Bad Engineer 40 - ก็มีอยู่คนเดียว

@ที่มหาวิทยาลัย

“ว่าไง มึงเจอมีอาปะวะ”

เสียงพายุเอ่ยถามทันทีที่ไฟเดินมาถึงยังโต๊ะกลุ่มเพื่อนที่นั่งอยู่ใต้อาคารเรียนคณะวิศวะ

“เจอ แต่แม้ง จิ๊” เขาจิ๊ปากออกมาอย่างหัวเสีย ที่เธอใจแข็งกว่าที่เขาคิดไว้มาก อุตส่าห์ตามดักเจอจนขึ้นรถไฟฟ้าขบวนเดียวกันสำเร็จเธอก็ยังไม่เปิดโอกาสให้เขากลับไปเหมือนเดิมได้สักที แต่ไม่เป็นไร ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก

“สงสารปนสมเพช แต่ก่อนนายอยากทำมีอาเอาไว้มากหนิ ฉันเคยเตือนแล้วว่าบางทีเธออาจจะทำไปเพราะความจำเป็นเพื่อนายจะเห็นใจเธอบ้าง ที่ไหนได้นาย กลับ..” เฟียร์พูดค้างประโยคที่รู้กัน ก่อนจะส่ายหน้ากลับท่าทีหงุดหงิดของไฟ

“กูรู้แล้วทำไปแล้วให้ทำไง”

“ก็กลายเป็นหมาไงค้าบบ บรู้วเลยปะ” พายุทำท่าล้อเลียนคนอวดเก่งก่อนหน้านี้ที่บอกจะเอาคืนเธอคนนั้นแต่ตอนนี้หมดสภาพคนอวดเก่งไปแล้ว

“บรู้วที่หน้ามึงอะสัส หงุดหงิดฉิบหาย” ไฟทำท่าชกขึ้นมาลอย ๆ ก่อนจะวางหมัดลงบนที่โต๊ะเพราะไม่ได้คิดจะชกหน้าเพื่อนจริง ๆ แต่หมั่นไส้มาก ล้อไม่เลิก

“ฮ่า ฮ่า ๆ สนุกดีจังเว้ย”

ติ๊ง

เสียงแจ้งเตือนจากไลน์ของไฟดังขึ้น ดึงความสนใจจากเสียงหัวเราะของพายุ ให้ทุกคนหันมาจดจ่อกับข้อความที่เด้งเข้ามา

“กูรู้ที่อยู่ไอ้