต่หันไปหาพ่อที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องรับแขกแทน“สบายดีนะ ไอ้เสือ?”“สบายดีครับ แล้วพ่อช่วงนี้เป็นไงบ้างครับ” ผมกับพ่อไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไรนัก ส่วนมากพ่อจะชอบออกไปกับเพื่อนรุ่นเดียวกัน ตีกอล์ฟกันบ้างตามประสา“ก็เรื่อยๆ นะ คนแก่แล้วก็เป็นแบบนี้แหละ” พ่อหัวเราะเบาๆ“ฟางข้าว หนูไปช่วยแม่จัดโต๊ะดีกว่า ให้สองหนุ่มเขาคุยกัน” แม่พูดพร้อมโอบไหล่ฟางข้าว ว่าที่ลูกสะใภ้ที่แม่รักนักหนา“ค่ะ คุณแม่” ฟางข้าวตอบอย่างอ่อนหวาน ก่อนจะเดินตามแม่ไป“แล้วกับหนูฟ้าเป็นไงบ้าง?” พ่อถามด้วยน้ำเสียงที่แสดงว่ารู้เรื่องผมทุกอย่าง“ก็ดีครับ แต่จ
Bad Love|รักร้ายนายสารเลว CHAPTER 38 หนีเที่ยว
“ยังไม่ชินอีกเหรอ ต้องแรงๆ สิถึงจะมันส์” เขามองฉันอย่างกับจะกลืนกินฉันไปทั้งตัว ตอนนี้เราต่างก็ร่วมรักรุนแรงภายในกระตุกเกร็งเพราะความเสียวที่ไม่อาจทัดทานได้ อารมณ์ราคะที่ครอบงำทำให้ฉันเร่งขย่มเองรัวเร็วไม่แพ้กัน“อ๊ะๆๆ อื้อ! เรย์ เบา..อ๊ะ” เขาเร่งจังหวะตอกสวนระรัว ไม่นานนักเสียงเนื้อกระทบเนื้อก็ดังลั่นห้องไปหมด ฉันร้องครางออกมาด้วยความเสียว สองมือจิกต้นขาแกร่งแน่นตามแรงอารมณ์ที่กำลังพุ่งทะยาน“อ๊ะ!! สะ...เสียว”“อืม อ่า..สุดยอดเลยเบบี๋ จุ๊บ”“อื้อ มันเสียวอะ! ชะ...ช่วยเบา อื้อ..เสียว” ฉันบอกเขาพร้อมกับเปลี่ยนไปกอดคอเขา เสียงหวานหลุดออกมาทุกครั้งที่เขากระแทกดุดัน แม้พยายามกลั้นเสียงหวีดร้องแต่มันก็เผลอหลุดออกมาทุกครั้ง พอจะอ้าปากต่อว่ากลับกลายเป็นเสียงหอบกระเส่าน่าอาย"เรย์..ไม่ไหวแล้ว อื้อ.."ฉันร้องขอความเมตตาจนเสียงแหบแห้ง“แค่นี้ก็ไม่ไหวแล้วเหรอ อ่าส์” เขาจับฉันให้นอนราบลงกับเตียงแทนแล้วก็โถมเข้าใส่อย่างบ้าคลั่งจนตอนนี้ฉันเห็นสวรรค์อยู่ตรงหน้า“อ่าส์…เรย์ ขยับแรงๆ กว่านี้หน่อย” ตับ ตับ ตับ!“อ๊ะๆ อื้อ”“อะ! เรย์ มะ...ไม่ไหวแล้ว” ด้วยความเสียวซ่าน ฉันจิกผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อถูกกระทั้
